βιβλία ,ΟΕΔΒ, Μπόμπολας, Αναστασιάδης ,Χατζηνικολάου,Σταυρούλα Ξουλίδου ,,Εκδότες,δημοσιογράφοι,εκδόσεις σχολικών βιβλίων ,μήνυση,
Τον Ιούνιο του 2013 η βουλευτής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Σταυρούλα Ξουλίδου καταθέτει ερώτηση στη Βουλή με την οποία ζητά να μάθει λεπτομέρειες σχετικά με τρεις αποφάσεις της Διαύγειας, σύμφωνα με τις οποίες οι εταιρείες Πήγασος, Πρώτο Θέμα και RealMedia εξοφλούνται για την προμήθεια τριών βιβλίων του πρώην ΟΕΔΒ.
Οι αποφάσεις της Διαύγειας δεν περιλαμβάνουν σύνδεση με άλλες αποφάσεις και έτσι είναι αδύνατο να διαπιστωθεί η σειρά της ανάθεσης για το κάθε βιβλίο. Το πρώτο του Πήγασου (συμφερόντων Μπόμπολα) είναι το “Υπέροχη Ελλαδα“, αγνώστων λοιπών στοιχείων. Στοίχισε πάνω από 640 χιλιάδες ευρώ στο Δημόσιο. Το δεύτερο, της εταιρείας συμφερόντων του Θέμου Αναστασιάδη, είναι η “Πάππισα Ιωάννα, του Εμμανουήλ Ροΐδη“. Στοίχισε σχεδόν 157 χιλιάδες ευρώ. Το τρίτο, της RealMedia (συμφερόντων Νίκου Χατζηνικολάου) είναι το “60 μορφές της Αθήνας“, 140 σελίδων, που στοίχισε λίγο περισσότερα από 127 χιλιάδες ευρώ.
Στην ερώτησή της η κυρία Ξουλίδου υπολογίζει τα ποσά ως ποσά έναντι, σε σχέση με τους λογαριασμούς που αναγράφονται στις αποφάσεις ανάληψης ευθύνης και βγάζει το άθροισμα στα 2,3 εκατομμύρια ευρώ. Ωστόσο, στην ερώτηση της θέτει και μια σειρά ερωτήματα. Για ποιο λόγο το δημόσιο προμηθεύτηκε αυτά τα βιβλία; Με ποιές διαδικασίες; Ποια είναι τα ISBN των συγκεκριμένων εκδόσεων;
Το υπουργείο απαντά τελικά ότι το ποσό δεν είναι 2,3 εκατομμύρια, καθώς τα υπόλοιπα που αναγράφονται στις αποφάσεις ανάληψης ευθύνης έχουν να κάνουν με τους ειδικούς λογαριασμούς. Η απάντηση του υπουργείου ενημερώνει επίσης ότι τα βιβλία αυτά τα προμηθεύτηκε το Δημόσιο προς ενδυνάμωση των σχολικών βιβλιοθηκών αλλά αγνοεί επιδεικτικά τις υπόλοιπες ερωτήσεις της βουλευτού.
Η υπόθεση βρίσκει τον δρόμο προς τη δημοσιότητα βασιζόμενη στην ερώτηση της βουλευτού. Το ThePressProject αναδημοσιεύει το πρώτο σχετικό κείμενο από την ιστοσελίδα “Λόγιος Ερμής“ και σε 10 λεπτά δέχεται ένα ευγενικό τηλεφώνημα από τον Real. Μας ζητείται να αλλάξουμε το ποσό που αναφέρεται στην RealMedia, κάτι που κάνουμε, τουλάχιστον μέχρι να συνεχίσουμε την έρευνά μας.
Ξεκινάμε το ψάξιμο φυσικά από το μεγάλο ψάρι. Ο κύριος Μπόμπολας έχει αναλάβει να πλουτίσει τις 499 σχολικές βιβλιοθήκες μας με ένα βιβλίο που κοστίζει πάνω από μισό εκατομμύριο ευρώ, ενώ και η έκδοση του Πρώτου Θέματος ενδέχεται να είναι δουλειά του ίδιου κυρίου καθώς οι ημερομηνίες ανάθεσης φαίνεται να ταιριάζουν με την περίοδο που η εφημερίδα Πρώτο Θέμα βρισκόταν υπό τον έλεγχό του. Ο μπλόγκερ “Γαλαξιάρχης“ όμως επικεντρώνεται στο βιβλίο του κύριου Χατζηνικολάου και του απευθύνει μια σειρά από ερωτήματα που ενοχλούν τον εκδότη.
