Το αίνιγμα του τάφου της Αμφίπολης – Ωρίων
(προηγούμενο)
Λάβετε τα μέτρα σας, διότι τώρα θα μπούμε μέσα σ’ αναμμένο χυτήριο χάλυβα. Μην πείτε μετά πως δεν σας προειδοποίησα! Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. Μιλημένα, ξηγημένα.
Ξεκινάμε, όμως, με το ανώδυνο μέρος. Η προετοιμασία γιά τα …εγκαύματα, είναι ένα (μάλλον) σύντομο σεμινάριο.
ΠΕΡΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΩΝ
Όπως η Γή μας είναι μία σφαίρα, έτσι κι όλος ο ουρανός είναι μία τεράααααστια σφαίρα. Στην πραγματικότητα δεν είναι, βέβαια, διότι τ’ αστέρια δεν βρίσκονται όλα στην ίδια επιφάνεια (εσωτερική σφαίρας), στην ίδια απόσταση από εμάς. Άλλα βρίσκονται πιό κοντά σ’ εμάς, άλλα πιό μακριά. Όμως, σε πρώτη εκτίμηση, ο ουρανός μπορεί να θεωρηθεί σφαίρα.
Η διαφορά της ουράνιας σφαίρας με τη γήϊνη (εκτός απ’ το μέγεθος) είναι πως εμείς, στη Γή, ζούμε στην εξωτερική επιφάνεια της σφαίρας. Ενώ στον ουρανό παρατηρούμε τ’ αστέρια στην εσωτερική επιφάνεια της ουράνιας “σφαίρας”.
Οι άνθρωποι, τώρα, είναι γνωστό πως παρατηρούσαν τον ουρανό από τους αρχαίους χρόνους. Καί, θες γιά την ευκολία τους στην παρατήρηση, θες επειδή είχαν φαντασία,ομαδοποίησαν τ’ αστέρια σε συγκεκριμένες, σταθερές μορφές. Τους αστερισμούς!
Οι αστερισμοί είναι ομάδες αστεριών, που (με λίγη φαντασία) απεικονίζουν διάφορα πράγματα, ζώα, ή πρόσωπα: Ζυγαριές, φούρνους, καράβια, φίδια, αρκουδάκια, λιοντάρια, τον Μίκυ καί τον Γκούφη, το τέρας του Λόχνες, τον Παπανδρέου, κτλ κτλ. Γενικώς, ό,τι φανταστεί κανείς. Αν, μάλιστα, αυτός ο “κανείς” είναι φύλαρχος, ή (καλύτερα) ένα είδος“αρχηγού πολιτισμού” (πχ αρχιερέας), τότε επιβάλλει την άποψή του σε όλους.
Φανταστικοί “αστερισμοί” επάνω στην ουράνια σφαίρα
Έτσι, οι διάφοροι πολιτισμοί ανά εποχές παρουσίασαν διαφορετική εικόνα καταγραφής των αστερισμών. Πχ οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έβλεπαν καί κροκοδείλους στον ουρανό. Αντιθέτως, εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν βλέπαμε κροκοδείλους στους αστερισμούς μας, διότι δεν διαθέταμε τέτοια συμπαθή ζωντανά.
(…Αποκτήσαμε εσχάτως, αλλ’ αυτό δεν είναι λόγος ν’ αλλάξει η Αστρονομία! ΛΟΛ!!! :-)
- Τί γράφεις, ρέ Εργοδότη, εκεί πέρα; “Συμπαθείς” οι κροκόδειλοι; Σού ‘στριψε τελείως;
- Εξακολουθώ να τά ‘χω τετρακόσια! Βλέπεις, δεν σκεφθήκατε ότι ο Σήφης μπορεί κάποια στιγμή να χλαπακιάσει τον Στουρνάρα, τον Χαρδούβελη, ή -όταν τον κόψει πολύ η λόρδα- ακόμη καί τον καταντίπ …αχώνευτο, τον Μητσ…
Δε γράφω τ’ όνομα, να μη γκαντεμιαστεί το ιστολόγιο!)
Μιά που μιλάμε γιά πολιτισμούς, το επόμενο βήμα (μετά τον καθορισμό των μορφών) ήτανοι πολιτισμοί να “φορτώσουν” τους αστερισμούς με μύθους, ή κάποια ηθική παύλα θρησκευτική διδασκαλία. Έτσι, γιά παράδειγμα, έχουμε τον ζωδιακό κύκλο, που -ανάμεσα στ’ άλλα- συμβολίζει το ταξίδι της ψυχής στις διαδοχικές ενσαρκώσεις της. Καί τα λοιπά, καί τα λοιπά.
