Η μοίρα του Νυν να γίνεται Πρώην και...πότε μια απασφαλισμένη χειροβομβίδα είναι... «ανενεργή»...

Η μοίρα του Νυν να γίνεται Πρώην και...πότε μια απασφαλισμένη χειροβομβίδα είναι... «ανενεργή»...

  

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Η θεωρία της Ένοπλης Λαϊκής Αντίδρασης εν τάχει...

Λιάπης...

Τι λέγανε να δεις οι Έλληνες για τους «Λιάπηδες» κάπου εκεί στην Ήπειρο του ’21 που «δρούσαν» τα «λαμόγια κάποιας άλλης εποχής»;....άστο...θα βγει βαρύ...

Πάμε λοιπόν κατευθείαν στην ουσία.

Το τι προκαλούνε δηλαδή, στις «τάσεις αντίδρασης» της κοινωνίας οι διάφορες λαμογιές των «αποπάνω» εις βάρος των «αποκάτω»...

Πως περιγράφεται άραγε η τάση για ένοπλη δράση ενός λαού που νοιώθει την ανάγκη γι’ αντίδραση στον εκμεταλλευτή του να κορυφώνεται;

 Που εδράζεται η φιλοσοφία της;

Εν πολλοίς σημαίνει:

«...ο εξεγερμένος Πολίτης παίρνει το Νόμο και τη Δικαιοσύνη στα χέρια του γιατί απλά δεν εμπιστεύεται πλέον την Πολιτεία να το κάνει – όπως θα έπρεπε. Θεωρεί πως απέτυχαν οικτρά σ’ αυτό το Θεσμικό Έργο τους και υποχρέωσή τους απέναντι στον Πολίτη. Αρνείται άλλο πια να είναι το θύμα ενός αδίστακτου θανάσιμου αντιπάλου που τον σκοτώνει καθημερινά...θεωρεί εντέλει πως η Πολιτεία στέκεται μονίμως στο πλευρό αυτού, του αδίστακτου θύτη/εκμεταλλευτή εναντίον του και όχι δίπλα στο θύμα, τον Πολίτη, τη φτωχολογιά...»

Τουτέστιν, δεν εμπιστεύεται ούτε το Νομοθέτη, ούτε τον Κυβερνήτη και δυστυχώς, ούτε τον Δικαστή. Αντιθέτως, τους θεωρεί πλέον δεδηλωμένους εχθρούς του.

Η εκρηκτική Σημειολογία των Ημερών

Πάμε λοιπόν να δούμε πως μεταφράζονται «σημειολογικά» κάποια γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων.

Εφοριακοί μπαίνουν για έλεγχο σε καταστήματα και τους διώχνουν με τις κλωτσιές. Εσχάτως, τους έβαλαν και το πιστόλι στον κρόταφο.

Γιατί;

Λαϊκή Αγανάκτηση.

Απλά, δεν έχει εμπιστοσύνη ο Πολίτης στον εφοριακό. Ούτε στην Πολιτεία ότι θα εισπράξει τους φόρους απ’ τους προνομιούχους και τα λαμόγια. Πιστεύει ακράδαντα ότι μονίμως η κυβέρνηση χτυπάει τον εύκολο στόχο. Τον «μικρό». Την φτωχολογιά.

Κι επιπροσθέτως, δεν έχει εμπιστοσύνη στην Πολιτεία ότι θα κάνει καλή χρήση των φόρων.

Πιστεύει εξίσου ακράδαντα ότι αυτοί οι φόροι πάνε μονίμως στα «δικά τους παιδιά» και στ’ αφεντικά τους. Αυτούς ακριβώς που δεν πληρώνουν φόρους.

Γιατί λοιπόν – σου λέει ο Πολίτης – να σου πληρώσω φόρους ρε μπαγαπόντη; Για να τα φάτε κι αυτά; Άσε που με τα κατορθώματά σου μου κατέστρεψες τα πάντα, η δουλειά μου κατέρρευσε και ίσα ίσα που βγάζει ένα ψευτομεροκάματο.

Που δεν αρκεί βεβαίως ούτε για την στοιχειώδη επιβίωση της οικογένειάς μου. Όχι να σου δώσω και φόρους και εισφορές από πάνω.

Άντε πνίξου λοιπόν. Κι εσύ και οι πληρωμένοι μπράβοι σου.

