ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ! Μπαίνει θέμα συνταγματικότητας

Με το… καλημέρα άρχισαν τα όργανα στη Βουλή, όπου συζητείται το πολυνομοσχέδιο με την πρώτη φουρνιά των προαπαιτούμενων που πρέπει να ...

Με το… καλημέρα άρχισαν τα όργανα στη Βουλή, όπου συζητείται το πολυνομοσχέδιο με την πρώτη φουρνιά των προαπαιτούμενων που πρέπει να ψηφιστούν στο πλαίσιο της συμφωνίας με τους εταίρους.

Συγκεκριμένα, ο Ανδρέας Λοβέρδος ήδη με την έναρξη της συζήτησης προανήγγειλε ότι θα θέσει ζήτημα αντισυνταγματικότητας για μια σειρά άρθρων, όπως για τις τιμές των φαρμάκων, τη δέσμευση των θυρίδων, την παραβίαση του κεκτημένου ασφαλιστικού δικαιώματος αλλά και για τις αρμοδιότητες του υπουργείου Οικονομικών επί των διαθεσίμων των φορέων του δημοσίων.

Επισημαίνεται ότι το αίτημα της αντισυνταγματικότητας στήριξε τόσο η ΝΔ (το λόγο πήρε ο Μάκης Βορίδης) όσο και η Χρυσή Αυγή.
Από την πλευρά της, πάντως, η κυβέρνηση δεσμεύθηκε ότι έως το μεσημέρι θα έχει προχωρήσει στην αναδιατύπωση των επίμαχων άρθρων.

Έκθεση-καταπέλτης της επιστημονικής υπηρεσίας της Βουλής
Στο μεταξύ, η επιστημονική υπηρεσία της Βουλής κρούει τον κώδωνα του κινδύνου προς τους αρμόδιους υπουργούς για παραβιάσεις του Συντάγματος αλλά και για κίνδυνο να καταπέσουν πολλά από τα μέτρα στα αρμόδια δικαστήρια.

Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με την έκθεση:

Παραβίαση κεκτημένου ασφαλιστικού δικαιώματος
Για την τρίτη παράγραφο του πρώτου άρθρου που αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης ασφαλισμένων που είχαν εξαιρεθεί από τις σχετικές διατάξεις επισημαίνεται «στο μέτρο που με την προτεινόμενη ρύθμιση αυξάνονται τα όρια ηλικίας υπαλλήλων οι οποίοι, με προγενέστερες ρυθμίσεις, είχαν εξαιρεθεί από την αύξηση αυτή – με επίκληση του «θεμελιωμένου» ασφαλιστικού δικαιώματος και της «ώριμης προσδοκίας» – εγείρεται προβληματισμός ως προς το εάν η προτεινόμενη ρύθμιση ανταποκρίνεται στην αρχή της προστασίας του κεκτημένου ασφαλιστικού δικαιώματος»

Για τα ανείσπρακτα ενοίκια

Για τον κίνδυνο φορολόγησης των ανείσπρακτων ενοικίων (αρ.2 παρ.5) μετά την κατάργηση των διατάξεων που επέτρεπαν στους ιδιοκτήτες να εκχωρούν τα ανείσπρακτα ποσά στο Δημόσιο, ξεκαθαρίζεται ότι « Προϋπόθεση επιβολής φόρου εισοδήματος αποτελεί η κτήση εισοδήματος από τον φορολογούμενο, ως εισόδημα, δε, νοείται οποιοδήποτε έσοδο ή προσαύξηση περιουσίας που συγκεντρώνει τα εννοιολογικά χαρακτηριστικά του εισοδήματος και εντάσσεται σε κάποια από τις κατηγορίες εισοδήματος που προβλέπονται στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος». Γίνεται τέλος σαφής αναφορά σε παραβίαση του Συντάγματος, σημειώνοντας «Υπό το φως των ανωτέρω, μετά την κατάργηση της παραγράφου 4 του άρθρου 39 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, πρέπει να παρασχεθεί δυνατότητα έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα της αξίας των μη εισπράξιμων ή επισφαλών απαιτήσεων από μισθώματα, άλλως σε βάθος χρόνου, κατ’ αποτέλεσμα, φορολογείται πλασματικό εισόδημα, κατά παράβαση του άρθρου 78 παρ.1 του Συντάγματος, όπως και του άρθρου άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος που επιτάσσει τη φορολόγηση με βάση τη φοροδοτική ικανότητα»

Για τις θυρίδες

Οι νομικοί της Βουλής εκφράζουν τον προβληματισμό και για τις διατάξεις που δεσμεύουν τις τραπεζικές θυρίδες (αρ.3 παρ.4) αναφέροντας ότι «Στο πλαίσιο αυτό, προβληματισμός δημιουργείται ως προς το αν η δέσμευση «του μη χρηματικού περιεχομένου των θυρίδων και των μη χρηματικών παρακαταθηκών», δηλαδή πραγμάτων που, κατά τεκμήριο, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την καταβολή των ως άνω φορολογικών οφειλών, είναι μέτρο πρόσφορο για την επίτευξη του ανωτέρω σκοπού»

