Στις 24 Σεπτεμβρίου 1947, θα κάνει τα πρώτα της βήματα μία αφανής οργάνωση που θα αποτελέσει τα επόμενα χρόνια το εργαλείο ενός κορυφαίου...
Στις 24 Σεπτεμβρίου 1947, θα κάνει τα πρώτα της βήματα μία αφανής οργάνωση που θα αποτελέσει τα επόμενα χρόνια το εργαλείο ενός κορυφαίου κυβερνητικού σχεδίου που περιλαμβάνει την προεδρική και στρατιωτική εμπλοκή, για την έγκριση όλων των χειρισμών που αφορούν την εξωγήινη παρουσία στην γη και την συγκέντρωση στοιχείων και τεχνολογίας. Η δράση της φαίνεται να εμπεριέχει όχι μόνο την επαφή με εξωγήινους επισκέπτες και την διαχείριση των συνθηκών που προκύπτουν από αυτή, αλλά και τον έλεγχο των στοιχείων που διαρρέουν ηθελημένα ή όχι. Έτσι είναι θεμιτή τόσο η επιλεκτική και φιλτραρισμένη πληροφόρηση όσο και ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης με την διοχέτευση πλαστών πληροφοριών. Το όνομα αυτής της οργάνωσης «Majestic 12». Σε αυτήν την οργάνωση κλήθηκαν να συνεργαστούν επιστήμονες με παγκόσμιο κύρος και μοναδική προσφορά στην εξελικτική διαδρομή της ανθρωπότητας. Τέτοιοι ήταν οι Bous Vannenar, o Albert Einstein, o Robert Oppenheimer. Επίσης ανώτεροι αξιωματικοί όπως ο Hoyt Vandenberg, o Roscoe Hillenkoetter και ο George Marsall. Σε αυτούς προστέθηκε ένα επίλεκτο σώμα άλλων επιστημόνων και εργαζομένων σε απόρρητα προγράμματα. Ο στόχος όλων αυτών ήταν να προσδιοριστεί η παρουσία των εξωγήινων σκαφών στους ουρανούς, να προσδιοριστούν οι στόχοι τους και να εξεταστούν οι δυνατότητες απόκτησης αυτής της τεχνολογίας. Τον Ιούνιο του 1947 συντάχθηκε από τον Αϊνστάιν και τον Οπενχάιμερ ένα εξασέλιδο έγγραφο, έπειτα από σχετική απαίτηση της Majestic 12 με τίτλο «Οι σχέσεις με τους κατοίκους των ουρανίων σωμάτων» (“Relationships With Inhabitants Of Celestial Bodies”), όπου και κατέθεταν την άποψη τους πάνω στις σχέσεις ανθρώπων και εξωγήινων. Στο έγγραφο αναφέρεται επίσης η παρουσία αγνώστων διαστημικών σκαφών που είναι αποδεκτή από το στρατό. Ασχολείται επίσης με θέματα που απασχολούν ικανούς επιστήμονες για να τα αντιμετωπίσουν - όπως από πού προέρχονται, τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση αποικισμού ή / και στην ενσωμάτωση των λαών, και γιατί είναι εδώ; Τέλος, το έγγραφο εξετάζει την παρουσία των ουράνιων αστρόπλοιων στην ατμόσφαιρα, ως αποτέλεσμα ενεργειών στρατιωτικών πειραμάτων, με σχάση, σύντηξη, και συσκευές πολέμου.
Παρακάτω ακολουθεί το έγγραφο σε ελεύθερη μετάφραση όπως δημοσιεύτηκε από την ιστοσελίδαMetafysiko.gr και τον Νικόλαο Κουμαρτζή.
