Οι εκλογές στη Θράκη δεν έχουν καμία σχέση με την Δημοκρατία

Λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές, και η ζωή στη Θράκη κυλά στην απόλυτη σιωπή, πέρα από τον «χαρτοπόλεμο» των οικονομικά άνετων υποψηφίω...

Λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές, και η ζωή στη Θράκη κυλά στην απόλυτη σιωπή, πέρα από τον «χαρτοπόλεμο» των οικονομικά άνετων υποψηφίων βουλευτών που ανήκουν στα μέχρι και σήμερα κόμματα εξουσίας.
Η ησυχία αυτή γίνεται εντονότερη λόγω της ιδιαιτερότητας της ακριτικής και άκρως ευαίσθητης εθνικά περιοχής, αφού κανένας υποψήφιος (των «ισχυρών» κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) δεν αναφέρεται στα εθνικά θέματα, ενώ σαν να έχει υπάρξει μία άτυπη συμφωνία μεταξύ των «μονομάχων» (ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ) δεν γίνεται καμία απολύτως προεκλογική αναφορά σε αυτήν ακριβώς την εθνική ευαισθησία της περιοχής (ενδεχομένως «σοφή» απόφαση, για να αποφευχθούν ακρότητες και πιθανή προβοκάτσια από τους ειδικούς των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών).

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ

Και όμως, πέρα από την επιφανειακή ηρεμία, η προεκλογική περίοδος στους νομούς Ξάνθης και Ροδόπης, θυμίζει καζάνι που βράζει, ή, καλύτερα, μία εκτεταμένη στρατιωτική ψυχολογική επιχείρηση επί πληθυσμού ζωτικού προς κατάληψη χώρου. Με έδρα επιχειρήσεων το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, τους τελευταίους δύο μήνες, αλλά κυρίως τις τελευταίες προεκλογικές εβδομάδες, υπάρχει μία υψηλότατη κινητικότητα και δραστηριότητα που έχει αναπτύξει το σύνολο των κατά τόπους εκπροσώπων της Άγκυρας. 

Μία δραστηριότητα που αποσκοπεί στην στοχευμένη και με μαθηματική ακρίβεια διαμοιρασμένη ψήφο των επηρεαζόμενων από το τουρκικό προξενείο μουσουλμάνων (αποτελούν περίπου το 70% των μουσουλμάνων ψηφοφόρων) των δύο νομών, Ξάνθης και Ροδόπης. Κι ενώ ήδη θεωρείται ως δεδομένη η εκλογή τεσσάρων (4) μουσουλμάνων βουλευτών, ο στόχος του τουρκικού προξενείου είναι η ψήφιση και εκλογή πέντε (5) ή και έξι (6) μουσουλμάνων βουλευτών. Και αυτό θα γίνει κατορθωτό μόνο εάν οι ψήφοι των χριστιανών κατοίκων Ξάνθης και Ροδόπης δεν μπορέσουν να εστιαστούν επαρκώς σε έναν (1) χριστιανό υποψήφιο βουλευτή σε κάθε νομό!
Οι επικείμενες εκλογές στην Θράκη δεν έχουν καμία σχέση με την Δημοκρατία. Κι αυτό, γιατί το τουρκικό προξενείο έχει κατορθώσει να γκετοποιήσει μία σημαντική μερίδα των μουσουλμάνων της Ελληνικής Θράκης (οι υπεύθυνοι της Ελληνικής Πολιτείας θα έπρεπε προ πολλού να έχουν παραιτηθεί από τις θέσεις τους εξαιτίας της αποτυχίας τους να αντιμετωπίσουν με πλήρη επάρκεια την τουρκική διεισδυτικότητα στην περιοχή αυτή), τόσο με οικονομικά, κοινωνικά, θρησκευτικά, όσο και… με εθνικά (τουρκικά) χαρακτηριστικά!

Σε μία κοινωνία πολιτών (που εγκαταλείφθηκαν από το αδιάφορο έως και φοβικό κράτος των Αθηνών) στην οποία υπάρχει απόλυτη επιβολή των απόψεων της Άγκυρας, καθοδηγούμενη από ψευτομουφτήδες (που συνεχίζουν να μην τιμωρούνται από τα θεσμικά όργανα της Ελληνικής Πολιτείας και της Δικαιοσύνης) και τους ιμάμηδες, που μετατρέπουν τα τεμένη από χώρους λατρείας σε χώρους εθνικιστικής τουρκικής προπαγάνδας ή και προεκλογικής προπαγάνδας «κατά των γκιαούρηδων»…

