Μωραίνει Κύριος Ὅν Βούλεται Ἀπολέσαι
Tου Πρεσβυτέρου Ἀθανασίου Μηνᾶ.
Ὅπως τότε, μὲ τοὺς Γραμματεῖς καὶ Φαρισαίους, τοὺς Ἡρῳδιανοὺς καὶ Σαδδουκαίους, στὴν πρώτη παρουσία τοῦ Μεσσίου Ἰησοῦ, ἔτσι καὶ τώρα στοὺς ἐσχάτους καιρούς, ἰσχύει ἀπολύτως ὁ Λόγος αὐτός:...
« ὑμεῖς ἐκ τῶν κάτω ἐστέ, ἐγὼ ἐκ τῶν ἄνω εἰμί• ὑμεῖς ἐκ τοῦ κόσμου τούτου ἐστέ, ἐγὼ οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου, εἶπον οὖν ὑμῖν ὅτι ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν• ἐὰν γὰρ μὴ πιστεύσητε ὅτι ἐγὼ εἰμί, ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν»1.
Παραχωρεῖ δηλαδὴ ὁ Κύριος νὰ σκληραίνουν οἱ καρδιὲς τῶν ἀμετανοήτων ἐχθρῶν Του, ἕως ὅτου ἡ πονηρὴ προαίρεση τους, ὁδηγήσει τὶς ψυχές τους, στὴν κόλαση.
Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ Λόγου εἶναι σαφής.
Ἐντούτοις, οἱ δυστυχεῖς νεοεποχίτες κλείνουν τὰ ὦτα, παραμένουν ἀμετανόητοι ἐχθροὶ τοῦ Μεσσίου Ἰησοῦ καὶ προσπαθοῦν μὲ δόλο νὰ φέρουν τὰ ἄνω κάτω.
Ἀντὶ τῆς βασιλείας καὶ τῆς δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ, ἐπιδιώκουν τὴ δική τους δικαιοσύνη, τὴ μεταπτωτική, τὴν ὕλη, καὶ μὲ τὴν κακή τους γνώμη ζητοῦν νὰ καταστεῖ ὁ σατανᾶς κοσμοκράτορας καὶ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου.
Μὲ ἀπάτη, σπρώχνουν τοὺς ἀνθρώπους σὲ βορβορώδη σαρκικὰ πάθη καὶ μετὰ ταῦτα, τοὺς ὁδηγοῦν στὰ ψυχοφάρμακα καὶ στὰ ἠλεκτροσόκ, ἀρνούμενοι τὴν ὕπαρξη τοῦ σατανᾶ.
Ὁ Χριστὸς ὅμως, Αὐτὸς Μόνος, ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια μὲ τὸν λόγο Του καὶ εὐεργετώντας τὸ πλάσμα Του, τὸ ὁδηγεῖ μέσῳ τῆς μετανοίας στὴν ψυχικὴ καὶ σωματικὴ ὑγεία, στὴν εἰρήνη καὶ στὴ σωτηρία. Τὸ δυσάρεστο γὶ αὐτούς, εἶναι ὅτι βιάζονται καὶ κατὰ συνέπεια διαπράττουν πολλὰ καὶ χοντρὰ λάθη, μέσα ἀπὸ τὰ ὁποῖα ξεσκεπάζονται τὰ σκοτεινὰ σχέδιά τους.
Ἐνδεικτικὰ ἂς ἀναφερθοῦμε στὴν «κάρτα τοῦ πολίτη».
Εἶναι κάρτα τοῦ πολίτη;
Ἡ κάρτα τῆς ἀντιχρίστου ἐποχῆς, ποὺ σατανικὰ θέλουν νὰ μᾶς ἐπιβάλουν;
Ἀπαντοῦμε μὲ μία παρομοίωση καὶ ὁ ἀναγνώστης ἂς ἐξάγει τὰ συμπεράσματά του: Μπαίνει ξαφνικὰ χωρὶς προειδοποίηση κάποιος στὸ σπίτι σου καὶ ἄνευ τῆς συγκαταθέσεώς σου ἀρχίζει νὰ μετακινεῖ τὰ ἔπιπλα, τὸ ψυγεῖο, τὴν κουζίνα κ.λ.π. λέγοντας «τ' ἀλλάζουμε ὅλα».