Αντισυνταγματική η κατάργηση των προληπτικών ελέγχων στις δαπάνες

Για την ρύθμιση που καταργεί τους προληπτικούς ελέγχους στις δαπάνες του κράτους και των ΟΤΑ επισημαίνεται: « η Γνωμοδότηση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου της 22ης Γενικής Συνεδριάσεως της 19ης Νοεμβρίου 2014, συμφώνως προς την οποία, «δεν είναι δυνατή κατά το Σύνταγμα η παντελής κατάργηση των θεσμών προληπτικού δημοσιονομικού ελέγχου που ασκούνται από το Ελεγκτικό Συνέδριο, ούτε η αντικατάστασή τους από άλλους θεσμούς ελέγχων δαπανών και συμβάσεων στους οποίους ελλείπει το στοιχείο της πρόληψης διενέργειας παράνομης δαπάνης ή ανάληψης παράνομης συμβατικής υποχρέωσης», καθόσον (…) «ο κοινός Νομοθέτης δύναται να περιορίζει τους προληπτικούς ελέγχους που διενεργεί το Δικαστήριο ανάλογα με την κατηγορία στην οποία εντάσσονται οι υπό έλεγχο δημόσιες δαπάνες και συμβάσεις ή το ποσό στο οποίο αφορούν» και «δικαιούται να διαρρυθμίζει τις αρμοδιότητες του Δικαστηρίου για την καλύτερη άσκησή τους στο πλαίσιο που προδιαγράφεται από λόγους εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος. 

Δεν είναι όμως δυνατό να θεωρηθεί ότι εντάσσεται στο πλαίσιο εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος, η κατάργηση ή η ουσιώδης μεταβολή των ελέγχων του Ελεγκτικού Συνεδρίου, προκειμένου η δημοσιονομική διαχείριση του Κράτους απλώς και μόνον να στοιχηθεί πίσω από ένα διεθνές μοντέλο οργάνωσης, το οποίο επιδεικνύει έλλειψη ανοχής στη θεσμική διαφορετικότητα. Υπό την ως άνω έννοια, δεν θα συνιστούσε ερμηνεία αλλά παραβίαση του Συντάγματος, η από το Ελεγκτικό Συνέδριο, και περαιτέρω από την Ελληνική Κυβέρνηση, αποδοχή της κατάργησης του προληπτικού χαρακτήρα του ελέγχου δαπανών και συμβάσεων που διενεργεί το Δικαστήριο, όταν αυτό δεν επιβάλλεται από επιτακτικές ανάγκες, που θα δικαιολογούσαν τη διαρρύθμιση του τρόπου ασκήσεώς των, αλλά από αντιλήψεις δογματικής προέλευσης περί την καλή οργάνωση, οι οποίες μόνο σε επίπεδο θέσπισης κανόνων από τον κοινό Νομοθέτη μπορεί να εξετάζονται». Εξ άλλου, προσφάτως, «το Ελεγκτικό Συνέδριο δέχθηκε (πρακτικά Ολομελείας 7.5.2014), με οριακή πλειοψηφία, ότι ήταν συνταγματικώς ανεκτή η περαιτέρω αύξηση του ορίου του ποσού για τα εντάλματα πληρωμής του Δημοσίου επί των οποίων ασκείται προληπτικός έλεγχος από τις 15.000 ευρώ στις 30.000 ευρώ»

Τιμή του φαρμάκου

Αναφορικά με την τιμή του φαρμάκου εξηγείται ότι « η επιβολή διατίμησης (και, γενικώς, η κρατική ρύθμιση της τιμής) θεωρείται, υπό προϋποθέσεις, συνταγματικώς ανεκτή ως μέσο άρσης της σύγκρουσης μεταξύ του δικαιώματος για φαρμακευτική κάλυψη και της επιχειρηματικής ελευθερίας. Έτσι, ο συγκεκριμένος περιορισμός του ελεύθερου ανταγωνισμού χαρακτηρίζεται σύμφωνος προς τη συνταγματική τάξη, όταν προκύπτει με γνώμονα την αρχή της αναλογικότητας, μετά από στάθμιση των συγκρουόμενων αλλά και παραπληρωματικών έννομων αγαθών». Προστίθεται όμως πως « Δύο, επομένως, είναι οι κρίσιμες προϋποθέσεις για να αξιολογηθεί συνταγματικώς ο επίμαχος περιορισμός της ιδιωτικής επιχειρηματικής πρωτοβουλίας. Αφενός, να μην προσβάλλεται ο πυρήνας της επιχειρηματικής ελευθερίας, αφετέρου, ο περιορισμός να είναι αναγκαίος, κατάλληλος και επαρκής, εν στενή εννοία ανάλογος προς τον επιδιωκόμενο σκοπό». Επισημαίνεται τέλος ότι κατά το Συμβούλιο της Επικρατείας, η τιμή πώλησης φαρμάκου όχι μόνο δεν μπορεί να είναι κατώτερη από το κόστος παραγωγής ή εμπορίας ορθολογικώς οργανωμένης επιχείρησης στον κλάδο παραγωγής ή εμπορίας φαρμάκου -– όπως το κόστος αυτό διαμορφώνεται υπό συγκεκριμένες, από άποψη τόπου και χρόνου, οικονομοτεχνικές συνθήκες – «αλλά πρέπει να περιλαμβάνει και εύλογο ποσοστό κέρδους που προσδοκά μία ορθολογικώς επίσης οργανωμένη επιχείρηση».

crashonline.gr