Περιττό να πούμε πως οι διδασκαλίες αυτές διαδιδόντουσαν από γενιά σε γενιά, φτιάχνοντας πολλές φορές έναν πυρήνα όμορφων μύθων, ο οποίος ήταν κοινό κτήμα: τον γνώριζε απέξω όλη η κοινότητα, όλη η φυλή. Να σημειώσω πως εμείς εδώ, οι Έλληνες, φαίνεται πως ξεκινάμε λιγάκι διαφορετικά: έχουμε πρώτα τη Μυθολογία μας, η οποία “καταστερίζεται”, δηλαδή αντανακλάται στους αστερισμούς μετά. Ενδεχομένως άλλοι λαοί, πχ οι Ινδιάνοι της Αμερικής, να θεωρούν ως αφετηρία τους αστερισμούς, από τους οποίους να προκύπτουν μετά οι ηθικές τους διδασκαλίες. Διότι προηγείται ο ουρανός, εφ’ όσον υπονοεί την έννοια του Θεού.
Δε βαρυέσαι, λεπτομέρειες της Λαογραφίας.
Όμως, σ’ όλους ανεξαιρέτως τους λαούς, το νόημα της “μυθολογίας των αστερισμών” είναι ένα καί το αυτό: το μέλος της φυλής πρέπει ν’ ακολουθεί το παράδειγμα των ηρώων τ’ ουρανού. Να μιμείται τις σωστές πράξεις αυτών, καί ν’ αποφεύγει τις άνομες ή τις απερίσκεπτες.
Πρέπει ν’ αναφέρουμε πως οι αστερισμοί είναι καλώς καθορισμένα ουράνια “οικόπεδα”. Δηλαδή, δεν αλλάζουν με τον χρόνο. Όχι μόνον οι μορφές που απεικονίζουν, αλλά ούτε καί τα “σύνορά” τους. Επίσης, δεν μπαίνουν ο ένας μέσα στα “χωράφια” του άλλου.
Επομένως, αποτελεί ανοησία ολκής ο ισχυρισμός του Ντάν Μπράουν (στο “Χαμένο σύμβολο”), ότι ο (τέκτων, άρα γνώστης κάποιων πραγμάτων) Τζώρτζ Ουάσινγκτων θεμελίωσε την ομώνυμη πόλη, όταν (δήθεν) “…ο αστερισμός του Δράκου μπήκε στον αστερισμό της Παρθένου…”. (Αν θυμάμαι καλά το κείμενο.) ΔΕΝ γίνονται αυτά τα πράγματα, κύρ-Καφέ μ’! Αλλά, δεν ήξερες – δε ρώταγες;
Αυτά σας τα γράφω, γιά να μην πιστεύετε αμάσητα όσα σερβίρει ο καθένας – αδιάφορο το πόσο “φίρμα” είναι.
Συμπερασματικώς: ο κάθε αστερισμός έχει: (α) τη συγκεκριμένη μορφή του, (β) τα συγκεκριμένα “σύνορά του”, (γ) τη συγκεκριμένη θέση του στην ουράνια σφαίρα. Αυτά τα τρία χαρακτηριστικά δεν αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου.
Η αλήθεια είναι πως αλλάζουν, εφ’ όσον όλα τ’ αστέρια κινούνται, αλλά οι αλλαγές αυτές επισυμβαίνουν με βραδύτατους ρυθμούς. Πχ ο ζωδιακός κύκλος με τους δώδεκα πασίγνωστους αστερισμούς θα γίνει …αγνώριστος, αλλά μετά από τουλάχιστον 200,000 (διακόσιες χιλιάδες) χρόνια από σήμερα. Όπως καί ήταν αγνώριστος άλλα τόσα χρόνια πριν την εποχή μας.
(Παρένθεση: Καταλαβαίνετε, επομένως, ότι η θεμελίωση της “ηθικής διδασκαλίας” του ζωδιακού μπορεί να φτάνει τόσο πίσω, όσο είναι τα 200,000 χρόνια. Τώρα, τί μπορεί να σημαίνει αυτό πχ γιά την καταγωγή των Ελλήνων, ή τη συγκρότησή τους σε οργανωμένες κοινωνίες, δεν το γνωρίζω επακριβώς – αλλά σας αφήνω να το σκεφθείτε.)
