«... Το Ανέκδοτον αυτό Χειρόγραφον του Οσίου Νείλου, περιέχει διδαχές, λόγους, προτροπές, προφητείες και αποκαλύψεις του Αγίου Νε...
«... Το Ανέκδοτον αυτό Χειρόγραφον του Οσίου Νείλου, περιέχει διδαχές, λόγους, προτροπές, προφητείες και αποκαλύψεις του Αγίου Νείλου του Αγιορείτου και Μυροβλύτου, σχετικά με το Άγιον Όρος, τους Αγιορείτας Μοναχούς, αλλά και τους Μοναχούς και Κληρικούς γενικότερα, την Αποστασία του κόσμου, τον ερχομόν του Αντιχρίστου, την έλευση της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου μας και το Τέλος του ορατού κόσμου, τα οποία μάλιστα και προσδιορίζει ότι θα συμβούν στα μέσα του 8ου αιώνος, δηλαδή γύρω από το 2000 μ.Χ.
Κυρίως αναφέρεται, στην ηθική και πνευματική παρακμή των Αγιορειτών Μοναχών από τα τέλη του 18ου αι. ακόμη, και η οποία δεν θα έχει αναστροφή, αλλά αντιθέτως όλο και θα χειροτερεύει, δι’ αυτό και τους προλέγει, δυστυχώς, πολλά και μεγάλα δεινά και τιμωρίες, με αποκορύφωμα την αναχώρηση της Παναγίας μας από το Περιβόλιον της, το Άγιον Όρος, καθώς και την μεγάλη Πτώση και το Τέλος αυτού...
Σκοπός μου είναι ένας και μοναδικός. Η ενημέρωση και η πνευματική μας ωφέλεια, αλλά και η εγρήγορση και προετοιμασία μας, δια όλα τα επερχόμενα δεινά που προφητεύει ο Άγιος Νείλος και που θα ζήσουμε πολύ σύντομα...»
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟΥ
Ας έλθωμεν όμως και στην ιστορία του χειρογράφου.
Το έτος 1815 ο Άγιος Νείλος παρουσιάζεται, ως απεσταλμένος του Θεού, για πρώτη φορά σ’ ένα Αγιορείτη Μοναχό ονόματι Θεοφάνη (μετέπειτα ονομασθέντα Αιχμάλωτος) και τον θεραπεύει από το δαιμόνιο που έπασχε. Στην συνέχεια άρχισε να του εμφανίζεται πολύ συχνά και να του λέγει διάφορες νουθεσίες, προτροπές και αποκαλύψεις δια το Άγιον Όρος και τον υπόλοιπον κόσμον, προστάζοντάς τον ταυτόχρονα όλα αυτά να τα διαδώσει, στους Αγιορείτας και όλους τους άλλους, μήπως και μετανοήσουν και σωθούν.
Επειδή δε ο Θεοφάνης είναι αγράμματος, λαμβάνει την εντολήν από τον Άγιο να τα υπαγορεύσει καταλεπτώς εις τον παπά Γεράσιμον, δια να τα καταγράψει σε χαρτί, όπως και έγινε, προφητεύοντας ταυτόχρονα το κυνηγητό και τις διώξεις του Θεοφάνη και του παπά Γερασίμου, καθώς και την απόρριψη του χειρογράφου από τους Αγιορείτες.
Ας έλθωμεν όμως και στην ιστορία του χειρογράφου.
Το έτος 1815 ο Άγιος Νείλος παρουσιάζεται, ως απεσταλμένος του Θεού, για πρώτη φορά σ’ ένα Αγιορείτη Μοναχό ονόματι Θεοφάνη (μετέπειτα ονομασθέντα Αιχμάλωτος) και τον θεραπεύει από το δαιμόνιο που έπασχε. Στην συνέχεια άρχισε να του εμφανίζεται πολύ συχνά και να του λέγει διάφορες νουθεσίες, προτροπές και αποκαλύψεις δια το Άγιον Όρος και τον υπόλοιπον κόσμον, προστάζοντάς τον ταυτόχρονα όλα αυτά να τα διαδώσει, στους Αγιορείτας και όλους τους άλλους, μήπως και μετανοήσουν και σωθούν.
