Γιατί η συναυλία ¨Μυθωδία¨ πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Ναό Ολυμπίου Διός – κάτι που δε συνέβη ποτέ στο παρελθόν...
Γιατί επιλέχτηκε ελληνική σύνθεση και όχι κάποια σύνθεση από άλλη χώρα;
Ένα είναι βέβαιο. Πως η NASA, για πρώτη φορά, μας αποκαλύπτει τις καλλιτεχνικές της ευαισθησίες!
Τα πιο σημαντικά ερωτήματα, ωστόσο, προέκυψαν αμέσως μετά το τέλος της συναυλίας. Πολλοί μίλησαν για τελετή, κι όχι απλώς για μια απλή μουσική παράσταση. Στα ερωτήματα που γέννησε η «Μυθωδία» προστέθηκαν απορίες σχετικά με το περιεχόμενο των λόγων τόσο των δυο σοπράνο, όσο και του Χορού. Υπήρχαν στίχοι; Και αν όντως υπήρχαν, γιατί εμφανίζονται φράσεις και λέξεις στα αρχαία Ελληνικά; Γιατί επαναλαμβάνονται ακούσματα όπως ΔΙΑ ΕΛΑ;
Για ποιό λόγο οι εικόνες που επιλέχθηκαν να σταλθούν στον Άρη, εικόνες όπως
(1) η προτομή του Δία,
(2) της Ίσιδος,
(3) του Ομήρου,
(4) του Απόλλωνα,
(5) εικόνες τις μινωικής Κρήτης,
(6) του Αγαμέμνονα,
(7) της αρχέγονης θεάς Εκάτης,
(8) παραστάσεις από αγγεία με τον Οδυσσέα και τις Σειρήνες,
(9) φτερωτά άρματα και αγάλματα με τα χέρια τους σε στάση ικεσίας ήταν αποκλειστικά ελλάνια δημιουργήματα;
Μια ακόμη παράσταση πραγματοποιήθηκε για 2η φορά για τις ανάγκες παραγωγής του DVD, μια μέρα μετά την κανονική παράσταση, χωρίς ιδιαίτερο κοινό. Την μέρα της κανονικής συναυλίας, την 28η Ιουνίου του 2001 συνέβαινε παράλληλα με την εκτέλεση της μουσικής συμφωνίας και ένα επίσης σημαντικό συμπαντικό φαινόμενο. Ο πλανήτης Άρης ευθυγραμμιζόταν με τον επίγειο ναό Ολυμπίου Διός στην Αθήνα κι ερχόταν όπως χαρακτηριστικά λένε οι αστροφυσικοί σε σύνοδο.
Δύο χρόνια μετά εμφανίζονται στο διαδίκτυο σε διάφορα φόρουμ οι πρώτες αναφορές για την ύπαρξη στίχων και αρχίζουν προσπάθειες εύρεσης των. Ένας Έλληνας χρήστης με ψευδώνυμο ΕΧΕΤΛΑΙΟΣ (ο ίδιος ο Παπαθανασίου ;;;) πραγματοποιεί την 1η παγκοσμίως προσέγγιση των στίχων και παρουσιάζει το 1ο Movement μαζί με στίχους.
Μια ακόμη παράσταση πραγματοποιήθηκε για 2η φορά για τις ανάγκες παραγωγής του DVD, μια μέρα μετά την κανονική παράσταση, χωρίς ιδιαίτερο κοινό. Την μέρα της κανονικής συναυλίας, την 28η Ιουνίου του 2001 συνέβαινε παράλληλα με την εκτέλεση της μουσικής συμφωνίας και ένα επίσης σημαντικό συμπαντικό φαινόμενο. Ο πλανήτης Άρης ευθυγραμμιζόταν με τον επίγειο ναό Ολυμπίου Διός στην Αθήνα κι ερχόταν όπως χαρακτηριστικά λένε οι αστροφυσικοί σε σύνοδο.
