Ο Κώδικας της Ελληνικής Γλώσσας. Ποιά είναι η χρήση του;

Ο Κώδικας της Ελληνικής Γλώσσας του Θεολόγου Σημαιοφόρου είναι ένα νοηματικό εργαλείο , όπως η “Προπαίδεια” του Πυθαγόρα είναι ένα αρι...

Ο Κώδικας της Ελληνικής Γλώσσας του Θεολόγου Σημαιοφόρου είναι ένα νοηματικό εργαλείο, όπως η “Προπαίδεια” του Πυθαγόρα είναι ένα αριθμητικό εργαλείο. Με την χρήση του Κώδικος, μέσα από ονόματα, λέξεις, κείμενα και μύθους, μπορούμε να εξάγουμε πληροφορίες και γνώσεις κοσμογονικές, θεολογικές, φιλοσοφικές και επιστημονικές.

 Από την Φωτεινή Τυράσκη                                                                     .   

(Πτυχιούχο Τ.Ε.Ι. Αθηνών, της Σχολής Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών, του Τμήματος Γραφιστικής, με ειδικότητα στο Κινούμενο Σχέδιο και τη Γραφιστική Κινηματογράφου – Ειδικά Εφέ).

Στο προηγούμενο άρθρο μου “Η Φύση, η Τέχνη και τα Γράμματα του Αλφαβήτου”
(http://greek1.blogspot.com/2015/02/apokodikopoiisi-kryfes-ennoies-tou-arxaiou-ellinikou-alfabitou-.html ), ανέλυσα τα γράμματα, χρησιμποιώντας τον Κώδικα του Έλληνος Λόγου, που κατέγραψε και θεμελίωσε ο Δρ. Θεολόγος Σημαιοφόρος.      
Σ' εκείνο το άρθρο, έγραψα την προσωπική μου γνώμη και τα συναισθήματά μου από την πρώτη μου επαφή μ' αυτόν τον Κώδικα, όμως δεν έγραψα πολλά για τον ίδιο τον Κώδικα.

Ο Δρ. Σημαιοφόρος, από τα σχολικά του χρόνια ακόμα, είχε μιά ζωηρή επιθυμία (και θέληση, θα μπορούσα να πω...) να κατανοεί τα αρχαία μας κείμενα από το πρωτότυπο. Έτσι, ύστερα από χρόνια σπουδής, ερεύνης και μιά ουράνια έμπνευση, το 1993, κατέγραψε τον Κώδικα του Έλληνος Λόγου. Κατά την διάρκεια των επομένων ετών, συνέχισε την έρευνά του σε λεξικά και αρχαία κείμενα, για να πιστοποιήσει την εφαρμογή του Κώδικος. Έμεινε έκπληκτος από τους θησαυρούς  που κρύβονται μέσα σε λέξεις, ονόματα, φράσεις και μύθους, αποκαλύπτοντας λογικές και επιστημονικές πληροφορίες, ενώ συγχρόνως, μαζί με την βοηθό και επιμελήτρια του έργου του, κυρία Βαρβάρα Σταγιάννου, ανακοίνωναν τον Κώδικα και την χρήση του, σε Πανεπιστημιακά Συνέδρια, ομιλίες και σεμινάρια. Επίσης, για τον Κώδικα έχουν εκδοθεί 10 βιβλία, έχουν μεταδοθεί πολλές τηλεοπτικές εκπομπές και παρουσιάσεις σε περιφερειακά και διαδικτυακά κανάλια, στην Ελλάδα και στην Κύπρο κι έχουν ακουστεί πολλές ραδιοφωνικές παραγωγές στο Σίδνεϋ Αυστραλίας και στην Κωνσταντινούπολη.

Αλλά, θα με ρωτήσετε... ποιά είναι η χρήση του;

Θα προσεγγίσω το θέμα, δίνοντάς σας κάποια παραδείγματα. Ένας συναρπαστικός τρόπος ν' αρχίσουμε, είναι να δούμε ένα άγαλμα με μιά “άλλη ματιά”. Και λέγοντας “άλλη ματιά”, εννοώ να δούμε το παρασκήνιο, με την έννοια που το μυαλό μας αντιλαμβάνεται, βλέποντας π.χ. σε ένα διαφημιστικό σποτ, το άνοιγμα ενός μπουκαλιού σαμπάνιας, που μπορεί να σημαίνει “γιορτή”, αλλά επίσης είναι και υπαινιγμός της κορύφωσης της σεξουαλικής πράξης...