Επειδή δε ο Θεοφάνης είναι αγράμματος, λαμβάνει την εντολήν από τον Άγιο να τα υπαγορεύσει καταλεπτώς εις τον παπά Γεράσιμον, δια να τα καταγράψει σε χαρτί, όπως και έγινε, προφητεύοντας ταυτόχρονα το κυνηγητό και τις διώξεις του Θεοφάνη και του παπά Γερασίμου, καθώς και την απόρριψη του χειρογράφου από τους Αγιορείτες.
«... Ιδού εγώ απεσταλμένος είμαι εκ Θεού, και ήλθον εν μέσω σας λαλήσαι ταύτα ώσπερ τον Μωϋσήν, και λαλώ προς εσάς τα ρήματα οπού ελάλησεν ο Θεός εις εμένα• μην αμφιβάλλητε πως να έβαλα προσθήκην εις τα ρήματα του Θεού, δεν επρόσθεσα ούτε ως κόκκον συνάπεως, αλλ’ όσα μου ελάλησεν ο Θεός σας λαλώ με κραυγήν μεγάλην ώσπερ τον Προφήτην Νάθαν οπού ελάλησε προς τον Δαβίδ... με απέστειλεν ο Θεός ώσπερ τον Μωϋσήν εις το Όρος τούτο δια ελευθερίαν των ανθρώπων οπού αιχμαλωτίσθησαν οι άνθρωποι εξ αιτίας σας εις την απώλειαν....»
«...όπως ο Θεός έστειλε πρώτον με τον Μωϋσήν την πλάκα του νόμου και με το στόμα του Ααρών (με το να ήτο βραδύγλωσσος ο Μωϋσής) τα ανήγγειλεν εις τον λαόν... με απέστειλε και εμένα ο Θεός εις εσένα τον αιχμάλωτον, με το να είσαι και εσύ βραδύγλωσσος, να τα παραδώσης και εσύ εις τον παπά-Γεράσιμον, και αυτός να τα παραδώση εις γραφήν με ειρήνην και σιωπήν να μην γίνη ταραχή, και τότε ας πορεύεται όπου ορέγεται, διότι πάσχουν να σας αφανίσουν από το πρόσωπον της γης, καθώς οι Ιουδαίοι δεν επείσθησαν εις τας εντολάς της πλάκας, έτσι δεν θέλουν πεισθή και εις τους λόγους μου...» (Ανέκδοτον Χειρόγραφον Οσίου Νείλου, σελ. 367, 469-470)
Κατά το σωτήριον έτος 1906 κάποιος Αγιορείτης Μοναχός ονόματι Ιάκωβος από την Ιερά Σκήτη των Ιβήρων, αντιγράφει αυτό το χειρόγραφον ιδιοχείρως, όπως αναφέρει ο ίδιος στην σελ. 611 στο τέλος του παρόντος χειρογράφου.
Το ανέκδοτον αυτό χειρόγραφον περιέχει διδαχές, λόγους, νουθεσίες, προτροπές, αποκαλύψεις και προφητείες του Οσίου Νείλου του Αγιορείτου και Μυροβλύτου, σχετικά με το Άγιον Όρος, τους Αγιορείτας Μοναχούς αλλά και τους Μοναχούς και Κληρικούς της εποχής μας γενικώτερα, την αποστασία του κόσμου, τον ερχομόν και την κυριαρχίαν του Αντιχρίστου, την έλευση της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου μας και το Τέλος του ορατού κόσμου.
Πιο συγκεκριμένα.
