Δύο ξένες πρεσβείες στην Αθήνα παρακολουθούν με ειδικές ομάδες αναλυτών την πορεία της ελληνικής κρίσης, ετοιμάζουν σχέδια εκκένωσης σε περί...
Δύο ξένες πρεσβείες στην Αθήνα παρακολουθούν με ειδικές ομάδες αναλυτών την πορεία της ελληνικής κρίσης, ετοιμάζουν σχέδια εκκένωσης σε περίπτωση ανάγκης, θεωρούν ότι η κατάσταση μέχρι στιγμής είναι ελέγξιμη, αλλά εκτιμούν ως «μεσαία μέχρι μεσαία-υψηλή» την πιθανότητα να απωλεστεί ο έλεγχος και να υπάρξει κίνδυνος που δεν μπορεί ακόμα να προσδιοριστεί η έκτασή του.
Είναι εντυπωσιακό ότι αν και οι δύο πρεσβείες έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι διεθνώς είναι μεταξύ του συμμαχικές χώρες, καταλήγουν περίπου στα ίδια συμπεράσματα:
-Η κρίση κλιμακώνεται και βαθαίνει κυρίως στο λεκανοπέδιο της Αττικής, όπου αρχίζει να σχηματίζεται ένα εκρηκτικό μίγμα όπως θα δούμε στην συνέχεια.
-Εκτός Αττικής, η κατάσταση είναι ελέγξιμη.
-Η εφαρμογή (σ.σ.: και όχι η ψήφιση) του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος θα λειτουργήσει ως καταλύτης σε μία αντίδραση η οποία αυτή την στιγμή έχει όλα εκείνα τα συστατικά που απαιτούνται.
-Η συμπίεση μέχρι εξαφάνισης της μεσαίας τάξης στέλνει κοινωνικά την Ελλάδα στις δεκαετίας του ’40 και του ’50. Αυτό εκτιμούν ότι σημαίνει πως παύει να υπάρχει το «μαξιλάρι» που απορροφούσε τις μέχρι σήμερα κοινωνικές εντάσεις.
-Το τέλος της κρίσης εκτιμάται διαφορετικά από τις δύο πρεσβείες: Η μία θεωρεί ότι η χώρα θα μπορέσει να ανακάμψει σταδιακά μέχρι το 2015 αν δεν υπάρξει κάτι που δημιουργήσει συνθήκες λιμνάζουσας κρίσης.
Τι σημαίνουν όλα αυτά: Από τον Σεπτέμβριο του 2011 μέχρι τον Μάϊο του 2012 η χώρα θα βιώσει την χειρότερη εσωτερική κρίση στης ιστορίας της, μετά τον εμφύλιο του 1949 προβλέπουν οι ξένοι. Διαφοροποιούνται τα συμπεράσματά τους μόνο ως προς το αποτέλεσμα τυχόων εκλογών.
Και οι δύο ομάδες αναλυτών θεωρούν ότι η νυν κυβέρνηση είναι πρακτικά αδύνατον να επιβιώσει, αλλά η μεν μία θεωρεί ότι μία μετεκλογική συνεργασία δύο ή περισσότερων κομμάτων θα μπορέσει να δώσει σχετική πολιτική ασφάλεια η δεύτερη θεωρεί ότι «απλά θα καούν» - ας το πούμε περιφραστικά - όσοι συμμετάσχουν σε μια διευρυμένη συγκυβέρνηση.
Όλα αυτά χωρίς να σημαίνει ότι ο Μάϊος του 2012 θα είναι αναγκαστικά η κορύφωση του δράματος. Γιατί ο Μάϊος: Το ελληνικό καλοκαίρι σημαίνει ζεστό χρήμα από τον βασικό άδηλο πόρο, τον τουρισμό και καλύτερες ψυχολογικές συνθήκες.
Αλλά το αν δούμε την κορύφωση του δράματος θα εξαρτηθεί κατά πόσον στο εννεάμηνο αυτό θα επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή εμβάθυνση της κρίσης. Μία κρίση φτάνει στην λεγόμενη κορύφωση ότι έχει ποσοστιαία έχει επεκταθεί στο μεγαλύτερο δυνατό επίπεδο οριζόντια το οποίο οι αναλυτές ξένων πρεσβειών στην Αθήνα το τοποθετούν στο 80% του πληθυσμού (δηλαδή αυτό το ποσοστό θα πρέπει να αντιμετωπίσει μέσο ή μεγάλο πρόβλημα από την κρίση), αλλά ταυτοχρόνως να έχει επιτύχει την μέγιστη δυνατή εμβάθυνση σε ότι αφορά τα αποτελέσματα, δηλαδή οι συνέπειες,κάθετα, να είναι το μεγαλύτερο δυνατόν οδυνηρές και μη αναστρέψιμες για το ποσοστό αυτό.
Εκεί βρίσκεται η κορύφωση, ας πούμε η σύντηξη του πυρήνα που θα απειλήσει να σαρώσει οτιδήποτε είναι σήμερα δεδομένο στη χώρα.