Όταν τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται δύσκολα για τον κύριο Χατζηνικολάου αρχίζει η επίθεση. Μας κατηγορεί για ψεύτες και μας ανακοινώνει ότι θα λογοδοτήσουμε στο δικαστήριο. Επικεντρώνεται φυσικά στη μόνη ερώτηση που μπορεί να απαντήσει. Το ποσό σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας είναι όντως 127 χιλιάδες ευρώ και όχι 990 χιλιάδες, που ανέφερε η ερώτηση της κυρίας Ξουλίδου. Χρησιμοποιεί αυτό το στοιχείο και προσπαθεί να αποφύγει όλα τα ουσιαστικά ερωτήματα, τα οποία και θα διερευνήσουμε τις επόμενες ημέρες και τα οποία θέτουμε παρακάτω:
1. Είναι λίγα τα 127 χιλιάδες ευρώ για ένα βιβλίο; Ιδίως όταν βασίζεται σε 60 φωτογραφίες και το συνολικό κείμενο δεν ξεπερνάει τις 3 σελίδες Α4; Ο κ. Χατζηνικολάου απαντά μερικώς σε αυτό το ερώτημα λέγοντας ότι το κόστος περιλαμβάνει όλη την έκδοση, υπονοώντας ότι πρόκειται για έκδοση εξαιρετικά δαπανηρή. Είναι περίεργο πάντως ότι ο ίδιος άνθρωπος έκανε την έρευνα, τράβηξε τις φωτογραφίες, σχεδίασε το έντυπο και έκανε την οργάνωση. Πρέπει να πληρώθηκε πολύ ακριβά. Εμείς θα απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα δημοσιεύοντας το εξοδολόγιο μιας πραγματικής υπερπαραγωγής γνωστού εκδοτικού οίκου.
2. Είναι λίγα τα 930 χιλιάδες ευρώ για την προσθήκη τριών τίτλων στις σχολικές βιβλιοθήκες; Με το ποσό αυτό θα μπορούσαν να αγοραστούν πάνω από 95.000 βιβλία, δηλαδή οι σχολικές βιβλιοθήκες θα μπορούσαν να ειναι πλουσιότερες από τις μεγάλες κρατικές.
3. Είναι φυσιολογικό τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να αναλαμβάνουν έργα του ελληνικού δημοσίου και μάλιστα την εβδομάδα των εκλογών; Ιδιαίτερα δε όταν ο εκδότης κατακευρανώνει συχνά το εκδοτικό κατεστημένο των “εργολάβων“;
Η αποκάλυψη ενόχλησε ιδιαίτερα τον κύριο Χατζηνικολάου παρότι η δική του περίπτωση δεν είναι το κύριο αντικείμενο του ρεπορτάζ μας. Αντιθέτως, άφησε ασυγκίνητους για την ώρα τους κυρίους Μπόμπολα και Αναστασιάδη.
Αναμένουμε απαντήσεις στα ερωτήματά μας. Σε κάθε περίπτωση, θα επανέλθουμε.
Οι αποφάσεις της Διαύγειας δεν περιλαμβάνουν σύνδεση με άλλες αποφάσεις και έτσι είναι αδύνατο να διαπιστωθεί η σειρά της ανάθεσης για το κάθε βιβλίο. Το πρώτο του Πήγασου (συμφερόντων Μπόμπολα) είναι το “Υπέροχη Ελλαδα“, αγνώστων λοιπών στοιχείων. Στοίχισε πάνω από 640 χιλιάδες ευρώ στο Δημόσιο. Το δεύτερο, της εταιρείας συμφερόντων του Θέμου Αναστασιάδη, είναι η “Πάππισα Ιωάννα, του Εμμανουήλ Ροΐδη“. Στοίχισε σχεδόν 157 χιλιάδες ευρώ. Το τρίτο, της RealMedia (συμφερόντων Νίκου Χατζηνικολάου) είναι το “60 μορφές της Αθήνας“, 140 σελίδων, που στοίχισε λίγο περισσότερα από 127 χιλιάδες ευρώ.