Σχέσεις με Κατοίκους των Ουράνιων Σωμάτων, Draft, Ιούνιος 1947
Διεθνής Νομοθεσία & Άμυνα της Γης
Η πιθανή επικοινωνία με ανθρώπους που κατοικούν εκτός γης δεν αποτελεί κάποιο καινούργιο πρόβλημα, βλέποντας το όλο ζήτημα από τη σκοπιά της διεθνής νομοθεσίας. Η πιθανότητα όμως επικοινωνίας με εξωγήινα νοήμονα όντα που δεν ανήκουν στην ανθρώπινη φυλή εγείρει ουσιαστικά προβλήματα, των οποίων η λύση είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί. Σε γενικές γραμμές, πιθανόν δεν θα υπάρξει δυσκολία στην αλληλοκατανόηση και στη δημιουργία κάθε είδους σχέσης μαζί τους, αλλά στην εγκαθίδρυση των αρχών πάνω στις οποίες θα αναπτυχθούν αυτές. Αρχικά, είναι απαραίτητο να στηρίξουμε την επικοινωνία μας πάνω σε κάποια γλώσσα/ διάλεκτο ή κάτι σχετικό. Στη συνέχεια, θα πρέπει τα εξωγήινα αυτά όντα να έχουν παρόμοια ψυχολογία με αυτή των ανθρώπων ώστε να επιτευχθεί αλληλοκατανόηση.
Οπωσδήποτε, η ισχύουσα διεθνής νομοθεσία πρέπει να δώσει τη θέση της σε μία νέα δομημένη σε διαφορετικές βάσεις, η οποία θα μπορούσε να μετονομαστεί σε «Νόμος Μεταξύ Πλανητικών Πλασμάτων» και θα ακολουθεί τις βασικές αρχές που αναφέρει η Πεντάτευχος(σχόλιο, δες καταγωγή Osterheim και Ainstain). Φυσικά, η εξέλιξη της παλιάς νομοθεσίας προς μία νέα και επαναστατική, ικανής να χειρίζεται αποτελεσματικά νέες καταστάσεις, θα μας ωθήσει στο να αλλάξουμε δραματικά τη δομή της παλαιότερης, αλλαγές τόσο σημαντικές που το νέο μόρφωμα που θα προκύψει θα είναι τελείως διαφορετικό. Αν τα νοήμονα αυτά όντα κατέχουν δικό τους πολιτισμό και κουλτούρα, αλλά και καλύτερες ή χειρότερες πολιτικές οργανωτικές δομές, τότε θα έχουν το απόλυτο δικαίωμα να αναγνωριστούν ως ανεξάρτητα και ελεύθερα όντα. Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να καταλήξουμε σε μία συμφωνία μαζί τους ώστε να εγκαθιδρύσουμε τους νομικούς περιορισμούς πάνω στους οποίους θα αναπτυχθούν οι μελλοντικές μας σχέσεις. Για να καταστεί κάτι τέτοιο εφικτό, θα πρέπει αναγκαστικά να αποδεχθούμε πολλές από τις δικές τους αρχές.
Τέλος, εφόσον αρνηθούν κάθε είδος ειρηνικής συνεργασίας και μετατραπούν σε επικείμενη απειλή για τη Γη, τότε θα έχουμε κάθε δικαίωμα να λάβουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα και να «νομιμοποιήσουμε» την άμυνα μας, την οποία όμως πρέπει να διατηρήσουμε μόνο έως ότου η εν λόγω απειλή εξαλειφθεί.
Διαφορετικά Εξελιγμένοι Homo-sapiens και αποικίες στη Σελήνη
Μία άλλη πιθανότητα είναι κάποιο είδος homo- sapiens να έχει αναπτύξει ένα ανεξάρτητο έθνος σε κάποιο άλλο ουράνιο σώμα του ηλιακού μας συστήματος και να έχει εξελιχθεί τελείως διαφορετικά από ότι εμείς. Φυσικά, η εν λόγω πιθανότητα εξαρτάται από πάρα πολλές παραμέτρους, οι οποίες όμως δεν μπορούν ακόμα να προβλεφθούν. Όπως και να’ χει όμως, μπορούμε να μελετήσουμε σε γενικές γραμμές την πιθανότητα αυτή, υπό το πρίσμα ότι κάτι τέτοιο ήδη συμβαίνει. Αρχικά, οι συνθήκες διαβίωσης σε αυτά τα ουράνια σώματα, π.