Πρώτος ο Έλληνας γιατρός Ιπποκράτης χρησιμοποίησε τον όρο ρευματισμός για τις παθήσεις των αρθρώσεων. Πίστευε ότι ο ανθρώπινος οργανισμός αποτελείται από τέσσερις χυμούς: το αίμα, το φλέγμα, την κίτρινη και μέλαινα χολή.
Μια επιδημία με σοβαρές επιπτώσεις στο κοινωνικό σύνολο, το σύστημα Υγείας και την εθνική οικονομία είναι οι ρευματικές παθήσεις. Με 2,5 εκατομμύρια Ελληνες πάσχοντες οι ρευματοπάθειες αναδεικνύονται στο συχνότερο χρόνιο πρόβλημα υγείας.
Σύμφωνα με το Ελληνικό Ιδρυμα Ρευματολογικών Ερευνών, αποτελούν το συνηθέστερο αίτιο απουσίας από την εργασία και το πρώτο αίτιο για τη μακροχρόνια λειτουργική ανικανότητα στον γενικό πληθυσμό, δηλαδή σε άτομα ηλικίας 19-65 ετών.
Πρόκειται για τα «αρθριτικά», ή «ρευματικά» όπως συνήθιζαν να λένε οι παλιότερες γενιές, και περιλαμβάνουν κάθε μη τραυματική και μη χειρουργική πάθηση του μυοσκελετικού συστήματος.
Τι είναι η Ρευματολογία
Ο όρος Ρευματολογία προέρχεται από την ελληνική λέξη «ρεύμα», παράγωγο του ρήματος «ρέω», που δείχνει κίνηση προς μία κατεύθυνση.
Πρώτος ο Έλληνας γιατρός Ιπποκράτης χρησιμοποίησε τον όρο ρευματισμός για τις παθήσεις των αρθρώσεων. Πίστευε ότι ο ανθρώπινος οργανισμός αποτελείται από τέσσερις χυμούς: το αίμα, το φλέγμα, την κίτρινη και μέλαινα χολή.
Οι παθήσεις των αρθρώσεων και γενικότερα οι ασθένειες οφείλονται σε διαταραχή της κίνησης ενός εκ των τεσσάρων χυμών. Αναλυτικότερα για τις ρευματικές παθήσεις πίστευε ότι μια ουσία που ξεκινά από τον εγκέφαλο και διαχέεται σαν «ποτάμι» σε όλα τα σημεία του σώματος προκαλεί κακοδιαθεσία και ασθένεια. Είναι η πρώτη αναφορά στην ύπαρξη του νευρο-ενδοκρινολογικού άξονα.
Στις ρευματοπάθειες συγκαταλέγονται και οι παθήσεις του συνδετικού ιστού.
Ορισμένες φορές οι ρευματοπάθειες δεν θίγουν μόνο τις αρθρώσεις, τους τένοντες, τους συνδέσμους, τους ορογόνους θύλακες, τους μυς, τα οστά και τη σπονδυλική στήλη αλλά προσβάλλουν και άλλα όργανα ή συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού, όπως π.χ. τους νεφρούς, το δέρμα, τα μάτια, τους πνεύμονες, την καρδιά, τις αρτηρίες, τις φλέβες, το ήπαρ, τον εγκέφαλο.
Οπως εξηγούν οι ειδικοί οι ρευματοπάθειες προσβάλλουν συχνότερα τις γυναίκες από ό,τι τους άνδρες, ενώ δεν αφορούν μόνο τις μεγαλύτερες ηλικίες όπως, εσφαλμένα, πιστεύεται.
Κολχικό
Αντιφλεγμονώδες, αλλά προσοχή στη χρήση του
Είναι το λουλούδι που αγάπησε η Μήδεια ή για την ακρίβεια το δηλητηριώδες βότανο που χρησιμοποίησε για να σκοτώσει, σύμφωνα με τη μυθολογία, τα παιδιά της. Το όνομά του προέρχεται από τον τόπο όπου φύτρωνε, τη μυθική Κολχίδα.
Είναι ένα δηλητηριώδες φυτό -και για τον λόγο αυτό η χρήση του θα πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή-, το οποίο έχει σημαντικές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
Το εκχύλισμά του θεραπεύει την ουρική αρθρίτιδα, κάτι το οποίο ήταν γνωστό από την εποχή του Διοσκουρίδη τον 1ο αι. μ.Χ.
Κουρκουμάς ή χρυσόριζα
Εμποδίζει την εμφάνιση της αρθρίτιδας
Χρησιμοποιείται τα τελευταία 2.500 χρόνια -ιδιαίτερα στην Ινδία- όχι μόνο ως μπαχαρικό αλλά και ως φάρμακο.