Δύο χρόνια μετά εμφανίζονται στο διαδίκτυο σε διάφορα φόρουμ οι πρώτες αναφορές για την ύπαρξη στίχων και αρχίζουν προσπάθειες εύρεσης των. Ένας Έλληνας χρήστης με ψευδώνυμο ΕΧΕΤΛΑΙΟΣ (ο ίδιος ο Παπαθανασίου ;;;) πραγματοποιεί την 1η παγκοσμίως προσέγγιση των στίχων και παρουσιάζει το 1ο Movement μαζί με στίχους.
Λίγους μήνες μετά, και μετά από αρκετό προσωπικό κόπο και ώρες εργασίας και ανάλυσης της συναυλίας με επαγγελματικά προγράμματα επεξεργασίας ήχου μέσα από Η/Υ ο ΕΧΕΤΛΑΙΟΣ παρουσιάζει σε προσωπική του ιστοσελίδα τη Μυθωδία ΜΕ ΣΤΙΧΟΥΣ. Διάφοροι «ειδήμονες» ξεκινούν τραγελαφικές προσπάθειες ερμηνείας των στίχων, και εμφανώς επηρεασμένοι από συνομωσιολογικές θεωρίες συνδέουν την συμφωνία με πιθανές εξωγήινες υπάρξεις, γιαχβιστικές καταβολές και μεταφυσικές δραστηριότητες.
Εκπομπές στην τηλεόραση, και αφιερώματα τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, προσπαθούν να αποκαλύψουν τι κρύβεται από πίσω. Αλλά πίσω από το φάσμα των θεωριών συνομωσίας ή εξωγήινης ζωής, η ουσία του έργου ποτέ δεν προσεγγίζεται.
Το 2007 πραγματοποιείται η 1η παγκοσμίως προσπάθεια σοβαρής και επιστημονικώς τεκμηριωμένης ερμηνευτικής ανάλυσης των στίχων από έναν χρήστη του διαδικτύου, που υπογράφει την προσπάθειά του ως Πελασγός, και την αναρτά στην ιστοσελίδα του Εχετλαίου.
Το αν η θεωρία ύπαρξης στίχων στη Μυθωδία αληθεύει ή όχι δεν μπορεί κανείς να το πιστοποιήσει, ίσως μόνο ο ίδιος ο συνθέτης, αν και αρνείται να πάρει ξεκάθαρα θέση. Από τη στιγμή που ο Εχετλαίος έβγαλε τους στίχους, εμφανίστηκαν διάφοροι «ερμηνευτές» προσπαθώντας να ερμηνεύσουν την στιχομυθία της ΜΥΘΩΔΙΑΣ, βασιζόμενοι στους στίχους του, αλλά συχνά επηρεασμένοι από φανταστικές θεωρίες συνομωσίας, ή θεωρίες εξωγήινων υπάρξεων, έπεσαν αρκετά συχνά σε τραγελαφικά λάθη, μπερδεύοντας αρχαία με νέα ελληνική γλώσσα, βγάζοντας αυθαίρετα συμπεράσματα, χωρίς στοιχεία, απλά βασιζόμενοι στα πιστεύω τους και στις επιρροές τους από τις διάφορες συνομωσιολογικές θεωρίες.
Η «Μυθωδία», βασιζόμενη στους στίχους που αποκωδικοποίησε ο Εχετλαίος φαινόταν να κρύβει μέσα στις λέξεις της ένα νόημα, το οποίο ωστόσο κανείς δε θα μπορούσε απλά ακούγοντάς τη μια δυο φορές να το κατανοήσει, πόσο μάλλον αν στους στίχους της υπάρχουν λέξεις τόσο αρχαίας, όσο και νεότερης ελληνικής γλώσσας. Έτσι, ο χρήστης Πελασγός βασιζόμενος στο αποκωδικοποιημένο κείμενο του Εχετλαίου, προέβη σε ποικίλες αλλαγές καταλήγοντας σε ένα νέο κείμενο στίχων, το οποίο αιτιολόγησε μέσα από μια ανάλυση τόσο από συντακτική, όσο κι από καλολογική σκοπιά, και η προσπάθειά του αυτή αποτέλεσε την πρώτη σοβαρή ανάλυση των στίχων με σκοπό την αποκάλυψη της βαθύτερης ερμηνεία της «Μυθωδίας», αλλά και μια πιο πλήρη εκδοχή των πιθανών στίχων.