Κι αφού, αντί να κατανοήσεις και να «κάνεις πίσω», έχεις την αδίστακτη αναίδεια να μου επιβάλλεις και καταναγκαστικά μέτρα είσπραξης, να μου παίρνεις το σπίτι, το επίδομα, να με κλείνεις φυλακή αδιαφορώντας για το ότι αδυνατώ να σε πληρώσω ΚΑΙ ΕΞ’ΑΙΤΙΑΣ ΣΟΥ, τότε δεν μου αφήνεις περιθώρια άλλα από την έσχατη αντίδραση εναντίον σου.

Κι αφού δεν μπορώ ν’ «αγγίξω» εσένα (για να σου ανταποδώσω «εμπράκτως»  τα «καλά» που «μου κάνεις») θα «την πέσω» στον «μπιστικό» σου. Πχ τον εφοριακό που μου στέλνεις να με ελέγξει ή που με τσακίζει πίσω από ένα καλοπληρωμένο γραφείο (αντί να «τσακίσει αυτούς που πρέπει»).

Κάπως έτσι είναι η «τρέχουσα ψυχολογία» της φτωχολογιάς και του «οργισμένου πολίτη» αυτή τη στιγμή.

Εκτός από κλωτσιές και μπουνιές σε εφοριακούς όμως είχαμε κι άλλο «πιπεράτο» περιστατικό.

Όχι, δεν βίασαν καμία ή κανέναν εφοριακό...

Αλλά...Κάποιοι άλλοι φυτέψανε πρόσφατα και μια χειροβομβίδα μπαλκονάτη, σε κάποια εφορία...η οποία όμως δεν εξερράγη...

Τυχαίο άραγε, όπως είπαν οι Αρχές;

Ή μήπως ήταν μια ύστατη προειδοποίηση του στυλ «συμμορφωθείτε γιατί η επόμενη χειροβομβίδα θα εκραγεί»;...

Οι Αρχές για την ακρίβεια είπανε πως δεν εξερράγη επειδή ήταν ανενεργή λόγω κακής συντήρησης...

Λες και κάποιος από τον κόσμο της νύχτας θα ρίσκαρε να πάρει  150 - 300 ευρώ για μια χειροβομβίδα ελαττωματική παίζοντας κορώνα γράμματα το κεφάλι του ύστερα από υποψήφιους εκτελεστές (τρομοκράτες πλέον επίσημα και με τη βούλα) που θα βρίσκονταν την «κρίσιμη στιγμή» με μια «τζούφια χειροβομβίδα» στα χέρια...

Άλλωστε, ουδείς γνωρίζει εκ των προτέρων την συμπεριφορά μιας «κακοσυντηρημένης χειροβομβίδας»...κι αν αντί να μην εκραγεί αυτή η άτιμη επέλεγε να εκραγεί νωρίτερα;

Ποιός προμηθευτής της νύχτας είναι τόσο ηλίθιος να διοχετεύσει σε ανθρώπους όμοιούς του (της νύχτας) ή/και της ένοπλης δράσης (βλ. τρομοκρατία) ανασφαλές όπλο ή εκρηκτικό;

Και ποιός θέλει πίσω του εκτελεστές και πληρωμένα συμβόλαια να «τον ψάχνουν» ύστερα για «παραδειγματισμό»;

Καλή η προσπάθεια των Πολιτικών λοιπόν να υποβιβάσουν την απόπειρα...αλλά πιο «τζούφια» κι από την χειροβομβίδα που δεν έσκασε...

Αλλαγή Στρατηγικής

Στόχο βεβαίως, ο εξαγριωμένος Πολίτης πρέπει μάλλον να υποθέσουμε πως δεν προτίθεται να κάνει μόνον τον εφοριακό.

Αλλά και κάθε τύπο (Πολιτειακό εκπρόσωπο) που θεωρεί πως πρέπει να κυνηγήσει  τον κατεστραμμένο άνεργο και την φτωχολογιά για να πληρωθεί αυτός τον παχυλό μισθό και τα υπερπρονόμιά του. Έτσι του είπαν του καρεκλοκένταυρου κι αυτός τα δέχτηκε έτσι όπως του τα’ παν. Και βεβαίως, ούτε αυτός φροντίζει να «ανοίξει πρώτα τους Μεγαλοφακέλους» των «Μεγαλοοφειλετών». Αφού «δεν τού’ παν», χαζός είναι να το κάνει μόνος του; Οπότε κι αυτός κυνηγάει τον «Μικρό».