Στο Μουσείο των Δελφών, μπορούμε να επισκεφθούμε και να θαυμάσουμε, ένα από τα πιό γνωστά αρχαία ελληνικά αγάλματα, τoν HΝΙΟΧΟ, ο οποίος ήταν μέρος ενός συμπλέγματος αγαλμάτων, που περιελάμβανε 4 άλογα και το άρμα, πάνω στο οποίο στεκόταν. Όμως, γι' αυτό το άγαλμα, υπάρχουν πολλές αντιφάσεις και απορίες για έναν λογικό νου. Γιατί οι αρχαίοι μας πρόγονοι, μπήκαν στον κόπο να φτιάξουν τον ΗΝΙΟΧΟ;

Υπάρχει μιά ιστορία για τον Πλάτωνα, ο οποίος παρακολουθούσε έναν αγώνα αρματοδρομίας, όπου ένας ηνίοχος ήταν τόσο ταχύς και ακριβής στους ελιγμούς του, που όλοι τον θαύμασαν. Όλοι, εκτός του Πλάτωνος, ο οποίος είπε: “Αυτός που σπαταλά όλες του τις δυνάμεις για τόσο μικρά πράγματα, είναι αδύνατον να σκεφτεί ή να επιτύχει κάτι μεγάλο!”

Γιατί, λοιπόν, ένας ηνίοχος ήταν τόσο σπουδαίος, ώστε να γίνει άγαλμα; Οι αρχαιολόγοι βρήκαν μια επιγραφή μαζί με τον Ηνίοχο, που δεικνύει ότι το άγαλμα ήταν αφιερωμένο από τον Πολύζαλο (τύραννο της Γέλας, μιας Ελληνικής αποικίας στην Σικελία) στον Απόλλωνα, για την βοήθειά του να νικήσει στις αρματοδρομίες, στα Πύθια. Έτσι, οι ειδικοί αποφαίνονται, πως το άγαλμα αναπαριστά τον Πολύζαλο ή τον Ηνίοχό του στον Γύρο του Θριάμβου. Αλλά, από μιά άλλη σκοπιά, σήμερα, αυτό ισοδυναμεί με κάποιον που νικά στους Ολυμπιακούς αγώνες και αφιερώνει, στην Παναγία των Παρισίων ή στην Μητρόπολη Αθηνών, ένα του άγαλμα ή μία φωτογραφία του στην οποία επιδυκνύει τα μετάλλιά του...                 

                        

                        

Αλλο ένα “καλλιτεχνικό” μυστήριο είναι οι ρεαλιστικές λεπτομέρειες του αγάλματος (μάτια, βλεφαρίδες, μαλλιά, οι φλέβες στα χέρια και στα πόδια), οι οποίες έρχονται σε απόλυτη σύγκρουση με τον χιτώνα του Ηνιόχου, ο οποίος δείχνει στατικός, δημιουργώντας ευθείες γραμμές, χωρίς την παραμικρή κίνηση από τον αέρα. Την ίδια στιγμή, το άρμα βρίσκεται εν κινήσει, κάτι που μας το αποδεικνύουν τα πόδια των αλόγων, η θέση των ηνίων και οι φλέβες των χεριών – ποδιών, αποκαλύπτοντας πως ο Ηνίοχος κάνει προσπάθεια για να ελέγξει το άρμα του, ενώ συγχρόνως εκπέμπει χάρη και εσωτερική γαλήνη, χωρίς κανένα ίχνος αγωνιστικού κάματου (και λαμβάνοντας υπ' όψιν μας ότι ο αγώνας αυτός, είχε τελειώσει πριν λίγα λεπτά).