Στην ερώτησή της η κυρία Ξουλίδου υπολογίζει τα ποσά ως ποσά έναντι, σε σχέση με τους λογαριασμούς που αναγράφονται στις αποφάσεις ανάληψης ευθύνης και βγάζει το άθροισμα στα 2,3 εκατομμύρια ευρώ. Ωστόσο, στην ερώτηση της θέτει και μια σειρά ερωτήματα. Για ποιο λόγο το δημόσιο προμηθεύτηκε αυτά τα βιβλία; Με ποιές διαδικασίες; Ποια είναι τα ISBN των συγκεκριμένων εκδόσεων;
Το υπουργείο απαντά τελικά ότι το ποσό δεν είναι 2,3 εκατομμύρια, καθώς τα υπόλοιπα που αναγράφονται στις αποφάσεις ανάληψης ευθύνης έχουν να κάνουν με τους ειδικούς λογαριασμούς. Η απάντηση του υπουργείου ενημερώνει επίσης ότι τα βιβλία αυτά τα προμηθεύτηκε το Δημόσιο προς ενδυνάμωση των σχολικών βιβλιοθηκών αλλά αγνοεί επιδεικτικά τις υπόλοιπες ερωτήσεις της βουλευτού.
Η υπόθεση βρίσκει τον δρόμο προς τη δημοσιότητα βασιζόμενη στην ερώτηση της βουλευτού. Το ThePressProject αναδημοσιεύει το πρώτο σχετικό κείμενο από την ιστοσελίδα “Λόγιος Ερμής“ και σε 10 λεπτά δέχεται ένα ευγενικό τηλεφώνημα από τον Real. Μας ζητείται να αλλάξουμε το ποσό που αναφέρεται στην RealMedia, κάτι που κάνουμε, τουλάχιστον μέχρι να συνεχίσουμε την έρευνά μας.
Ξεκινάμε το ψάξιμο φυσικά από το μεγάλο ψάρι. Ο κύριος Μπόμπολας έχει αναλάβει να πλουτίσει τις 499 σχολικές βιβλιοθήκες μας με ένα βιβλίο που κοστίζει πάνω από μισό εκατομμύριο ευρώ, ενώ και η έκδοση του Πρώτου Θέματος ενδέχεται να είναι δουλειά του ίδιου κυρίου καθώς οι ημερομηνίες ανάθεσης φαίνεται να ταιριάζουν με την περίοδο που η εφημερίδα Πρώτο Θέμα βρισκόταν υπό τον έλεγχό του. Ο μπλόγκερ “Γαλαξιάρχης“ όμως επικεντρώνεται στο βιβλίο του κύριου Χατζηνικολάου και του απευθύνει μια σειρά από ερωτήματα που ενοχλούν τον εκδότη.
Όταν τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται δύσκολα για τον κύριο Χατζηνικολάου αρχίζει η επίθεση. Μας κατηγορεί για ψεύτες και μας ανακοινώνει ότι θα λογοδοτήσουμε στο δικαστήριο. Επικεντρώνεται φυσικά στη μόνη ερώτηση που μπορεί να απαντήσει. Το ποσό σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας είναι όντως 127 χιλιάδες ευρώ και όχι 990 χιλιάδες, που ανέφερε η ερώτηση της κυρίας Ξουλίδου. Χρησιμοποιεί αυτό το στοιχείο και προσπαθεί να αποφύγει όλα τα ουσιαστικά ερωτήματα, τα οποία και θα διερευνήσουμε τις επόμενες ημέρες και τα οποία θέτουμε παρακάτω:
1. Είναι λίγα τα 127 χιλιάδες ευρώ για ένα βιβλίο; Ιδίως όταν βασίζεται σε 60 φωτογραφίες και το συνολικό κείμενο δεν ξεπερνάει τις 3 σελίδες Α4; Ο κ. Χατζηνικολάου απαντά μερικώς σε αυτό το ερώτημα λέγοντας ότι το κόστος περιλαμβάνει όλη την έκδοση, υπονοώντας ότι πρόκειται για έκδοση εξαιρετικά δαπανηρή. Είναι περίεργο πάντως ότι ο ίδιος άνθρωπος έκανε την έρευνα, τράβηξε τις φωτογραφίες, σχεδίασε το έντυπο και έκανε την οργάνωση. Πρέπει να πληρώθηκε πολύ ακριβά. Εμείς θα απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα δημοσιεύοντας το εξοδολόγιο μιας πραγματικής υπερπαραγωγής γνωστού εκδοτικού οίκου.