 Συνεπώς, τι πιο λογικό από το να θεωρείται πως είναι κι αυτός απέναντι στο «τσαντισμένο Πολίτη»;

Για την ακρίβεια κι όπως ειπώθηκε πιο πριν, στο στυλ:

 αφού δεν μπορώ ν’ «αγγίξω» εσένα ρε άτιμε Μεγαλοπαράγοντα θ’ «αγγίξω αυτόν...τον δικό σου». Το δουλικό σου. Τον επιστάτη σου. Ή ακόμη και το χαμηλόβαθμο τσιράκι σου....

Έχει και συνέχεια όμως.

Είναι ν’ αναρωτιέται κανείς, εάν και σε τι βαθμό απασχόλησε «όσους πρέπει και όσους αφορά» η υφέρπουσα πλην σαφής Μεταστροφή της στρατηγικής κάποιων ακτιβιστικών ομάδων που λαμβάνει χώρα εσχάτως.

Με δυό κουβέντες:

Επέλεξαν στόχους που δεν θα επέλεγαν ποτέ στο παρελθόν.

Εισπρακτική εταιρεία ας πούμε.

 Για δικούς τους λόγους αδιαφορούσαν συστηματικά μέχρι πρότινος.

Κάτι τέτοια τα αντιμετώπιζαν ως «αστικά καρκινώματα».

Κάπως έτσι:

 Σιγά μην πάμε να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα και τις αρρώστιες του συστήματος, έλεγαν. Άστα ν’ αναπτυχθούνε και να σαπίσουν το κουφάρι του συστήματος από μέσα. Άσε τα καρκινώματα να πιουν το αίμα του ηλίθιου βολεμένου λαού μπας και ξυπνήσει και συμμορφωθεί. Μπας και μέσα από τον πόνο του αποφασίσει να ριζοσπαστικοποιηθεί.

Τώρα κι εκ του αποτελέσματος, κρίνουμε – και μάλλον με ασφάλεια - πως αυτό άλλαξε .

Χτύπησαν την μεγαλοεισπρακτική εταιρεία του  Σιούφα.  Πρώην Προέδρου της Βουλής.

Σου λέει, είσαι πρώην μεγαλοπολιτικός, συμμετείχες με την πολιτική σου στην καταστροφή της χώρας και της φτωχολογιάς και τώρα, με την μεγαλοεισπρακτική σου εταιρεία συμβάλλεις τα μέγιστα στην περαιτέρω καταστροφή του κοσμάκη.

Έχεις το 90% των υποθέσεων κυνηγητού των πολιτών από τράπεζες και πλειστηριασμών. Δηλαδή, το 90% της καταστροφής του πληθυσμού για την οποία ευθύνονται οι Τράπεζες, περνάει μέσα από την εταιρεία αυτών των κυρίων.

10/12/13 λοιπόν, Τρίτη απόγευμα 20 άτομα μετά της απαραίτητης κουκούλας και λιθοβολικού εξοπλισμού επιτέθηκαν στα γραφεία τους και τα έσπασαν ολίγον τι στο ισόγειο.

Ως είθισται, ακούστηκαν δύο εκδοχές:

Η πρώτη, όπως πάντα, πως είναι προβοκάτσια....

Η δεύτερη, ότι μάλλον αποτελεί προμήνυμα για το τι μέλλει γενέσθαι και στις υπόλοιπες εισπρακτικές εταιρείες, δικηγορικά γραφεία, δικαστικούς επιμελητές, κλπ από άλλους «μιμητές».

Εάν ισχύει το δεύτερο, είναι σαφής ο «υπαινιγμός» πως έρχεται μια Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών για όλα αυτά τα φρικώδη ιεροεξεταστικά, τραπεζοκολαστήρια της φτωχολογιάς...

Πολύ αφελές για να είναι αληθινό, θα πει κάποιος. Καθ’ ότι, δεν χαμπαριάζουν οι τραπεζίτες εφόσον τα έχουν όλα ασφαλισμένα. Σιγά τώρα μη μασήσουν με μερικές σπασμένες καρέκλες, γραφεία και υπολογιστές.

Επειδή κι αυτό όμως φαντάζει ψιλοεπιφανειακό πάμε προς λίγο πιο σκοτεινές κι ευφάνταστες πλευρές του πράματος.

