Δεν είσαι προγραμματισμένος να γνωρίζεις την Αλήθεια

Δεν είσαι προγραμματισμένος να γνωρίζεις την Αλήθεια

«Εννοείς ότι υπάρχει και άλλος κόσμος πάνω από αυτόν εδώ;» 

H αρχαία παράδοση της Ανατολικής φιλοσοφίας διδάσκει μια βασική αρχή, oτι ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι μια «Μάγια» δηλαδή μια πλάνη, μια ψευδαίσθηση. 


Όλα γύρω μας καλύπτονται από ένα πέπλο, το οποίο είναι η αιτία για την οποία ο άνθρωπος ποτέ δεν φτάνει να αγγίξει την Αλήθεια. Ένας από τους λόγους που τον εμποδίζουν σε αυτή την γνώση είναι το ότι ο άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί μόνο συγκεκριμένες διαστάσεις, μια και δεν έχει αναπτύξει ακόμη αισθήσεις για άλλες διαστάσεις.

 Έπειτα ο νους, που τόσο έχει «θεοποίηση» ο άνθρωπος, δεν μπορεί από μόνος του να τον οδηγήσει στην αλήθεια, θα χρειαστεί και άλλα εργαλεία.

Από την άλλη πλευρά όμως, η σύγχρονη επιστήμη έφτασε πολύ κοντά στην «έκπληξη» στο «δέος», μπροστά σε αυτό που μπορεί τελικά να υπάρχει «εκεί έξω» ή « εκεί μέσα» (εξαρτάται από την οπτική γωνία). Ένα παράδειγμα είναι η συνειδητοποίηση της σχέσης μικρόκοσμου και μακρόκοσμου. Γιατί είναι τόσο όμοια η δομή ενός ατόμου (με τον πυρήνα και ηλεκτρόνια) και η δομή ενός ηλιακού συστήματος;

 Εύλογα από τέτοιου είδους συγκρίσεις γεννιούνται ερωτήσεις ρητορικής αναζήτησης. «Τι είναι τελικά ο άνθρωπος» ή «ποιους σκοπούς εξυπηρετεί η δημιουργία του» ή «ποιος τον δημιούργησε» και «ποιος τελικά δημιούργησε τον δημιουργό». Αν και θεωρώ πως όλα αυτά είναι ήδη απαντημένα

Οι όποιες απαντήσεις παρουσιάζονται με έναν πoλύ ανορθόδοξο τρόπο και πέρα από τις καθιερωμένες και παγ(ι)ωμένες θρησκευτικές πεποιθήσεις που γνωρίζουμε. Εδώοι απαντήσεις συνδέονται με την εποχή που διανύουμε, την εποχή της τεχνολογίας. Κάθε άνθρωπος έχει τους περιορισμούς του. Με αυτόν τον τρόπο ζει εγκλωβισμένος μέσα σε έναν κόσμο του οποίου τα όρια δεν μπορεί να υπερβεί. 

Είναι τα όρια που του έχει ορίσει ο ίδιος ο δημιουργός του.Συνήθως σε κάθε μύθο ο Ήρωας είναι αυτός που καταφέρνει να σπάσει τα όρια, έτσι λοιπόν και εδώ. Όταν κάποια στιγμή όμως καταφέρει να σπάσει λοιπόν αυτά τα όρια και «να φάει από το μήλο της γνώσης», τότε «σοκάρετε» από την αλήθεια, απογοητεύεται από την μικρότητα της ύπαρξής του.

Δεν είναι τυχαίο που η πρώτη πρόταση η οποία ακούγεται στην ταινία είναι «η άγνοια είναι ευτυχία». Μέσα στην έκπληξή του αυτή ανακαλύπτει ότι όλο αυτό που αυτός διαισθανόταν ως ύπαρξη δεν ήταν τίποτε άλλο από μια ψευδαίσθηση. Καθώς αναρωτιέται πως δεν τα είχε καταλάβει όλα αυτά και πως είναι δυνατόν να πιστεύει σε ένα ψέμα έρχεται να του απαντήσει ο ίδιος ο δημιουργός του με λόγια σύγχρονης τεχνολογίας: «δεν σε είχα προγραμματίσει για να γνωρίσεις την αλήθεια».

