Κε Γλέζο τι έγινε το κορίτσι που «τράβηξε» μακριά τους Γερμανούς για να "πάρεις" εσύ ΑΣΦΑΛΗΣ τη Γερμανική σημαία;Θα πεις ποτέ τίποτα γι’ αυτήν την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΗΡΩΪΔΑ;

Κε Γλέζο τι έγινε το κορίτσι που «τράβηξε» μακριά τους Γερμανούς για να "πάρεις" εσύ ΑΣΦΑΛΗΣ τη Γερμανική σημαία;Θα πεις ποτέ τίποτα γι’ αυτήν την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΗΡΩΪΔΑ;Γιώργος Ανεστόπουλος

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Βαρύς τίτλος, ε; Κάποιοι μάλιστα θ’ αναρωτιούνται εκεί έξω: 

πάλι σενάρια;

Κάποιοι άλλοι πάλι, που «ξέρουν», όχι...

Σύντροφοί του και μη...

Είναι μια ιστορία με πολλά «παράξενα» εκείνη η νύχτα της 31^ης Μαΐου 1941...που Σάντας και Γλέζος ανέβηκαν στην Ακρόπολη και "αφαίρεσαν τη σημαία των Γερμανών"...

Προσπερνούμε – για την ώρα - το «ποιός» έκανε τον τακτικό σχεδιασμό εκείνης της νυχτερινής επιχείρησης...θα πούμε μόνον ότι ακόμη η Ευρωπαϊκή (μαζί και η Ελληνική) Αριστερά ήταν «φιλαράκια με τους Ναζί»...πχ 18/03/41 καλούσαν τον Ελληνικό Λαό να πάρει παράδειγμα από τον αδελφό λαό της Βουλγαρίας (οι οποίοι είχαν συνάψει συμμαχία με τον Χίτλερ)..

Αρα, εύλογα υποθέτουμε πως, εκείνες τις ημέρες ο "Γλέζος και η νυχτερινή του παρέα" θα πρέπει να έφαγαν πολύ, μα πάρα πολύ βρισίδι από τους τότε «ηγέτες της Ελληνικής Αριστεράς» για την"βδελυρή" τους πράξη να φέρουν τους «φίλους Γερμανούς» σε τόσο δύσκολη θέση με την απονενοημένη ενέργειά τους να αφαιρέσουν τη σημαία...κάτι σαν τα μπινελίκια που έχωναν στον Γρίβα και στην ΕΟΚΑ όταν το ’55 πήραν τα όπλα ενάντια στους Άγγλους αποικιοκράτες στην Κύπρο...

Μετά, τα πράγματα άλλαξαν...για την ακρίβεια, τον Ιούνιο του ’41, όταν οι Ναζί επιτέθηκαν στη Σοβιετική Ένωση, άρχισε ν’ αλλάζει «γραμμή» και η Ελληνική Αριστερά...και παρ’ όλα αυτά, τους πήρε σχεδόν μέσα του ’42 για να αρχίσουν να «εχθρεύονται» τους «πρώην φίλους» Γερμανούς...

Κάπου εκεί μετακόμισε κι ο Γλέζος από την Μεταξική Νεολαία (ΕΟΝ) στην Αριστερά (ΕΠΟΝ)...και είπε να πάρει μαζί και την «δράση» του...δηλαδή, εκείνη που ΑΛΛΟΙ επεξεργάστηκαν, ΑΛΛΟΙ έφεραν (τα άκρως επικίνδυνα τμήματά της) εις πέρας και άλλοι «καπηλεύτηκαν»...μεταξύ αυτών και όλοι εκείνοι που τον καιρό που αυτά (τα "έκτροπα") συνέβαιναν αυτοί τα κατηγορούσαν και τα έβριζαν...

Αρκετά μ’ αυτά όμως...περισσότερα σε άλλο άρθρο...

Θα μείνουμε στο «πως» κατάφεραν οι δύο πιτσιρικάδες και έφτασαν στο σεντούκι με την σημαία
(είπαμε: καμία στρατιωτική σημαία στον κόσμο δεν επικρέμαται σε ιστό μετά την Δύση του ήλιου, κατανοητόν; Όχι και την αποκαθήλωσε λοιπόν απ’ τον ιστό κόβοντας τα ατσάλινα συρματόσκοινα μιας δεκάμετρης σημαίας με τα δόντια, έτσι; Μην τρελλαθούμε κιόλας. Το σεντούκι άνοιξαν και έκοψαν ένα κομμάτι της σημαίας)...