Σε μία κοινωνία πολιτών, όπου η Ελληνική νομοθεσία έχει προ πολλού αντικατασταθεί (σε μεγάλο μέρος της) από την Σαρία…
Σε μία κοινωνία πολιτών που εξαναγκάζεται (άμεσα ή έμμεσα, με εκφοβισμούς για άσκηση σωματικής βίας έως οικονομική βοήθεια από τους μουσουλμάνους της «μητέρας πατρίδας") να προσαρμόζεται και να ακολουθεί τις εντολές του ισχυρού της περιοχής (τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής)…

Σε μία κοινωνία που της απαγορεύεται να μιλάει την μητρική της γλώσσα, ενώ ταυτόχρονα διαγράφεται η κουλτούρα της μπροστά στην επέλαση του τουρκισμού (αυτά συμβαίνουν με υποβοηθήσεις πρόθυμων διεθνιστών αριστεριζόντων που βρίσκονται σε όλες τις θέσεις της Ελληνικής «κρατικής μηχανής»)…

Η επιβολή άποψης και η καθοδήγηση στις εκλογές από τους καλοπληρωμένους ανθρώπους της Τουρκίας στην περιοχή, έρχεται να δημιουργήσει νέες συνθήκες και να επισημοποιήσει την άτυπη συγκυριαρχία της Άγκυρας επί της Ελληνικής Θράκης.

Δεν έχει σημασία ποια είναι τα πρόσωπα που προωθούνται για βουλευτές από το τουρκικό προξενείο, αφού όλα αυτά τα πρόσωπα – υποψήφιοι βουλευτές, είναι κατ’ αρχήν προσωπικότητες μειωμένου αυτοσεβασμού, οι οποίες αμέσως μετά την εκλογή τους καλούνται να εξυπηρετήσουν αυστηρά τις εντολές του εκάστοτε τούρκου προξένου. Έτσι κι αλλιώς, τα τελευταία είκοσι πέντε (25) χρόνια δεν έχει καταγραφεί καμία απολύτως προσφορά τους σε πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους οι μουσουλμάνοι της Ελληνικής Θράκης. 

Είναι περιφερόμενα πιόνια της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, που ταξιδεύουν στην Τουρκία ή στην Ευρώπη για να συμμετέχουν σε ανθελληνικές εκδηλώσεις, ενώ ενίοτε παρουσιάζονται και σε εκδηλώσεις εντός της Ελλάδας (που γίνονται με την ευγενική χορηγεία του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής) για να διαφημίσουν τον τουρκισμό τους και να δώσουν το στίγμα και σε άλλους μουσουλμάνους, ότι μπορούν να γίνουν «αγάδες» αν ακολουθήσουν τα βήματά τους…

Καμία σχέση δεν έχουν οι εκλογές στην Θράκη με την δημοκρατία, λοιπόν, αφού υπό το καθεστώς του φόβου, με ρατσιστικά (θρησκευτικά και εθνοτικά) κριτήρια, αλλά και με τον κίνδυνο της κοινωνικής, οικονομικής και επαγγελματικής απομόνωσης, οι μουσουλμάνοι της Θράκης καλούνται να εκλέξουν τους εκπροσώπους τους στο… Ελληνικό Κοινοβούλιο! Οι εκλογές στην Θράκη αποτελούν την κορύφωση του τουρκικού παρεμβατισμού επί των εσωτερικών υποθέσεων της Ελλάδας. Το τραγικό είναι πως αυτό επιτρέπεται να συμβαίνει με την σιωπηλή συναίνεση των ελληνικών πολιτικών κομμάτων, που προσπαθούν να ωφεληθούν ψηφοθηρικά μέσα σε ένα αισχρό ανταλλακτήριο μουσουλμανικών ψήφων και εθνικών παραχωρήσεων.

Τέλος, δεν ξέρει ο απλός πολίτης αν πρέπει να γελάσει ή να κλάψει κοιτώντας προς τους δύο υποψηφίους που προωθούνται από τα συστημικά ΜΜΕ ως η λύση απέναντι στην στοχευμένη και καθοδηγούμενη ψήφο της Άγκυρας. Κι αυτό, γιατί οι δύο (όλως τυχαίως του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας) υποψήφιοι βουλευτές στων οποίων τα πρόσωπα αποπειράται μία «εθνική συσπείρωση» ψήφων, ήταν παρόντες και επί βουλευτικών θώκων όταν η Άγκυρα πολλαπλασίασε την ποσοτική και ποιοτική επίθεσή της επί της Ελληνικής Θράκης.

Ο μεν κ. Στυλιανίδης (πρώην υπουργός Εξωτερικών επί κυβερνήσεως Καραμανλή) φωνασκούσε τους τελευταίους μήνες προκειμένου να αποφύγει την επανάληψη της μαρτυρικής για τον ίδιο τελευταίας εβδομάδας των εκλογών του 2012, κατά την οποία καλούσε εναγωνίως σε συσπείρωση τους χριστιανούς ψηφοφόρους προκειμένου να μην «αλωθεί» ο ν. Ροδόπης από τους εκλεκτούς του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής.