Στὴν εὔλογη ἄρνηση καὶ ἀντίρρησή σου, τοῦ οἰκοδεσπότου, σοῦ ἀπαντάει ὅτι εἶναι γιὰ τὸ καλό σου καὶ ὅτι πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ δεχθεῖς, ὅτι ἐσὺ τὸν κάλεσες μὲ τὴ θέλησή σου καὶ ὅτι, ἀπὸ τοῦδε καὶ στὸ ἑξῆς, ἡ θύρα τοῦ σπιτιοῦ θὰ μένει πάντοτε ἀνοιχτὴ κι' ἀφύλαχτη, χωρὶς ἐσύ, ὁ οἰκοδεσπότης, νὰ ἔχεις πλέον κανένα λόγο γιὰ τὸ τί θὰ συμβαίνει μέσα στὸ σπίτι σου στὸ ὁποῖο ἀνενόχλητα, αὐτὸς ὁ κάποιος, μὲ ἀναίδεια θὰ μπαινοβγαίνει.
Ἂν μάλιστα ἀρνηθεῖς, δήλ. ὁ οἰκοδεσπότης, τότε θεωρεῖσαι τρομοκράτης καὶ ὡς ἐκ τούτου καταδικάζεσαι ἐν ψυχρῷ σὲ δολοφονία.
Ἔτσι ἀκριβῶς καὶ δυστυχῶς, ἐπιβάλλεται σήμερα ἡ κάρτα τοῦ πολίτη, λέγε καλύτερα ἡ κάρτα ταυτότητα τοῦ θηρίου, χωρὶς κανένα διάλογο, χωρὶς καμμία δυνατότητα ἀρνήσεως καὶ χωρὶς νὰ γνωρίζει ὁ κάτοχος τὰ τεκταινόμενα μεταξὺ τοῦ chip τῆς ταυτότητας καὶ τῶν ἐξελιγμένων τεχνικῶν μέσων ὅπως δορυφόροι, ἀνιχνευτὲς (scanners κλπ) ποὺ θὰ ἐλέγχει καὶ θὰ ρυθμίζει ἀνεξέλεγκτα, αὐτὸς ὁ κάποιος, ὅλα τὰ προσωπικὰ δεδομένα καὶ μάλιστα ἀπὸ ἀπόσταση. Τὰ συμπεράσματα ἐπαφίενται στοὺς ἀναγνῶστες.
Ἐπιπλέον, σ' αὐτὸν τὸν χωρὶς τέλος κατήφορο, ὑπάρχουν καὶ κάποιοι ἀνόητοι φαφλατάδες ποὺ τονίζουν, ὅτι μὲ αὐτὴν τὴ συμπεριφορὰ συμφωνοῦσαν, δῆθεν, καὶ σύγχρονοι ἅγιοι, ὅπως π.χ. ὁ πατὴρ Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης καὶ ὁ πατὴρ Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης.
Ἀλλὰ καὶ πάλι, ἂς δοῦμε στὴ συνέχεια, τί ἀκριβῶς ἔλεγαν καὶ ἔγραψαν οἱ ἅγιοι αὐτοί, ὥστε στὸ τέλος, νὰ αἰσχυνθοῦν οἱ λαοπλάνοι. Οἱ προαναφερθέντες γέροντες εἶχαν πεῖ: «Νὰ ἀσχολεῖσθε μὲ τὸν Χριστὸ καὶ ὄχι μὲ τὸν ἀντίχριστο»2, «Ἀγαπήσατε τὸν Χριστὸν καὶ μηδὲν προτιμήσατε τῆς ἀγάπης Αὐτοῦ. Ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ πᾶν, ἀγαπήσατε τὸν Χριστὸν καὶ κάνετε ὅ,τι θέλετε»3.
Ἄραγε τὰ λόγια αὐτὰ τῶν ἅγιων γερόντων συστήνουν τὴν παραλαβὴ τῆς ταυτότητας κάρτας τοῦ ἀντιχρίστου μὲ τὸ 666; Προτρέπουν ἄραγε τοὺς πιστοὺς νὰ ἀγαποῦν τὸν Χριστὸ καὶ ταυτοχρόνως νὰ ἁμαρτάνουν; Νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὸ Χριστὸ καὶ τὴν ἴδια ὥρα νὰ συναλλάσσονται μὲ τὸν Ἀντίχριστο; Κύριε ἐλέησον!