Πως μπήκανε λοιπόν με τόση ασφάλεια και πως προσέγγισαν το στόχο;

Κάτω από τη μύτη των Γερμανών; Όπως λένε και οι μυριάδες «στημένες αρθρογραφίες» τους;

Ε, κύριε Γλέζο; Πως φτάσατε ως εκεί;

Θα μιλήσεις καμιά φορά; Η «Σκιά» της Νεκρής που θυσιάστηκε ΓΙΑ ΣΕΝΑ εκείνη την νύχτα δεν βάρυνε ποτέ με τύψεις την άθεη ψυχή σου;

 

Μήπως «κάποια κοπέλα τράβηξε όλη την Γερμανική Φρουρά» σε απόσταση ασφαλείας από το «ντουλάπι της σημαίας»; Και για την ακρίβεια, "μόνον μ’ έναν τρόπο» θα μπορούσε να τους «τραβήξει και να τους κρατήσει καθηλωμένους», ε;

 

 Ε, κύριε Γλέζο;

Με «ποιόν τρόπο» μια γυναίκα μπορεί να «τρελάνει» και να «κρατήσει» ένα τσούρμο αφιονισμένων ανδρών;

Στους γονείς της αλήθεια τι είπες μετά κύριε Γλέζο; Κάντε υπομονή και μια μέρα η Πατρίδα θα την δικαιώσει;

Πιο μετά, όταν τέλειωσε ο πόλεμος τι τους είπες;

Όταν είδαν πως ουδείς ήξερε για την θυσία της κόρης τους και πως όλη την δόξα (μαζί και την σύνταξη Εθνικής Αντίστασης) την πήρες εσύ, τι σου είπανε και τι τους είπες;

Nothing personal darling. That’ s Politics?

ΟΚ...τέλος ο πρόλογος...κάποιοι απο εσάς εκεί έξω αρχίσατε μάλλον να «ψιλοεκνευρίζεστε» επειδή κάποιος πάει να αποκαθηλώσει το ιερόν σας (ψευδο)τέρας, οπότε άντε ας το πάρει το Ποτάμι...

Τι λέτε βρε γκαρντάσια, πάμε να δούμε τα (επίσημα) Πρακτικά της Βουλής της 23^ης/12/1958;

 Καθώς, αν λένε ψέμματα τα Πρακτικά, τότε ψέμματα είναι και τα παραπάνω και αστήρικτες οι όποιες εικασίες. Και σε τέτοια περίπτωση εγώ δηλώνω δημόσια ότι θα τα πάρω όλα πίσω. Και θα ζητήσω και δημόσια συγγνώμη. Αν όμως είναι αλήθεια; Ο Γλέζος θα ζητήσει εξίσου δημόσια συγγνώμη για όλο αυτό το αίσχος και από την Ψυχή της Νεκρής Ηρωΐδας και από τον Ελληνικό Λαό;

Πρόκειται για «Αποσπάσματα εκ των επισήμων πρακτικών των συζητήσεων εις την Βουλήν επί της επερωτήσεως «δια παράνομον δίωξιν των πολιτικών αντιπάλων της Κυβερνήσεως» 02/12/58 – 23/01/59. Η επερώτηση κατετέθη από την τότε ΕΔΑ.

Και περιέχουν αγορεύσεις κ.κ. Υπουργών – Βουλευτών...

Στο ζουμί λοιπόν...ξεκινάει ο Μανιαδάκης...ναι, ο γνωστός Μανιαδάκης...πως λέμε Hoover για τις ΗΠΑ εκείνη πάνω κάτω την εποχή; Ε, ένα τέτοιο πράγμα για την Ελλάδα για πολλά χρόνια. Οι πληροφορίες του πλούσιες και  εγκυρότατες...Ο Άρχοντας των Ψιθύρων σε όρους Game of Thrones....