-Σε ένα χρόνο οι καταθέσεις θα έχουν μειωθεί κατά 20-25% περίπου, δηλαδή 40-50 δις ευρώ θα τραβηχτούν ακόμα από τις τράπεζες αδυνατίζοντας ακόμα περισσότερο την βάση του τραπεζικού συστήματος. Η ανεργία θα έχει ξεπεράσει το 20% και κρίσιμοι δείκτες, όπως το ΑΕΠ, αντίθετα απ’ότι υποστηρίζεται δημοσίως θα έχει πέσει και πάλι σε ένα ποσοστό 3-5%.
-Αυτά τα βασικά στοιχεία θα προκαλέσουν:
-Κρίση ύπαρξης στο τραπεζικό σύστημα που πιέζεται αφόρητα και σήμερα
-Κοινωνική κρίση που θα τροφοδοτεί την οικονομική κρίση (φτάνουμε δηλαδή σε αντιστροφή των βασικών αρχών αφού συνήθως η οικονομική κρίση τροφοδοτεί κοινωνική κρίση) χαρακτηριστικό γνώρισμα των καταστάσεων που έχουν εν συνεχεία προκαλέσει επαναστατικά κινήματα και
-Εν τέλει περαιτέρω πτώση του ΑΕΠ, κάτι που σε αυτές τις συνθήκες μπορεί να φαντάζει απλά ένας αριθμός, αλλά είναι ο δείκτης που δείχνει το οικονομικό αποτέλεσμα των παραπάνω και χωρίς το θετικό πρόσημό του, δεν μπορεί να υπάρξει αναστροφή της κρίσης, αρχικά σε οικονομικό και εν συνεχεία σε κοινωνικό επίπεδο.
Σε μία ώρα περίπου ξεκινά μια κρίσιμη άτυπη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου
Τα εκλεγμένα μέλη της κυβέρνησης αισθάνονται ήδη την ασφυκτική πίεση των Αγανακτισμένων πολιτών, αλλά και των βουλευτών που απειλούν να παραιτηθούν ή να καταψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.
Αύριο θα συνεδριάσει ο ΚΤΕ Οικονομίας, ο οποίος ουσιαστικά θα είναι συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας, χωρίς τη συμμετοχή του πρωθυπουργού και την παρουσία δημοσιογράφων. Την Τετάρτη θα συνεδριάσει κανονικά το υπουργικό συμβούλιο στη Βουλή όπου θα εγκριθεί, εκτός απροόπτου, το τελικό σχέδιο του Μεσοπρόθεσμου.
Υπολογίζεται ότι γύρω στις 15 με 17 θα έχει ψηφιστεί ούτως ώστε στη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες στις 25 Ιουνίου να χρησιμοποιηθεί ως «όπλο» για τη διαπραγμάτευση ευνοϊκότερων όρων του δανείου των 110 δισ. του επιπλέον δανεισμού.
Και μετά εν μέσω θέρους αρχίζει ο μακρύς «χειμώνας» της Ελλάδας…
Είναι εντυπωσιακό ότι αν και οι δύο πρεσβείες έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι διεθνώς είναι μεταξύ του συμμαχικές χώρες, καταλήγουν περίπου στα ίδια συμπεράσματα:
-Η κρίση κλιμακώνεται και βαθαίνει κυρίως στο λεκανοπέδιο της Αττικής, όπου αρχίζει να σχηματίζεται ένα εκρηκτικό μίγμα όπως θα δούμε στην συνέχεια.
-Εκτός Αττικής, η κατάσταση είναι ελέγξιμη.
-Η εφαρμογή (σ.σ.: και όχι η ψήφιση) του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος θα λειτουργήσει ως καταλύτης σε μία αντίδραση η οποία αυτή την στιγμή έχει όλα εκείνα τα συστατικά που απαιτούνται.
-Η συμπίεση μέχρι εξαφάνισης της μεσαίας τάξης στέλνει κοινωνικά την Ελλάδα στις δεκαετίας του ’40 και του ’50. Αυτό εκτιμούν ότι σημαίνει πως παύει να υπάρχει το «μαξιλάρι» που απορροφούσε τις μέχρι σήμερα κοινωνικές εντάσεις.
-Το τέλος της κρίσης εκτιμάται διαφορετικά από τις δύο πρεσβείες: Η μία θεωρεί ότι η χώρα θα μπορέσει να ανακάμψει σταδιακά μέχρι το 2015 αν δεν υπάρξει κάτι που δημιουργήσει συνθήκες λιμνάζουσας κρίσης.
Τι σημαίνουν όλα αυτά: Από τον Σεπτέμβριο του 2011 μέχρι τον Μάϊο του 2012 η χώρα θα βιώσει την χειρότερη εσωτερική κρίση στης ιστορίας της, μετά τον εμφύλιο του 1949 προβλέπουν οι ξένοι. Διαφοροποιούνται τα συμπεράσματά τους μόνο ως προς το αποτέλεσμα τυχόων εκλογών.
