Όλα τα κόμματα μπορούν να χαρακτηριστούν ως “τρομοκρατική οργάνωση” αν ασκούν βία

Συμπερασματικά, αν κάποιο κόμμα κριθεί ότι ασκεί ή κατευθύνει τη βία (σ.σ. οποιαδήποτε μορφής βία), μπορεί να χαρακτηριστεί ως “τρομοκρατική οργάνωση” και να διωχθούν ποινικά βουλευτές και υπουργοί που προέρχονται από το εκάστοτε κόμμα. Βία μπορεί να χαρακτηριστεί εκτός από δολοφονία ή ξυλοδαρμό, ακόμα και ο εξαναγκασμός σε κάποια πράξη, ή ακόμα και επί παραδείγματι αν αποδειχθεί ότι κάποιος άνθρωπος ή ένα σύνολο ανθρώπων πιέστηκαν ή εξαναγκάστηκαν σε κάτι παρά τη θέλησή τους. Πόσο μπορεί όμως να αποδειχθεί νομικά ότι κάποιος αυτοκτόνησε επειδή έχασε όλα του τα λεφτά εξαιτίας της κρίσης, που επήλθε από τα Μνημόνια;

Σε μπούμερανγκ μπορεί να εξελιχθεί για όλα τα πολιτικά κόμματα και εν γένει όλους τους πολιτικούς, υπουργούς και βουλευτές, το θέμα της Χρυσής Αυγής και ο χαρακτηρισμός ως “τρομοκρατική οργάνωση”, αν τελικά περάσει από το Συμβούλιο Εφετών.
Το θέμα έχει ως εξής: ο εισαγγελέας Εφετών Ισίδωρος Ντογιάκος με πολυσέλιδη πρόταση προς το Συμβούλιο Εφετών αναφέρει ότι τα ελληνικά δικαστήρια δικαιούνται να κρίνουν ένα πολιτικό κόμμα ως εγκληματική οργάνωση.

Συμπερασματικά, αν κάποιο κόμμα κριθεί ότι ασκεί ή κατευθύνει τη βία (σ.σ. οποιαδήποτε μορφής βία), μπορεί να χαρακτηριστεί ως “τρομοκρατική οργάνωση” και να διωχθούν ποινικά βουλευτές και υπουργοί που προέρχονται από το εκάστοτε κόμμα.

Βία μπορεί να χαρακτηριστεί εκτός από δολοφονία ή ξυλοδαρμό, ακόμα και ο εξαναγκασμός σε κάποια πράξη, ή ακόμα και επί παραδείγματι αν αποδειχθεί ότι κάποιος άνθρωπος ή ένα σύνολο ανθρώπων πιέστηκαν ή εξαναγκάστηκαν σε κάτι παρά τη θέλησή τους. 

Πόσο μπορεί όμως να αποδειχθεί νομικά ότι κάποιος αυτοκτόνησε επειδή έχασε όλα του τα λεφτά εξαιτίας της κρίσης, που επήλθε από τα Μνημόνια; 

Αυτό θα μπορεί να το κρίνει το εκάστοτε δικαστήριο, στο οποίο αν αποδειχθεί και τελεσιδικήσει ότι συντρέχει λόγος βίας, μπορεί η εκάστοτε κυβέρνηση και εν προκειμένω ο πρωθυπουργός και ο αρμόδιος υπουργός εξώθησαν τον οποιονδήποτε σε πράξη βίας, να κατηγορηθούν ως “εγκληματική οργάνωση”…

Το σκεπτικό του εισαγγελέα αναφέρει το εξής: “Δεν είναι δυνατόν οποιοσδήποτε πολίτης να υφίσταται ποινικές κυρώσεις εξ αιτίας των πολιτικών και κοινωνικών απόψεων, ιδεών και θεωριών που ο ίδιος πρεσβεύει, καθόσον το φρόνημα και μόνο αυτό δεν διώκεται. Όταν όμως επιχειρεί την επιβολή τους σε άλλους δια της βίας, οι βίαιες πράξεις του, ως μέσον επιβολής των ιδεών του, δεν είναι δυνατόν να μείνουν ατιμώρητες.