χ. στο φεγγάρι ή στον πλανήτη Άρη, θα πρέπει να είναι τέτοιες που να επιτρέπουν τη δημιουργία και τη διατήρηση, έως ένα βαθμό, ανεξάρτητης ζωής. Αρκετά έχουν ειπωθεί σχετικά με τις πιθανότητες ύπαρξης ζωής έξω και πέρα από την ατμόσφαιρα της γης- πάντα υποθετικά- και υπάρχουν και αυτοί που προτρέχουν και δίνουν έως και «φόρμουλες»(τρόπους) για τη δημιουργία μία τεχνητής ατμόσφαιρας γύρω από το φεγγάρι, αρκετές εκ των οποίων αναμφισβήτητα έχουν επιστημονική βάση και πιθανόν κάποια μέρα να γίνουν πραγματικότητα. Για παράδειγμα, ας δεχθούμε ότι υπάρχουν άλατα μαγνησίου στο φεγγάρι και ότι περιέχουν 13% νερό. Χρησιμοποιώντας ενέργεια και μηχανήματα που θα μεταφέρουμε στο δορυφόρο μας- ίσως μέσω κάποιου διαστημικού σταθμού- θα μπορούσαμε να επεξεργαστούμε πέτρες, να τις κονιοποιήσουμε και στη συνέχεια να εξάγουμε από αυτές νερό. Στη συνέχεια, αφού το νερό συλλεχθεί, θα αποσυντεθεί σε υδρογόνο και οξυγόνο, χρησιμοποιώντας ηλεκτρικό ρεύμα ή μικροκυματικές ηλιακές ακτινοβολίες. Το οξυγόνο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τις αναπνευστικές μας ανάγκες, ενώ το υδρογόνο ως καύσιμο. Σε κάθε περίπτωση, εάν δεν υπάρχει πιθανότητα δημιουργίας και διατήρησης ανεξάρτητης ζωής σε κάποιο άλλο ουράνιο σώμα πέρα της γης, παραμόνο δυνατότητα για ερευνητικές αποστολές σε αυτές για το φυσικό τους πλούτο, με συνεχή εναλλαγή των ανθρώπων που συμμετέχουν, δίχως την ικανότητα να αποικίσουν πάνω τους ως ανεξάρτητα όντα και να επιβιώσουν σε μία απομονωμένη ζωή, τότε η ανεξαρτησία δεν θα επιτευχθεί ποτέ.
Έλευση Εξωγήινων στη Γη και ο Ρόλος των Ηνωμένων Εθνών
Αναλύοντας παραπάνω την πιθανότητα ύπαρξης ζωής-ή όχι- σε κάποιο άλλο ουράνιο σώμα, πλέον ερχόμαστε στο εξής ζήτημα: με ποιον τρόπο θα αντιδράσουμε σε περίπτωση που ανθρώπινα όντα άλλου ουράνιου σώματος ή εξωγήινες βιολογικές οντότητες(extraterrestrial biological entities- EBE) θελήσουν να εγκατασταθούν στη γη.
1. Εφόσον είναι πολιτικά οργανωμένοι και φέρουν πολιτισμό παρόμοιο με το δικό μας, τότε θα πρέπει να οργανωθούν ως ανεξάρτητο έθνος. Πρέπει να σκεφτούν και να αποφασίσουν τι βαθμός εξέλιξης/ τεχνολογίας χρειάζεται να έχουν ώστε να μπορέσουν να αποικίσουν τη γη.
2. Εφόσον θεωρούν ότι ο πολιτισμός μας δεν διακρίνεται από πολιτική ενότητα, τότε θα έχουν το δικαίωμα να αποικίσουν τη γη, όμως η αποικία που θα δημιουργηθεί δεν θα μπορεί να βασιστεί σε παλαιότερα κλασικά μοτίβα. Μία ανώτερης δομής αποικία πρέπει να επινοηθεί, η οποία θα είναι ένα είδος κηδεμονίας, πιθανόν με τη σιωπηλή συγκατάθεση των Ηνωμένων Εθνών. Όμως, τα Ηνωμένα Έθνη έχουν το νομικό δικαίωμα να επιτρέψουν μία τέτοια κηδεμονία πάνω στους ανθρώπους;
(α) Δεν χωράει καμιά αμφιβολία στο ότι αν και τα Ηνωμένα Έθνη αποτελούν διεθνή οργανισμό, εντούτοις δεν έχουν κανένα δικαίωμα να επιτρέψουν μία τέτοια κηδεμονία, μιας και η εξουσία τους δεν επεκτείνεται έξω από τις σχέσεις μεταξύ των μελών του. Από την άλλη, θα αποκτήσει το δικαίωμα να επέμβει μόνο εφόσον οι σχέσεις ενός κράτους- μέλος με κάποιο ουράνιο σώμα επηρεάσει κάποιο άλλο κράτος- μέλος. Έτσι, εφόσον οι παραπάνω σχέσεις οδηγήσουν σε σύγκρουση μεταξύ δύο κρατών- μελών, τότε τα Ηνωμένα Έθνη θα έχουν κάθε δικαίωμα να επέμβουν.
