ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΣΚΟΠΙΑΝΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΩΣ. Καθώς αναφέραμε στα προηγούμενα, ο Σλαβικός προ...
ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΣΚΟΠΙΑΝΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΩΣ.
Καθώς αναφέραμε στα προηγούμενα, ο Σλαβικός προπαγανδιστικός μηχανισμός της υποθέσεως «Μακεδονικό» στηρίζεται πολύ στον επηρεασμό της διεθνούς κοινής γνώμης, καθώς και στον προσεταιρισμό των Ελλήνων μεταναστών από την βόρια Ελλάδα.
Για την καλύτερη οργάνωση και προώθηση της προπαγάνδας ανάμεσα στους μετανάστες, ιδρύθηκε, εδώ και πολλά χρόνια στα Σκόπια η οργάνωση «Αδελφότητα Μεταναστών Μακεδόνων», πιο γνωστή με το όνομα «Μάτιστα». Οργάνωση με τεράστια υλικά μέσα, με έντονη δράση και με εντυπωσιακό σε πολυτέλεια εμφάνισης επίσημο όργανο το περιοδικό «Μακεδονία». Η Μάτιστα έχει πρωτοστατήσει σε άπειρες προσπάθειες διάβρωσης του εθνικού φρονήματος των Μακεδόνων μεταναστών.
Σε πλήρη σύνδεση και καθοδηγούμενες από την Μάτιστα έχουν εμφανισθεί κατά καιρούς διάφορες οργανώσεις. Από αυτές οι κυριότερες είναι:
α. Συμβούλιο Αμερικανών Σλάβων (American Slav Congress).
Έχει έδρα την Ν. Υόρκη των Η.Π.Α. Εμφανίζεται σαν εκπρόσωπος δέκα πέντε εκατομμυρίων σλάβων της Αμερικής. Στην πραγματικότητα η εκπροσώπησή του περιορίζεται σε Κροάτες και Γιουγκοσλάβους των Σκοπίων. Έχει μικρή εμβέλεια. Κύριο στόχο οι Έλληνες από την Μακεδονία και σημειώνει μεγάλη ανθελληνική δραστηριότητα.
β. Ενωμένη Επιτροπή Αμερικανών Γιουγκοσλαβικής Καταγωγής.
Ιδρύθηκε από τον Γιουγκοσλάβο Λουΐς Άνταμς, ο οποίος είχε επιδείξει έντονη δραστηριότητα στο Μακεδονικό. Έπεσε θύμα ενδοσλαβικών διαφορών. (Δολοφονήθηκε από φιλοβούλγαρους). Η δράση όμως της Οργανώσης συνεχίστηκε. Επίσημο δημοσιογραφικό της οργάνωσης είναι η εφημερίδα Southslavfcamerican Review.
γ. Μακεδονική Αυστραλιανή Λαϊκή Ένωση). (Macedonian Australian People's Union).
Έχει έδρα το Σίδνεϋ, με έντονη δραστηριότητα σε ολόκληρη την Αυστραλία. Μεγάλα παραρτήματα έχουν ιδρυθεί στις πόλεις Μελβούρνη, Νιού Κάστλ, Φόρνεν, Αδελαΐδα και Πιέρο. Αρχικά εμφανίστηκε με φιλοβουλγαρική τοποθέτηση αλλά σιγά - σιγά πέρασε στον έλεγχο των Σκοπίων και στον αγώνα για την προπαγάνδιση της «Λαϊκής Δημοκρατίας της Μακεδονίας». Εσημείωσε μεγάλη ενοχλητική δράση εις βάρος του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Χρήστου Σαρτζετάκη, στη διάρκεια του ταξιδιού του στην Αυστραλία το 1988. δ. Ο ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ ΤΟΥ ΚΑΝΑΔΑ
Πρόκειται για μικρή Οργάνωση με έδρα το Ουϊδσωρ του Καναδά και μέλη μετανάστες από την Γιουγκοσλαβία και μερικούς από τα χωριά Μπουφί και Αγία Παρασκευή της Φλώρινας.
ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΣΗΜΕΡΑ
Οι Βούλγαροι, μέχρι κάποιου σημείου, ευλογούν τις Γιουγκοσλαβικές θέσεις επί του Μακεδονικού, ελπίζοντας στην επάνοδο του Τίτο στο Ανατολικό Μπλοκ. Από του έτους όμως 1957, που εδημιουργήθη νέα κρίση και κατηγγέλθη ο Τίτο ως ρεβιζιονιστής, η Βουλγαρία διαφοροποιεί τις θέσεις της, επιτίθεται κατά του Βελιγραδίου και αποκαλεί νόθα τα κατασκευάσματα περί «Μακεδονικού Έθνους» και «Μακεδονικής Γλώσσης», επανέρχεται δε εις την απαίτηση αναγνωρίσεως των κατοίκων της άλλοτε Νοτίου Σερβίας ως Βουλγάρων.
Εις το βιβλίο του Ντ. Κιόσεφ, το οποίο εξεδόθη στην Βουλγαρία, με τον τίτλο «Η Επανάσταση του Ίλιντεν», αναφέρεται ότι ο πρόεδρος της Ενώσεως των αναριθμήτων Μακεδονικών Αδελφάτων στην Βουλγαρία Καλατζίεφ καταδικάζει την δημιουργία ψευδαισθήσεων μεταξύ των Μακεδόνων, δια κάποιον αυτοτέλειαν, την δε Μακεδονικήν λογοτεχνικήν γλώσσαν χαρακτηρίζει ως Σερβισμόν της Βουλγαρικής γλώσσης, επινοηθέντα επίτηδες. Για το ίδιο θέμα ο Βούλγαρος εκπρόσωπος στο τέταρτο Συνέδριο των Σλαβιστών στη Μόσχα Αιμιλ. Γεωργίεφ (1958) εδήλωσε: «Δεν υπάρχει Μακεδονική Γλώσσα, δεν υπάρχει, Μακεδονική Λογοτεχνία. Η Μακεδονική Γλώσσα είναι συστατικό της Βουλγαρικής Γλώσσας. Η Μακεδονική Λογοτεχνία είναι τμήμα της Βουλγαρικής Λογοτεχνίας»
Αξιόλογος είναι και η θέση των Σερβικών Αστικών Κύκλων, εκφραζομένη δια του βιβλίου του Slijebcevic υπό τον τίτλον The Macedonian Question. Ούτος εις την σελίδα 9 παραδέχεται ότι «Η Μακεδονία είναι ένας γεωγραφικός όρος και ουδέν έτερον». Και εις την σελίδα 251 συνεχίζει «Το Μακεδονικόν ζήτημα εδημιουργήθη ως ένα θέμα εσωτερικής Γιοιογκοσλαβικής πολιτικής».
Η επίσημη σήμερα πολιτική της Βουλγαρίας στο Μακεδονικό εκφράστηκε με τις λακωνικές δηλώσεις του Βούλγαρου Υπουργού των εξωτερικών «Για μας τους Βουλγάρους η Μακεδονία είναι μία γεωγραφική Περιοχή».
Ο από τον βορρά σήμερα κίνδυνος δια την χώρα μας εστιάζεται στο κρατικό κατασκεύασμα των Σκοπίων, το οποίο συνεχίζει αμετανόητα τις διεκδικήσεις του στον Μακεδονικό χώρο, όπως αυτές έχουν προσδιορισθεί από τον Πανσλαβισμό.