Βάζοντας αυτά τα «φίλτρα», τι ακούμε;

Και ποιός σου είπε πως αυτός ο «Νέος Τύπος Επιθέσεων» στοχεύει σ’ αυτούς, τους Μεγάλους άμεσα;

Στα τσιράκια τους προφανώς στοχεύει.

Σε όλους αυτούς τους «μισθοφόρους» τους, άνδρες και γυναίκες που αναλαμβάνουν αδίστακτα να χτυπήσουν τον φτωχό πολίτη για λογαριασμό τους.

Όταν αυτοί χεστούν απ’ το φόβο τους και «κάνουν πίσω» τι θα κάνουν οι «απο πάνω» τους;

Ναι, είχε κι εμπρησμούς εξοχικών πρώην Πρωθυπουργών το μενού...

Πάμε σ’ άλλο ενδιαφέρον γεγονός των ημερών:

12/12/13 άγνωστοι αποπειράθηκαν να κάψουν το εξοχικό του Σημίτη στους Αγ. Θεοδώρους. Η πυρκαϊά μεν σβήστηκε εγκαίρως πλην όμως το «μήνυμα εδόθη».

Προς τον πρώην πρωθυπουργό μόνον άραγε;

Α, όχι...στο πνεύμα των ημερών κι ενός απόκρυφου γενικού βρασμού που διεξάγεται στην ψυχή της κοινωνίας (και κυρίως της αιμμοραγούσας φτωχολογιάς) οφείλουμε να το δούμε λίγο πιο διευρυμένα...

Και δη, να υποθέσουμε πως απευθύνεται προς κάθε Πολιτικό.

Αν το μήνυμα λοιπόν είναι «ευρύτερης στόχευσης», τότε είναι κάπως έτσι:

Κι αν είσαι Νυν, να θυμάσαι πως θα γίνεις Πρώην. Κι αν σε φυλάνε τώρα επαρκώς, να θυμάσαι πως δεν θα σε φυλάνε για πάντα...

Βαρύ και απειλητικό ομολογουμένως...

300 – 1,000 φυλάσσονται κουτσά στραβά.... 10,000, 20,000, 50,000 υποψήφιοι στόχοι (πρώην Πολιτικοί και όχι κατ’ ανάγκην όλοι πρώην Βουλευτές) όμως;

Συνεπώς:

Ποιοτικές διαφοροποιήσεις παρατηρούνται πλέον και αιφνίδια ως προς την επιλογή των Στόχων. Στρατηγικής φύσης.

Χονδρικά θα μπορούσε να τεθεί κάπως έτσι:

Κάποιοι ευθύνονται για τα δεινά της Ελληνικής φτωχολογιάς τις τελευταίες δεκαετίες της λεγόμενης Μεταπολίτευσης.

Πολιτικοί και τραπεζίτες.

Οι ενεργοί πολιτικοί και οι μεγαλοτραπεζίτες, αν και θα τό’ θελαν οι «οργισμένοι ένοπλοι αντιδρώντες να τους κάνουν στόχους», γεγονός είναι πως είναι αδύνατον να «αγγιχτούν» (τουλάχιστον όχι από «μη επαγγελματίες») επειδή φυλάσσονται επαρκώς. Και «επαγγελματικές ένοπλες αντάρτικες δομές» στην Ελλάδα δεν έχουν αναπτυχθεί ακόμη. Αν είχαν, πολύ απλά θα είχαν «δράσει» και θα το ήξεραν κι οι πέτρες.

Συνεπώς, η «ιεράρχηση των στόχων» πιθανότατα στρέφεται σε «εναλλακτικές διαδρομές». Σε πρώιμη φάση μεν, πλην μάλλον σαφή δε.

Το «μακρύ χέρι» των τραπεζιτών, οι εισπρακτικές εταιρείες είναι πιο προσιτές για «πλήγμα».

 Και υπό μια διασταλτική έννοια, τα στελέχη τους (πχ δικηγόροι, δικαστικοί επιμελητές, τηλεφωνήτριες/πιεστές, «μπράβοι» της νύχτας τσιράκια τους, κοράκια πλειστηριασμών, κλπ) προφανώς είναι οι επόμενοι.

Αντίστοιχα, εξίσου «προσιτότεροι στόχοι» είναι οι «πολιτικοί περασμένης σοδειάς».

Αυτοί που έχουν κάτσει στον πάγκο.