Παρ’ όλα αυτά καθώς η ταινία φτάνει στο τέλος της αφήνει ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα. Αυτό που θα σώσει τελικά την ύπαρξη αυτού του όντος και θα του δώσει μια αληθινή διάσταση είναι η αυτό-υπέρβαση του. Η επιστροφή της συνείδησης στην πηγή της δημιουργίας και της εκπόρευσής της, με άλλα λόγια, στην ένωση-ταύτιση με το αρχέτυπό της. Ο ήρωας μας, σαν ένας άλλος ήρωας που είχε κατακτήσει με πολύ κόπο τον Όλυμπο, αφήνει στις μετριότητες, την πίστη ότι ευτυχία είναι η άγνοια, ώσπου κάποια στιγμή και σε αυτές να γεννηθεί η σιγουριά της αμφιβολίας 

Βασισμένο στην ιστορία του «Simulacron-3» του Daniel F. Galouye

Ο Ηράκλειτος διαιρεί τους ανθρώπους σε κοιμώμενους και εγερμένους (οι τελευταίοι είναι οι σοφοί, οι λίγοι, οι φλογεροί, ενώ οι πρώτοι οι κοινοί άνθρωποι, η μάζα, οι πολλοί, οι παγ(ι)ωμένοι και συνήθως οι ΟΠ). 

Ο νόμος πού εκφράζεται από το λόγο, δηλαδή την κατανόηση των αληθών σχέσεων πού εγκαθίστανται μεταξύ των πραγμάτων, είναι στη διάθεση όλων, αλλά δεν είναι ίδιοι όλοι οι άνθρωποι, μερικοί θεωρούν αυτό το νόμο καλύτερον από άλλους δυνάμει των αντιστοίχων διανοητικών ικανοτήτων

.Όποιος θα είναι σε θέση να κατανοήσει το λόγο περισσότερο, θα προσεγγίσει την αλήθεια και την αυθεντική σοφία. Για τον Ηράκλειτο δεν είναι σοφός εκείνος πού γνωρίζει έναν μεγάλο αριθμό πραγμάτων, αλλά εκείνος πού γνωρίζει να συλλέγει καλύτερα από άλλους, τη φύση των σχέσεων πού εγκαθίστανται μεταξύ των πραγμάτων.

Η Ενέργεια συνιστά ουσιαστικά το υλικό, από το οποίο παράγονται όλα τα στοιχειώδη σωματίδια, τα άτομα και γενικά τα πάντα στον κόσμο, αλλά παράλληλα η Ενέργεια κινεί τα πάντα στον κόσμο, αποτελώντας μία αναλλοίωτη ουσία, που το συνολικό της ποσό, δεν μεταβάλλεται, με τα στοιχειώδη σωματίδια να αποτελούν παράγωγά της, όπως πιστοποιούν πάμπολλα πειράματα, ενώ ταυτόχρονα μετατρέπεται σε κίνηση, σε θερμότητα, σε φωτεινή ακτινοβολία ή σε διαφορά δυναμικού, προκαλώντας ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα.

Η Ενέργεια είναι η αιτία όλων των μεταβολών, που εκπροσωπεί μία θεμελιώδη αρχή, την αλλαγή, την άφθαρτη μεταβολή που ανανεώνει τον κόσμο και αν και αυτή καθαυτή η αλλαγή δεν αποτελεί υλικό αίτιο, ο εκπρόσωπός της, το πῦρ, συνιστά ως θεμελιώδης αρχή και την κινούσα δύναμη. Στο κοσμολογικό τμήμα του έργου του με τίτλο ΠΕΡΙ ΦΥΣΕΩΣ, ο Ηράκλειτος δηλώνει αφοριστικά πως…

DK B30 Κόσμον <τόνδε> τὸν αὐτὸν ἁπάντων οὔτε τις θεῶν οὔτε ἀνθρώπων ἐποίησε, ἀλλʹ ἦν αἰεὶ καὶ ἔστι καὶ ἔσται πῦρ ἀείζωον, ἁπτόμενον μέτρα καὶ ἀποσβεννύμενον μέτρα.