Οι ειδικοί δικαιολογούν αυτές τις αντιθέσεις λέγοντας, πως αυτό το άγαλμα είναι ένα λαμπρό παράδειγμα της “αυστηρής” Αρχαϊκής Τέχνης (λόγω του στατικού χιτώνα), αλλά αντιπροσωπεύει το πέρασμα από την Αρχαϊκή στην Κλασσική Τέχνη (λόγω των περιγραφικών λεπτομερειών του). Κατά την γνώμη μου, αυτό είναι πολύ περίεργο. Το άγαλμα αυτό κατασκευάστηκε το 470 π.Χ. και ένα τέτοιο καλλιτεχνικό πέρασμα ήταν εντελώς “παλιομοδίτικο” για εκείνη την εποχή... Άραγε, ο καλλιτέχνης έκανε λάθος ή όλα αυτά τα στοιχεία συνδυάστηκαν σκοπίμως, θέλοντας να πει κάτι άλλο ο ποιητής;

Ο μόνος τρόπος για να λάβουμε μια λογική απάντηση σ' αυτά τα ερωτήματα, να βρούμε το μήνυμα του καλλιτέχνη που θα ταξίδευε στον χρόνο και θα ήταν αντάξιο ενός Θεού, είναι να αποκωδικοποιήσουμε τις λέξεις που αφορούν αυτό το άγαλμα, χρησιμοποιώντας τον Κώδικα της Ελληνικής Γλώσσας.

Θα χρησιμοποιήσουμε τις λέξεις-κλειδιά: ΗΝΙΑ, ΗΝΙΟΧΟΣ και ΑΛΟΓΑ (τα οποία ήταν 4 και είναι και αυτό σημαντικό).

Όπως έγραψα στο προηγούμενο άρθρο μου “Η Φύση, η Τέχνη και τα Γράμματα του Αλφαβήτου”, σύμφωνα με τον Κώδικα της Ελληνικής Γλώσσας, τα άφωνα (σύμφωνα) είναι η ραχοκοκκαλιά του νοήματος της λέξης.         
Έτσι, στην λέξη HNIA, το N, από μόνο του, μας αποκαλύπτει την έννοια Νους και Νόμος.                                                     
Αποκωδικοποιώντας όλη την λέξη, παίρνουμε τις εξής πληροφορίες:

H = Φανέρωσις

N = στον Νου και με Νόμο

I = η συνεχής τροφοδοσία του φωτός

A = από την Αρχική Δύναμη

Το συμπέρασμα, μέχρι στιγμής, είναι πως η λέξη HNIA έχει σχέση με τον Νου, άρα ΗΝΙΟΧΟΣ (Ο ΗΝΙΑ ΕΧΩΝ) είναι αυτός που διαθέτει Νου (O NOYN EXΩN). Μιά παραπλήσια φράση είναι “αυτός που έχει μυαλό”. Όμως εδώ θα θαυμάσουμε την ακριβολογία της γλώσσας μας, γιατί το μυαλό δεν είναι συνυφασμένο με τον Νου. Κάποιος με μυαλό, μπορεί να είναι πονηρός ή να διαθέτει ένα καταστροφικό μυαλό. Η διαφορά του με τον Ηνίοχο-Νουνεχή, είναι ότι ο ΗΝΙΟΧΟΣ κυβερνά τα άλογα του άρματός του, άρα η χρήση του Νοός έχει ηθικές προεκτάσεις. Σύμφωνα με τον Τίμαιο τον Λοκρό, τα ΑΛΟΓΑ = Α-ΛΟΓΑ είναι τα μέρη της Ψυχής που δεν διαθέτουν Λογική (ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ) και τα οποία είναι 4. Επίσης, σύμφωνα με τους νόμους της οπτικής επικοινωνίας, οι ευθείες γραμμές, που σχηματίζονται από τον χιτώνα του Ηνιόχου, αντιπροσωπεύουν έναν ευθύ, καθαρό και πάντα ενεργό Νου.

Το τελικό συμπέρασμα είναι, ότι όλο το σύμπλεγμα (άρμα, άλογα και ηνίοχος) αντιπροσωπεύει την ύπαρξη του ανθρώπου. Το άρμα είναι το σώμα (αυτό που μεταφέρει την Διάνοια). Τα άλογα είναι τα μέρη της Ψυχής χωρίς λογική (η άκρατη ενέργεια και τα Πάθη). Πάνω απ' όλα, βρίσκεται ο Ηνίοχος, αυτός που κρατά τα ηνία, ο Νους που συνεχώς αγωνίζεται και επιβάλλεται στα “άλογα” μέρη της Ψυχής του. Είναι αυτός που παραμένει πάντα νικητής, κρατώντας την εσωτερική του Αρμονία και Γαλήνη.