Είναι χρήσιμο να τονίσουμε, πως από τη στιγμή που ο Εχετλαίος έβγαλε τους στίχους σε γνωστό φόρουμ ανταλλαγής απόψεων «εσωτερικού» χαρακτήρα, εμφανίστηκαν διάφοροι ερμηνευτές, που είτε οικειοποιήθηκαν την προσπάθεια για κερδοσκοπικές πρακτικές, είτε βασιζόμενοι στους στίχους του, αλλά εμφανώς επηρεασμένοι από φανταστικές θεωρίες, άρχισαν προσπάθειες ερμηνείας των στίχων, πέφτοντας αναγκαστικά σε τραγελαφικά λάθη, μπερδεύοντας αρχαία με νέα ελληνική γλώσσα, βγάζοντας αυθαίρετα συμπεράσματα, προσθέτοντας στοιχεία εκεί που δεν υπήρχαν, απλά βασιζόμενοι στα πιστεύω και στις επιρροές τους από τις διάφορες θεωρίες, και κατέληξαν να αποδώσουν νοήματα στην Μυθωδία, εκεί που δεν υπήρχαν…Χαρακτηριστικά στο Movement 7, δεν είναι δυνατόν να μεταφράζεται το ΔΕΙ μια ως «πρέπει» και λίγες λέξεις παρακάτω ως «βλέπει», χωρίς αιτιολογία, μόνο και μόνο για να αποδοθεί μια νότα συνομωσίας με γιαχβιστικό υπόβαθρο!
Ένα ακόμη σημαντικό πρόβλημα που παρουσιάστηκε κατά την αποκωδικοποίηση της Μυθωδίας, ήταν το γεγονός πως κατά την προφορά των φθόγγων οι δυο σοπράνο συχνά πυκνά ξεκινούν την απαγγελία σχεδόν ταυτόχρονα με διαφορετικό περιεχόμενο η καθεμία, ενώ η παρουσία μουσικής σε αρκετά μεγάλη ένταση λειτουργεί ως επιπλέον κάλυψη στην προφορά τους. Αυτό ήταν ένα γενικό πρόβλημα στην προσπάθεια εύρεσης των στίχων, γι’ αυτό και κρίθηκε αναγκαία η χρήση επαγγελματικών προγραμμάτων επεξεργασίας ήχου μέσω Η/Υ, καθώς και η χρήση πολλών φίλτρων, και δεκάδων επαναλήψεων σε ακούσματα, για την καλύτερη δυνατή προσέγγιση.
Το 2007 πραγματοποιείται η 1η παγκοσμίως προσπάθεια σοβαρής και επιστημονικώς τεκμηριωμένης ερμηνευτικής ανάλυσης των στίχων από έναν χρήστη του διαδικτύου, που υπογράφει την προσπάθειά του ως Πελασγός, και την αναρτά στην ιστοσελίδα του Εχετλαίου.
Το αν η θεωρία ύπαρξης στίχων στη Μυθωδία αληθεύει ή όχι δεν μπορεί κανείς να το πιστοποιήσει, ίσως μόνο ο ίδιος ο συνθέτης, αν και αρνείται να πάρει ξεκάθαρα θέση. Από τη στιγμή που ο Εχετλαίος έβγαλε τους στίχους, εμφανίστηκαν διάφοροι «ερμηνευτές» προσπαθώντας να ερμηνεύσουν την στιχομυθία της ΜΥΘΩΔΙΑΣ, βασιζόμενοι στους στίχους του, αλλά συχνά επηρεασμένοι από φανταστικές θεωρίες συνομωσίας, ή θεωρίες εξωγήινων υπάρξεων, έπεσαν αρκετά συχνά σε τραγελαφικά λάθη, μπερδεύοντας αρχαία με νέα ελληνική γλώσσα, βγάζοντας αυθαίρετα συμπεράσματα, χωρίς στοιχεία, απλά βασιζόμενοι στα πιστεύω τους και στις επιρροές τους από τις διάφορες συνομωσιολογικές θεωρίες.