Πρόσφατες έρευνες, όμως, έχουν εκπλήξει τους επιστήμονες για τις σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες του κουρκουμά αλλά και την προληπτική δράση που φαίνεται πως αναπτύσσει ενάντια στον καρκίνο και τη νόσο Αλτσχάιμερ.Η κουρκουμίνη που περιέχει είναι μια αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδης ουσία με δράση παρόμοια με αυτήν των αναστολέων COX-2, οι οποίοι είναι φάρμακο για την αρθρίτιδα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η χρυσόριζα εμποδίζει τόσο την εμφάνιση της αρθρίτιδας όσο και την εκδήλωση πόνων ως συνέπειά της. Συνήθως χρησιμοποιείται με τη μορφή βάμματος ή αφεψήματος.
Πιπερόριζα (τζίνζτερ)
Για τους πόνους των αρθρώσεων
Κατέχει σημαντικό ρόλο στην κινεζική ιατρική, εδώ και χρόνια όμως οι θεραπευτικές του ιδιότητες έχουν εκτιμηθεί και από τον δυτικό πολιτισμό.Σύμφωνα με τις έρευνες, η πιπερόριζα μεταξύ άλλων ιδιοτήτων της αναπτύσσει αντιφλεγμονώδη δράση προσφέροντας ανακούφιση από τους πόνους των αρθρώσεων.
Τα αποτελέσματα αυτά έρχεται να ενισχύσει πρόσφατη επιστημονική έρευνα του Τμήματος Περιβαλλοντικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Odense της Δανίας, σύμφωνα με την οποία η πιπερόριζα ανακούφιζε σημαντικά τους πάσχοντες από ρευματοειδή αρθρίτιδα.Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 56 ασθενείς που έπασχαν από ρευματοειδή αρθρίτιδα και οστεοαρθρίτιδα και οι οποίοι κατανάλωναν συστηματικά πιπερόριζα για χρονικό διάστημα τριών μηνών έως 2,5 ετών.
Ιτιά
Θαυματουργό το έγχυμα της φλούδας
Η φλούδα και ο φλοιός της ιτιάς περιέχουν μια ουσία παρόμοια με το ακετυλοσαλικυλικό οξύ της ασπιρίνης. Για τον λόγο αυτό αναπτύσσει σημαντική δράση κατά του πυρετού και των πόνων. Είναι ένα δέντρο που συναντάται σε σχεδόν ολόκληρη την Ευρώπη και χρησιμοποιείτο ευρέως στην αρχαία Ελλάδα για τις αντιπυρετικές ιδιότητες του φλοιού της.
Σύμφωνα με τις επιστημονικές έρευνες, η φλούδα και ο φλοιός της ιτιάς περιέχουν μια ουσία παρόμοια με το ακετυλοσαλικυλικό οξύ της ασπιρίνης.
Για τον λόγο αυτό η ιτιά αναπτύσσει σημαντική δράση κατά του πυρετού και των πόνων. Μεταξύ των πολλών θεραπευτικών της ιδιοτήτων, η ιτιά είναι φυτό τονωτικό και χάρη στο ιτεϋλικό οξύ που περιέχει δρα κατά των ρευματισμών.
Οι βοτανολόγοι συνιστούν το έγχυμα της φλούδας της ως αντιρρευματικό και τη φλούδα των παλιών κλαδιών ως ωφέλιμη κατά της αρθρίτιδας.
Φλισκούνι
Το σπουδαιότερο αντιαρθριτικό φάρμακο
Το φλισκούνι που δρα κατά της αρθρίτιδας, συστήνεται και για την καταπολέμηση του άσθματος.Το φλισκούνι, εκτός από τις ιδιότητές του κατά της αρθρίτιδας, είναι, επίσης, χολαγωγό, αντιφυσητικό και σπασμολυτικό, ενώ συστήνεται για την καταπολέμηση των βρογχικών κατάρρων και του άσθματος.
Θεωρείτο από παλιά σπουδαίο αντιαρθριτικό φάρμακο και για τον λόγο αυτό αποκαλείτο και «μέντα ποδαγκράρια».
Ονομάζεται επίσης μέντα η υδροχαρής, επειδή φυτρώνει κατά μήκος των ποταμών, σε έλη, βάλτους και ρυάκια ενώ γενικότερα θεωρείται ότι η παρουσία του σε κάποιον τόπο μαρτυρά την ύπαρξη νερού.
Σύμφυτο
Αποκαθιστά και τα κατάγματα
Οι ιδιότητές του κατά των ρευματισμών και των οιδημάτων αναφέρθηκαν για πρώτη φορά, σύμφωνα με τους ειδικούς, στον αιγυπτιακό πάπυρο του Εμπερς το 1500 π.Χ. Αποτελεί ιδανική λύση, σύμφωνα με όσους ασχολούνται με τη βοτανολογία, ενάντια στους ρευματισμούς, τους πόνους στα κόκαλα, τα εξογκώματα στις αρθρώσεις και τη ρευματική μυοπάθεια.
Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιείται το βάμμα του σύμφυτου σε εντριβές.
Περιέχει την ουσία αλλαντοΐνη, η οποία διεγείρει την αύξηση και την επούλωση των κυττάρων των οστών και των χόνδρων όπως και όλων των κυττάρων του σώματος.
Η αλλαντοΐνη σε συνδυασμό με τις ρητίνες, τις τανίνες, τα αλκαλοειδή και το γλίσχραμα που, επίσης, περιέχονται στο σύμφυτο καθιστά το βότανο σημαντική θεραπεία στην αποκατάσταση καταγμάτων.
Αχιλλέα
Αιμοστατικό και αναλγητικό
Ονομάζεται και χιλιόφυλλο και είναι πασίγνωστο φυτό, αφού φυτρώνει σε αγρούς, λιβάδια, πλαγιές και ξηρά εδάφη ενώ καλλιεργείται και σε κήπους.
Οφείλει το όνομά της στον Αχιλλέα ο οποίος, σύμφωνα με τον ομηρικό μύθο, όταν τραυματίστηκε από τον Εκτορα στο πόδι έδεσε την πληγή με το συγκεκριμένο φυτό καθ΄ υπόδειξη της θεάς Αφροδίτης.
Αλλωστε ο Διοσκουρίδης το χρησιμοποιούσε ως αιμοστατικό.
Οι θεραπευτικές ιδιότητές του είναι πλούσιες. Μεταξύ αυτών διακρίνονται οι αντιρρευματικές και αναλγητικές -σε περιπτώσεις αρθρίτιδας- ιδιότητες της αχιλλέας. Χρησιμοποιείται με τη μορφή κομπρέσας ή εγχύματος.
Τσουκνίδα
Με πάρα πολλές θεραπευτικές ιδιότητες
Ένα βότανο με πάρα πολλές θεραπευτικές ιδιότητες είναι η τσουκνίδα. Σύμφωνα με τους βοτανολόγους, πρόκειται για ένα αντισπασμωδικό φυτό σε περιπτώσεις ρευματισμών και ισχιαλγίας, το οποίο παράλληλα εντείνει την κυκλοφορία του αίματος και δρα θεραπευτικά σε περιπτώσεις παραλύσεων.
Τα παλιότερα χρόνια, οι πρακτικοί σύστηναν τρίψιμο με κεντρί τσουκνίδας στις πρησμένες αρθρώσεις ή εναλλακτικά κατανάλωση 4 φλιτζανιών τσαγιού τσουκνίδας ημερησίως.
Ματζουράνα
Καταπολεμά τον πόνο των ρευματισμών
Γνωστή από την αρχαιότητα, η μαντζουράνα χρησιμοποιείτο ως φαρμακευτικό φυτό από τους Αιγυπτίους και τους Αραβες, ενώ οι Σύριοι κατασκεύαζαν από αυτήν ένα δυνατό άρωμα το οποίο πωλούσαν στις Αθηναίες αριστοκράτισσες. Εχει αρκετές κοινές ιδιότητες με το θυμάρι.
Μία εξ αυτών είναι η καταπολέμηση των πόνων που οφείλονται σε ρευματισμούς.
Για τη χρήση αυτή συνήθως εφαρμόζονται κομπρέσες με ζεστό αφέψημα μαντζουράνας ή γίνονται εντριβές με αιθέριο έλαιο στα πάσχοντα σημεία.
Μαύρο σινάπι
Η παρατεταμένη χρήση προκαλεί ερεθισμό
Οφείλει τις θεραπευτικές του ιδιότητες στην ουσία σιναπέλαιο που περιέχει.
Είναι γνωστά τα θερμαντικά έμπλαστρα που φτιάχνονται από σινάπι και τοποθετούνται επί της πάσχουσας περιοχής σε περιπτώσεις ισχιαλγίας, ρευματισμών και αρθρίτιδας. Οι ειδικοί συνιστούν προσοχή γιατί η παρατεταμένη επαφή του δέρματος με το σιναπέλαιο είναι πιθανό να προκαλέσει ερεθισμό και φουσκάλες.
Το σινάπι είναι ένα αρχαίο φυτό, η παρουσία του οποίου αναφέρεται και στη Βίβλο, ενώ κατά το παρελθόν χρησιμοποιείτο ευρέως ως μπαχαρικό από τους αρχαίους Ελληνες, τους Ρωμαίους αλλά και λαούς της Κεντρικής Ευρώπης.