Και προφανώς όλο και «κάτι θα κατέθεσε συνοδευτικά με τις ομιλίες του» εκείνες τις μέρες, ε; Θα τα ψάξει κανείς; Μπααα....Αρκεστείτε λοιπόν σ’ αυτά τα ολίγα:

Κ. Μανιαδάκης: «Επειδή όλοι σας αναφέρεστε συνεχώς μόνον στον Γλέζον, επιθυμώ να σας ερωτήσω: το Κ.Κ., το οποίον γνωρίζει να κάμνει ανακρίσεις και έρευνες και να ολοκληρώνει υποθέσεις σαν της Ακροπόλεως ησχολήθη ποτέ με την ολοκλήρωσιν της πράγματι υπερόχου αυτής πράξεως της Ακροπόλεως;

 Εάν ναι, τότε θα έπρεπε να είχεν αποκαλύψει ότι πλην του Γλέζουμετείχεν και ο Σάντας, ο οποίος μάλιστα ήταν το κύριον πρόσωπον.

 Αλλά, πέραν αυτών των δύο υπάρχει εις την πράξιν αυτήν την Ακροπόλεως και ΗΡΩΪΣ η οποία όμως περιέργως παρέμεινεν άγνωστος και η οποία παρέσυρε την Γερμανικήν Φρουρά να παραμελήσει το καθήκον της, εξ’ ου και η Γερμανική εκείνη Φρουρά ετιμωρήθη δια τυφεκισμού».

Η. Μπρεδήμας: «Γνωρίζω ότι ο Γλέζος είχε καταδικασθή εις θάνατον υπό της Ελληνικής Πολιτείας και δια την δράσιν του και τα κατορθώματά του κατά την κατοχήν αφέθη ελεύθερος. Το γεγονός αποτελεί την επίσημον αναγνώρισιν της Πολιτείας περί της εθνικής δράσεως του Μ. Γλέζου ως εθνικού ήρωος».

Α. Μπριλλάκης: «Κύριε Μανιαδάκη, σας αρνούμεθα το δικαίωμα να αμφισβητήσητε σεις τον πατριωτισμόν οιουδήποτε».

Κ. Μανιαδάκης: «Επαναλαμβάνω, ότι εις την πράγματι υπέροχον δι’ εκείνας τας στιγμάς της Κατοχής πράξιν του κατεβάσματος της Γερμανικής σημαίας από την Ακρόπολιν, πλην του Γλέζου μετείχε και άλλος και προ παντός μετείχε ΜΙΑ ΗΡΩΪΣ».

Α. Μπριλλάκης: «Δεν έχετε το δικαίωμα σεις ειδικώς να ασχολήσθε περί του πατριωτισμού, διότι όταν οι άλλοι ηγωνίζοντο, σεις παραμένατε εις την Αργεντινήν...» (θόρυβος, κωδωνοκρουσίαι. Ομιλεί μη ακουόμενος).  

Κ. Μανιαδάκης: «Κύριε Μπριλλάκη η υπέροχος πράξις της Ακροπόλεως με συνεκίνησε βαθύτατα ευρισκόμενος τότε εις το εξωτερικόν. Αλλά, λέγω, ότι πλην του Γλέζου, τον οποίο ΕΠΙΜΟΝΩΣ ΣΕΙΣ ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΕ ως ΜΟΝΑΔΙΚΟΝ ήρωα μετέσχε και ο Σάντας ο οποίος παρέμεινεν άγνωστος εις το πολύν κοινόν και ο οποίος ευρίσκεται σήμερον εις τον Καναδάν, εργαζόμενος σκληρά δια να ζήσει και χωρίς να τον ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΥΝ ή να τον ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ως ήρωα και πέραν αυτού, επαναλαμβάνω, ΥΠΑΡΧΕΙ και ΗΡΩΪΣ, η οποία παρέμεινε και παραμένη τελείως άγνωστος».

Α. Μπριλλάκης: «Το χρονικόν της Ακροπόλεως το έγραψεν ο δημοσιογράφος Γατόπουλος εις «εθνικόφρονα» εφημερίδα και ανέφερεν ο Γατόπουλος τον Γλέζον και τον Σιάνταν. Αυτά τα στοιχεία τα οποία εγράφησαν και από δεξιόν δημοσιογράφον είναι παραδεκτά και σεβόμεθα πάντα που όπως ο Μ. Γλέζος προέβη εις ηρωϊκάς πράξεις».

Κ. Μανιαδάκης: «Έχω εις χείρας μου ολόκληρον την αναφοράν Γλέζου. Δεν ομιλώ εκ του προχείρου...»

............

Ώπα! Κάνε κράτει εδώ...

