Η Ελλάδα καιγόταν και αυτοί νομιμοποιούσαν το Mall
Από το Κουτί της Πανδώρας
Την ώρα που η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και αντιμετωπίζει μια πρωτοφανή πολιτική και κοινωνική κρίση, ο νομοθέτης παραμένει άγρυπνος και ψηφίζει με τη μορφή του κατεπείγοντος τροπολογίες πάνω στο νόμο για τις οικοδομικές άδειες, προκειμένου να προλάβει την παραίτηση της κυβέρνησης, που θα παγώσει την όποια ψήφιση νόμου. Έτσι, από χθες, 9 Νοεμβρίου, νόμιμα θεωρούνται τα αυθαίρετα πολυκαταστήματα με το νόμο «νέος τρόπος έκδοσης αδειών δόμησης, ελέγχου κατασκευών και λοιπές διατάξεις».
Πλέον με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας μετά από γνώμη του ΣΧΟΠ της Περιφέρειας επιτρέπεται η ανέγερση αμιγούς χρήσεως ειδικών καταστημάτων (υπεραγορές, πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα και καταστήματα, που προορίζονται για τη διοργάνωση κοινωνικών εκδηλώσεων) κατά παρέκκλιση του άρθρου που ορίζει ότι για ανέγερση κτιρίων που προορίζονται για αμιγή χρήση γραφείων ή καταστημάτων, το κτίριο δεν μπορεί να υπερβαίνει τα εξακόσια (600) τμ στο σύνολο των ορόφων.
Συγκεκριμένα, με το νέο νόμο που φέρει την υπογραφή του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Ν. Σηφουνάκη, καταργούνται οι περιορισμοί που υπήρχαν στην ανέγερση κτιρίων που προορίζονται για αμιγή χρήση γραφείων ή καταστημάτων πάνω από 600 τμ στο σύνολο των ορόφων.
Οι περιορισμοί που καταργήθηκαν είναι οι εξής:
α. Το ποσοστό κάλυψης του γηπέδου δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει 20% της επιφάνειάς του.
β. Το ύψος του κτιρίου δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τα 9 μ.
γ. Η συνολική επιφάνεια ορόφων του κτιρίου μπορεί να υπερβαίνει τα 600 τμ με την προϋπόθεση ότι ο συντελεστής δόμησης δεν υπερβαίνει τα δύο δέκατα (0,2).
Μέχρι στιγμής δεν έχουμε πάρει απάντηση από το υπουργείο για τη νομοθετική ρύθμιση αυτή, αλλά από την πλευρά της ΝΔ ο εισηγητής Νίκος Λέγκας μας είπε οτι δεν εχει καταλάβει τι ακριβως περιλαμβάνει ο όρος «υπεραγορά».
Το Γραφείο Τύπου του ΥΠΕΚΑ μας έστειλε την παρακάτω απάντηση:
«Σχετικά με ανάρτησή σας υπό τον τίτλο «Η Ελλάδα καιγόταν και αυτοί νομοιμοποιούσαν το Mall», θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι η μορφή του σχεδίου νόμου όπως συζητήθηκε χθες δεν είναι αυτή που έχετε στο link αλλά υπάρχει στο site της Βουλής εδώ: http://ub0.cc/HV/zm σελ16, άρθρο 42. παρ. 3 . Δεν υπάρχει αναφορά για πολυκαταστήματα και εμπορικά κέντρα.»
Τι ακριβώς είναι oi υπεραγορές;
Όπως εύκολα όμως μπορείτε να διαπιστώσετε στο τελικό σχέδιο νόμου αναφέρεται ρητά στο άρθρο 42 παρ.3 ότι «επιτρέπεται η ανέγερση αμιγούς χρήσεως ειδικών καταστημάτων (υπεραγορές, καταστήματα, που προορίζονται για τη διοργάνωση κοινωνικών εκδηλώσεων).