Ἡ ζωή τους καὶ ἡ βιοτή τους, μᾶς δίνουν τὴ σωστὴ ἀπάντηση. Δηλαδὴ καμία προσκύνηση στὸν ψευδοπροφήτη. Οἱ ἴδιοι, ἀπὸ τρυφερᾶς ἡλικίας, ἀγάπησαν τὸν Κύριο, τὴν Παναγία Μητέρα Του καὶ τοὺς Ἁγίους, τὴ γλυκυτάτη Ὀρθοδοξία.
Δὲν ἐπέτρεπαν στοὺς ἑαυτούς τους καμμία παρέκκλιση ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξο παράδοση, κανένα συμβιβασμὸ καὶ ἦταν ξένοι καὶ στὴν παραμικρὰ ἁμαρτία. Ἔκλεισαν ἐσαεὶ μέσα στὴν καρδιά τους, στὴν ψυχή τους, στὴν διάνοιά τους, τὸν Χριστὸ καὶ τὶς ἐντολές Του καὶ ἀναδείχθηκαν κατοικητήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Ἀνὰ πᾶσα στιγμή, ἂν οἱ περιστάσεις τὸ ἀπαιτοῦσαν, ἦταν ἕτοιμοι νὰ μαρτυρήσουν γιὰ τὸν Γλυκύτατο Ἰησοῦ, γι' αὐτὸ καὶ τόνιζαν σὲ ὅλους, ὅσους τοὺς ἐπισκέπτονταν, νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὸν Χριστὸ καὶ ὄχι μὲ τὸν ἀντίχριστο, ὥστε, ἂν τὸ ἐπέτρεπαν οἱ περιστάσεις ἢ οἱ καταστάσεις, νὰ εἶναι ἕτοιμοι νὰ θυσιάσουν καὶ τὴ ζωή τους γιὰ τὸ θέλημα τοῦ Μεσσίου χωρὶς νὰ φοβοῦνται τὸ μαρτύριο καὶ τὸν θάνατο, ἀλλὰ ἀπεναντίας νὰ χαίρονται. Ἐτόνιζαν σὲ κάθε εὐκαιρία τὸ εὐαγγελικὸ χωρίο: «μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα»4.
Μάλιστα ὁ πατὴρ Παΐσιος, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ἰδιόχειρο σημείωμά του «Τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν», μᾶς διασώζει τὴν εὐλογημένη συνάντησή του, ἕνα πρωϊνό, μὲ τὴν Ἁγία Ἔνδοξον καὶ Πανεύφημον Εὐφημίαν τὴν Μεγαλομάρτυρα, γεγονὸς ποὺ ἀπὸ μόνο του καταρρίπτει τοὺς ἰσχυρισμοὺς τῶν φαφλατάδων, σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ στὴν κάρτα ταυτότητα, γιὰ τὴν ὅποια ἔγραφε ὁ ἴδιος ὅτι εἶναι πτώση καὶ ἄρνηση.
Καὶ οἱ δυὸ ἅγιοι γέροντες ἐπεσήμαιναν μὲ ἔμφαση ἐπιπλέον καὶ τὸ ἑξῆς: «Μόνον ὅσοι ἔχουν τὸν Χριστὸ μέσα τους, δύνανται νὰ καταλάβουν τὴν ἀπάτη καὶ τὴν πλάνη τῆς Νέας Ἐποχῆς, διότι ὅλα θὰ γίνονται καὶ θὰ προβάλλονται μέσα σὲ πνεῦμα σατανικοῦ δόλου καὶ ἀπάτης».