Οι λοιποί αστερισμοί, τώρα, ενδεχομένως να μεταβληθούν σε μιά αγνώριστη “σούπα” μετά από εκατομμύρια χρόνια. Όταν, ενδεχομένως, ο άνθρωπος δεν θα υπάρχει. Ή, δεν θα υπάρχει ο πλανήτης μας!
Τί καταλαβαίνουμε -εμμέσως, πλην σαφώς-, λοιπόν, από τα παραπάνω; Ότι η “ηθική διδασκαλία” των (δικών μας) αστερισμών στο καταγεγραμμένο ιστορικό γίγνεσθαι της Ελλάδας εξηγεί πολύ καλά κάποια (ίσως ανεξήγητα με άλλο τρόπο) ιστορικά φαινόμενα. Αυτό μπορεί να μην το καταλαβαίνουν πχ οι Αρχαιολόγοι, αλλά δεν τρέχει καί τίποτε. Τα γεγονότα είναι γεγονότα. Δεν ρωτάνε τη γνώμη κανενός!
Επίσης, καταλαβαίνουμε καί κάτι άλλο, ούλτρα σημαντικό:
Εφ’ όσον οι κινήσεις των άστρων (ή ο κύκλος του έτους, κτλ) επαναλαμβάνονται με κανονική, προβλέψιμη περιοδικότητα (πράγμα που, φυσικά, δεν είχε διαφύγει της προσοχής των αρχαίων λαών), τότε επαναλαμβάνεται κι η ίδια η “ηθική διδασκαλία” των αστερισμών! Άρα, αν παρατηρούμε τον ουρανό σωστά, μπορούμε να κάνουμε “προφητείες” εκ του ασφαλούς!!!
Αυτό το συμπέρασμα είναι το διαμάντι της ταπεινής αφήγησής μου. Θα το διαπιστώσετε παρακάτω.
Πόσοι είναι οι “Ελληνικοί” αστερισμοί; Κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους, ο Έλληνας αστρονόμος της Αλεξάνδρειας Κλαύδιος Πτολεμαίος (στο σύγγραμμά του “Αλμαγκέστ” – δηλ. “Η Μεγίστη”, σε παραφθορά αραβικής προφοράς) τους καταμέτρησε σε καμιά ογδονταριά. Τόσοι είναι καί σήμερα, καί γιά την ακρίβεια λίγοι παραπάνω. Αυτό, διότι από τότε καναδυό αστερισμοί “έσπασαν”, πχ η Αργώ έγινε ένα σύνολο από “Τρόπιδα”, “Ιστία”,κτλ, κι επίσης στη διαδρομή προστέθηκαν ακόμη μερικοί. Πχ, οι παρατηρητικοί φίλοι της Αστρονομίας διαπίστωσαν ότι ο αστερισμός “Κολούμπα” ( = περιστερά) προστέθηκε στους ουράνιους χάρτες γύρω στα 1505. Δηλαδή, την εποχή του ΧριστόφορουΚολόμβου!
Εν πάσει περιπτώσει, αυτό το “πάτσγουερκ” των ογδοντα-τόσων αστερισμών καλύπτει όλη την ουράνια σφαίρα, χωρίς ν’ αφήνει “τρύπες”.
Παρεμπιπτόντως: Η Πολυμήδη είχε ακούσει κάποτε τον Παύλο Κυράγγελο να ισχυρίζεται (αφού το συνεπέρανε με τον δικό του τρόπο) ότι ο Μέγας Αλέξανδρος καταγόταν από τον αστερισμό της Περιστεράς. Επομένως, το ότι των ανασκαφικών ερευνών στην Αμφίπολη ηγείται η κυρία Περιστέρη, ίσως είναι κάτι παραπάνω από σύμπτωση!
Δυστυχώς, όμως, δεν γνωρίζω. Με τη λεξαριθμία καί τα “φωτοδυναμικά” των λέξεων καί τα ρέστα, ανέκαθεν δεν τα πήγαινα καλά. (Περίεργο γιά μένα, που κυνηγάω το Παράξενο, έ; Κι όμως! Κάθε κανόνας έχει καί τις εξαιρέσεις του.)
ΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΙ
Τέλος το μάθημα – προς το παρόν. (Είμαι σίγουρος ότι δεν ήρθατε εδώ γιά μαθήματα, αλλά δεν θα γλυτώσετε έτσι, εύκολα! :-) )
Προχωράμε στο “ψητό” – ή, μάλλον, στο να …ψηθούμε οι ίδιοι!