Προσωρινά;

Άγνωστο. Γεγονός είναι πως όποιος έκανε επαγγελματίας Πολιτικός (και κυρίως Βουλευτής) έστω και μια φορά, ποτέ μα ποτέ δεν βγαίνει από το «παιγνίδι». Πάντα μα πάντα, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο «παραμένει εντός νυμφώνος»....

Το μόνο σίγουρο είναι πως θεωρείται ότι έχουν όλοι τους (οι περασμένοι) εξίσου ευθύνη με τους εν ενεργεία. Κι εφόσον είναι λιγότερο φυλασσόμενοι από τους «ενεργούς» άρχισαν καθώς φαίνεται να «έλκουν τα πυρά».

Συμπερασματικά:

Όλοι μα όλοι οι πρώην πολιτικοί – οποιουδήποτε βεληνεκούς - αυτή τη στιγμή και μετά την απόπειρα εμπρησμού του σπιτιού του Σημίτη είναι προφανώς, πλέον, στόχος.

Υποκρυπτόμενα Μηνύματα

Και τα δύο «παρακλάδια των παραπάνω παρόμοιων δράσεων» εμπεριέχουν σαφή μηνύματα.

Πρώτα, τα γρανάζια του «τραπεζικού σαρκοφάγου αρπακτικού».

Το μήνυμα που ρέει πλέον στην ατμόσφαιρα της ασθμαίνουσας Ελληνικής κοινωνίας θα μπορούσε να «αποκρυπτογραφηθεί» κάπως έτσι:

Τις κορυφές σας, τα μεγαλοστελέχη σας, αυτά που καρπώνονται τα δισεκατομμύρια των κόπων της Ελληνικής φτωχολογιάς δεν μπορούμε να τους αγγίξουμε.

Εσάς όμως, τα χαμηλά τσιράκια τους, μπορούμε.

Και θα το κάνουμε.

Θα χάσετε το κεφάλι σας για να σταματήσετε να υπηρετείτε αυτούς τους φονιάδες ενάντια στον λαό σας.

Και για να γίνετε αιματηρό παράδειγμα για τους όμοιούς σας.

Παρόμοιο δείχνει να είναι το μήνυμα ενάντια στους πολιτικούς και τους κυβερνήτες:

Σήμερα, έχετε εσείς το πιστόλι στο χέρι και ρίχνετε ακατάπαυστα στο λαό σας σκοτώνοντας χιλιάδες. Σήμερα φυλάσσεστε καλά. Δεν μπορούμε να σας αγγίξουμε. Αλλά δεν θα φυλάσσεστε για πάντα. Κάποια στιγμή θα «παροπλιστείτε». Θα «εγκαταλειφθείτε». Θα είστε «αφύλαχτοι».  Και τότε θα είναι η σειρά μας να σας σημαδέψουμε με το δικό μας πιστόλι. Τότε θα είναι η σειρά σας να πονέσετε και να ουρλιάξετε από τρόμο και απόγνωση όπως σήμερα τα θύματά σας. Και για να πειστείτε γι’ αυτό ξεκίνησαν να πλήττονται πρώην πολιτικοί.

Αν ισχύουν τα παραπάνω είναι μάλλον σοβαρή περιπλοκή των πραγμάτων.

Θα περίμενε κανείς να το πάρουν σοβαρά και να λάβουν μέτρα «αυτοί που πρέπει» ώστε να μην πάρουν σάρκα και οστά τα παραπάνω έκτροπα.

Αντ’ αυτού, τι κάνουν οι «Πολιτειάρχες»;

Το ακριβώς αντίθετο.

Κατ’ αρχήν δείχνουν αδιαφορία στο δημόσιο κοινό περί Δικαίου και Πολιτικής Ηθικής αίσθημα.

Τι να πεις για τα  όλο και χειρότερα χαράτσια  και την αδιαφορία Πολιτικών και Δικαστών για την εξαθλίωση και τους θανάτους φτωχών Πολιτών εξ’ αιτίας ακριβώς της αντιλαϊκής θανάσιμης πολιτικής των πρώτων;

Τι να  πεις πχ για την μη απονομή ποινικών ευθυνών από μέρους της Ελληνικής Δικαιοσύνης για το έγκλημα του Χρηματιστηρίου το ’99;

Αθωώθηκαν οι πάντες...μόλις αυτές τις ημέρες...και ούτε αναίρεση δεν προλαβαίνει να κάνει ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου....