Τι αλήθεια είναι ακριβώς οι υπεραγορές και τα καταστήματα που προορίζονται για κοινωνικές εκδηλώσεις; Ενώ δηλαδή η αρχική εισήγηση του νόμου περιελάμβανε «υπεραγορές, πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα και καταστήματα, που προορίζονται για τη διοργάνωση κοινωνικών εκδηλώσεων» η τελική διατύπωση λέει «υπεραγορές, καταστήματα, που προορίζονται για τη διοργάνωση κοινωνικών εκδηλώσεων» αφήνοντας μετέωρο το εύλογο ερώτημα: τι ακριβώς είναι οι υπεραγορές;
Επιπλέον το ΥΠΕΚΑ δεν διαφωνεί με την ουσία του δημοσιεύματος μας που επισημαίνει ότι με τη συγκεκριμένη τροποποίηση του νόμου καταργούνται οι τρεις περιορισμοί για τις υπεραγορές (-κάλυψη 20%, -ύψος 9 μέτρα, -συντελεστής δόμησης 0,2). Τι ίδια στιγμή που υπάρχουν πολλοί περιορισμοί για την ανέγερση μιας κατοικίας ή ενός καταστήματος είναι προκλητικό να δίνεται η δυνατότητα να χτιστούν, έτσι εύκολα μεγαθήρια τύπου Mall.
Η διαδρομή του Mall
Για την ιστορία πριν από 8 χρόνια κάποιοι κάτοικοι του Αμαρουσίου ξεκίνησαν έναν δικαστικό αγώνα ενάντια στο Mall. Από τότε κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι και η υπόθεση του Mall Athens, επρόκειτο να εκδικασθεί σε τελευταίο βαθμό από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στις 8 Μαΐου. Αλλά για μία ακόμα φορά η υπόθεση πήρε αναβολή. Στα Μέσα Ενημέρωσης όλα αυτά τα χρόνια δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στην υπόθεση.
Οι χιλιάδες των πολιτών που επισκέπτονται το Mall Athens, του κ. Λάτση και έχτισε η Lamda Development, δεν γνωρίζουν τον τρόπο που το χωριό Τύπου του 2004 μετατράπηκε στο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο των Βαλκανίων. Ούτε βέβαια είναι υποχρεωμένοι να γνωρίζουν πως έλαβε την απαραίτητη πολεοδομική άδεια χωρίς να μπλέξει με την πολεοδομία.
Το 2001, ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Κ. Λαλιώτης, συντάσσει τον νόμο 2947/2001 (περί Ολυμπιακής Φιλοξενίας), που προβλέπει στο Χωριό Τύπου τη λειτουργία «χώρου υποδοχής πολεοδομικού κέντρου» με συντελεστή δόμησης 1, αλλάζοντας έτσι τη χρήση γης που ήταν αμιγούς κατοικίας.
Το ΣτΕ, όμως, με την απόφαση 1528/2003 κρίνει αντισυνταγματικό τον νόμο Λαλιώτη και διατάζει να σταματήσει το έργο που βρίσκεται όμως υπό τη «σκέπη» του Χωριού Τύπου και είναι εθνική σημασίας.
Ανάμεσα στους δύο νόμους, τον αντισυνταγματικό του 2001 και τον 3207/2003, είχε υπάρξει και μία τροπολογία το 2002 από την τότε υπουργό ΠΕΧΩΔΕ του ΠΑΣΟΚ Βάσω Παπανδρέου, με την οποία ο συντελεστής δόμησης για το εμπορικό κέντρο διπλασιαζόταν. Ο νόμος του 2003 περιόρισε τον συντελεστή στο 1,9.
Τι και αν η ΝΔ το 2003 σαν αντιπολίτευση φώναζε για το σκάνδαλο στο Μαρούσι, όταν ανέλαβε κυβέρνηση το 2004 ξέχασε και το «δώρο-υπεραξία» και το «σκάνδαλο».
Τα εγκαίνια του εμπορικού κέντρου στο Μαρούσι έγιναν τελικά τον Νοέμβριο του 2005 και από τότε βρίσκεται σε εξέλιξη ένας μακροχρόνιος δικαστικός αγώνας.
Η υπόθεση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του ΣτΕ (όπου ακόμη δεν έχει εκδικαστεί λόγω πολλαπλών αναβολών) από το Ε’ Τμήμα του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου που είχε ταχθεί υπέρ της αντισυνταγματικότητας του νόμου 3207/2003 δικαιώνοντας μέχρι στιγμής τους κατοίκους.