Επίκαιρες παραμένουν οι υποθήκες του Ίωνος Δραγούμη, διατυπωμένες στο βιβλίο του «Μαρτύρων και Ηρώων Αίμα». «Σε σας στρέφομαι παιδιά του Ελληνισμού, αγαπημένα Ελληνόπουλα, και σας εξορκίζω «εάν έχετε να ξοδέψετε ενέργεια, ας είναι και μέτρια, αν έχετε να κάψετε τίποτα περισσότερο από σπίθες απλού ενθουσιασμού, μη λησμονήσετε ποτέ τον θάνατο του Παύλου Μελά, αλλά προ πάντων μη λησμονήσετε τη ζωή του, τον ενθουσιασμό του, δηλαδή τη δύναμη και τη τόλμη, μη λησμονήσετε και την ιδέα, που για κείνη δούλεψε και υπέφερε, ούτε την πανώρια χώρα – τη Μακεδονία μας – όπου εσκοτώθη-, γιατί και η ιδέα εκείνη και η χώρα θέλουν πολλούς ακόμη ήρωες. Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει.
Αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία εμείς θα σωθούμε.
Τελειώνουμε με τους αισιόδοξους στοίχους του Κύπριου ποιητή, γραμμένους στο Κυπριακό γλωσσικό ιδίωμα:
Η Ρωμιωσύνη εν φυλή
Συνότζερη του κόσμου
Κανένας εν εβρέθηκεν
Για να την εξηλείψει
Η Ρωμιωσύνη εν να χαθεί
Όντας ο κόσμος λείψει
Θεωρώ χρέος μου να κάνω μία σύντομη αναφορά στους πρωτεργάτες του Μακεδονικού αγώνα.
1. ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Διπλωμάτης, Πολιτικός και Λογοτέχνης. Διετέλεσε Πρόξενος σε διάφορες Ελληνικές πόλεις της υπό Τουρκική κατοχή τότε Μακεδονίας και Θράκης. Οργάνωσε τις Ελληνορθόδοξες Κοινότητες εναντίον των Εξαρχικών Κομιτάτων. Κινητοποίησε τις Ελληνικές δυνάμεις και αναδείχθηκε ένθερμος υποστηρικτής της Μακεδονικής σύγκρουσης. Σαν πολιτικός στην αρχή πολιτεύτηκε στο πλευρό του Ελευθερίου Βενιζέλου, αργότερα όμως εντάχθηκε στο αντιβενιζελικό πολιτικό χώρο. Εξέδιδε το περιοδικό «Πολιτική Επιθεώρηση». Μετά την απόπειρα κατά της ζωής του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Γαλλία, έφυγε από την Κηφισιά όπου διέμενε, με προορισμό το κέντρο της Αθήνας, προκειμένου να δημοσιεύσει άρθρο σχετικό με το γεγονός της απόπειρας. Το άρθρο δεν δημοσιεύθηκε, γιατί τον πρόλαβε ο θάνατος. Καθ' οδόν προς τον προορισμό του, ευρισκόμενος στη Λεωφόρο Κηφισίας, στο ύψος της συμβολής της με την οδό Παπαδιαμαντοπούλου, συνελήφθη από στρατιωτική περίπολο και εξετελέσθη. Οι συνθήκες και οι υπεύθυνοι της εκτελέσεώς του δεν αποκαλύφθηκαν. Ο Ελ. Βενιζέλος, ευρισκόμενος στο Παρίσι, όταν πληροφορήθηκε το γεγονός, αναφώνησε με αγανάκτηση τρείς φορές τη λέξη «φρικτό»! Τραγική ειρωνεία ότι το άρθρο, που επρόκειτο να δημοσιευθεί έγραφε υπέρ του Βενιζέλου. Η προτομή του βρίσκεται στο σημείο συλλήψεως και εκτελέσεώς του, σε λευκή μαρμάρινη κολώνα, όπως το πρότεινε ο Κωστής Παλαμάς με τους παρακάτω στοίχους:
Λευκή όπου έπεσες Κολώνα
Πως έπεσες γραφή να μη το λέει
Λευκή με της πατρίδος την εικόνα
Μόνο εκείνη ταιριάζει να σε κλαίει
Βουβή μαρμαρωμένη να σε κλαίει.
2. ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Αξιωματικός του πυροβολικού του Ελληνικού στρατού. Σύμβολο του Μακεδονικού Αγώνα. Αγωνίστηκε με το ψευδώνυμο Μίκης Ζέζας, από τα ονόματα των δύο παιδιών του, Μιχάλη και της Ζωής. Πέθανε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Θεωρείται ηρωική φιγούρα και προς τιμή του έχουν ονομαστεί το χωριό Μελάς της Καστοριάς και ο Δήμος Παύλου Μελά στη Κεντρική Μακεδονία. Πέθανε στα χέρια του φίλου του Μιχάλη Στρατινάκη και η τελευταία φράση του πριν ξεψυχήσει ήταν «Βούλγαρος να μη μείνει» Το κεφάλι του, που αποκόπηκε για ευνόητους λόγους, θάφτηκε μπροστά στην Ωραία Πύλη του Ναού της Αγίας Παρασκευής, στο χωριό Πισοδέρι. Το ακέφαλο σώμα, μετά από διαβουλεύσεις με του Τούρκους και ενέργειες του Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανού Καραβαγγέλη θάφτηκε στο παρεκκλήσι των Ταξιαρχών, κοντά στο Μητροπολιτικό Μέγαρο Καστοριάς με το όνομα «κάποιου Ζέζα».
3. ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΚΑΡΑΒΑΓΓΕΛΗΣ
Ο Επίσκοπος Γερμανός Καραβαγγέλης, ήταν Μητροπολίτης Καστοριάς. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, καθώς και του Ποντιακού Ελληνισμού, αργότερα. Οργάνωσε αντάρτικα Σώματα, με ντόπιους οπλαρχηγούς, με συνέπεια να αναδειχθεί μία από τις σημαντικότερες μορφές των Αγώνων αυτών. Οι υπηρεσίες του τόσο προς το έθνος όσο και προς την Ελλαδική Ορθόδοξη Εκκλησία υπήρξαν ανεκτίμητες.
4. KAΠETAN ΑΓΡΑΣ
Ο Τέλλος Άγρας, ψευδώνυμο με το οποίο έγινε γνωστός ο Σαράντος Αγαπηνός, ήταν από τους Γαργαλιάνους. Η ιστορία του απαθανατίστηκε σε τραγούδια, αλλά και στο μυθιστόρημα «Στα μυστικά του Βάλτου» της Πηνελόπης Δέλτα. Αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού με τον βαθμό του Υπολοχαγού, μπήκε σαν αντάρτης στον Βάλτο των Γιαννιτσών και πρωτοστάτησε στις συμπλοκές με τους Κομιτατζήδες στο στρατηγικό αυτό σημείο, χωρίς να τον λυγίζουν οι τραυματισμοί και οι αρρώστιες του Βάλτου. Στο πλευρό του αγωνίστηκε και ο Ανθυποπλοίαρχος Ιωάννης Δεμέστιχας, με το ψευδώνυμο «Νικηφόρος». Συνελήφθη με δολιότητα και απαγχονίστηκε. Η προτομή του στήθηκε στο πάρκο με τους καταρράκτες της Έδεσσας.
5. ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΜΕΣΤΙΧΑΣ - ΚΑΠΕΤΑΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ
Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΤΩΝ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ
«Η αναγγελία του θανάτου του Παύλου Μελά υπήρξε το σύνθημα συσσώμου λαϊκής εξεγέρσεως… τούτου ένεκα, αν και αξιωματικός του Ναυτικού, απεφάσισα να μετάσχω του
Αγώνος». Έτσι περιγράφει ο νεαρός τότε Σημαιοφόρος του Πολεμικού Ναυτικού το κίνητρο της εθελοντικής του συμμετοχής στον Μακεδονικό αγώνα.