2. Είναι λίγα τα 930 χιλιάδες ευρώ για την προσθήκη τριών τίτλων στις σχολικές βιβλιοθήκες; Με το ποσό αυτό θα μπορούσαν να αγοραστούν πάνω από 95.000 βιβλία, δηλαδή οι σχολικές βιβλιοθήκες θα μπορούσαν να ειναι πλουσιότερες από τις μεγάλες κρατικές.
3. Είναι φυσιολογικό τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να αναλαμβάνουν έργα του ελληνικού δημοσίου και μάλιστα την εβδομάδα των εκλογών; Ιδιαίτερα δε όταν ο εκδότης κατακευρανώνει συχνά το εκδοτικό κατεστημένο των “εργολάβων“;
Η αποκάλυψη ενόχλησε ιδιαίτερα τον κύριο Χατζηνικολάου παρότι η δική του περίπτωση δεν είναι το κύριο αντικείμενο του ρεπορτάζ μας. Αντιθέτως, άφησε ασυγκίνητους για την ώρα τους κυρίους Μπόμπολα και Αναστασιάδη.
Αναμένουμε απαντήσεις στα ερωτήματά μας. Σε κάθε περίπτωση, θα επανέλθουμε.
ΠΗΓΗ:ThePressProject
ΠΗΓΗ:Γαλαξιάρχης
Εκδότες-δημοσιογράφοι, εκδόσεις σχολικών βιβλίων και μία μήνυση
H καλή μέρα από το πρωί φαίνεται, ειδικά αν είναι Κυριακή και ο πρωινός καφές συνοδεύεται από απειλή μήνυσης. Ή αλλιώς, πως ένα ερώτημα βουλευτή στο ελληνικό κοινοβούλιο, μπορεί να οδηγήσει σε νομικές περιπέτειες έναν πολίτη που τόλμησε να το μεταφέρει στον ενδιαφερόμενο εκδότη-δημοσιογράφο…
Πρωινός ζεστός καφές, λίγη τσίμπλα ακόμη στο μάτι και σόσιαλ μίντια. Ένα τυπικό κυριακάτικο πρωινό δηλαδή.
Η είδηση που κυριαρχεί στην timeline του twitter αφορά μία “ιστορία διαπλοκής“, όπως μεταφέρεται από το The PressProject, μεταξύ υπουργείου παιδείας και τριών εκδοτών εφημερίδων, για την εκτύπωση τριών τίτλων βιβλίων με συνολικό κόστος περί τα δύο εκατομμύρια ευρώ. Αν μη τι άλλο ενδιαφέρον.
Σκαλίζοντας το δημοσίευμα, η πρώτη παρατήρηση είναι ότι τα αθροίσματα δεν “βγαίνουν”. Ενώ αναφέρει ότι οι εκδότες του Έθνους, του Πρώτου Θέματος και της Real News (Πήγασος, Εκδόσεις Πρώτο Θέμα και Real Media αντίστοιχα), μοιράστηκαν 2.392.461 ευρώ, τα ποσά των συνοδευτικών εγγράφων από τη δι@υγεια δεν ξεπερνούν τα 930.000 ευρώ. Η ιστορία αποκτά περισσότερο ενδιαφέρον.
Με λίγο ακόμη ψάξιμο, φτάνουμε στην αρχική πηγή της είδησης που δεν είναι άλλη από το ερώτημα της βουλευτή των Ανεξαρτήτων Ελλήνων,Σταυρούλας Ξουλίδου, στη Βουλή, σχετικά με τις εν λόγω συμβάσεις που έγιναν μεταξύ ΟΕΔΒ -πριν τον κλείσει η κυβέρνηση- και των εκδοτών. Σύμφωνα λοιπόν με το ερώτημα (εδώ το pdf) της Στ. Ξουλίδου, τα ποσά που αναγράφονται στα έγγραφα αποτελούν υπόλοιπα της αρχικής υποχρέωσης. Για το ποσό των 2,4 εκατ. ευρώ, επικαλείται τις τρεις αρχικές συμβάσεις του ΟΕΔΒ (από το 2009). Επειδή υπάρχει η εκκρεμότητα της μη δημοσίευσης των συμβάσεων του ΟΕΔΒ που επικαλείται η κα. Ξουλίδου, δεν θεωρώ (για την ώρα) δεδομένα τα συνολικά ποσά.