Εδώ μπορείτε να δείτε ολόκληρο το νομοσχέδιο από την ιστοσελίδα της Ελληνικής Βουλής και στη σελίδα 76 το επίμαχο σημείο (Άρθρο 42 Λοιπές διατάξεις)
Την ώρα που η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και αντιμετωπίζει μια πρωτοφανή πολιτική και κοινωνική κρίση, ο νομοθέτης παραμένει άγρυπνος και ψηφίζει με τη μορφή του κατεπείγοντος τροπολογίες πάνω στο νόμο για τις οικοδομικές άδειες, προκειμένου να προλάβει την παραίτηση της κυβέρνησης, που θα παγώσει την όποια ψήφιση νόμου. Έτσι, από χθες, 9 Νοεμβρίου, νόμιμα θεωρούνται τα αυθαίρετα πολυκαταστήματα με το νόμο «νέος τρόπος έκδοσης αδειών δόμησης, ελέγχου κατασκευών και λοιπές διατάξεις».
Πλέον με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας μετά από γνώμη του ΣΧΟΠ της Περιφέρειας επιτρέπεται η ανέγερση αμιγούς χρήσεως ειδικών καταστημάτων (υπεραγορές, πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα και καταστήματα, που προορίζονται για τη διοργάνωση κοινωνικών εκδηλώσεων) κατά παρέκκλιση του άρθρου που ορίζει ότι για ανέγερση κτιρίων που προορίζονται για αμιγή χρήση γραφείων ή καταστημάτων, το κτίριο δεν μπορεί να υπερβαίνει τα εξακόσια (600) τμ στο σύνολο των ορόφων.
Συγκεκριμένα, με το νέο νόμο που φέρει την υπογραφή του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Ν. Σηφουνάκη, καταργούνται οι περιορισμοί που υπήρχαν στην ανέγερση κτιρίων που προορίζονται για αμιγή χρήση γραφείων ή καταστημάτων πάνω από 600 τμ στο σύνολο των ορόφων.
Οι περιορισμοί που καταργήθηκαν είναι οι εξής:
α. Το ποσοστό κάλυψης του γηπέδου δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει 20% της επιφάνειάς του.
β. Το ύψος του κτιρίου δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τα 9 μ.
γ. Η συνολική επιφάνεια ορόφων του κτιρίου μπορεί να υπερβαίνει τα 600 τμ με την προϋπόθεση ότι ο συντελεστής δόμησης δεν υπερβαίνει τα δύο δέκατα (0,2).
Μέχρι στιγμής δεν έχουμε πάρει απάντηση από το υπουργείο για τη νομοθετική ρύθμιση αυτή, αλλά από την πλευρά της ΝΔ ο εισηγητής Νίκος Λέγκας μας είπε οτι δεν εχει καταλάβει τι ακριβως περιλαμβάνει ο όρος «υπεραγορά».
Το Γραφείο Τύπου του ΥΠΕΚΑ μας έστειλε την παρακάτω απάντηση:«Σχετικά με ανάρτησή σας υπό τον τίτλο «Η Ελλάδα καιγόταν και αυτοί νομοιμοποιούσαν το Mall», θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι η μορφή του σχεδίου νόμου όπως συζητήθηκε χθες δεν είναι αυτή που έχετε στο link αλλά υπάρχει στο site της Βουλής εδώ: http://ub0.cc/HV/zm σελ16, άρθρο 42. παρ. 3 . Δεν υπάρχει αναφορά για πολυκαταστήματα και εμπορικά κέντρα.»
Τι ακριβώς είναι oi υπεραγορές;
Όπως εύκολα όμως μπορείτε να διαπιστώσετε στο τελικό σχέδιο νόμου αναφέρεται ρητά στο άρθρο 42 παρ.3 ότι «επιτρέπεται η ανέγερση αμιγούς χρήσεως ειδικών καταστημάτων (υπεραγορές, καταστήματα, που προορίζονται για τη διοργάνωση κοινωνικών εκδηλώσεων).