Ἐπιθυμώντας οἱ ἴδιον μόνον τὴν δόξα τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν ἀγάπη τῶν ἀδελφῶν τους, ποὺ ἦταν οἱ ἄνθρωποι ὅλου τοῦ κόσμου, μάζευαν ἐπάνω τους, νύχτα καὶ μέρα, τὸν πόνο καὶ τὶς ἀσθένειες τῶν πονεμένων, ἐνίοτε ἀνίατες, ψυχικὲς καὶ σωματικές, χωρὶς ποτὲ οἱ ἴδιοι νὰ ζητοῦν ἀπὸ τὸν Χριστὸν νὰ τοὺς ἀπαλλάξει ἀπὸ τὶς δικές τους σωματικὲς ἀσθένειες.
Θυμόμαστε τὸν γέροντα τὸν Ἅγιο Πορφύριο τὸν Καυσοκαλυβίτη νὰ λέει: «Πονάω τόσο πολύ, ὡς νὰ ἔχουν ρίξει στὸ πρόσωπό μου καυτὸ λάδι». Καὶ ὁ ἄλλος γέρων, ὁ ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, μάθαμε ὅτι ἡ ἁγία του ψυχὴ ἔφυγε γιὰ τοὺς οὐρανοὺς μὲ τελευταῖες λέξεις ἀπὸ τὰ χείλη του: «μαρτύριο, μαρτύριο, μαρτύριο».
Νὰ θυμίσουμε, ἐπίσης, τὸν ὀρθόδοξο λόγο τοῦ γέροντος Πορφυρίου ποὺ ἔλεγε ὅτι γιὰ τὸν ὀρθόδοξο πιστὸ δὲν ὑπάρχει οὔτε διάβολος, οὔτε ἁμαρτία, οὔτε θάνατος. Βέβαια ὑπάρχουν, ἔλεγε, ἀλλὰ γιὰ τοὺς μακρὰν τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ἀνθρώπους, ὄχι γιὰ τὰ μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, δηλαδὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Μετὰ ἀπὸ αὐτά, ποιὸς δυστυχὴς μπορεῖ ἀκόμα νὰ ἰσχυρίζεται, ὅτι οἱ γέροντες θὰ ἐννοοῦσαν ὅτι Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς δύναται νὰ ἔχει καὶ κοινωνία μὲ τὴν ἀπέναντι ὄχθη, δηλαδὴ τὸν σατανᾶ, τὴν ἁμαρτία καὶ τὸν θάνατο;
Δηλαδὴ καὶ τὸ Χριστὸ καὶ τὸ σατανᾶ;5 Μὴ γένοιτο Κύριε! Διότι ἀκριβῶς αὐτὸ λέγουν, ὅσοι ὑποστηρίζουν πὼς οἱ γέροντες δὲν ἦταν ἀντίθετοι μὲ τὴν κάρτα ταυτότητα τοῦ ἀντιχρίστου καὶ τὴν παραλαβή της. Θεέ μου, εἶναι δυνατόν, τόση διαστρέβλωση τῶν λόγων τους;
Ἴσα ἴσα, διὰ τῆς χάριτος τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, οἱ ἅγιοι αὐτοί, ὅπως ἀναφέρεται πιὸ πάνω, μὲ τὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία τους καὶ τὴ ζωή τους, τόνιζαν ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο• καμμία δηλαδὴ κοινωνία ἢ συναλλαγὴ μὲ τὸν ἀριθμὸ τοῦ θηρίου ἢ τὸ χάραγμα, ἀλλὰ τοὐναντίον, ἄρνηση μὲ πίστη καὶ ὑπομονὴ ἕως θανάτου.
Δοξασμένος ἂς εἶναι ὁ Τριαδικὸς Θεὸς καὶ ὁ Σωτήρας μας Χριστὸς διὰ τοῦ ὁποίου εὐδοκοῦμε καὶ σήμερα οἱ ἅγιοι αὐτοί, Πορφύριος καὶ Παΐσιος, νὰ εἶναι ἀνάμεσά μας μὲ τὰ γραπτά τους κείμενα καὶ τὰ θεϊκά τους σημεῖα, θυμίζοντάς μας τόσο τὶς ἀρετές, μὲ τὶς ὁποῖες ὀφείλουμε νὰ πλουτίσουμε, ὅσο καὶ ἀντίθετα τὰ αἰσχρὰ πάθη, ἀπὸ τὰ ὁποῖα θὰ πρέπει ὁριστικὰ νὰ ἀπαγκιστρωθοῦμε καὶ νὰ ἀποφύγουμε.