Η «Μυθωδία», βασιζόμενη στους στίχους που αποκωδικοποίησε ο Εχετλαίος φαινόταν να κρύβει μέσα στις λέξεις της ένα νόημα, το οποίο ωστόσο κανείς δε θα μπορούσε απλά ακούγοντάς τη μια δυο φορές να το κατανοήσει, πόσο μάλλον αν στους στίχους της υπάρχουν λέξεις τόσο αρχαίας, όσο και νεότερης ελληνικής γλώσσας. Έτσι, ο χρήστης Πελασγός βασιζόμενος στο αποκωδικοποιημένο κείμενο του Εχετλαίου, προέβη σε ποικίλες αλλαγές καταλήγοντας σε ένα νέο κείμενο στίχων, το οποίο αιτιολόγησε μέσα από μια ανάλυση τόσο από συντακτική, όσο κι από καλολογική σκοπιά, και η προσπάθειά του αυτή αποτέλεσε την πρώτη σοβαρή ανάλυση των στίχων με σκοπό την αποκάλυψη της βαθύτερης ερμηνεία της «Μυθωδίας», αλλά και μια πιο πλήρη εκδοχή των πιθανών στίχων.
Είναι χρήσιμο να τονίσουμε, πως από τη στιγμή που ο Εχετλαίος έβγαλε τους στίχους σε γνωστό φόρουμ ανταλλαγής απόψεων «εσωτερικού» χαρακτήρα, εμφανίστηκαν διάφοροι ερμηνευτές, που είτε οικειοποιήθηκαν την προσπάθεια για κερδοσκοπικές πρακτικές, είτε βασιζόμενοι στους στίχους του, αλλά εμφανώς επηρεασμένοι από φανταστικές θεωρίες, άρχισαν προσπάθειες ερμηνείας των στίχων, πέφτοντας αναγκαστικά σε τραγελαφικά λάθη, μπερδεύοντας αρχαία με νέα ελληνική γλώσσα, βγάζοντας αυθαίρετα συμπεράσματα, προσθέτοντας στοιχεία εκεί που δεν υπήρχαν, απλά βασιζόμενοι στα πιστεύω και στις επιρροές τους από τις διάφορες θεωρίες, και κατέληξαν να αποδώσουν νοήματα στην Μυθωδία, εκεί που δεν υπήρχαν…Χαρακτηριστικά στο Movement 7, δεν είναι δυνατόν να μεταφράζεται το ΔΕΙ μια ως «πρέπει» και λίγες λέξεις παρακάτω ως «βλέπει», χωρίς αιτιολογία, μόνο και μόνο για να αποδοθεί μια νότα συνομωσίας με γιαχβιστικό υπόβαθρο!
Ένα ακόμη σημαντικό πρόβλημα που παρουσιάστηκε κατά την αποκωδικοποίηση της Μυθωδίας, ήταν το γεγονός πως κατά την προφορά των φθόγγων οι δυο σοπράνο συχνά πυκνά ξεκινούν την απαγγελία σχεδόν ταυτόχρονα με διαφορετικό περιεχόμενο η καθεμία, ενώ η παρουσία μουσικής σε αρκετά μεγάλη ένταση λειτουργεί ως επιπλέον κάλυψη στην προφορά τους. Αυτό ήταν ένα γενικό πρόβλημα στην προσπάθεια εύρεσης των στίχων, γι’ αυτό και κρίθηκε αναγκαία η χρήση επαγγελματικών προγραμμάτων επεξεργασίας ήχου μέσω Η/Υ, καθώς και η χρήση πολλών φίλτρων, και δεκάδων επαναλήψεων σε ακούσματα, για την καλύτερη δυνατή προσέγγιση.
