Η μυστηριώδης φυλή των Ανασάζι Η ελληνότροπη τέχνη – αρχιτεκτονική της και η άγνωστη γλώσσα της «Αθαπάσκαν» Του Κωνσταντίνου – Ευσταθίους Γεωργανά (Δαυλός/236 Αύγ. – Σεπτ. 2001)
Του Κωνσταντίνου – Ευσταθίους Γεωργανά
(Δαυλός/236 Αύγ. – Σεπτ. 2001)
Από τα μεγαλύτερα μυστήρια της Βορείου Αμερικής, ιδιαίτερα δε των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι η φυλή των Ανασάζι, κέντρο δράσεως των οποίων υπήρξε σε κεκλιμένου ωοειδούς σχήματος περιοχή, που καταλαμβάνει τμήματα των πολιτειών Νεβάδα, Γιούτα, Κολοράντο, Νέο Μεξικό και Αριζόνα.
To 1877 ιππεύων στο Chao Canyon ο φωτογράφος William Jackson αντίκρυσε όρθια ερείπια θαυμασίων κτιρίων, κατάλοιπα από μακρού εξαφανισθέντος πολιτισμού. Σε παλαιότερη επίσκεψή του δυτικά στο Colorado ο διάσημος σκηνοθέτης της «Παλιάς Δύσης» πληροφορήθηκε ότι εργάτες αρυχείων ανεκάλυψαν πέτρινες κατοικίες συμπυγμένες σε λόφους πάνω από τον ποταμό Manco. Σκαρφάλωσε με φίλο του – οι πρώτοι λευκοί που εισέδυσαν στις ανθρώπινες αετοφωλιές – και τράβηξε τις πρώτες πονοραματικές φωτογραφίες των διασήμων οικιών των λόφων του Mesa Verde. Μετέβη στο Hovenween σε απομακρυσμένα ερείπια λίθινων πύργων, που διασκελίζουν την γραμμή Γιούτα – Κολοράντο. Επισκέφθηκε το Chelly Canyon στην Αριζόνα (Ari/Zona>Ζώνη/Άρη). Τέλος έφθασε στα σπίτια των απογόνων των μυστηριωδών αρχαίων κατοίκων των ερειπίων.
Σε περιοδείες του ο Jackson διέσχισε την καρδιά της χώρας των Ανασάζι. Η περιοχή τους, μεγαλύτερη της Καλιφόρνιας, εξετείνετο ανατολικά του Ρίο Γκράντε, δυτικά στη Νεβάδα και βόρεια από το κεντρικό Νέο Μεξικό και την Αριζόνα στο Κολοράντο και τη Γιούτα.
Αξιοθαύμαστοι οικοδόμοι, ανήγειραν πολλαπλών οικογενειών κατοικίες απαράμιλλες σε μέγεθος στις Η.Π.Α. μέχρι το 1870. Παρά την έλλειψη του τροχού και μεταφορικών ζώων, εκόσμησαν τη χώρα τους με δρόμους εκατοντάδες μιλλίων. Για να ζουν από τη γεωργία, επενόησαν ιδιοφυείς ανακαλύψεις ελέγχου των υδάτων, που διέτρεφαν μεγαλύτερους πληθυσμούς εκείνων, που κατοικούν στις ίδιες περιοχές σήμερα. Ακολούθως εγκατέλειψαν πλείστα εκείνων που είχαν οικοδομήσει, αφήνοντας πίσω τους ένα μεγαλύτερο αίνιγμα να βασανίζει τους αρχαιολόγους.
Διακρίθηκαν οι Ανασάζι των περιοχών Mesa Verde, Chao και Rio Grande. Ο πολιτισμός και καλλιέργειά τους είναι υπέρτατα παντός άλλου πολιτισμού, ιστορικού ή προϊστορικού, της Βόρειας Αμερικής. Τα ίχνη και τα κατάλοιπα των έργων τους προκαλούν την απορία και αποτελούν άλυτο αίνιγμα ιδίως των αμερικανκών πανεπιστημίων και των ερευνητών.
Μεσολάβησαν 5 επισκέψεις μου στον Ειρηνικό Ωκεανό, απόκτηση βιβλιοθήκης περί των χωρών του, μετάβασή μου στο San Francisco, έρευνες, μελέτες και δημοσιεύσεις μου περί αυτών. Παρέμενε όμως η επιθυμία να ερευνήσω τον ανασάζι μυστηριώδη πολιτισμό των Anasazi. Πράγματι προ έτους πέτυχα να συγκεντρώσω τα τεύχη του «National Geographic» πολλών ετών, ως παλαιός συνδρομητής, και να ανεύρω το αναφερόμενο στους Ανασαζι.