Και οι δύο ομάδες αναλυτών θεωρούν ότι η νυν κυβέρνηση είναι πρακτικά αδύνατον να επιβιώσει, αλλά η μεν μία θεωρεί ότι μία μετεκλογική συνεργασία δύο ή περισσότερων κομμάτων θα μπορέσει να δώσει σχετική πολιτική ασφάλεια η δεύτερη θεωρεί ότι «απλά θα καούν» - ας το πούμε περιφραστικά - όσοι συμμετάσχουν σε μια διευρυμένη συγκυβέρνηση.
Όλα αυτά χωρίς να σημαίνει ότι ο Μάϊος του 2012 θα είναι αναγκαστικά η κορύφωση του δράματος. Γιατί ο Μάϊος: Το ελληνικό καλοκαίρι σημαίνει ζεστό χρήμα από τον βασικό άδηλο πόρο, τον τουρισμό και καλύτερες ψυχολογικές συνθήκες.
Αλλά το αν δούμε την κορύφωση του δράματος θα εξαρτηθεί κατά πόσον στο εννεάμηνο αυτό θα επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή εμβάθυνση της κρίσης. Μία κρίση φτάνει στην λεγόμενη κορύφωση ότι έχει ποσοστιαία έχει επεκταθεί στο μεγαλύτερο δυνατό επίπεδο οριζόντια το οποίο οι αναλυτές ξένων πρεσβειών στην Αθήνα το τοποθετούν στο 80% του πληθυσμού (δηλαδή αυτό το ποσοστό θα πρέπει να αντιμετωπίσει μέσο ή μεγάλο πρόβλημα από την κρίση), αλλά ταυτοχρόνως να έχει επιτύχει την μέγιστη δυνατή εμβάθυνση σε ότι αφορά τα αποτελέσματα, δηλαδή οι συνέπειες,κάθετα, να είναι το μεγαλύτερο δυνατόν οδυνηρές και μη αναστρέψιμες για το ποσοστό αυτό.
Εκεί βρίσκεται η κορύφωση, ας πούμε η σύντηξη του πυρήνα που θα απειλήσει να σαρώσει οτιδήποτε είναι σήμερα δεδομένο στη χώρα.
-Σε ένα χρόνο οι καταθέσεις θα έχουν μειωθεί κατά 20-25% περίπου, δηλαδή 40-50 δις ευρώ θα τραβηχτούν ακόμα από τις τράπεζες αδυνατίζοντας ακόμα περισσότερο την βάση του τραπεζικού συστήματος. Η ανεργία θα έχει ξεπεράσει το 20% και κρίσιμοι δείκτες, όπως το ΑΕΠ, αντίθετα απ’ότι υποστηρίζεται δημοσίως θα έχει πέσει και πάλι σε ένα ποσοστό 3-5%.
-Αυτά τα βασικά στοιχεία θα προκαλέσουν:
-Κρίση ύπαρξης στο τραπεζικό σύστημα που πιέζεται αφόρητα και σήμερα
-Κοινωνική κρίση που θα τροφοδοτεί την οικονομική κρίση (φτάνουμε δηλαδή σε αντιστροφή των βασικών αρχών αφού συνήθως η οικονομική κρίση τροφοδοτεί κοινωνική κρίση) χαρακτηριστικό γνώρισμα των καταστάσεων που έχουν εν συνεχεία προκαλέσει επαναστατικά κινήματα και
-Εν τέλει περαιτέρω πτώση του ΑΕΠ, κάτι που σε αυτές τις συνθήκες μπορεί να φαντάζει απλά ένας αριθμός, αλλά είναι ο δείκτης που δείχνει το οικονομικό αποτέλεσμα των παραπάνω και χωρίς το θετικό πρόσημό του, δεν μπορεί να υπάρξει αναστροφή της κρίσης, αρχικά σε οικονομικό και εν συνεχεία σε κοινωνικό επίπεδο.
Σε μία ώρα περίπου ξεκινά μια κρίσιμη άτυπη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου
Τα εκλεγμένα μέλη της κυβέρνησης αισθάνονται ήδη την ασφυκτική πίεση των Αγανακτισμένων πολιτών, αλλά και των βουλευτών που απειλούν να παραιτηθούν ή να καταψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.
Αύριο θα συνεδριάσει ο ΚΤΕ Οικονομίας, ο οποίος ουσιαστικά θα είναι συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας, χωρίς τη συμμετοχή του πρωθυπουργού και την παρουσία δημοσιογράφων. Την Τετάρτη θα συνεδριάσει κανονικά το υπουργικό συμβούλιο στη Βουλή όπου θα εγκριθεί, εκτός απροόπτου, το τελικό σχέδιο του Μεσοπρόθεσμου.
Υπολογίζεται ότι γύρω στις 15 με 17 θα έχει ψηφιστεί ούτως ώστε στη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες στις 25 Ιουνίου να χρησιμοποιηθεί ως «όπλο» για τη διαπραγμάτευση ευνοϊκότερων όρων του δανείου των 110 δισ. του επιπλέον δανεισμού.
Και μετά εν μέσω θέρους αρχίζει ο μακρύς «χειμώνας» της Ελλάδας…
COMMENTS