Αμέσως μετά την συναυλία της Μυθωδίας, ακολούθησε δεξίωση προς τιμήν του συνθέτη στο Ζάππειο, όπου εκτός των επαίνων για το έργο του, δέχτηκε και πλήθος ερωτήσεων. Πολλοί από τους τυχερούς εκείνης της βραδιάς έθεσαν ερωτήσεις σχετικά με το περιεχόμενο των λόγων του Χορού και των δυο σοπράνο, ενώ έκτοτε διάφορες εκπομπές τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό έθεσαν ερωτήματα σχετικά με το περιεχόμενο της Μυθωδίας. Ο ίδιος ο συνθέτης απέφυγε να απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με την πιθανή ύπαρξη στίχων. Το ίδιο συνέβη και με άλλους συντελεστές της μουσικής συναυλίας, όπως το προσωπικό της Nasa. Σε σχετική ερώτηση για την ύπαρξη στίχων ο μαέστρος Blake Neely (Μπλέϊκ Νίλι) απάντησε:«Εμμ, δεν είναι κατ’ ανάγκη στίχοι με την έννοια πως δεν αποτελούν γλώσσα». Ο δημοσιογράφος συνέχισε ρωτώντας: Υπάρχουν πολλοί που νομίζουν πως ακούνε λέξεις στα γαλλικά, ενώ ουσιαστικά ακούνε ελληνικά. Ακούνε μέχρι και τη λέξη Μυθωδία να επαναλαμβάνεται παντού. Κι ο Neely απάντησε χαρακτηριστικά..αφήνοντας πολλά υπονοούμενα!:
«Ναι, υπάρχουν πολλά στοιχεία που ακούγονται ως λέξεις, αλλά μπορώ να σας πω, πως δε θα μπορούσατε να τα μεταφράσετε. Τόσο ο Βαγγέλης, όσο και εγώ πιστεύουμε πως θα είναι αστείο στα χρόνια που θα έρθουν, πως κάποιος θα εμφανιστεί και θα πει πως «Α ναι, ξέρω τι σημαίνουν!» και θα προσπαθήσει να τα μεταφράσει… Ο Βαγγέλης ξέρει τη σημασία τους, αφού ο ίδιος τους δημιούργησε. Σίγουρα δεν είναι τυχαίοι! Υπάρχουν πολλά σημεία, που ο καλλιτέχνης ζητά από τους τραγουδιστές να δημιουργήσουν τους δικούς τους ήχους, αλλά πολύ συγκεκριμένα. Υπήρξαν στιγμές που ο Βαγγέλης είπε πχ «όχι όχι δεν είναι ‘Cah May’ αλλά ‘Vah Meh’», είναι επομένως πολύ συγκεκριμένος. Αλλά ταυτόχρονα χωρίς να σημαίνουν κάτι… Είμαι σίγουρος πως σημαίνουν κάτι για αυτόν. Κι όταν ακούς την Kathleen Battle και τη Jessye Norman να το τραγουδούν, φαίνεται όντως να σημαίνει κάτι. Υπάρχουν σίγουρα σημεία που ξέρω πως έχουν κάποια ερμηνεία, αφού εργάστηκα πάνω σε αυτά για μήνες, σε σημείο μετά από λίγο καιρό να νομίζω «μάλλον αυτό θα εννοεί»! Όλοι όσοι συμμετείχαν, από ακροατές ως συντελεστές έφτιαξαν μια ιστορία για τη Μυθωδία. Είναι ένα διαδραστικό μουσικό κομμάτι. Αυτό νομίζω ήταν κι ο στόχος,…να δημιουργήσουμε ένα είδος ιστορίας. Άλλωστε, χρησιμοποίησε τη λέξη ΜΥΘΟΣ…»