Ο Ιωάννης Δεμέστιχας, γόνος της μεγάλης οικογένειας στρατιωτικών, από το χωριό Αλεπού (Δεμεστιχιάνικα) πάνω από τον Κότρωνα, άφησε την θάλασσα και μαζί με τους Μανιάτες συντρόφους του έτρεξε στο κάλεσμα της πατρίδας και πολέμησε στην περιοχή του Βάλτου των Γιαννιτσών, στο πλευρό του Καπετάν Άγρα, τον οποίο και αντικατέστησε, μετά τον θάνατο του. Τη ζωή και την δράση του περιγράφει η Πηνελόπη Δέλτα στο μυθιστόρημα « Στα μυστικά του Βάλτου», που προαναφέραμε. Όταν τελείωσε αυτή η αποστολή του, εντάχθηκε και πάλι στο πολεμικό Ναυτικό, έλαβε μέρος στις ναυμαχίες των Βαλκανικών πολέμων και διακρίθηκε σαν αξιωματικός του Ναυτικού και σαν πολιτικός, αργότερα. Το όνομά του δόθηκε σε κεντρική πλατεία του Κότρωνα, όπου στήθηκε και το άγαλμά του. Η λαϊκή μούσα αφιέρωσε στον ήρωα τους παρακάτω στοίχους:
(...) και ο Νικηφόρος ανοιχτά στα Γιαννιτσά βαδίζει
Με το σπαθί του όπου περνά τον τόπο καθαρίζει
(...) Ήσουν Μανιάτης γιαλεχτός περήφανος και τολμηρός
Γιομάτος δόξα και τιμή και λεβεντιά ξεχωριστή
(...) Στον τόπο όπου εβάφτηκαν στο αίμα οι βράχοι
Θα φέρουν τη σημαία μας νέοι Μακεδονομάχοι
6. ΓΚΟΝΟΣ ΓΙΩΤΑΣ
Ο Γεώργιος (Γκόνος) Γιώτας στην αρχή βοήθησε στην επιστροφή έξι χωριών από την Βουλγαρική Εξαρχία στο Πατριαρχείο. Στη συνέχεια πολέμησε στο πλευρό του Καπετάν Άγρα. Σκοτώθηκε σε συμπλοκή με Οθωμανικό απόσπασμα στη Λίμνη Γιαννιτσών, στις 12/2/1911, μετά από προδοσία. Ήταν 31 ετών.
7. ΑΔΕΛΦΟΙ ΔΟΓΙΑΜΑ
Οι αδελφοί Δογιάμα ανήκαν σε παλιά επιφανή οικογένεια της Μαροβίτσας. Ο Τραϊανός (ή Τράϊος) ήταν ο μεγαλύτερος από τα αδέλφια, ενώ οι άλλοι ήσαν ο Λάζαρος, Δημήτριος Γεώργιος και Μαρία. Στην αρχή ο μεγαλύτερος αδελφός Τραϊανός (ή Τράϊκος), φημισμένος κλέφτης του Πάϊκου, εντάχθηκε στη Βουλγαρική Οργάνωση Ε.ΜΕ.Ο., εφ' όσον οι Βούλγαροι υπόσχονταν κοινή δράση των χριστιανικών πληθυσμών εναντίον των Τούρκων. Τον ακολούθησε και ο αδελφός Λάζαρος. Όταν οι δύο αδελφοί αντιλήφθηκαν τους πραγματικούς στόχους της Βουλγάρικης κίνησης στη περιοχή, αποφάσισαν να δράσουν. Λόγω της εντεινόμενης δράσης των, οι Τούρκοι συνέλαβαν τους δύο μικρότερους αδελφούς, οι οποίοι κατάφερα να δραπετεύσουν και συναντήθηκαν με τους άλλους δύο και τους ακολούθησαν στον αγώνα εναντίον των Τούρκων και Βουλγάρων.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤ. ΣΑΜΠΑΝΗΣ
Στρατηγός ε.α.
Επίτιμος Υπαρχηγός της ΕΛ.ΑΣ.
Επιμέλεια ηλεκτρονικού συστήματος κυκλοφορίας άρθρου
Αντώνης Γρυπαίος
Διεθνολόγος-Αρθρογράφος
COMMENTS