Τα έλεγα και μόλις υπεγράφη το Μνημόνιο. Δεν λύθηκε τίποτα. Κρατάνε τη χώρα στα μηχανήματα –έγραφα τότε- «μέχρι το 2013 το πολύ». Ο χρόνος ...
Τα έλεγα και μόλις υπεγράφη το Μνημόνιο. Δεν λύθηκε τίποτα. Κρατάνε τη χώρα στα μηχανήματα –έγραφα τότε- «μέχρι το 2013 το πολύ».
Ο χρόνος μετράει και πάλι αντίστροφα για εμάς, για εμάς τους ίδιους, για εμάς τους απλούς ανθρώπους, όχι για την κυβέρνηση και τους ρέστους…. Αν δεν κάνουμε εμείς «ό,τι χρειάζεται», δεν την βγάζουμε καθαρή.
Τι έγινε λοιπόν; Στα μισά της τετραετίας, πριν καν εφαρμοστεί, το σχέδιο έπεσε στα βράχια. Παρα-βιάστηκε με τον πιο αισχρό και εγκληματικό τρόπο. Άσχετοι και επικίνδυνοι έφεραν τα αποτελέσματα που ξέρουμε, όχι απλά το «Μνημόνιο».
Με ρωτούσαν πρόσφατα: «θα βγούμε σε 2 χρόνια από την κρίση»; «Γιατί να βγούμε» ρωτούσα και εγώ; Άλλαξε τίποτα στη ζωή μας –εκτός από περικοπές και φόρους εννοείται- τα 2 προηγούμενα χρόνια; Βρήκαν ή άνοιξαν δουλειές οι νέοι επιστήμονες, πήραν «τιμόνι» επαγγελματίες «νέου τύπου», έγινε παραγωγικότερο το δημόσιο; Αν ένας ήρωας θελήσει να ανοίξει πχ σήμερα επιχείρηση, θέλει τουλάχιστον 6 μήνες για να ξεμπλέξει, θα ακούσει 3-4 διαφορετικά πράγματα από νομικούς και λογιστές για το τι ισχύει και πώς πρέπει να γίνει, θα βαρεθεί, θα τρομάξει, θα απελπιστεί πριν καν αποτύχει.
Χάσαμε δύο χρόνια. Έτσι και τώρα, με το κούρεμα υποτίθεται πως αγοράζουμε κουτσά-στραβά άλλα 10 χρόνια, έως το 2020 και βλέπουμε. Αμ, δεν είναι έτσι… Ούτε τα μισά δεν μας δίνουν πια. «Έτοιμους» μας έχουν, αλλά θα φταίμε πάλι εμείς αν τα ξανακάνουμε «μούσκεμα».
Οι «μεγάλοι», ντόπιοι και ξένοι, στήσανε ένα κόλπο που αν δεν δουλέψουμε τώρα όπως πρέπει, αν δεν συμμαχήσουμε και με τον διάολο ή και τον Ράιχενμπαχ ακόμα, (αν και θα αρκούσε απλά να στηρίξουμε τον διπλανό μας, πιστεύω εγώ) τότε θα έχουμε μόνο κακά ξεμπερδέματα –και τότε να δείτε πού θα πάνε οι «θυσίες» για τις οποίες «κλαίει» τώρα κόσμος και κοσμάκης.
ΟΚ, δεν μας αφήνουν να χρεοκοπήσουμε γιατί ακόμα μας φοβούνται (λόγω Ιταλίας κλπ) αλλά και επειδή ζούμε στο καλύτερο οικόπεδο της γης. Αυτοί το έχουν καταλάβει, εμείς όμως όχι, για αυτό φαγωνόμαστε με γκρίνιες και βαρύγδουπες αναλύσεις για πράγματα που συνήθως δεν ξέρουμε ή για σενάρια συνομωσίας που δεν μπορούμε να αποδείξουμε, όσο και αν όλα φωνάζουν για το πώς φτάσαμε ως εδώ.
Πρέπει να δούμε «τώρα» τι κάνουμε: το «πακέτο» της 26ης Οκτωβρίου ελαφρώνει το χρέος. Όντως. Αλλά μας περιμένουν στη γωνία να αποτύχουμε. Σε 2 μήνες, στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου θα φανεί αν μπορεί να εφαρμοστεί το σχέδιο ή θα γίνει αυτό που έγινε και το καλοκαίρι, όπου «θάφτηκε» η συμφωνία της 21ης Ιουλίου.
Τέλη 2011 πρέπει να πληρώνουμε χρέη, να περνάμε από έλεγχο της Τρόικα για την 7η δόση, να ψηφίζουν 27 κοινοβούλια, να συνομιλούν 60 υπουργοί και 300 τράπεζες. Πάλι θα λήγουν τα cds στις 31 Δεκεμβρίου, πάλι θα μας σπρώχνουν σε χρεοκοπία –ίσως τότε να τα δώσουν «όλα» μάλιστα.