Εκείνο που μου κίνησε περισσότερο την περιέργεια, δεν ήταν τόσο τα ποσά, όσο το ότι αυτά αντιστοιχούν σε τρεις μόλις τίτλους (Πάπισσα Ιωάννα, Υπέροχη Ελλάδα, Αθήνα – 60 μορφές στο φως). Σημειώστε εδώ ότι ο τρίτος τίτλος (μεγέθους 132 σελίδων) δεν κυκλοφορεί στην αγορά, αλλά τυπώθηκε για να μπει στη σακούλα της Real News, στις11/9/2010. Επίσης, με τιμές βιβλιοπωλείου η Πάπισσα Ιωάννακοστολογείται από 15 έως 30 ευρώ. Τέλος, η τύχη του Υπέροχη Ελλάδα, αγνοείται, καθώς δεν το βρήκα ούτε σαν “δώρο”, ούτε σε βιβλιοπωλείο (σύμφωνα με το The PressProject το βιβλίο αυτό μπορεί να μην υπάρχει καν).
Γνωρίζοντας ότι το κόστος εκτύπωσης ενός “ραφτού” βιβλίου χωρίς σκληρό εξώφυλλο δεν ξεπερνά τα 2 με 3 ευρώ (και είναι ενδεχομένως ακόμη χαμηλότερο αν το τιράζ είναι της τάξης των δεκάδων χιλιάδων), προκύπτουν εύλογα ερωτήματα σχετικά με τον αριθμό των βιβλίων που προμηθεύτηκε το υπ. παιδείας από τους τρεις εκδότες. Ειδικά για την περίπτωση τηςΠάπισσας Ιωάννας, μιλάμε για μισό εκατομμύριο, ίσως και παραπάνω αντίτυπα. Από την άλλη, πόσο να υποθέσω ότι κόστισε η εκτύπωση βιβλίου που μπήκε σε σακούλα εφημερίδας; Δύο, τρία, πέντε ευρώ; Άρα, αν πήρε 900.000 η Real Media, πόσα βιβλία τύπωσε;
Γιατί ρωτάς; Θες να φας μήνυση;
Αν και δεν είμαι τέρας ευγένειας και ψυχραιμίας στα κοινωνικά δίκτυα, όταν πρόκειται για αμιγώς ειδησεογραφικό θέμα και αφορά συγκεκριμένα πρόσωπα στα οποία θέλω να απευθύνω ερώτημα, είμαι τυπικός όσο δε λέγεται. Σα Βρετανός κρατικός υπάλληλος.
Με το Νίκο Χατζηνικολάου έχουμε κάνει αρκετές συζητήσεις στο twitter. Τον έχω μάλιστα χαρακτηρίσει ίσως τον πιο ευφυή δημοσιογράφο σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των κοινωνικών δικτύων. Αν και είχαμε μικροεντάσεις στο παρελθόν, γενικά μπορούσαμε να βρούμε έναν κοινό τόπο συζήτησης (σ.σ. αρκεί να μην θεωρούσε ότι θίγεται η προσωπικότητά του, οπότε και γίνεται “πύραυλος”). Έτσι λοιπόν, έκρινα ότι έπρεπε ναπαραπέμψω το ερώτημα της κας Ξουλίδου, αλλά και την εύλογη απορία που είχα σχετικά με τα αντίτυπα που αντιστοιχούν στα ποσά, στο λογαριασμό του Χατζηνικολάου. Στο tweet μου παρέθεσα το pdf του ερωτήματος Ξουλίδου, ώστε να καταλάβει σε τι αναφέρομαι (και ότι δεν έβγαλα τα στοιχεία από την κοιλιά μου).
Η στιχομυθία που ακολούθησε είναι αποκαλυπτική:
Αποτέλεσμα της “αναίδειάς” μου ήταν μία ωραιότατη απειλή για μήνυσηκαι μπλοκάρισμα του λογαριασμού μου, δώρο. Προσοχή στη λεπτομέρεια: δεν υιοθέτησα καν τα δεδομένα της κοινοβουλευτικής παρέμβασης της Στ. Ξουλίδου, αλλά ρώτησα “αν ισχύει“. Επίσης διευκρίνισα για το συνολικό ποσό από το υπόλοιπο.