Η πανάρχαια παρουσία των Ελλήνων
Όπισθεν των Ανασάζι εναργώς διακρίνεται η πορεία των διαχρονικών Ελλήνων ηρώων Αργοναυτών, ουσία εκπολιτιστική εκστρατεία επί χιλιετίες εφ’ όλης της οικουμένης υπό τον εκάστοτε «Ιάσονα». Ο Ιάσων = ο θεραπεύων (μετοχή μέλλοντος του ιάω – ώ = θεραπεύω) μαρτυρεί αδιάψευστα το σκοπό των αργοναυτικών εκστρατειών, ιαματικόν όχι των σωματικών ασθενειών αλλά της ψυχής και του πνεύματος, της άγνοιας, που γεννά τα «τρία κακά της μοίρας μας», το φόβο, τη βαρβαρότητα και τις προλήψεις.
Βάσει εξορμήσεώς των ήταν και η Κρήτη, διότι «...σφόδρα ευφυώς η νήσος κείται προς τας εφ’ όλην την οικουμένην σρατείας», ως αποκαλύπτει ο Διόδωρος ο Σεκελιώτης (Β.Ι 17.3) περιγράφων την εκκίνηση εξ αυτής του Ηρακλή με στρατό και στόλο κατά της Ισπανίας και του τρικεφάλου Γηρυόνη. Την ελληνική καταλυτική παρουσία στον Ειρηνικό Ωκεανό αποδεικνύουν οι μελέτες του καθηγητή του Παν/μίου Χαϊλδελβέργης Nors Josephson («Δαυλός, τ. 169, 170, 213) και οι διά του «Δαυλού» περι του Ελληνικού Ειρηνικού δημοσιεύσεις μας. Αυτές απέδειξαν ότι οι χώρες και οι νήσοι του Ειρηνικού δεν ήσαν για του προγόνους μας terrae incognitae.
Tην έρευνά μας ενίσχυσε ο Πλάτων διά του «Τιμαίου» Ε25, όπου ο αρχιερέας της Σαϊδος λέγει μεταξύ άλλων στο Σόλωνα: «....πολλά μεν ουν υμών και μεγάλα έργα της πόλεως (σημ.: των Αθηνών) τη <δε> γεγραμμένα, θαυμάζεται, πάντων γε μην έν υπερέχει μεγέθει και αρετή λέγει γαρ τα γεγραμμένα, όσην η πόλις υμών έπαυσέ ποτε δύναμιν ύβρει πορευομένην άμα επί πάσαν Ευρώπην και Ασίαν, έξωθεν ορμηθείσαν εκ του Ατλαντικού πελάγους. Τότε γαρ πορεύσιμον ην το εκεί πέλαγος νήσον γαρ προ του στόματος είχεν ο καλείτε, ώς φατε, υμείς Ηρακλέους στήλας η δε νήσος άμα Λιβύη ην και Ασίας μείζων, εξ ης επιβατόν επι τας άλλα νήσους τοις τότε εγίγνετο πορευομένοις, εκ δε των νήσων επί την καταντικρύ πάσαν ήπειρον την περί τον αληθινόν εκείνον πόντον..» (Δηλ. πολλά και μεγάλα έργα της πόλεώς σας γραμμένα εδώ θαυμάζονται, υπερέχει όμως ένα κατά το μέγεθος και την αρετή λέγουν τα γραπτά μας πόση η πόλη σας κατέστρεψε κάποτε δύναμη, η οποία με ύβρη εξορμήσασα εκ του Ατλαντικού Ωκεανού επορεύετο εναντίον όλης της Ευρώπης και Ασίας. Διότι τότε ήταν πορεύσιμη η εκεί θάλασσα, δηλαδή υπήρχε νήσος προ του στομίου, που σεις καλείτε Ηρακλέους στήλες, η δε νήσος ήταν μεγαλύτερη της Λιβύης (Αφρικής) και της Ασίας ηνωμένων, εκ της οποίας ηδύναντο να μεταβούν στις άλλες νήσους οι τότε πορευόμενοι, και εκ των νήσων στην αντικρυνή όλη ήπειρο την περί τον αληθή εκείνο Ωκεανό). Αυτά αποκαλύπτουν ότι προ της ήττας των κατά της Ευρασίας στρατευσάντων Ατλάντων υπό των Αθηναίων οι ταξιδεύοντες (πορευόμενοι) έξω του Γιβραλτάρ εύκολα ηδύναντο εκ της Ατλαντίδος να διαπεραιωθούν σε νήσους, εκείθεν δε «στην αντικρυνήν όλην ήπειρον (δηλ. τη Βόρειο και Νότιο Αμερική). Αυτή η σημαντική πληροφορία του Σόλωνος εξηγεί την αναμφισβήτητη ελληνική παρουσία στη βόρεια και νότια Αμερική. Θα ήταν ανεξήγητη μη μετάβαση και επίδραση των εκεί, όταν ζώσα εμφανίζεται αμάχητη στην απείρως δυσχερέστερη προσπέλαση των προγόνων μας στον αντίποδα Ειρηνικό Ωκεανό (χώρες και νήσους του) με ανεξίτηλα τα ίχνη της παρουσίας και επιδράσεώς τους.