Επιμένω λοιπόν: κανένα σχέδιο δεν θα πετύχει αν πρώτα δεν δουλέψει η «μηχανή», αν δεν κάνουμε «deal» (άγνωστη λέξη εδώ και δεκαετίες στην Ελλάδα) όλοι εμείς μεταξύ μας. Αν δεν «τελειώσουμε» μια δουλειά για να πάμε στην επόμενη, αν δεν λύσουμε ένα –έστω- πρόβλημα (που είναι λυμένο άλλωστε παντού στον κόσμο εκτός από τη χώρα μας) για να δούμε πώς θα λύσουμε και κάποιο επόμενο, πιο σοβαρό. Αν δεν «πουλήσουμε» ή δεν δουλέψουμε «κοψοχρονιά» τώρα, για να υπάρχουμε, για να πάμε λίγο μπροστά, για να απεγκλωβιστούμε από το χτες, για να ανακτήσουμε μετά ό,τι χάσαμε.
Αν δεν παράγουμε άμεσα, τώρα, πρωτογενή πλεονάσματα, αν δεν δείξουμε ότι μπορούμε να καλύψουμε μόνοι μας τις ανάγκες μας, δεν θα μας πάρει κανείς στα σοβαρά. Αν εμείς οι ίδιοι ως άτομα, ως κοινωνία και ως χώρα, δεν δείξουμε το καλό μας «εαυτό». Όπως οι πατεράδες και οι παππούδες μας το 1940.
Αν δεν τα κάνουμε αυτά, μας πήρε και μας σήκωσε, μας πήραν φαλάγγι έλληνες και ξένοι «κεφαλοκυνηγοί» χρημάτων και λαών, γυρίζουμε στη δραχμή και πάει… Τέλος. Δεν υπάρχει πια δίχτυ ασφαλείας, τα ελληνικά χρέη «γύρισαν» στο βρετανικό δίκαιο, το selective default και ο «γκρεμός» είναι μπροστά.
Μια δυο λέξεις: «επαναστάτες», ναι, αλλά «με αιτία». Και πρώτα με τους εαυτούς μας. Γιατί «κατεστημένο» είναι μεν όλοι αυτοί που τους υβρίζουμε, «κατεστημένο» είμαστε όμως και εμείς οι ίδιοι, όσο μένουμε εγκλωβισμένοι και αναπαράγουμε το «χτες» που τέλειωσε…
«Επαναστατικό» είναι οι νέες ιδέες, είναι οι παλιές αξίες που ξεχάσαμε, είναι η Γλώσσα και η Γνώση της Ιστορίας μας, είναι η Παράδοση και η Ανθρωπιά μας.
«Επαναστατικό» είναι να μη φοβόμαστε να φτωχύνουμε, αν βρούμε δυνάμεις να ανακτήσουμε πρώτα την αξιοπρέπεια και την ουσία στη ζωή μας. «Επαναστατικό» είναι η Δημιουργία, όχι η Καταστροφή. Τους αληθινούς Έλληνες τους «τρώει» μέσα τους να δημιουργούν, όχι να καταστρέφουν. Βάνδαλοι, Ούννοι και Βησιγότθοι ζουν αλλού και ξέρουν καλύτερα από αυτά…
Αν για τον Έλληνα το χρήμα γίνει πάλι το «μέσο», και όχι πια … «τρόπος ζωής», τότε θα κερδίσουμε πολλά περισσότερα (όχι μόνο χρήματα). Και με λιγότερα οι Έλληνες ζούσαμε καλύτερα (τουλάχιστον «οι παλιοί» το ξέρουν καλά), και με λιγότερα μάθαμε πολλά… αλλά όταν «πιάσαμε την καλή» μπήκε ο ένας «στην τσέπη του άλλου», έκατσε στο σβέρκο του δίπλα, μέχρι που μας πήραν χαμπάρι και σπάνε πλάκα πια μαζί μας οι αετονύχηδες.
Ναι, πρέπει να φιλοσοφήσουμε ξανά, οι Έλληνες ξέρουνε καλύτερα. Αυτό φοβούνται όσοι σχεδιάζουν την οικονομική υποταγή. Αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει χρόνος να γίνει «σοφά» η αλλαγή αυτή.
Η Παιδεία μάς έλλειψε, αλλά δεν υπάρχει καλύτερο «σχολείο» από τις δυσκολίες που φέρνει η ζωή. Ας σηκώσουμε ανάστημα ως Έλληνες μόλις βγούμε από το σπίτι, αντί να κουβαλάμε τη μιζέρια και τη γκρίνια που είναι φυσικό και επόμενο να μας κυριεύει με όσα γίνονται. Και όλα τα άλλα φτιάχνονται…
Κωστής Πλάντζος
ΠΗΓΗ
COMMENTS