Θα αναλύσουμε και μερικά ακόμη ονόματα που σχετίζονται με αυτό το άγαλμα, για να ολοκληρώσουμε την λύση αυτού του γρίφου. Ονόματα, που μόλις αποκωδικοποιηθούν, δεν θα μας αφήσουν καμία αμφιβολία ότι, αυτό είναι το σωστό μήνυμα που εκπέμπει το συγκεκριμένο άγαλμα. Το όνομα Πύθια - ΠΥΘΙΑ = οι αγώνες που διεξάγονταν στους Δελφούς, ΔΑΦΝΗ = ένα δάφνινο στεφάνι που ήταν το έπαθλο αυτών των αγώνων και ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ = το βουνό στο οποίο βρίσκονται οι Δελφοί. Αρχίζοντας από τους αγώνες, ονομάστηκαν Πύθια προς τιμήν του Απόλλωνα που σκότωσε τον Πύθωνα - ΠΥΘΩΝ = τα ΠΑΘΗ του Νοός (οι υλικές και γήινες δυνάμεις που κυριαρχούσαν και βασάνιζαν την Ανθρωπότητα). Η ΔΑΦΝΗ ήταν μια Νύμφη που ερωτεύτηκε ο Απόλλων και με μιά γρήγορη αποκωδικοποίηση, αυτό το όνομα μας αποκαλύπτει την (Δ) Δύναμη του (Φ) Φωτός στον (Ν) Νου, που ήταν το βραβείο αυτών των αγώνων. Εν τέλει, ακόμα και το όνομα του βουνού, μας αποκαλύπτει τί ήταν τελικά οι Δελφοί.   
Ο ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ είναι (Π) Πυρ, που (Ρ) ρέει στην (Ν Σ) Νόηση, σε (Σ) εσωτερική θέα.

Θα σας δώσω μερικά ακόμα παραδείγματα, για να σας αποδείξω ότι η επιτυχία της εφαρμογής του Κώδικα δεν είναι τυχαία...

Η λέξη ΣΟΦΙΑ είναι αρκετά αποκαλυπτική. Και μόνο από τα άφωνα, παίρνουμε την βασική ιδέα για την σημασία της λέξης, καθώς Σ σημαίνει τον έσω χώρο – εσωτερική θέαση, ενώ Φ σημαίνει το Φως. Έτσι η βασική ιδέα ότι ΣΟΦΙΑ σημαίνει το Εσωτερικό Φως, εφαρμόζεται και στις λέξεις ΣΟΦΟΣ και ΣΑΦΕΣ.         Αποκωδικοποιώντας όλη την λέξη, παίρνουμε τις εξής πληροφορίες:

Σ = εσωτερικός

Ο = χώρος όπου

Φ = το φως

Ι = συνεχώς τροφοδοτείται

Α = από την Αρχική Δύναμη

Μία και μόνη λέξη, μπορεί να μας δώσει πάρα πολλές πληροφορίες, αν την προσεγγίσουμε με φιλοσοφική διάθεση... ΣΟΦΟΣ είναι αυτός που λαμβάνει ΣΟΦΙΑ και δεν είναι μόνο αυτός που βλέπει μέσα του το Φως. Είναι αυτός που συνεχώς τροφοδοτείται με Φως, γιατί αν αυτή η διαδικασία δεν είναι συνεχής, τότε δεν είναι Σοφός. Η θεολογική γνώση που πηγάζει από την λέξη, είναι ότι αυτό το Φως προέρχεται από την Αρχική Δύναμη (τα συμπεράσματα, δικά σας...).     