(β) Αν τα Ηνωμένα Έθνη ήταν ένας υπερεθνικός οργανισμός[σ.μ. με τον όρο «υπερεθνικός» εννοείται ένα οργανισμός που βρίσκεται πάνω από τα έθνη και αποφασίζει γι’ αυτά], θα είχε κάθε δικαίωμα να επέμβει σε κάθε είδους πρόβλημα που σχετιζόταν με εξωγήινα όντα. Φυσικά, από τη στιγμή που είναι απλώς ένας διεθνής οργανισμός, θα αποκτήσει το παραπάνω δικαίωμα μόνο εφόσον τα κράτη- μέλη του αποφασίσουν να του αναγνωρίσουν ένα τέτοιο δικαίωμα.
Οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα ως προς την εκμετάλλευση του πλανήτη Γη
Είναι δύσκολο να προβλέψουμε τη συμπεριφορά και την αποτελεσματικότητα που θα έχει η διεθνής νομοθεσία σε περίπτωση εισβολής στη γη εξωγήινων όντων. Το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι θα επέλθουν ριζικές αλλαγές σε παραδοσιακές έννοιες. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα μία φυλή εξωγήινων όντων, τεχνολογικά και οικονομικά πιο εξελιγμένων, να θελήσουν να πάρουν αυτόκλητα το δικαίωμα να εισβάλουν σε ένα άλλο ουράνιο σώμα. Πως όμως η εν λόγω εισβολή θα επιτευχθεί;
1. Η πιθανότητα εκμετάλλευσης ενός ουράνιου σώματος αποκλειστικά από μία μη γήινη φυλή θα πρέπει να απορριφθεί, μιας και εμπορικά είναι ξεκάθαρα προτιμότερο να χορηγήσει το δικαίωμα εκμετάλλευσης σε άλλες φυλές που έχουν πρόσβαση στο εκάστοτε σώμα. Σε αυτήν την περίπτωση, το πλεονέκτημα της αρχικής φυλής είναι μεγάλο και διατηρείται εις βάρος των υπολοίπων.
2. Η διαίρεση ενός ουράνιου σώματος σε ζώνες και η διαμοίραση τους στις άλλες φυλές. Αυτό όμως θα δημιουργήσει το πρόβλημα της διαίρεσης. Επιπλέον, άλλες ουράνιες φυλές θα στερηθούν τη δυνατότητα ιδιοκτησίας κάποιας περιοχής, ή εφόσον έχουν αποκτήσει το παραπάνω δικαίωμα για κάποια συγκεκριμένη περιοχή θα πρέπει πλέον να αναμιχθούν σε πολύπλοκες διαδικασίες.
3. Το καθεστώς της αδιαίρετης συν- κυριαρχίας θα δίνει σε κάθε ουράνια φυλή το δικαίωμα να χρησιμοποιεί όπως αυτή θέλει και την συμφέρει την περιοχή που της αναλογεί, ανεξάρτητα με τη χρήση των υπολοίπων. Αυτό όμως θα δημιουργήσει ένα καθεστώς αναρχίας και στο τέλος ο ισχυρότερος θα επικρατήσει εις βάρος των υπολοίπων.
4. Δημιουργία μίας ηθικής οντότητας; Η πλέον εφικτή λύση μοιάζει να είναι η επίτευξη μίας συμφωνίας που θα εξασφαλίσει την ειρηνική απορρόφηση μίας ουράνιας φυλής, με τέτοιον τρόπο ώστε ο πολιτισμός μας να παραμείνει άθικτος ενώ θα δοθούν και οι απαραίτητες εγγυήσεις από μέρους μας ότι η παρουσία τους δεν θα αποκαλυφθεί.
Στην πραγματικότητα, δεν πιστεύουμε ότι θα χρειαστεί να φτάσουμε τόσο μακριά. Η καλύτερη λύση θα ήταν να δημιουργηθεί ένα διεθνές όργανο/ συνθήκη ανάμεσα στους ουράνιους πολίτες που θα παρεμποδίζει την εκμετάλλευση όλων των κρατών που ανήκουν στα Ηνωμένα Έθνη.