(Ο κόσμος παραμένει αναλλοίωτος για όλα τα όντα και δεν είναι δημιούργημα κανενός θεού και κανενός ανθρώπου, αλλά υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρξει στον αιώνα τον άπαντα, ως πύρ αείζωον, που αναφλέγεται σύμφωνα με καθορισμένα μέτρα και αποσβένεται με καθορισμένα μέτρα).

Επιστήμονες σαν τον Μάξγουελ, τον Νιλς Μπόρ, τον Νικολά Τέσλα, τον Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, τον Βίλχελμ Ράιχ, τον Έρβιν Σρέντινγκερ είπαν στους ανθρώπους.

Εξερευνήστε πολύ βαθιά μέσα στην Ύλη και αυτή θα εξαφανιστεί, θα διαλυθεί σε άπειρη Ενέργεια. Τα πάντα είναι Ενεργειακά πεδία, ακόμη και η Ύλη όπως την βλέπεις δεν υπάρχει αποτελείται από κενό χώρο που είναι γεμάτος με Ενέργεια. Το σώμα σου είναι ένα Ενεργειακό πεδίο. Μόνο η αύξηση και η ανακατεύθυνση, της Ενέργειας θα ενεργοποιήσει το δυναμικό σου.

Η φιλοσοφία γράφεται μέσα σε αυτό το μεγάλο βιβλίο – το Σύμπαν- το οποίο παραμένει πάντοτε ανοιχτό στο βλέμμα μας. Το βιβλίο αυτό δεν θα γίνει κατανοητό, εκτός αν μάθει να κατανοεί κανείς, την γλώσσα και να ερμηνεύει τους χαρακτήρες με τους οποίους έχει γραφεί. Είναι γραμμένο στην γλώσσα των μαθηματικών και οι χαρακτήρες του είναι τρίγωνα, τετράγωνα, κύκλοι και άλλα γεωμετρικά σχήματα. Δίχως αυτά περιπλανιόμαστε άσκοπα σε κάποιο σκοτεινό λαβύρινθο. –Γαλιλαίος.
Εάν η ενιαία αρχή πού εξομοιώνει όλα τα πράγματα του κόσμου είναι το γίγνεσθαι, το φυσικό στοιχείο από το οποίο όλα τα άλλα στοιχεία αποτελούνται, είναι το πυρ. Αυτό διότι το πυρ θεωρείται ως στοιχείο αποσταθερωτικό, σε θέση να προκαλέσει εκείνη την αλλαγή πού επιτρέπει στα πράγματα να μετατραπούν από τη μια κατάσταση στην άλλη. –Ηράκλειτος

Τα ίδια είπαν και ο Πυθαγόρης, ο Παρμενίδης, η Υπατία, όλοι οι Σοφοί φιλόσοφοι το ίδιο λένε. 

Διάβασε, εξερεύνησε και μάθε για την περίφημη Ενέργεια.. και ανακάλυψε, ΞΑΝΑ Ανακάλυψε τον Φιλοσοφικό ή Κβαντικό της κόσμο..! …. και οι Αλχημιστές; Μα τι άλλο είναι όποιος, ζει σύμφωνα με την φύση, κολυμπάει στην αρχέγονη θάλασσα μυστηρίου, εναρμονίζεται με την ομορφιά και τα καπρίτσια της, απολαμβάνοντας να την εξερευνεί, να την ανακαλύπτει, να την γνωρίζει, μέχρι να αποδεσμευτεί από αυτήν. Αποκάλεσε τον όπως θέλεις, προτιμώ να τον λέω “Μέγα Φιλόσοφο”.  

terrapapers.com