Κάτι λέγαμε τις προάλλες γιά έναν από τους ογδοντα-τόσους αστερισμούς. Γιά τονΩρίωνα. Που τον είδα στ’ όνειρό μου, να κοσμεί ένα από τα “τελλάρα” της έκτης καί τελευταίας πόρτας πριν τον ταφικό θάλαμο του Μεγαλέξανδρου.
Σας έχω πεί πολλές φορές, ότι μπορώ να διακρίνω αριθμούς, μεγέθη, συσχετισμούς,αμέσως. Όμως, πριν σας κάνω “ψιλά” το τί κατάλαβα στ’ όνειρο κι άρχισα τα μπινελίκια, ας δούμε κάτι άλλο.
Ένα τυπικό τέμπλο σημερινής Ελληνικής εκκλησίας έχει τον Χριστό δεξιά, όπως κοιτάζουμε, καί την Παναγία αριστερά. Ως εξής:
(απεικονίζεται το τέμπλο της Μονής Φιλοσόφου, από τη Γουϊκιπήντια)
Παντού, σ’ όλες τις εκκλησίες της χώρας μας. Εκτός από τρείς, όπου η Παναγία απεικονίζεται δεξιά όπως κοιτάζουμε, κι ο Χριστός αριστερά.
Θυμάμαι αυτή τη στιγμή τις δύο. Η μία είναι η Πόρτα-Παναγιά, στην Πύλη Τρικάλων. Η δεύτερη είναι η Παναγία Σπηλιανή, στη Νίσυρο.
Βέβαια, υπάρχει πχ ο άγραφος νόμος ότι ο τιμώμενος φιλοξενούμενος κάθεται στα δεξιά του οικοδεσπότη, κτλ. Καί η Ορθοδοξία τιμά κατ’ εξοχήν τον Χριστό. Όμως:
Εφ’ όσον η Ωραία Πύλη είναι αυτή, απ’ όπου περνάει ο άνθρωπος γιά να πάει προς το ιερό, προς τον Θεό (πράξη που κάνει συμβολικώς ο ιερέας κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας), τότε η αναστροφή των εικόνων συμβολίζει την αναστροφή της πύλης.Επομένως, ο Θεός είν’ Αυτός, που έρχεται προς τον άνθρωπο!
Ειδικά στην πρώτη των εκκλησιών που ανέφερα, το λέει καί τ’ όνομα του μέρους: Πύλη! Τί άλλο θέλετε, γιά να πειστείτε;
Εδώ, λοιπόν, το τέμπλο της Πόρτα-Παναγιάς (επίσημο όνομα: “Μονή Μεγάλων Πυλών”– σύνδεσμος 1, σύνδεσμος 2, σύνδεσμος 3, απ’ όπου καί οι φωτογραφίες) :
Παρατηρούμε ότι οι εικόνες του τέμπλου είναι τοποθετημένες “κανονικά”, αλλά οι αντίστοιχες εικόνες σε ψηφιδωτό μεγάλου μεγέθους είναι τοποθετημένες ανάποδα. Μάλιστα, η Παναγία είναι “δεξιοκρατούσα”, δηλαδή έχουμε πλήρη κατοπτρική αναστροφή της κλασικής συμμετρίας των εικόνων.
Στη Νίσυρο, τώρα, το τέμπλο της Παναγίας Σπηλιανής:
Καί η Παναγία, επίσης “δεξιοκρατούσα”:
ΠΕΡΙ ΩΡΙΩΝΟΣ
Πύλες, λοιπόν. Καί “κατοπτρικές” εικόνες. Πράγμα που μου έδειξε αμέσως τί ήθελε να πεί ο διάκοσμος με τον Ωρίωνα, στό όνειρο της έκτης πόρτας. Βέβαια, βοήθησε κι αυτό:
Κάντε σύγκριση της εικόνας αυτής με τα δύο τέμπλα, τη στιγμή που -αν δεν σφάλλω- ο Χριστός καλείται καί “Ήλιος της Δικαιοσύνης”.