Εισβολή στη Γη: για ποιο λόγο;
Σήμερα, το καθεστώς εκμετάλλευσης των διάφορων περιοχών της γης από τα εκάστοτε κράτη, το οποίο δεν υπόκειται σε επαρκή διεθνή νομοθεσία από τη στιγμή που πλέον δεν υπάρχουν res nullius περιοχές, έχει αρχίσει να κερδίζει ξανά όλη τη χαμένη της σημαντικότητα στην κοσμική διεθνή νομοθεσία. Το δικαίωμα εκμετάλλευσης μίας περιοχής από ένα και μόνο κράτος στην ουσία αποτελεί σφετερισμό μίας res nullius περιοχής από αυτό. Μέχρι και τον περασμένο αιώνα, η ιδιοκτησία μίας περιοχής σήμαινε απλά την κατάκτηση της από κάποιο κράτος/ πολιτεία. Όταν όμως πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες αποστολές εξερεύνησης που οδήγησαν στην ανακάλυψη νέων- έως τότε άγνωστων- περιοχών, είτε ακατοίκητων είτε σε κατώτερα επίπεδα εξέλιξης, η παραπάνω έννοια άλλαξε άρδην. Η ιμπεριαλιστική επεκτατική πολιτική των εκάστοτε κρατών έφτασε σε ένα τέλος όταν δεν υπήρχαν πλέον άλλες περιοχές να κατακτηθούν. Πλέον, οι περιοχές αυτές έχουν «μεταφερθεί» από τη γη στο διάστημα, όπου τα υπόλοιπα ουράνια(εκτός γης) κράτη δημιουργούν νέου είδους προβλήματα.
Res Nullius και Res Communis;
Ο όρος res nullius χρησιμοποιείται για κάτι που δεν ανήκει σε κανέναν, όπως π.χ. το φεγγάρι. Στην ισχύουσα διεθνή νομοθεσία ένα ουράνιο σώμα δεν δύναται να αποτελέσει αντικείμενο ιδιοκτησίας κανενός κράτους, με λίγα λόγια θεωρείται res nullius. Αν κάποιο ουράνιο σώμα του ηλιακού μας συστήματος- όπως π.χ. το φεγγάρι- αποικηθεί από κατοίκους ενός άλλου ουράνιου σώματος ή κατακτηθεί από κάποια άλλη ουράνια φυλή, τότε δεν θα υπάρξει κανενός είδους αξίωση για res nullius από κανένα κράτος της γης(αν ποτέ γήινο κράτος αποφασίσει να στείλει εξερευνητική αποστολή σε κάποιο ουράνιο σώμα). Θα υπάρχει όμως αξίωση res communis που σημαίνει ότι όλες οι ουράνιες πολιτείες/ κράτη πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα πάνω σε αυτό.
Διαστημόπλοια στην Ατμόσφαιρα, Πυρηνικές Δοκιμές και η Επικείμενη Εισβολή
Και τώρα, στο τελικό και πιο σημαντικό μας ερώτημα: είναι η παρουσία εξωγήινων διαστημοπλοίων στην ατμόσφαιρα της γης άμεσο απότοκο των δικών μας δοκιμών πυρηνικών όπλων; Η παρουσία άγνωστων διαστημοπλοίων στην ατμόσφαιρα της γης(και πιθανόν διατηρώντας τροχιές γύρω από τον πλανήτη μας) θεωρείται πλέον γεγονός de facto από τη στρατιωτική ηγεσία της χώρας. Σε κάθε ερώτηση σχετικά με το αν οι Η.Π.Α. θα συνεχίσουν τις δοκιμές με βόμβες διάσπασης και συσκευές τήξης(βόμβες υδρογόνου) ή αν θα καταλήξουν σε συμφωνία γενικού αφοπλισμού κάθε όπλου υπερβολικά καταστροφικού(με εξαίρεση τους χημικούς πολέμους για τους οποίους- ως εκ θαύματος- επήλθε ήδη συμφωνία), οι θρήνοι των φιλοσόφων, οι προσπάθειες των πολιτικών και τα συνέδρια των διπλωματών οδήγησαν στο παρελθόν σε αλλεπάλληλες αποτυχίες, δίχως να καταφέρουν απολύτως τίποτα. Η χρήση ατομικών βομβών σε συνδυασμό με διαστημικά οχήματα γεννούν μία ιδιαίτερα μεγάλη απειλή, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που κρίνεται αναγκαίο να καταλήξουμε άμεσα σε συμφωνία ως προς αυτό το πεδίο. Με την εμφάνιση των αγνώστων διαστημικών οχημάτων(οι απόψεις διίστανται ως προς την προέλευση τους) στον ουρανό της Ευρώπης και των Η.