Εδώ αξίζει να αναφέρουμε ότι ο συνταγματικά κατοχυρωμένος σκοπός λειτουργίας των πολιτικών κομμάτων είναι η απόλυτη προστασία, εξυπηρέτηση και ανόθευτη λειτουργία του Δημοκρατικού Πολιτεύματος. Αν όμως επιτευχθεί το αντίθετο αποτέλεσμα, τότε ίσως οδηγούμαστε σε άλλες καταστάσεις…

Οπότε, αν υπερισχύσει η θέση του εισαγγελέα, εφόσον οι κατηγορούμενοι στελέχη και μέλη της Χρυσής Αυγής καταδικαστούν για “εγκληματική οργάνωση”, το κόμμα πρέπει να τεθεί εκτός νόμου.

Πολύ απλά γιατί αν η ένωση προσώπων (σ.σ. το κόμμα της Χρυσής Αυγής) που «υπό τον μανδύα του πολιτικού κόμματος» δεν εξυπηρετεί τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, ασκεί καταχρηστικά το δικαίωμα στην ίδρυση κόμματος.

Συγκεκριμένα, ο εισαγγελέας, αναφερόμενος στο αδίκημα της εγκληματικής οργάνωσης αναφέρει μεταξύ άλλων:

«Απαραίτητη προϋπόθεση για τη νόμιμη λειτουργία ενός πολιτικού κόμματος είναι να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Κατά την εν λόγω Συνταγματική επιταγή, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί νόμιμο πολιτικό κόμμα η ένωση προσώπων ή η οργάνωση η οποία, υπό το μανδύα του πολιτικού κόμματος, επιδιώκει την επίτευξη των στόχων της με τη χρήση σωματικής ή ένοπλης βίας, εκτόξευση απειλών κατά της ανθρώπινης ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας οποιουδήποτε πολίτη με πραγματικό σκοπό την τέλεση αξιοποίνων πράξεων και την περαιτέρω διασάλευση της Δημόσιας τάξης. Στην περίπτωση αυτή, η λειτουργία ενός τέτοιου κόμματος δεν θα μπορούσε να νομιμοποιήσει την οποιανδήποτε προσβολή, διακινδύνευση ή βλάβη των έννομων αγαθών των πολιτών αλλά και των εννόμων συμφερόντων του Κράτους. Ειδικότερα, όπως γίνεται δεκτό τα ελληνικά ποινικά δικαστήρια δικαιούνται να κρίνουν και να θεωρήσουν και ένα πολιτικό κόμμα ως εγκληματική οργάνωση».

Βέβαια, κατ’ ερμηνεία του ως άνω άρθρου του Συντάγματος, γίνεται επίσης δεκτό ότι «Το ίδιο το Σύνταγμα επομένως θέτει ως πρωταρχική προϋπόθεση για την υπόσταση και τη λειτουργία ενός πολιτικού κόμματος το να εξυπηρετεί η οργάνωση και η δράση του την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Τι αναφέρει το Σύνταγμα
Το Σύνταγμα αναφέρει: Για να έχει αξίωση σεβασμού ένα πολιτικό κόμμα είναι ανάγκη να εξυπηρετεί με την οργάνωση και τη δράση του την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, κάτι που έρχεται σε διαμετρική αντίθεση με τη χρήση σωματικής ή ένοπλης βίας, την εκτόξευση απειλών κατά της ανθρώπινης ζωής και την επιδίωξη εγκληματικής δραστηριότητας. Άλλωστε σε μια τέτοια περίπτωση όσοι άσκησαν το ατομικό δικαίωμα της ίδρυσης κόμματος με σκοπό τη διάπραξη κακουργημάτων έχουν ήδη προβεί σε καταχρηστική άσκηση δικαιώματος (άρθρο 25 άρ. 3 Συντ.: «Η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται», επειδή επιδιώκουν διαφορετικούς σκοπούς από την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος , επιδιώκουν την προσβολή των δικαιωμάτων άλλων ανθρώπων (ζωή, ιδιοκτησία – περιουσία, ελευθερία, κλπ) και παραβιάζουν έτσι το Σύνταγμα. Σε καμία περίπτωση η λειτουργία ενός τέτοιου κόμματος δεν θα μπορούσε να νομιμοποιήσει την προσβολή, με βλάβη ή διακινδύνευση των έννομων αγαθών των μελών της κοινωνίας ή του κράτους…

Συμπερασματικά, δεν αποκλείεται να συνιστά εγκληματική οργάνωση, κατά την έννοια του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα και το πολιτικό κόμμα, στο μέτρο και στο βαθμό που παρεκκλίνει από τη Συνταγματική του αποστολή και συντρέχουν οι απαιτούμενες από το νόμο προϋποθέσεις για το χαρακτηρισμό του ως εγκληματική οργάνωση».

news.makedonias.gr