Δηλαδή, ο κος Γλέζος είχε υποβάλλει «κάπου σε κάποια Υπηρεσία» «μια επίσημη αναφορά», στην οποία αποκάλυπτε την «κρίσιμη συμμετοχή κάποιας ηρωϊκής Ελληνίδας που τους άνοιξε ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ το δρόμο με δική της αυτοθυσία προκειμένου αυτοί να εκτελέσουν ΑΚΙΝΔΥΝΑ την αποστολή τους»...

Την οποία αναφορά ο Μανιαδάκης είχε στην κατοχή του και – λογικά υποθέτουμε – για να επέμεινε ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ στο παραπάνω θέμα, θα πρέπει να την κατέθεσε και στην Βουλή συνοδευτικά στον παραπάνω διάλογο.

Σωστά;

Ε, λοιπόν, μήπως κάποιοι – πολλοί και διάφοροι, πχ ΜΜΕ, Βουλευτές, Ιστορικοί, Δικαστικοί, Ακαδημία Αθηνών, Κόμματα, Οργανώσεις Δικαιωμάτων Γυναίκας, η οικογένεια της Ηρωϊκής Θανούσας Μάρτυρος κλπ κλπ – λέω λοιπόν, μήπως κάποιοι θα έπρεπε να αναζητήσουν αυτή την αναφορά του κυρίου Γλέζου για να μάθει ο Ελληνικός Λαός ΠΟΙΑ είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΗΡΩΪΔΑ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΒΡΑΔΙΑΣ;

Ναι, εντάξει, να τιμά ο Ελληνικός Λαός τον Ήρωα της Ακροπόλεως της 31^ης Μαΐου 1941, αλλά τον «γνήσιο Ήρωα», σωστά;

Πως τον αποκάλεσε ο Ντε Γκωλ το Γλέζο; «Ο πρώτος Παρτιζάνος της Ευρώπης»;

Εάν είναι αλήθεια όλα τα παραπάνω, τότε άλλη είναι η Ηρωίδα και Πρώτη Αντάρτισσα της Ευρώπης και ΑΛΛΟΣ ΚΑΠΗΛΕΥΤΗΚΕ τον τίτλο...σωστά κύριε Γλέζο;

Μπορείτε βεβαίως, μια και είστε άνω των 90 και λογικά θα πρέπει να έχετε και κάποιες αναλαμπές τύψεων μέσα σας, να αναφέρετε εσείς δημόσια τα περιστατικά, σωστά;

Θα πρέπει να την γνωρίζατε από πριν, έτσι;
Το πρόσωπό της το θυμάστε καμιά φορά κύριε Γλέζο;

Πόσον ετών ήταν το ηρωϊκό εκείνο «άγνωστο/αφανές» (επειδή έτσι το θελήσατε τόσες δεκαετίες) κορίτσι; Σαν κι εσάς πάνω κάτω; Είκοσι;

Και πήγε θαρραλέα να αντιμετωπίσει μόνο του, πόσους Γερμανούς κύριε Γλέζο;

Πόση ήταν η φρουρά; 10; 20; 30;

Κύριε Γλέζο, σκεφτήκατε άραγε ποτέ με «ποιόν τρόπο» θα τους«τραβούσε την προσοχή»; Δεν μπορεί να μην το σκεφτήκατε, ε;

Μόνον ένας τρόπος υπήρχε, σωστά;

Αναρωτηθήκατε άραγε ποτέ πως είναι να βιάζεται μια γυναίκα από περίπου 30 λυσσασμένους άντρες (στρατιώτες, πεινασμένους, εξαγριωμένους βετεράνους γαρ), από δύο τουλάχιστον φορές από τον καθένα, κατά φύσιν και παρά φύσιν;

Το φέρατε άραγε ποτέ στο νου σας όλα αυτά τα χρόνια;

Για να μην σας πήρε μάλιστα κανείς είδηση εκείνη τη Νύχτα, υποθέτουμε πως θα πρέπει η Ηρωϊκή εκείνη Κοπέλα να έπνιξε τόσο καλά την αηδία και τους πόνους της και να έπαιξε τόσο μα τόσο καλά το ρόλο της, αν και με τόσους πολλούς άντρες που εσείς οι δύο δεν κινδυνέψατε ΚΑΘΟΛΟΥ...