Το άλυτο μυστήριο: Ποιοί ήσαν οι Ανασάζι;
Αλλά ποιοί ήσαν οι Ανασάζι (Anasazi), ποια η διαφορά των εκ των λοιπών κατοίκων, κατά την αρχαιότητα και προ της αποβάσεως του Κολόμβου, της Β. Αμερικής και ιδιαίτερα της περιοχής δράσεώς τους, ποια η γλώσσα, η προέλευση, οι οικισμοί, η αρχιτεκτονική τους, το οδικό και αρδευτικό δίκτυο, η χειροτεχνία τους κλπ.; Πλείστοι των ερευνητών ανάγουν την παρουσία τους μετά Χριστόν ή κατά την έλευσι του χριστιανισμού, άλλοι προ Χριστού. Θεωρούμε ότι οι Ανασάζι εκπολιτίσθησαν ή υπήρξαν τμήμα του οικουμενικού ελληνικού πολιτισμού, αντίστοιχο χρονικώς με την ελληνική «προϊστορία» η πρωτοϊστορία.
Ανασάζι: αναλύεται εις Anasa/Zi->Ανάσα/Ζή->/ Άνασσα->Ζήτω η Βασίλισσα, δηλαδή τούτων ηγείτο άνασσα, όπερ πιθανολογεί ότι Anasazi υπό βασίλισσαν ήταν Βασίλειο των Αμαζόνων! Η προϊστορική ύπαρξη βασιλείου των Αμαζόνων στην Αμερική, εξηγεί την ανεξήγητη ονομασία του μεγίστου ποταμού της αμερικανικής ηπείρου.
Περαιτέρω εντυπωσικό, ενισχύον τη θεωρία μας, ότι δηλαδή Ανασάζι ήταν το βασίλειο των Αμαζόνων, το αναφερόμενο στην εγκυκλοπαίδεια «Coliers» και στο «National Geographic» είναι το ότι η «κεραμική των Pueblos», που ακολουθεί την παράδοση των κεραμιστών Ανασάζι, έχει σχέδια της ελληνικής αρχαίας κεραμικής. Επιπλέον είναι έργο χειρών των γυναικών των φυλών των Pueblos, που πλάθουν τα θαυμάσια αγγεία, ως αναφέρεται στή σελίδα 95, τ.10 της «Collier Encyclopaedia».
Ενισχύει την άποψή μας ο 9ος άθλος του Ηρακλέους. Ο Ευρυσθεύς για την κόρη του Αδμήτη ζήτησε τη ζώνη της Ιππολύτης, βασίλισσας των Αμαζόνων. Ο μύθος, ως όλοι οι ελληνικοί μύθοι, έχει συμβολική έννοια, την εξής: Η Αδμήτη (=αδόμητη ήτοι αφιλοσόφητη) έρρεπε προς υλικά αγαθά. Η ζώνη της Αμαζόνας, λιτής μαχήτριας, δεν ήταν χρυσή ή αργυρή, κοσμημένη δι’ αδαμάντων, μαργαριτών ή λίθων. Αν υπήρξε, θα ήτο σχοίνινη, εξ υφάσματος ή δέρματος. Επρόκειτο όμως περί γεωγραφικής ζώνης, πλούσιας για την Αδμήτη. Ήταν η ζώνη της Β. Αμερικής, όπου οι Ανασάζι. Ο Ηρακλής διεπεραιώθηκε στην Ατλαντίδα και εκείθεν στην καταντικρύ αμερικανική ήπειρο, «...παρατάξει δε μεγάλη τό τε στρατόπεδον των Αμαζόνων κατακόψαι και την Ιππολύτην μετά του ζωστήρος ζωγρήσαντα το έθνος τούτο τελείως συντρίψαι» (Διόδωρος Σικελιώτης). Οι Αμαζόνες, για να περισωθούν, κατέφυγαν στον τούτου ένεκεν κληθέντα Αμαζόνιο.