Ο ίδιος ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, ωστόσο, ποτέ δε πήρε καθαρή αρνητική θέση απέναντι στο θέμα της ύπαρξης ή όχι στίχων. Υπάρχουν, ωστόσο, κάποιες εμφανείς αντιφάσεις στο όλο σκηνικό. Ας δεχτούμε, πως δεν υπάρχουν στίχοι, και κατ’ επέκταση λόγια. Πώς είναι, όμως, δυνατόν δεκάδες άτομα να ισχυρίζονται την ύπαρξη στίχων με στοιχεία; Το ότι οι συντελεστές αρνούνται την ύπαρξη, δεν αποτελεί στοιχείο απόδειξης! Από την άλλη πλευρά, είναι τόσο προφανής η χρήση συγκεκριμένων εκφράσεων από την ελληνική γλώσσα, που όλοι μας καταλαβαίνουμε πως κάτι λέγεται. Ακόμη κι αν θεωρήσουμε πως τελικά ο Βαγγέλης Παπαθανασσίου έφτιαξε μια μουσική παράσταση με τυχαίους ήχους τότε είναι προφανώς εξαιρετικό θαύμα, το γεγονός πως το αποτέλεσμα φαίνεται παρά τον παράγοντα της τύχης να είναι τόσο συγκεκριμένο, με πλήρες νόημα και ερμηνεία.
Η φράση πχ «ΔΙΑ ΕΛΑ», ακούγεται τόσες φορές μέσα στη συμφωνία, που είναι αδύνατον να δεχτούμε πως δε λέγεται αυτό που όλοι μας ακούμε. Το να προφέρουν οι σοπράνο τυχαίους ήχους όπως «αααα», «οοο», «εεεε», δεν αρκεί. Φωνητικά τουλάχιστον αυτό είναι αδύνατο. Ο ίδιος ο Neely μας λέει ξεκάθαρα, πως υπάρχουν σίγουρα στοιχεία που έχουν μια κάποια ερμηνεία, άρα παραδέχεται την ύπαρξη στίχων. Αν οι στίχοι ήταν μόνο ένα σύνολο ήχων χωρίς λογικό νόημα, τότε δε θα μπορούσαν να έχουν ερμηνεία. Ακόμη κι αν μόνο ένα μέρος της ωδής βγάζει νόημα, και όλη η υπόλοιπη συμφωνία να είναι απλά κορώνες και διάφοροι άλλοι ήχοι, υπάρχουν στίχοι, έστω για ένα μικρό κομμάτι της.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι μεγάλες σκοτεινές λέσχες του πλανήτη πιστεύουν στον δικό τους θεό (γιαχβέ) και να για μπορούν να κάνουν επικλήσεις δημόσια στις δίκες τους ενέργειες, χρησιμοποιούν σύμβολα κα ονόματα τα οποία τα έχουν αντιγράψει και τροποποιήσει για να μην κινούν υποψίες. Θα αναφέρουμε μερικά παραδείγματα για να κατανοήσετε ότι τα μεγαλύτερα μυστικά κρύβονται μπροστά σε δημόσια θεά. Στην κεντρική πλατεία των Ροκφέλερ, βρίσκεται το άγαλμα του προμηθέα πυρφόρου. Δεν συμβολίζει όμως τον ελληνικό εωσφόρο (φέρον το φως) Προμηθέα, αλλά τον δικό τους εωσφόρο, απ΄όπου παίρνουν εντολές (¨φωτίζονται¨) και οι πεφωτισμένοι (Ιλλουμινάτι).