Και πως το τιμήσατε αυτό κύριε Γλέζο;

Η ηρωΐδα αυτή θα πρέπει κατά την διάρκεια της αυτοκτονικής ηρωϊκής αποστολής της να αιμορραγούσε θανάσιμα.

Εκείνα τα Γερμανικά σκυλιά θα πρέπει να απολάμβαναν αυτό ακριβώς. Το Αίμα και τον Πόνο της.

Κι αυτή ήξερε πως για να προλάβετε εσείς να εκτελέσετε την αποστολή σας και να φύγετε θα έπρεπε ν’ αντέξει πολύ...πάρα πολύ...πάρα πάρα πολύ...όσο κι αν οι πόνοι και το σοκ της ξέσκιζαν τα σωθικά....

Μέχρι που, πιθανότατα κατέρρευσε το κορίτσι...για ΣΑΣ...

Αν μάλιστα άντεξε, τότε είναι διπλά ηρωΐδα κύριε Γλέζο...γιατί, κατόπιν, όταν οι Γερμανοί θα διαπίστωσαν την αφαίρεση της σημαίας τους, ναι μεν εκτέλεσαν την Φρουρά, τους δικούς τους, αλλά εσείς τι πιστεύετε; Ότι εκτέλεσαν και το αιμόφυρτο κορίτσι;

Όχι βέβαια...Σαδιστές ήταν τα SS...ηλίθιοι όχι...

Θα πρέπει, η άμοιρη η κοπέλα να πέρασε μέσα στην οδύνη της, τους πόνους και την αδυναμία της ακόμη χειρότερα και περισσότερα βασανιστήρια κατόπιν για να μιλήσει και να σας αποκαλύψει...

 

Κι αν δεν κατέρρευσε, αν δεν άφησε την τελευταία της πνοή πάνω στα βασανιστήρια, τότε αν και μισοπεθαμένη θα την εκτέλεσαν κατόπιν με εξίσου οδυνηρό και βασανιστικό τρόπο...μυστικά, για να μην δημιουργήσουν μια «Μάρτυρα», μια «Ηρωΐδα» που θα ξεσήκωνε τα πλήθη σε όλη την Ευρώπη....τη στιγμή που ακόμη δεν είχε ξεκινήσει το αντάρτικο πουθενά..

 

Για να μην σας συνέλαβαν κύριε Γλέζο, σημαίνει ότι το ηρωϊκό εκείνο κορίτσι, αν και μισοπεθαμένο ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΕ...

 

Κι εσείς πως τάχα την ΤΙΜΗΣΑΤΕ κύριε Γλέζο;

Αλλά ας είναι ελαφρύ το χώμα που την σκέπασε...

Ή το γερμανικό μπετόν τέλος πάντων εκεί που την παραχώσανε χωρίς καν κηδεία για να μην την βρει ποτέ κανείς...

Ας μην σκάει εκεί που βρίσκεται...οι συναγωνιστές της την ΤΙΜΗΣΑΝ δεόντως μετά θάνατον, ε, κύριε Γλέζο;

Κι εσείς και αυτός ο Λαός, ε; Και οι κατοπινοί σύντροφοί σας....και ιδίως οι ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΕΣ σας, ε;

Και οι κυβερνήσεις και η Ακαδημία Αθηνών και οι πάντες....

Να, εκεί είναι τα πρακτικά...23/12/1958 έγινε η καταγγελία...

Γιατί άραγε ΚΑΝΕΙΣ δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ; Ούτε εσείς, ούτε κανείς άλλος...

Γιατί ούτε ο εθνικόφρων τύπος της εποχής αναφέρει τίποτα;

Γιατί οι τότε σύντροφοί σας στον παραπάνω διάλογο αρνούνται να «αναφερθούν στο συγκεκριμένο θέμα» παρά το φέρνουν γύρω γύρω προσπαθώντας να το προσπεράσουν;

Γιατί ο ίδιος ο Μανιαδάκης τ’ αφήνει τελικά;

Μήπως ήταν μια «προειδοποίηση κάποιων κέντρων» προς εσάς κύριε Γλέζο;

Ποιά «κέντρα» και «τι είδους προειδοποίηση» ήταν εκείνη;

Μήπως κάτι στο στυλ «θα παραμείνεις Ήρωας για όσο εμείς θα το θελήσουμε, οπότε πρόσεξε καλά»;

Προφανώς, για να μην «έδωσαν συνέχεια» στο θέμα της«αποκάλυψης της Ηρωΐδας» μάλλον «συμμορφωθήκατε» κύριε Γλέζο...σε «τι συμμορφωθήκατε» άραγε;

Και ήξεραν άραγε οι τότε σύντροφοί σας «τι ήταν εκείνο στο οποίο συμμορφωθήκατε»;

Αυτό δίνει τροφή, όπως καταλαβαίνετε για άλλα σενάρια κύριε Γλέζο...αλλά αυτά σε επόμενο άρθρο...