Ερευνητές επιστήμονες των Η.Π.Α. γράφουν: «ευρισκόμεθα στα ίχνη πλέον ανεπτυγμένου προϊστορικού λαού, τον οποίον καλύπτει πέπλος μυστηρίου». Αυτόν τον πέπλο επιχειρούμε να ανασύρουμε.
Οι Ινδιάνοι Ναυάχος και η γλώσσα Αθαπάσκαν
Η ινδιάnικη φυλή με όνομα Navahos - Ναυαγοί, που προέρχεται από μη Ινδιάνους, αφού αυτοί δεν έπλεαν στη θάλασσα αλλά με καγιάκ (δερμάτινες ελαφρές λέμβους) διαπλέουν λίμνες και ποταμούς, προφανώς προήλθε λόγω επαφής με ναυαγούς Αργοναύτες εκπολιτιστές. Τιμητικά οι σωτήρες τους Ινδιάνοι έλαβαν την ονομασία Ναυάχος. Του αρχηγού των Αργοναυτών Ιάσονος, Ηρακλέους ή άλλου τινός ουδέποτε πρόφεραν το όνομα ως ιερό, αλλά τον εκάλουν (ιερώνυμο) jeronymo. Για τούτο ο τελευταίος μέγας αρχηγός τους εκλήθη Jeronymo. Σημειωτέον ότι ο αρχηγός Jeronymo με τον Natchez (Απάτσι), παράνομοι όντες, φωτογραφήθηκαν στο στρατόπεδο του πρώτου στο Tombstone της Αριζόνας (Εγκυκλοπαίδεια «Colliers» σελ. 85, τ. 10).
Οι Ναυάχος ανεύρον τους οικισμούς των Ανασάζι, σιωπηλούς και έρημους επί αιώνες, όταν περιπλανώμενοι κατέλαβαν μέγα μέρος της χώρας τους. Θεωρούντες τα θλιβερά κατάλοιπα πίστευσαν ότι «οικοδομήθηκαν από aliens - αλλοδαπούς αρχαίους», τους Ανασάζι Anasazi (στη γλώσσα των Αθαπάσκαν).
Εξεταστέα η λέξη Athapaskan: ποιά η προέλευση και σημασία της; Athapaskan > Atha > paskan > Atha(na)paskan > Atha(na)faskan > Αθα(να)φάσκων > φάσκων Αθανα (Αθάνα: θεά σοφίας και πολεμική, φέρουσα περικεφαλαία, αιγίδα, ασπίδα και δόρυ), ή Atho/paskan > Athos/faskan (Athos επώνυμον του Διός), (οράτε βάσκω > φάσκω εις Ιακ. Θωμόπουλου «Πελασγικά»). Η λέξη συνεπώς Αθαπάσκαν επιβεβαιοί την προφανή ερμηνεία μας για τη σύνθετη ελληνική λέξι Ανασάζι. Συνεπώς η μνήμη των Ναυάχος (μαθητών των Ναυαγών Αργοναυτών) ορθώς συνδέει ως παράλληλες έννοιες τους Ανασάζι με τη γλώσσα Αθαπάσκαν, δηλ. τη γλώσσα της σοφίας, της Αθηνάς ή του Άθω, Άθωνος, επιθέτου του Ζηνός – Διός (ονομ. Δεύς > Deus), επιβεβαιουμένης έτσι της ελληνικότητας της αναλυθείσας ονομασίας Ανασάζι.
Οι Ανασάζι στην Mesa Verde του Κολοράντο έκτιζαν στους οικισμούς τους (pueblos) επί υψηλών λόφων πολυώροφα κτίρια πλησίον ή εφαπτόμενα αποκρήμνων βράχων. Αυτές οι αρχαίες τεχνοτροπίες επιτυχώς αντεγράφησαν από τους συγχρόνους κεραμιστές Pueblos.
Εκτός των Ανασάζι πολλές άλλες μαρτυρίες έχομε της παρουσίας των Ελλήνων στη Β. Αμερική και της μεγίστης πολιτιστικής τους επιδράσεως επί των γηγενών.
Βιβλιογραφία
1. Περιοδικό «National Geographic», vol. 162, No 5 Νοεμβρίου 1982, σελ. 554-606.
2. Πλάτων, «Τίμαιος», έκδοσις «Παπύρου».
3. Λεξικόν «The Wold of Man» (τόμος 11, σελ. 77) απ’ όπου ελήφθη και μεταφράσθηκε από το «Museo dell Huomo», Copyright 1964 των Fratelli Fabbri, editori, Milan Italy.
4. Λεξικόν «Man, Myth and Magic».