Τι αλήθεια είναι ακριβώς οι υπεραγορές και τα καταστήματα που προορίζονται για κοινωνικές εκδηλώσεις; Ενώ δηλαδή η αρχική εισήγηση του νόμου περιελάμβανε «υπεραγορές, πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα και καταστήματα, που προορίζονται για τη διοργάνωση κοινωνικών εκδηλώσεων» η τελική διατύπωση λέει «υπεραγορές, καταστήματα, που προορίζονται για τη διοργάνωση κοινωνικών εκδηλώσεων» αφήνοντας μετέωρο το εύλογο ερώτημα: τι ακριβώς είναι οι υπεραγορές;
Επιπλέον το ΥΠΕΚΑ δεν διαφωνεί με την ουσία του δημοσιεύματος μας που επισημαίνει ότι με τη συγκεκριμένη τροποποίηση του νόμου καταργούνται οι τρεις περιορισμοί για τις υπεραγορές (-κάλυψη 20%, -ύψος 9 μέτρα, -συντελεστής δόμησης 0,2). Τι ίδια στιγμή που υπάρχουν πολλοί περιορισμοί για την ανέγερση μιας κατοικίας ή ενός καταστήματος είναι προκλητικό να δίνεται η δυνατότητα να χτιστούν, έτσι εύκολα μεγαθήρια τύπου Mall.
Η διαδρομή του Mall
Για την ιστορία πριν από 8 χρόνια κάποιοι κάτοικοι του Αμαρουσίου ξεκίνησαν έναν δικαστικό αγώνα ενάντια στο Mall. Από τότε κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι και η υπόθεση του Mall Athens, επρόκειτο να εκδικασθεί σε τελευταίο βαθμό από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στις 8 Μαΐου. Αλλά για μία ακόμα φορά η υπόθεση πήρε αναβολή. Στα Μέσα Ενημέρωσης όλα αυτά τα χρόνια δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στην υπόθεση.
Οι χιλιάδες των πολιτών που επισκέπτονται το Mall Athens, του κ. Λάτση και έχτισε η Lamda Development, δεν γνωρίζουν τον τρόπο που το χωριό Τύπου του 2004 μετατράπηκε στο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο των Βαλκανίων. Ούτε βέβαια είναι υποχρεωμένοι να γνωρίζουν πως έλαβε την απαραίτητη πολεοδομική άδεια χωρίς να μπλέξει με την πολεοδομία.
Το 2001, ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Κ. Λαλιώτης, συντάσσει τον νόμο 2947/2001 (περί Ολυμπιακής Φιλοξενίας), που προβλέπει στο Χωριό Τύπου τη λειτουργία «χώρου υποδοχής πολεοδομικού κέντρου» με συντελεστή δόμησης 1, αλλάζοντας έτσι τη χρήση γης που ήταν αμιγούς κατοικίας.
Το ΣτΕ, όμως, με την απόφαση 1528/2003 κρίνει αντισυνταγματικό τον νόμο Λαλιώτη και διατάζει να σταματήσει το έργο που βρίσκεται όμως υπό τη «σκέπη» του Χωριού Τύπου και είναι εθνική σημασίας.
Ανάμεσα στους δύο νόμους, τον αντισυνταγματικό του 2001 και τον 3207/2003, είχε υπάρξει και μία τροπολογία το 2002 από την τότε υπουργό ΠΕΧΩΔΕ του ΠΑΣΟΚ Βάσω Παπανδρέου, με την οποία ο συντελεστής δόμησης για το εμπορικό κέντρο διπλασιαζόταν. Ο νόμος του 2003 περιόρισε τον συντελεστή στο 1,9.
Τι και αν η ΝΔ το 2003 σαν αντιπολίτευση φώναζε για το σκάνδαλο στο Μαρούσι, όταν ανέλαβε κυβέρνηση το 2004 ξέχασε και το «δώρο-υπεραξία» και το «σκάνδαλο».
Τα εγκαίνια του εμπορικού κέντρου στο Μαρούσι έγιναν τελικά τον Νοέμβριο του 2005 και από τότε βρίσκεται σε εξέλιξη ένας μακροχρόνιος δικαστικός αγώνας.
Η υπόθεση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του ΣτΕ (όπου ακόμη δεν έχει εκδικαστεί λόγω πολλαπλών αναβολών) από το Ε’ Τμήμα του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου που είχε ταχθεί υπέρ της αντισυνταγματικότητας του νόμου 3207/2003 δικαιώνοντας μέχρι στιγμής τους κατοίκους.
Εδώ μπορείτε να δείτε ολόκληρο το νομοσχέδιο από την ιστοσελίδα της Ελληνικής Βουλής και στη σελίδα 76 το επίμαχο σημείο (Άρθρο 42 Λοιπές διατάξεις)
COMMENTS