Γεγονός για την ώρα παραμένει ένα...

Είναι γλυκειά η δόξα, ε κύριε Γλέζο;

Ιδίως όταν είσαι Άθεος, τότε στα 90+ σου δεν έχεις και Μεταφυσικές αναστολές για μετά θάνατον προβλήματα στην Ψυχή σου...

Σε ποιά ψυχή να πιστεύει ένας Άθεος;

Ας πρόσεχε, στην τελική εκείνο το κορίτσι...να μην ήταν «ευκολόπιστη» σε θέματα Ηρωϊσμών και να μην θυσιάζονταν για δύο τύπους που θα την ξεχνούσαν μετά και θα έπαιρναν αυτοί ΟΛΗ την δόξα...η οποία και ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΝΑΛΟΓΟΥΣΕ βεβαίως...

Εκτός κι αν έτρεξε άλλο σενάριο για το καϋμένο το κορίτσι...

Να επέζησε, να έφυγε αιμόφυρτη από την Ακρόπολη μετά τον ομαδικό βιασμό της και να την αναζήτησαν κατόπιν οι Γκεσταπίτες για να την συλλάβουν...

Λογικά, για να την δέχτηκαν οι Γερμανοί της Φρουράς Ακροπόλεως μέσα στο θάλαμό τους θα πρέπει να την γνώριζαν από πριν. Άρα, ήξεραν και τον κύκλο της και ποιούς και που να την αναζητήσουν. Εύκολα θα έφταναν και στην οικογένειά της.

Σε μια τέτοια περίπτωση, οπωσδήποτε «κάποιοι» θα ανησύχησαν μήπως στην ανάκριση και στα βασανιστήρια «σπάσει» η κοπέλα...

Κάποιοι λοιπόν «την έφαγαν»; Κι αυτήν και την οικογένειά της;

Ή τους/την φυγάδευσαν, γλίτωσε προσωρινά για να την φάνε αργότερα «κάποιοι άλλοι» των «νέων κύκλων» σας;

Καθόλου απίθανο σενάριο. Άλλωστε, στα Δεκεμβριανά η ΟΠΛΑ εξόντωσε μέγα πλήθος γυναικών με την κατηγορία των «συνεργατιδών των Γερμανών», σωστά;

Εξάλλου και ηρωΐδα να ήταν μια γυναίκα εκείνες τις ημέρες τι θα έβγαινε να πει κατόπιν; Πως  «χρησιμοποίησε τα ερωτικά της κάλλη» για αντιπερισπασμό στους Γερμανούς» μέχρις ότου οι άντρες ολοκληρώσουν μια άλλη επιχείρηση»;

Αυτές οι «ηρωΐδες της κατοχής» ήταν προφανώς «χαμένες από χέρι».

Εγκατελειμμένες από χέρι κι απ’ όλους.

Λοιπόν; Τι έγινε με την Ηρωϊκή Ελληνίδα της Ακρόπολης κύριε Γλέζο;

Μόνον εσείς γνωρίζετε...θα μιλήσετε άραγε έστω και τώρα; ή θα πάρετε τα μυστικά μαζί σας;

Γυναίκες της Αριστεράς να τον χαίρεστε τον Αγωνιστή σας...τον «Ηρωϊκό Υπερασπιστή» σας...φτύστε τον κιόλας μην σας τον ματιάσουν...το παράδειγμά του δείχνει ξεκάθαρα τι σας περιμένει στο μέλλον από τον Ουμανισμό και τον Αγωνιστικό Πολιτισμό που εκπροσωπούν τέτοιοι άνθρωποι... «τέτοιοι Ήρωες»...

Γιώργος Ανεστόπουλος

aegeanhawk.blogspot.gr

Σχετικό: Οι άγνωστες ηρωίδες που θυσιάστηκαν για την ελευθερία το 1940

http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/05/1940.html