5. Λεξικόν «Colliers Encyclopaedia», τ.10, λ. Indian tribes
6. Απολλόδωρος, «Βιβλιοθήκη» vol. 1, σελ. 202-204.
7. Διόδωρος Σικελιώτης, τόμος ΙΙ 46.3-4, έκδοσις Loeb Heinemann.
8. Λεξικόν «Lidell & Scott».
9. Ιάκωβος Θωμόπουλος, «Πελασγικά», 1912.
Η λέξη "ΑΝΑΣΑΖΙ"
σημαίνει στην γλώσσα των Ναβάχο "ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΚΕΙΝΟΙ" .Σήμερα οι Χόπι
είναι οι κάτοικοι των περιοχών των «Ανασάζι» που εθνικά και πολιτιστικά
διαφέρουν από τους άλλους ινδιάνους γείτονές τους.
Οι Ανασάζι έχτισαν ακροπόλεις και φρούρια όμοια με εκείνα των Μυκηναίων , κατασκεύασαν δρόμους , αμφιθέατρα και αρδευτικά έργα. Έκαναν ηλιακές παρατηρήσεις και κατασκεύαζαν πήλινα αγγεία και σκεύη παραμφερή πρός εκείνα της Ελληνικής γεωμετρικής περιόδου.
Τα σύμβολα και σχέδια των Ανασάζι που είναι σκαλισμένα πάνω σε πέτρες , τα κεραμικά σχέδια και ιδιαίτερα οι μύθοι που διασώζουν οι Χόπι , φωτίζουν αυτά που για τους «ειδικούς» φαντάζουν σαν "άλυτα μυστήρια". Ο Γάλλος συγραφέας Pierre Honnore παρατηρεί ότι "η γραφή των Μάγια είναι εντελώς όμοια με την Μινωϊκή γραμμική Α' . Πιθάρι Κρητικής προέλευσης που βρέθηκε στο Μπίμινι διμιουργεί ένα αναπάντεχο δήθεν «αίνιγμα».
Χάλκινοι διπλοί Κρητικοί πελέκεις βρέθηκαν στο Ουισκόνσιν και το Οχάϊο των ΗΠΑ. (Τι μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά;)
Επιστρέφοντας στους Ανασάζι ,συναντάμε τα γνωστά Ελληνικά σύμβολα ( σπειροειδής κυματοειδής κύκλος , μαίανδρος οφιοειδής , μέδουσα κλπ) , τα οποία βρίσκουμε παντού στην Εσπερία (Εσπερία = η χώρα που βρίσκεται εκεί που δύει ο ήλιος ).
Τελειώνοντας να προσθέσουμε οτι στους μύθους των Χόπι συναντάμε πολλές ομοιότητες με τους αρχαιοελληνικούς μύθους
Οι Ανασάζι έχτισαν ακροπόλεις και φρούρια όμοια με εκείνα των Μυκηναίων , κατασκεύασαν δρόμους , αμφιθέατρα και αρδευτικά έργα. Έκαναν ηλιακές παρατηρήσεις και κατασκεύαζαν πήλινα αγγεία και σκεύη παραμφερή πρός εκείνα της Ελληνικής γεωμετρικής περιόδου.
Τα σύμβολα και σχέδια των Ανασάζι που είναι σκαλισμένα πάνω σε πέτρες , τα κεραμικά σχέδια και ιδιαίτερα οι μύθοι που διασώζουν οι Χόπι , φωτίζουν αυτά που για τους «ειδικούς» φαντάζουν σαν "άλυτα μυστήρια". Ο Γάλλος συγραφέας Pierre Honnore παρατηρεί ότι "η γραφή των Μάγια είναι εντελώς όμοια με την Μινωϊκή γραμμική Α' . Πιθάρι Κρητικής προέλευσης που βρέθηκε στο Μπίμινι διμιουργεί ένα αναπάντεχο δήθεν «αίνιγμα».
Χάλκινοι διπλοί Κρητικοί πελέκεις βρέθηκαν στο Ουισκόνσιν και το Οχάϊο των ΗΠΑ. (Τι μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά;)
Επιστρέφοντας στους Ανασάζι ,συναντάμε τα γνωστά Ελληνικά σύμβολα ( σπειροειδής κυματοειδής κύκλος , μαίανδρος οφιοειδής , μέδουσα κλπ) , τα οποία βρίσκουμε παντού στην Εσπερία (Εσπερία = η χώρα που βρίσκεται εκεί που δύει ο ήλιος ).
Τελειώνοντας να προσθέσουμε οτι στους μύθους των Χόπι συναντάμε πολλές ομοιότητες με τους αρχαιοελληνικούς μύθους
Οι απόψεις
του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
COMMENTS