Εννοείται ότι απάντηση δεν πήρα ποτέ για τον αριθμό των βιβλίων, παρά μόνο το γνωστό ρητό του Σημίτη (ναι, αυτού που πρωθυπούργευε με υπουργό τον Άκη Τσοχατζόπουλο) “αν έχετε στοιχεία, να πάτε στον εισαγγελέα“. Α, ναι, κι αυτό για την ψευδωνυμία, αλλά έχει γίνει τόσο βαρετό, που πλέον το προσπερνάω με χαμόγελο.
Καλέ μου Νίκο Χατζηνικολάου, δεν είχα στοιχεία. Γι’ αυτό ρώτησα. Για να μάθω. Δημόσια. Εσένα απευθείας. Τον άμεσα ενδιαφερόμενο.
Μετά από αυτήν τη στάση, θα είμαι κακός να σκεφτώ ότι η Ξουλίδου έπιασε λαβράκι; Ότι λύνονται διάφορες απορίες για το πώς και πόσο προωθεί την κυβέρνηση ένας αυτοαποκαλούμενος “αντιμνημονιακός” δημοσιογράφος; Ότι ακόμη κι αν θέλετε, ούτε μπορείτε, ούτε πρόκειται να ελέγξετε ποτέ την εξουσία; Κι άλλες παρόμοιες “κακεντρέχειες”.
Ένας τυπώνει, όλοι κερδίζουν;
Ψάχνοντας λίγο περισσότερο (και με υπόδειξη ενός φίλου από το Facebook) βρήκα κάποιες, μάλλον χρήσιμες για την εξαγωγή συμπερασμάτων, πληροφορίες.
Οι τρεις εφημερίδες που ανήκουν στις αντίστοιχες εκδοτικές εταιρείες που πήραν τις συμβάσεις για τα βιβλία, το Έθνος (Πήγασος), το Πρώτο Θέμακαι η Real News (Real Media), τυπώνονται από την ίδια εταιρεία. Πιο συγκεκριμένα την IRIS Εκτυπώσεις. Άρα είναι πολύ πιθανό τα τρία βιβλία, οι εκτυπώσεις των οποίων μοιράστηκαν στις τρεις εκδοτικές, να τυπώθηκαν κι αυτά από το ίδιο τυπογραφείο.
Ακόμη πιο ενδιαφέρον, το γεγονός ότι το μετοχικό σχήμα της IRIS Εκτυπώσεις περιλαμβάνει δύο μόνο μετόχους, από 50% ο καθένας: ΔΟΛ και ΠΗΓΑΣΟΣ (Μπόμπολας).
Ελλείψει άλλων πόρων και κυρίως κρατικής διαφήμισης, έπρεπε να βρεθεί τρόπος να συνεχιστεί η παραδοσιακή σχέση κυβερνήσεων-εκδοτών εφημερίδων. Οι μεν παρέχουν δημόσιο χρήμα στους δε, προκειμένου να εξασφαλίζουν την υποστήριξη των ΜΜΕ και τούμπαλιν. Στην προκειμένη περίπτωση το λογικό συμπέρασμα είναι ότι ενώ την κυρίως δουλειά αναλαμβάνει ένα εταιρικό σχήμα (IRIS) που ανήκει στους δύο βασικότερους μιντιάρχες της χώρας, τα χρήματα διαχέονται και προς άλλα εξίσου σημαντικά ΜΜΕ, τα οποία μοιράζονται τους τίτλους των υπό έκδοση βιβλίων.
Το δημόσιο πολλοί εμίσησαν. Το δημόσιο χρήμα ουδείς.
Ζaphod
Υ.Γ. Επειδή διαβάζω αρκετά σχόλια που συγκρίνουν την πριν με την μετά ΟΕΔΒ εποχή, επισημαίνω και πάλι ότι οι εν λόγω συμβάσεις έγιναν από τον ΟΕΔΒ. Οι εκδότες εφημερίδων σιτίζονται, είτε υπάρχει, είτε όχι Οργανισμός. Ως υπεργολάβοι.
ΠΗΓΗ:Γαλαξιάρχης
ΣΧΟΛΙΟ:Με την ανάδειξη των θεμάτων θέλουμε να σας προβληματίσουμε πάνω στις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις και ενασχόλησης με ευρύτερα ζητήματα της σύγχρονης ζωής.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στο blog ''1greek'' δεν συμπίπτουν οπωσδήποτε με τη θέση του Blog
COMMENTS