«Ναι, υπάρχουν πολλά στοιχεία που ακούγονται ως λέξεις, αλλά μπορώ να σας πω, πως δε θα μπορούσατε να τα μεταφράσετε. Τόσο ο Βαγγέλης, όσο και εγώ πιστεύουμε πως θα είναι αστείο στα χρόνια που θα έρθουν, πως κάποιος θα εμφανιστεί και θα πει πως «Α ναι, ξέρω τι σημαίνουν!» και θα προσπαθήσει να τα μεταφράσει… Ο Βαγγέλης ξέρει τη σημασία τους, αφού ο ίδιος τους δημιούργησε. Σίγουρα δεν είναι τυχαίοι! Υπάρχουν πολλά σημεία, που ο καλλιτέχνης ζητά από τους τραγουδιστές να δημιουργήσουν τους δικούς τους ήχους, αλλά πολύ συγκεκριμένα. Υπήρξαν στιγμές που ο Βαγγέλης είπε πχ «όχι όχι δεν είναι ‘Cah May’ αλλά ‘Vah Meh’», είναι επομένως πολύ συγκεκριμένος. Αλλά ταυτόχρονα χωρίς να σημαίνουν κάτι… Είμαι σίγουρος πως σημαίνουν κάτι για αυτόν. Κι όταν ακούς την Kathleen Battle και τη Jessye Norman να το τραγουδούν, φαίνεται όντως να σημαίνει κάτι. Υπάρχουν σίγουρα σημεία που ξέρω πως έχουν κάποια ερμηνεία, αφού εργάστηκα πάνω σε αυτά για μήνες, σε σημείο μετά από λίγο καιρό να νομίζω «μάλλον αυτό θα εννοεί»! Όλοι όσοι συμμετείχαν, από ακροατές ως συντελεστές έφτιαξαν μια ιστορία για τη Μυθωδία. Είναι ένα διαδραστικό μουσικό κομμάτι. Αυτό νομίζω ήταν κι ο στόχος,…να δημιουργήσουμε ένα είδος ιστορίας. Άλλωστε, χρησιμοποίησε τη λέξη ΜΥΘΟΣ…»
Ο ίδιος ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, ωστόσο, ποτέ δε πήρε καθαρή αρνητική θέση απέναντι στο θέμα της ύπαρξης ή όχι στίχων. Υπάρχουν, ωστόσο, κάποιες εμφανείς αντιφάσεις στο όλο σκηνικό. Ας δεχτούμε, πως δεν υπάρχουν στίχοι, και κατ’ επέκταση λόγια. Πώς είναι, όμως, δυνατόν δεκάδες άτομα να ισχυρίζονται την ύπαρξη στίχων με στοιχεία; Το ότι οι συντελεστές αρνούνται την ύπαρξη, δεν αποτελεί στοιχείο απόδειξης! Από την άλλη πλευρά, είναι τόσο προφανής η χρήση συγκεκριμένων εκφράσεων από την ελληνική γλώσσα, που όλοι μας καταλαβαίνουμε πως κάτι λέγεται. Ακόμη κι αν θεωρήσουμε πως τελικά ο Βαγγέλης Παπαθανασσίου έφτιαξε μια μουσική παράσταση με τυχαίους ήχους τότε είναι προφανώς εξαιρετικό θαύμα, το γεγονός πως το αποτέλεσμα φαίνεται παρά τον παράγοντα της τύχης να είναι τόσο συγκεκριμένο, με πλήρες νόημα και ερμηνεία.