Π.Α. έχει γεννηθεί ένας έντονος φόβος, ένα άγχος ως προς την ασφάλεια που ωθεί τις Μεγάλες Δυνάμεις σε μία σφοδρή προσπάθεια εύρεσης κοινής λύσης για την εν λόγω απειλή. Οι στρατιωτικοί αξιωματούχοι βλέπουν τη χρήση διαστημόπλοιων με πυρηνικές κεφαλές ως το απόλυτο όπλο πολέμου. Ακόμα και η δημιουργία τεχνητών δορυφόρων για «έξυπνη» συλλογή πληροφοριών και επιλογή στόχου, δεν είναι πολύ μακριά από την πραγμάτωση της. Η στρατιωτική σπουδαιότητα των διαστημικών οχημάτων, των δορυφόρων και των ρουκετών είναι αδιαμφισβήτητη. Πλέον, οι επιθέσεις δεν προέρχονται από συγκεκριμένες και αποκλειστικές κατευθύνσεις, μήτε καν από κάποια συγκεκριμένη χώρα, αλλά από τον ουρανό, καθιστώντας έτσι πρακτικά αδύνατο ο αμυνόμενος να προσδιορίσει άμεσα το ποιος του επιτίθεται, τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να αμυνθεί, αλλά και το πώς θα αντιδράσει άμεσα για αντίποινα. Τα παραπάνω προβλήματα γίνονται ακόμα πιο περίπλοκα χάρη στη διαδικασία της αναγνώρισης, δηλαδή το πως ένας εν τροχιά δορυφόρος αναγνωρίζει, ή ακόμα πιο συγκεκριμένα, ταξινομεί το στόχο του. Προς το παρόν, μπορούμε να αναπνέουμε με λίγο περισσότερη ασφάλεια γνωρίζοντας ότι τα αργά κινούμενα βομβαρδιστικά είναι ο τρόπος «παράδοσης» ατομικών βομβών. Έτσι, μπορούν να ανιχνευθούν από μακράς εμβέλειας δορυφόρους/ radar. Όμως, τι κάνουμε- ας πούμε- σε 10 χρόνια; Όταν οι τεχνητής νοημοσύνης δορυφόροι και τα βλήματα βρουν τη θέση τους στο διάστημα, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε την πιθανή απειλή που μπορεί τα προαναφερθέντα άγνωστα διαστημικά οχήματα να γίνουν. Κάποιος πρέπει να σκεφτεί το γεγονός ότι μία λανθασμένη αναγνώριση των εν λόγων διαστημικών οχημάτων για ένα διηπειρωτικό βλήμα μπορεί να οδηγήσει σε έναν πυρηνικό πόλεμο με τρομακτικές συνέπειες. Τέλος, πρέπει να σκεφτούμε την πιθανότητα οι δικές μας δοκιμές στην ατμόσφαιρα, τις οποίες πραγματοποιούμε τελευταία, να ευθύνονται για την έλευση του εν λόγω ουράνιου στόλου. Ίσως κινήθηκαν με βάση την περιέργεια τους ή ακόμα μπορεί να ένιωσαν απειλή από μία τέτοια δραστηριότητα(κάτι που είναι λογικό, μιας και οι Ρώσοι κάνουν τα πάντα ώστε να παρατηρούν και να καταγράφουν τέτοιου είδους δοκιμές). Ως συμπέρασμα, με βάση τη δική μας επαγγελματική άποψη που βασίστηκε σε δεδομένα που μας παραχωρήσατε, η παρούσα κατάσταση είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και η άμεση λήψη μέτρων για την αποκατάσταση του εν λόγω πολύ σημαντικού προβλήματος κρίνεται αναγκαία
Με εκτίμηση,
Dr. J. Robert Oppenheimer(Διευθυντής του Advanced Studies, Princeton, New Hersy)
& Professor Albert Einstein(Princeton, New Jersey).
erenzw