Εἶναι αὐτὰ τὰ πάθη, τὰ ὁποῖα ἡ παγκόσμια τάξη πραγμάτων προβάλλει ἀφειδῶς καὶ ἀναίσχυντα ὡς τρόπο δῆθεν ζωῆς καὶ ἐλευθερίας στοὺς ταλαίπωρους ἀνθρώπους, ποὺ τυραννικὰ τοὺς βιάζει γιὰ νὰ δεχθοῦν περαιτέρω καὶ τὴν κάρτα ταυτότητα τοῦ ἀντιχρίστου.
Εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ συστήνουν χωρὶς ντροπὴ τὴν ὁμοφυλοφιλία, μένουν ἀσυγκίνητοι μπροστὰ στοὺς βιασμοὺς βρεφῶν καὶ παίδων καὶ κλείνουν τὰ μάτια στὴν διακίνηση τῶν ναρκωτικῶν στὰ σχολεῖα καὶ στὶς γειτονιές, ἐνῶ τὴν ἴδια ὥρα αὐτοὶ ζοῦν στὴ χλιδή, μὲ ἔντονη στὴ συμπεριφορά τους τὴ σκληροκαρδία.
Οἱ ἅγιοι γέροντες γιὰ ὅλα αὐτά, ἀλλὰ καὶ ἄλλα πολλὰ σηπώδη καὶ βορβορώδη στὰ ὁποῖα σπρώχνεται καὶ πρὶν καὶ τώρα ὁ ὀρθόδοξος λαός μας, ἔκλαιγαν καθημερινὰ καὶ προσεύχονταν νυχθημερὸν μὲ πόνο καὶ ἀγάπη στὸν Θεὸ νὰ κάνει ἔλεος.
Προέτρεπαν στὴν καθημερινὴ ἀνάγνωση τῆς Καινῆς Διαθήκης καὶ κυρίως στὰ χωρία ἐκεῖνα, ὅπως π.χ. τοῦ κατὰ Μάρκον Εὐαγγελίου, κέφ.Ζ ,στ.2023: «ἔλεγε δὲ ὅτι τὸ ἐκ τοῦ ἀνθρώπου ἐκπορευόμενον, ἐκεῖνο κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον, ἔσωθεν γὰρ ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογισμοὶ οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, φόνοι, κλοπαί, πλεονεξίαι, πονηρίαι, δόλος, ἀσέλγεια, ὀφθαλμὸς πονηρός, βλασφημία, ὑπερηφανία, ἀφροσύνη• πάντα ταῦτα τὰ πονηρὰ ἔσωθεν ἐκπορεύεται καὶ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον», ὥστε νὰ μένουν οἱ πιστοὶ ἄτρωτοι στὶς σειρῆνες καὶ στὰ καλέσματα σὲ σαρκικὲς καὶ ψυχικὲς ἁμαρτίες.
Ὁ Χριστός, ἔλεγαν, καὶ ἡ Παναγία προστατεύουν καὶ φυλᾶνε τὰ σύνορα τῆς πατρίδος μας καὶ τὸν ὀρθόδοξο λαό μας καὶ ὄχι ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἡ ὁποία θὰ διαλυθεῖ σὰ μισομπαλωμένες κουρελοῦδες. Ἤδη τὰ σημεῖα τῆς σήψεως σήμερα εἶναι ὁρατὰ καὶ ἡ διάλυση τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως ἐπίκειται.
Μᾶς προέτρεπαν, ἀκόμη οἱ παραπάνω γέροντες , νὰ εἴμαστε φιλοπάτριδες, νὰ πληρώνουμε τοὺς φόρους, θυμίζοντας σὲ ὅλους τὸν λόγο τοῦ Κυρίου: «Δικαιοσύνη μάθετε οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς»6 ἢ «Εἰρήνη πολλὴ τοῖς ἀγαπώσιν τὸν νόμον Σου καὶ οὐκ ἔστιν αὐτοῖς σκάνδαλον»7.