Σε λίγους μήνες, μέσα στο 2014 παραγράφεται το «έγκλημα» που το 1999 στοίχισε μια οικονομική καταστροφή εθνικών διαστάσεων και θανάτους πολιτών...συγχαρητήρια...σε όλους τους...

Λευτεριά στο Λιάπη...κάτω τα χέρια απ’ τον Αγωνιστή κατά των χαρατσιών

Α...μην το ξεχάσουμε...πράγματι, Πολιτικοί και Δικαστές μάλλον το πήραν το μήνυμα του Λαού περί Δικαιοσύνης και Διαφθοράς...

Βρήκαν έναν αφελή κακομαθημένο καλοταϊσμένο τζακάτο (σκαφάτο και τζιπάτο)  πρώην Υπουργό και Μεγαλοπολιτικό να οδηγεί με πλαστές πινακίδες, ανασφάλιστος, χωρίς δίπλωμα και ... να οργίζεται κιόλας με τους αστυνομικούς που τον συνέλαβαν στο στύλ : «ξέρεις ποιός είμαι εγώ, ρε;»...

Τον μάλωσαν, τον πήγαν αυτόφωρο αλλά αυτός δεν παρευρέθη στη δίκη του...καθ’ ότι είχε να ταξιδεύσει για διακοπές στο εξωτερικό...

Ναι, ΟΚ, τον διέγραψαν κι απ’ το κόμμα...εκτός απ’ το πρόστιμο του ΚΟΚ...

Αμ πως; Οι Πολιτικοί και οι Δικαστές όταν θέλουν είναι πάρα μα πάρα πολύ σκληροί...

Κοινώς, του έκαναν τη μούρη από κρέας...

Α, ναι...ήταν κι από την Αγία Οικογένεια ο τύπος... οπότε πολλές «κακές γλώσσες» σκέφτονται πως κάποιοι βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία και μαθήματα «πολιτικού ήθους και δικαιοσύνης» να παραδώσουν αλλά και να «λερώσουν» εσωκομματικούς τους αντιπάλους στέλνοντας «προειδοποιητικά μηνύματα»...

Μ’ ένα σμπάρο δυό τριγώνια...αυτό πάει να πει «έμπειρη και βαθεία πολιτική»...

Α, μην το ξεχάσουμε...οι Δικαστές αποφάσισαν επιτέλους και για πρώτη φορά να εναντιωθούν στους Πολιτικούς...

Αποφάσισαν την επαναφορά των αποδοχών τους στα προ της τελευταίας περικοπής επίπεδα μισθών του 2012...

Ε, κάτι είναι κι αυτό...είναι μια αρχή...που ξέρεις; Μπορεί στην πορεία να αποφασίσουν να εναντιωθούν και για τα εγκλήματα των Πολιτικών κατά του Λαού και δη της φτωχολογιάς...

Οπότε, το ΜΗΝΥΜΑ προς τους παραπάνω «ενοχλημένους αγριεμένους Πολίτες» που ετοιμάζονται σιωπηρά να πάρουν το νόμο στα χέρια τους, πως διαμορφώνεται;

«κοιτάτε γκαρντάσια, ο σώζων εαυτός σωθήτω είναι το πράμα...ότι κάνετε μόνοι σας για την ανατροπή/αντιμετώπιση της θανάσιμης αυτής κατάστασης...δεν υπάρχουν Πολιτικοί και Κυβερνήτες του Λαού να στηρίζεστε, δεν υπάρχει Δικαιοσύνη...»

Συγχαρητήρια σε όλους....

Άντε να δούμε τώρα,  πόσα μαχαίρια θα ξεθηκαρωθούν, πόσες χειροβομβίδες θα απασφαλιστούν, πόσες θαλάμες θα γεμίσουν...

Μόνο που πολύ φοβάμαι, ότι, αυτή τη φορά, οι χειροβομβίδες θα εκραγούν κανονικότατα (και όχι σε μπαλκόνια), οι θαλάμες και ταRPG δεν πρόκειται να πάθουν εμπλοκή και τα μαχαίρια θα είναι καλοακονισμένα...

Εκτός αν το τελευταίο είναι το μόνο που «παίζεται»...άλλωστε, η νοσηρότητα της αντίδρασης είναι το μόνο που αυξάνεται απρόβλεπτα και ραγδαία σε αντίστοιχα νοσηρές καταστάσεις...

Γιώργος Ανεστόπουλος