Ονωνις
Φτιάξτε αφέψημα από τη ρίζα του φυτού
Ελκει το όνομά του από τον συμπαθή γάιδαρο (όνο), αφού αποτελεί μια από τις αγαπημένες του τροφές. Το βότανο ονωνίς είναι αυτοφυόμενο στην Ελλάδα, έχει τριγωνικά φύλλα και πολλά αγκάθια. Οι ρίζες του εμφανίζουν αντιρρευματικές και διουρητικές ιδιότητες. Για την καταπολέμηση των επίμονων ρευματισμών συστήνεται αφέψημα από τη ρίζα του φυτού.
Ερυθραία (κενταύριο)
Το κενταύριο ανήκει στην οικογένεια Γεντιανωδών (Gentianaceae), με κοινή ονομασία ερυθραία, θερμόχορτο, άγρια κίνα, ριγόχορτο. Ερυθραία (Erythreaea centaurium)
Γνωστό με την ονομασία θερμόχορτο, άγρια κίνα και ριγόχορτο. Δραστικό συστατικό του φυτού αυτού, είναι η πικρή του ουσία.
Φυτό ετήσιο ή διετές , με ποικίλη μορφή , η ερυθραία βρίσκεται σε όλη την Ευρώπη , όπου είναι διαδεδομένη στα λιβάδια, τους χέρσους τόπους τα ξέφωτα των δασών , ενώ ευδοκιμεί και στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας
Ιδιότητες: Το τσάι του έχει τονωτικές ιδιότητες. Βοηθά στην καταπολέμηση των πόνων της περιόδου και είναι ταυτόχρονα και καθαρτικό. Βοηθά σημαντικά στις παθήσεις του στομάχου και τη δυσπεψία. Ανοίγει την όρεξη. Είναι πολύ πικρή και χορηγείται ως αντιπυρετικό, για την αναιμία, τα αρθριτικά, την υπέρταση και την πέτρα στους νεφρούς. Είναι αποτελεσματική στην αντιμετώπιση του φουσκώματος της κοιλιάς και τις καούρες.
Πρέπει να αποφεύγονται οι μεγάλες δόσεις γιατί προκαλούν δυσάρεστα αποτελέσματα (στομαχόπονους, εμετούς και διάρροια).
Ερίγκερο
Φυτό που απαντάται στη Βόρεια Αμερική , καθώς και σε όλη την Ευρώπη , κοινό σε χέρσα εδάφη , αναχώματα, χαλάσματα, καθώς και μέσα στις καλλιέργειες , το ερίγκερο φυτρώνει και σε ανάλογους τόπους της χώρας μας. Είναι ποώδες , ετήσιο φυτό, με όρθια στελέχη, χνουδωτό, με διακλαδώσεις .Τα φύλλα του είναι λογχοειδή, στενά και πολλά, με χρώμα γκριζοπράσινο.Τα άνθη του σχηματίζουν μικρά κεφάλια με ανθίδια γλωσσοειδή, υπόλευκα και σωληνοειδή κίτρινα. Το βρίσκουμε από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο ακόμη και μέσα σε καλλιεργημένα χωράφια, έχει χνουδωτή υφή και πολλά κλαδιά. Εχει γκριζοπράσινα φύλλα, τα οποία περιέχουν αιθέριο έλαιο, ενώ τα άνθη του είναι μικρά και συνήθως κίτρινα. Χρησιμοποιείται ως αφέψημα για το λουμπάγκο, τους ρευματισμούς, τις αιμορροΐδες, είναι διουρητικό και αντιδιαρροϊκό.
Γωλθερία-Gaultheria procumbens
Η Γωλθερία χρησιμοποιείται κυρίως για το έλαιο της, που είναι πλούσιο σε σαλικυλικό μινθύλιο.
Αυτή η ουσία είναι η βάση της ομάδας των ασπιρινών και εξηγεί σε μεγάλο βαθμό τη δράση της Γωλθερίας στη μείωση του πόνου και της φλεγμονής στους οξείς ρευματισμούς.
Συνήθως χρησιμοποιείται εξωτερικά, σαν υγρό για εντριβές, για τη θεραπεία χρόνιων μορφών μυϊκών και σκελετικών προβλημάτων, όπως η οσφυαλγία και η ισχιαλγία.
Εσωτερικά έχει χρησιμοποιηθεί για τη διουρητική και εμμηναγωγική του δράση. Αναφέρεται και σαν γαλακταγωγό.
Παρασκευή και δοσολογία: Έγχυμα: ρίξτε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 1 κουταλιά του τσαγιού φύλλα και αφήστε το για 10-15 λεπτά.
Το ρόφημα αυτό πρέπει να πίνεται τρεις φορές τη μέρα.
Κατάπλασμα και υγρό για εντριβές.
*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.
ΠΗΓΗ: ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ
COMMENTS