Η φράση πχ «ΔΙΑ ΕΛΑ», ακούγεται τόσες φορές μέσα στη συμφωνία, που είναι αδύνατον να δεχτούμε πως δε λέγεται αυτό που όλοι μας ακούμε. Το να προφέρουν οι σοπράνο τυχαίους ήχους όπως «αααα», «οοο», «εεεε», δεν αρκεί. Φωνητικά τουλάχιστον αυτό είναι αδύνατο. Ο ίδιος ο Neely μας λέει ξεκάθαρα, πως υπάρχουν σίγουρα στοιχεία που έχουν μια κάποια ερμηνεία, άρα παραδέχεται την ύπαρξη στίχων. Αν οι στίχοι ήταν μόνο ένα σύνολο ήχων χωρίς λογικό νόημα, τότε δε θα μπορούσαν να έχουν ερμηνεία. Ακόμη κι αν μόνο ένα μέρος της ωδής βγάζει νόημα, και όλη η υπόλοιπη συμφωνία να είναι απλά κορώνες και διάφοροι άλλοι ήχοι, υπάρχουν στίχοι, έστω για ένα μικρό κομμάτι της.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι μεγάλες σκοτεινές λέσχες του πλανήτη πιστεύουν στον δικό τους θεό (γιαχβέ) και να για μπορούν να κάνουν επικλήσεις δημόσια στις δίκες τους ενέργειες, χρησιμοποιούν σύμβολα κα ονόματα τα οποία τα έχουν αντιγράψει και τροποποιήσει για να μην κινούν υποψίες. Θα αναφέρουμε μερικά παραδείγματα για να κατανοήσετε ότι τα μεγαλύτερα μυστικά κρύβονται μπροστά σε δημόσια θεά. Στην κεντρική πλατεία των Ροκφέλερ, βρίσκεται το άγαλμα του προμηθέα πυρφόρου. Δεν συμβολίζει όμως τον ελληνικό εωσφόρο (φέρον το φως) Προμηθέα, αλλά τον δικό τους εωσφόρο, απ΄όπου παίρνουν εντολές (¨φωτίζονται¨) και οι πεφωτισμένοι (Ιλλουμινάτι).
Οι πεφωτισμένοι έχουν για σύμβολο τους, το ισοσκελές τρίγωνο, που είναι ιερότατο σύμβολο των πυθαγόρειων μυστών (Τετρακτύς). Το ίσο συμβαίνει με δεκάδες αλλά σύμβολα, που ο περισσότερος κόσμος τα νομίζει αρνητικά (πεντάλφα, σβάστικα, κτλ), αλλά ουδεμία σχέση έχουν με το σκότος. Τα υψηλόβαθμα μέλη των τεκτόνων-μασόνων- ναϊτών και άλλων λεσχών, προσεύχονται σε έναν θεό που τον αποκαλούν Δία, αλλά δεν έχει καμιά σχέση με τον Δια-Ζευς του ελληνικού δωδεκάθεου. Βλέπουμε τελικά ότι δεν υπάρχει καλό ή κακό σύμβολο, αριθμός, πλανήτης, όνομα, αλλά είναι ενέργειες του σύμπαντος και ο καθένας που γνωρίζει τις διαχειρίζεται προς όφελος του, καλό ή κακό.
Όλα χωρίζονται από μια λεπτή γραμμή, σχεδόν ιδία ονόματα, σχεδόν ίδια σύμβολα, σχεδόν ίδια λόγια, αλλά η λεπτομέρεια κάνει την διάφορα και ο σωστή παρατήρηση στην εποχή μας είναι κυριολεκτικά σωτήρια.
Δεν ξέρουμε αν η μυθωδία ήταν επίκληση ή εξευμενισμός, αν άνοιξε ή έκλεισε πύλες και σε ποιον ¨Δία¨ απευθυνόταν, το μόνο που είναι βέβαιο είναι ότι η nasa δεν δίνει λεφτά για ¨πέταμα¨, ούτε παίρνει εντολές από ειρηνικά όντα.
Όσοι βιαστήκαν να πουν ότι η συναυλία έγινε από τα σκοτεινά κέντρα, για εξευμενίσουν ή να τα ¨βρουν¨ με τους ¨θεούς που έρχονται¨, καλά θα κάνουν να κρατήσουν μια ¨πισινή¨, τόσο για τους ¨θεούς¨ που έρχονται, όσο και για το αν θέλουν τα σκοτεινά κέντρα να δείξουν μεταμέλεια.
Κοίτα λίγο γύρω σου, βλέπεις χρόνο με τον χρόνο τα σκοτεινά κέντρα εξουσίας του πλανήτη να δείχνουν μεταμέλεια απέναντι στον άνθρωπο και στον Θεό; Δεν νομίζω λοιπόν. Όσο για την εξέχουσα (χωρίς αμφισβήτηση) προσωπικότητα που συνέθεσε την μυθωδία…… στην ¨κορυφή της πυραμίδας¨ δεν υπάρχουν εθνικότητες, μόνο υπηρέτες.
COMMENTS