Θα σας δώσω άλλη μια λέξη, τροφή για σκέψη, μια λέξη που όταν πρωτάκουσα την αποκωδικοποίησή της, σοκαρίστηκα από την αποκάλυψη ότι 4 μικρά γραμματάκια, με την χρήση του Κώδικος της Ελληνικής Γλώσσας, μπορούν να αποτελέσουν Φιλοσοφία Ζωής. Στην λέξη ΨΥΧΗ, με το Ψ και το Χ, πληροφορούμαστε ότι Ψ (Π+Σ) σημαίνει το Εσωτερικό Πυρ και Χ είναι τα χοϊκά (χωμάτινα-γήινα) σώματα. Έτσι η βασική ιδέα που μας δίνει η λέξη είναι, ότι η ουσία της Ψυχής είναι Πυρ “εγκλωβισμένο” εσωτερικά σε ένα σώμα. Αποκωδικοποιώντας όλη την λέξη, παίρνουμε τις εξής πληροφορίες:

Ψ (Π+Σ) = Πυρ σε έσω χώρο (το οποίο πηγάζει από τον Πατέρα)

Υ = σε μεγάλη συσσώρευση

Χ = σε χοϊκό σώμα,

Η = το οποίο γίνεται φανερό

Η κυρία Βαρβάρα Σταγιάννου, επιμελήτρια του έργου του κυρίου Σημαιοφόρου, έπαιξε ένα παιχνίδι με αυτήν την λέξη, αποκωδικοποιώντας την, σε ένα σεμινάριο που παρακολούθησα, ένα “παιχνίδι¨που το βρήκα πολύ ενδιαφέρον και σας το μεταφέρω...
Έγραψε, λοιπόν, στον πίνακα την λέξη ΨΥΧΗ σε πλήρη ανάλυση (Π Σ Υ Χ Η) και άρχισε να σβήνει ένα-ένα τα γράμματα, ιστορώντας, πως όταν πεθαίνουμε, από την λέξη Π Σ Υ Χ - Η χάνεται το Η γιατί παύουμε να φαινόμαστε (Π Σ Υ Χ).

Στην συνέχεια χάνεται το Χ, δηλαδή το χοϊκό μας σώμα (Π Σ Υ).

Το Υ χάνεται κι αυτό, διότι δεν υπάρχει πλέον συσσωρευμένη δύναμη (Π Σ).Χάνεται και το Σ, αφού δεν υπάρχει έσω χώρος και το μόνο που μένει είναι το Π=Πατρικό Θεϊκό Πυρ, που ως αθάνατη ουσία επιστρέφει στην πηγή του (γιά περισσότερες πληροφορίες δείτε τον παρακάτω πίνακα με τις έννοιες των Γραμμάτων ή επισκεφθείτε τους ιστοτόπους  www.ramafa.gr και www.ellinlogos.gr).

Αν αναρωτιέστε “Αυτό είν' όλο;”, η απάντηση είναι “Αυτό είναι μόνο η αρχή!”…

Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ του Θεολόγου Σημαιοφόρου

A  Αρχική Δύναμη

B  Ενέργεια (σε κάθε μορφή)

Γ  Το Γαιώδες σωματίδιο

Δ  Δύναμη που δομεί και δημιουργεί

Ε  Πορεία  – κίνηση – έκταση

Ζ  Ζωή και Ζέση

Η  Διπλή κάθοδος της ακτινοβολίας - Φανέρωση

Θ  η Θέαση

Ι  Μικρή ποσότητα ακτινοβολίας, συνεχώς κατερχομένη, που απαύστως  τροφοδοτεί

Κ  τα Κάτω

Λ  η Ηλιακή Ακτινοβολία και τα υγρά στην φύση

Μ  η Ορατή Φύση

Ν  Νους, Νόμος και τα νερά στην φύση

Ξ  (Κ+Σ) η Κάσα – τα Κάτω σε έσω χώρο

Ο  ο περιωρισμένος χώρος

Π  το Πύρ και ο Πατήρ

Ρ  η Ροή (σε κάθε μορφή)

Σ  το εσωτερικό – η εσωτερική θέα

Τ  η Στερέωση

Υ  μεγάλη συσσώρευση Δυνάμεως - Ακτινοβολίας

Φ  το Φώς

Χ  τα χοϊκά στοιχεία

Ψ  (Π+Σ) το Πύρ σε έσω χώρο

Ω  ο γήινος χώρος – επί του πλανήτου

Πηγές: Ο Κώδικας της Ελληνικής Γλώσσας του Θεολόγου Σημαιοφόρου, ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ^® – www.ramafa.gr and www.ellinlogos.gr