Το -αστραπιαίο- συμπέρασμα ήταν, πως ο Ωρίων προβάλλεται στο έδαφος της Ελλάδας, καί μάλιστα κατοπτρισμένος. Γιατί; Διότι, απλούστατα, αν τον τραβήξουμε απ’ τον ουρανό καί τον κολλήσουμε στην επιφάνεια της Γής, από ένα αεροπλάνο θα τον δούμε κατοπτρισμένον. Κάπως έτσι:
Πρόκειται γιά καθαρή Προβολική Γεωμετρία, τίποτε το παράξενο ή μαγικό. Στο σχήμα σας δείχνω (δύο άστρα ακραία κι ένα μεσαίο) πώς “γυρίζει” το σχήμα του αστερισμού, ώστε να κολλήσει σαν χαλκομανία επάνω στην Ελλάδα. Εάν, επομένως, ο Ωρίων φαίνεται στον ουρανό έτσι:
Ωρίων, από Γουΐκι
Προβαλλόμενος ακριβώς επάνω στο έδαφος της Γής, “κολλημένος” σ’ αυτό θα φαίνεται (από ψηλά, ή στον χάρτη) έτσι:
Κι όχι μονάχα κατοπτρισμένος ο Ωρίων, αλλά αμέσως ήξερα έναν “κατοπτρισμένο” τόπο (Νίσυρος), όπου θα τοποθετούσα ένα άστρο του αστερισμού. (Ακόμη ένα σημείο/άστρο προβαλλόμενο κραύγαζε πως ήταν ο τόπος του φονικού – άσχετο αν η αιτία γι’ αυτήν την ταύτιση δεν φαινόταν ακόμη.) Έτσι, όλοι αυτοί οι συσχετισμοί έγιναν σε κλάσματα δευτερολέπτου, καθώς κι η προβολή του Ωρίωνα επάνω στον χάρτη της χώρας μας.
Τελικά, η αποκάλυψη…
Εγώ δεν έκανα τίποτε το μαγικό. Απλώς αντιστοίχησα τα κάτω μεγάλα άστρα με τον τόπο του φονικού στη Μάνη, καί με τη Νίσυρο – ένθα καί το μοναστήρι της Παναγίας Σπηλιανής. Όλα τα υπόλοιπα ήρθαν μόνα τους – Αμφίπολη, Θάσος (ένθα καί ο υποτιθέμενος δεύτερος τάφος του Αλέξανδρου, γιά τον οποίο μιλήσαμε), Σαμοθράκη(ένθα καί η σύλληψη του Αλέξανδρου από την Ολυμπιάδα).
Βλέπουμε πως κάποια μικρότερα άστρα του αστερισμού δείχνουν τη Λήμνο, τα Τέμπη καί το κέντρο (περίπου) του τριγώνου ανάμεσα Σκύρο, νότια Εύβοια, Χίο. (Το Μ43, που φαίνεται πάνω από το άστρο, είναι νεφέλωμα.) Η σημασία των δύο πρώτων είναι φανερή. Το τρίτο…
…Ο κύριος Αρριβάνης είχε πεί (σε συνέντευξή του, κάποτε) ότι ο πομπός, που η επιστημονική του ομάδα είχε δέσει σ’ ένα δελφίνι, έστελνε σήμα κάπου στον Ατλαντικό, καί μετά από δεκάλεπτη ανεξήγητη διακοπή άρχισε να στέλνει σήμα απ’ το Αιγαίο!
Τηλεμεταφορά του δελφινιού; Ναί.
Μπορούν τα δελφίνια να την προκαλέσουν από μόνα τους (διότι έχουν τέτοια ικανότητα), ή/καί με τη βοήθεια “πυλών”, που βρίσκονται μέσα στις θάλασσες, τις οποίες πύλες τα δελφίνια τις αισθάνονται με κάποιον τρόπο; Ίσως ναί, καί σίγουρα ναί.
Γι’ αυτό αυτά τα υπέροχα ζώα τά ‘χουν ταράξει στα “επιστημονικά” βασανιστήρια κάποιοιαληταράδες “επιστήμονες”; Γιά να τους αποσπάσουν το μυστικό της τηλεμεταφοράς;Χίλια τοις εκατό ναί.
Μόνο που ο κ. Αρριβάνης δεν μας είπε ποιό το σημείο του Αιγαίου, που συνηθίζει να βγάζει δελφίνια του Ατλαντικού.
Μήπως το βλέπουμε εδώ, στον χάρτη;
Εν πάσει περιπτώσει, ας προσθέσουμε καί τα τρία ουράνια σώματα, που είδα ζωγραφισμένα στην πόρτα.
Η Σελήνη (μητέρα) στην Πέλλα / στις Αιγές, ο Δίας στον Όλυμπο, καί η Αφροδίτη στη Θεσσαλονίκη. Ακριβώς όπως στο όνειρο, με τη διαφορά ότι εκεί τα είδα “μπλεγμένα” με το σώμα του αστερισμού.