Πονοῦσαν ὑπερβολικὰ ὅταν τοὺς πληροφορούσαμε ὅτι ἡ ἀθεΐα διδάσκεται στὰ σχολεῖα μας καὶ ἀναμασῶνται θεωρίες, ὅπως τὰ ξεράσματα τοῦ Δαρβίνου ἢ οἱ βορβορώδεις θέσεις τοῦ Φρόϋντ. Ἀποροῦσαν μὲ τοὺς κρατοῦντες, ποὺ ἐνῶ ζητοῦν χρηστοὺς καὶ ἔντιμους πολίτες, ἀγνοοῦν τοὺς βίους τῶν ἁγίων, ὅπως ἐπίσης ἀγνοοῦν, ὅτι ὅλοι οἱ μεγάλοι εὐεργέτες τοῦ ἔθνους ἦταν καὶ εἶναι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ καὶ ἁγνοὶ πατριῶτες.
Ὅταν τοὺς ἐνημερώναμε ὅτι ὑπερχρεώνουν τὴ χώρα μας καὶ ὅτι τὰ τρόφιμα καὶ τὰ φάρμακα τὰ πληρώνουμε ἀπὸ 10 ἕως 100 φορὲς ἀκριβότερα ἀπὸ τὶς ἄλλες Εὐρωπαϊκὲς χῶρες, σήκωναν τὰ μάτια ψηλὰ καὶ μετὰ ἀπὸ λίγη σιωπὴ σιγοψιθύριζαν «Ἀλλοίμονον, προπληρώνονται γιὰ τὶς δῆθεν ζημιὲς ποὺ θὰ ὑποστοῦν κατὰ τὴν ἐπερχόμενη δαιμονικὴ μπόρα στὴν ὁποία σιγὰ σιγά, ἀλλὰ σταθερά, σπρώχνουν τὴ χώρα μας».
Ὅμως, προσέθεταν μὲ ἀπόλυτη σιγουριά, «Ζεῖ Κύριος ὁ Θεός. Θὰ τοὺς χαλάσει τὰ σχέδια καὶ θὰ κόψει τὰ νήματα μὲ τὰ ὁποία ἔχουν δέσει τὴν πατρίδα μας. Μετὰ τὴν μπόρα τὴν δαιμονικὴ θὰ λάμψει ἡ λιακάδα ἡ θεϊκὴ καὶ ἡ Ἑλλάδα καὶ πάλι θὰ μεγαλουργήσει.
Ἅγιοι γέροντες Πορφύριε καὶ Παΐσιε, ἐμεῖς πιστεύουμε ἀπόλυτα στὰ λεγόμενά σας καὶ σᾶς παρακαλοῦμε ἐκεῖ ποὺ βρίσκεσθε στὸν Πανάγιο Θρόνο τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Σωτῆρος μας καὶ Βασιλέα Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀγαλλόμενοι αἰώνια, μὴν ξεχνᾶτε τὴν ἀγαπημένη καὶ γλυκύτατη πατρίδα μας, τὴν Ἑλλάδα καὶ κατ'ἐπέκτασιν ὅλο τὸν κόσμο, ὥστε διὰ τῆς μετανοίας καὶ οἱ ἐκτὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἄνθρωποι, νὰ ἐπιστρέψουν στὸν Χριστό!
Ἀμήν.
Μωραίνει Κύριος ὅν βούλεται ἀπολέσαι
(μωραίνει ο Θεός αυτόν που θέλει να καταστρέψει)
1 Ιω. η', 23-24.
2 ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΓΓΟΥ, Πνευματικὴ ἀφύπνιση, «Τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν», Λόγοι Β', ἐκδ. Ἱερὸν Ἡσυχαστήριο "Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος", Σουρωτὴ Θεσ/νίκης 1999, σ. 175-177.
3 ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ, Βίος καὶ Λόγοι, ἐκδ. Ἱερὰ Μονὴ Χρυσοπηγῆς, Χανιὰ 2003, σ. 277-284.
4 Λουκ. ιβ', 4.
5 Ματθ. στ', 24
6 Ἡσ. κστ ', 9.
7 Ψαλμ. ριη ', 165.
πηγή:ΗΠΕΙΡΟΣ ΕΛΛΑΣ
COMMENTS