Η περίπτωση του κ. Κοντού (ν. Ξάνθης) αποτελεί κλαυσίγελο, αφού θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ο «κύριος ανύπαρκτος», αφού τόσο στα αγροτικά (διετέλεσε υφυπουργός αλλά και υπουργός Γεωργίας επί κυβερνήσεως κ. Καραμανλή) απέτυχε να στηρίξει και τα αυτονόητα (η επιστροφή ΦΠΑ εκκρεμεί ακόμη σε μεγάλο μέρος των αγροτών του νομού Ξάνθης) στην «ειδικότητά» του, ενώ επί των εθνικών θεμάτων κατόρθωσε να περάσει κυριολεκτικά απαρατήρητος απέναντι στο τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής λόγω των μη δηλώσεών του κατά των πολυποίκιλων "δραστηριοτήτων" της Τουρκίας στην περιοχή.

Και οι δύο αυτοί υποψήφιοι σιώπησαν στο έκτρωμα του Καλλικράτη στην περιοχή και περιορίστηκαν σε σχέσεις πολιτικών αντιπαροχών, αγνοώντας πως η «φωτιά» που υπήρχε αργά ή γρήγορα θα χτυπούσε και τη δική τους… καρέκλα.

Εάν κάποιος σήμερα ζητούσε προβλέψεις για τις βουλευτικές εκλογές στην Ελληνική Θράκη, χωρίς να δίνουμε καμία σημασία στα ονόματα, θα λέγαμε πως είναι φυσιολογικό εάν στους νομούς Ξάνθης και Ροδόπης εκλεγούν 2 χριστιανοί βουλευτές, αν και αυτό σημαίνει πως η «ισχύς επί της ψήφου» των μουσουλμάνων έχει προσθέσει μία βουλευτική έδρα στην «τσέπη» της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. 

Το «αφύσικο», αλλά διόλου απίθανο (αφού εξαρτάται από την συσπείρωση των ψηφοφόρων σε υποψήφιους που δεν αξίζουν την ψήφο) είναι οι μουσουλμάνοι που θα εκλεχθούν να φτάσουν τους πέντε (5) ή να πετύχουν και το «απόλυτο σκορ», δηλαδή να καταλάβουν και τις έξι (6) βουλευτικές θέσεις που εκλέγουν οι νομοί Ξάνθης και Ροδόπης. Και τότε, ο χάρτης δεν πρόκειται να βαφτεί γκρίζος, όπως έγινε στις Ευρωεκλογές, αλλά θα βαφτεί κόκκινος (από την τουρκική σημαία) εν μέσω πανηγυρισμών της γείτονος Τουρκίας…

Τελικά, κάποιοι εκεί στην Αθήνα (αλλά και ιδιαίτερα συνταξιούχοι «πατριώτες» υπάλληλοί τους στην Ξάνθη) να θέλουν, για τους δικούς τους λόγους, ένα τέτοιο αποτέλεσμα, επειδή κάτι τέτοιο θα τους βοηθήσει πολύ στην επαναξιολόγηση και επανεκτίμηση της Θρακικής γης ενόψει της διέλευσης ενεργειακών αγωγών από την περιοχή με ένα win-win που θα ικανοποιεί πλήρως και τον αδηφάγο γείτονα…

ΥΓ: Επειδή η προεκλογική σιωπή πέριξ της Θράκης είναι περισσότερο από εκκωφαντική, εμείς από την πλευρά μας θυμίζουμε πως σιωπή υπάρχει πριν το ξέσπασμα καταιγίδας, πριν την διάπραξη ενός εγκλήματος και στις… κηδείες. Μένει στους αυτοχριζόμενους σωτήρες της χώρας να μας διευκρινήσουν τι ακριβώς σημαίνει η σιωπή τους για την Θράκη, αλλά και για το σύνολο των εθνικών θεμάτων. Όσο για τους φωνασκούντες των μικρών κομμάτων, καλό θα ήταν να είχαν ήδη κάνει τα ελάχιστα (π.χ. καθημερινή μήνυση για αντιποίηση αρχής στους ψευτομουφτήδες ή άσκηση πίεσης για μείωση των αεροπορικών εισιτηρίων ενός ακριτικού νησιού) για να μπορούν να πείσουν για τον… «πατριωτισμό» τους. Πατριωτισμό, που καλό θα ήταν να τον ασκούν έναντι εκείνων που βάλλουν κατά της Ελλάδας αντί να ασχολούνται με το «χόμπι» του μη κουκουλοφόρου καταδότη των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών.

πηγή