Γιατί ειδικά η Αφροδίτη στη Θεσσαλονίκη;
Επειδή (α) έχει ναό, καί (β) είχε …ναό. Την Εσκή Τζουμά (παλαιά Αγία Παρασκευή).
Αισθάνομαι πως, με κάποιον τρόπο, η έρευνα του τάφου της Αμφίπολης σχετίζεται με την αποκατάσταση του ναού της Αφροδίτης στη Θεσσαλονίκη, καί με την έρευνα γιά την ακριβή τοποθεσία της Εσκή Τζουμά. Δεν ξέρω ακόμη πώς καί γιατί, αλλά η αίσθηση πως αυτές οι δύο έρευνες σχετίζονται, είναι ισχυρώτατη. Όταν τελειώσει η μία, θα τελειώσει καί η άλλη – κάπως έτσι.
Σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο, λοιπόν, πετάχτηκα απ’ τον ύπνο μου κι άρχισα τ’ αστραπόβροντα εναντίον “αυτών”. Γιατί; Διότι κατάλαβα δύο τινά:
Πως “αυτοί” ήξεραν ήδη όσα συζητάμε εδώ.
Πώς τά ‘ξεραν; Τί να σου πω, αναγνώστη μου! Όπως τα ξέρω κι εγώ. Με όνειρα, με “κβαντικές σκέψεις”, κι ενδεχομένως με απόκρυφη βιβλιογραφία, που καταχώνιασαν στις υπόγειες βιβλιοθήκες τους, με τη “βοήθεια” της διαρκούς λεηλασίας όλων των Ελληνικών συγγραμμάτων που βρήκαν.
(Αυτή η τελευταία -η βιβλιογραφία τους, δηλαδή- εικάζω βασίμως πως είναι ατελής. Είναι αποσπάσματα βιβλίων, ή σχισμένα βιβλία. Λείπουν σελίδες πολλές.
Γιατί το λέω αυτό; Επειδή, αν τα λαμόγια διέθεταν ΟΛΕΣ τις απαραίτητες γνώσεις, σήμερα δεν θα ήμασταν εδώ που είμαστε. Θα σκάβαμε πέτρες με τον γκασμά, θα μας …φιλοδωρούσαν κάθε τρείς καί λίγο με βουρδουλιές… Κι όταν δεν θα σκάβαμε, θα λατρεύαμε τον “ένα καί μοναδικό θεό” Κρόνο/Σαββαώθ των λαμογιών, αφού πρώτα μας είχαν τραβήξει από μιά ξεγυρισμένη περιτομή.
Αφού δεν συνέβη τίποτε απ’ αυτά ακόμη, καί τις γνώσεις δεν έχουν, καί φοβούνται – μη γυρίσει ο κόσμος αλλοιώς, καί σκάβουν πέτρες αυτοί… ΑΝ επιζήσουν.)
Καί πως, εν όψει αποκαλύψεων του τάφου της Αμφίπολης, άρχισαν να “μαγαρίζουν” τελετουργικώς τα σημεία της προβολής του Ωρίωνα – αρχίζοντας από το σημείο του φονικού στη Μάνη.
“Άρχισαν”, έγραψα;
Μην είσαι καθόλου σίγουρος, Εργοδότη μου!
Αγαπητέ αναγνώστη μου, αν αισθάνεσαι πως τσουρουφλίζεσαι απ’ το θέμα, κάνε πως δεν τρέχει τίποτε. Τώρα είσαι ακόμη στο …σολάριουμ. Οι θερμοκρασίες θ’ ανέβουν κι άλλο.
Υγ: Ένα ακόμη όνειρο χθες… Με την πέμπτη καί προτελευταία πόρτα. Δυστυχώς, ήταν πολύ φευγαλέο. Συγκράτησα μόνον το ότι είναι φαρδειά, έχει αιγυπτιακού στύλ διάκοσμο, καί γράφει επάνω κατάρες, γιά όσους δοκιμάσουν ν’ ανοίξουν τον τάφο.
Δεν είμαι καθόλου σίγουρος, αλλά το καταγράφω εδώ, γιά να υπάρχει.
Υγ 2: Ρέ, παρατήστε με με τις “αστρικές προβολές” σας μερικοί-μερικοί! Έχω καί δουλειές να κάνω! Μ’ εσάς θ’ ασχολούμαι;
πηγη:ergdhmerg.
(προηγούμενα άρθρα)