Ο Άγιος Νείλος αναφέρεται, με πολύ αυστηρούς λόγους και παραδείγματα, που σε πολλά σημεία ξενίζουν, ακούγονται σκληρά, υπερβολικά και απίστευτα, κυρίως στην ηθική και πνευματική παρακμή των Αγιορειτών Μοναχών από τα τέλη του 18ου αιώνος (1790) ακόμη, και η οποία δεν θα έχει αναστροφή, αλλά αντιθέτως όλο και θα χειροτερεύει, λέγοντας τους μεταξύ πολλών άλλων και τα εξής:
«...Μεγάλη αχαριστίαν εδείξατε, και δείχνετε, και ακόμη μεγαλητέραν αχαριστίαν έχουν να δείξουν οι μεταγενέστεροι εις το Όρος τούτο• εάν ειπήτε από τι το γινώσκεις εσύ; σας αποκρίνομαι ότι ο Θεός το γινώσκει, και εγώ γινώσκω ότι ... ευρίσκομαι εδώ μέσα, και βλέπω την κατάστασιν των ανθρώπων, των παλαιών πατέρων την πολιτείαν, και την σημερινήν κατάστασιν των ανθρώπων, και απορώ περί τούτου πως πολιτεύονται εις την απώλειαν της ψυχής των, και όχι δια την σωτηρίαν των• και δεν είναι πολύς καιρός οπού εξέκλιναν εις την απώλειαν οι άνθρωποι, μόνον έως εικοσιπέντε χρόνοι είναι οπού επήρε μεταβολή η μοναδική πολιτεία, και άρπαξεν η απώλεια τον κύκλον της μοναδικής πολιτείας...άρά γε ωσάν τι θέλει γίνη η μοναδική πολιτεία; όταν έλθουν τρεις φοραίς εικοσιπέντε, ωσάν ποία στεναχωρία θέλει είναι εις την καθαράν πολιτείαν, και ωσάν ποία απώλεια και ευρυχωρία θέλει έχη εν μέσω του κύκλου της μοναδικής πολιτείας• αλλ’ εις το τέταρτον των εικοσιπεντάδων, μετά εκατόν δηλονότι χρόνους, εις τους χιλίους εννεακοσίους δεκαοκτώ, (1918) έχομεν και λέγομεν εις τας εις τας επτά χιλιάδας τετρακόσια, τότε άρα γε ........»
« Συμβουλαί προς τους Μοναστηριακούς προεστώτας.
Ω ανόητοι και βραδείς τη καρδία, διατί λαμβάνεται δώρα και κάμνετε άδικον κρίσιν, και εξ αιτίας σας απωλέσθηκαν αι Σκήται; τι σου ένεκεν να δώσης άδειαν να κτίσουν σπήτια υψηλά, και να θησαυρίζουν τόσα οπού δεν τα έχουν οι κοσμικοί; ...μέγα βδέλυγμα εις τον Θεόν είναι να έχουν οι ασκηταί και λοιποί μοναχοί αργύρια εις το διάφορον και να λαμβάνουν τόκον• ............»
«... ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ...»
(Ανέκδοτον Χειρόγραφον Οσίου Νείλου του Μυροβλήτου)
Γι’ αυτό και τους προλέγει, δυστυχώς, πολλά και μεγάλα δεινά και τιμωρίες που θα τους βρουν, λόγω των πολλών και μεγάλων τους αμαρτημάτων, αλλά και της αμετανοησίας τους, με αποκορύφωμα την αναχώρηση της Παναγίας μας από το Περιβόλιον της, το Άγιον Όρος, καθώς και την μεγάλη Πτώση και το Τέλος αυτού.
«...ουαί και αλοίμονον εις το Όρος τούτο οπού θέλει έλθη μεγάλη καταστροφή εις αυτό δια τα τοιαύτα... αλοίμονον πατέρες εις εσάς οπού θέλει σας έλθη μεγάλη καταδρομή ώσπερ της Ραϊθού... αλοίμονον από λύπην εις λύπην θα πέσετε...»
«...αυταί αι ανομίαι έγιναν τρεις πληγαί εις την κεφαλήν σας δια να σας καταπίουν, δια τούτο ζητήσατε από αυτά τα τρία δεινά ένα ώσπερ τον Δαυίδ, ποίον θέλετε...»
«.... εάν δεν μετανοήσετε, θέλει καταποντισθή τούτο το Όρος...»
«... και μετά καιρόν ήλθεν η χάρις του παναγίου Πνεύματος και εκατοίκησεν έσω, και ηγιάσθη το Όρος με τον χαρακτήρα της Θεοτόκου έως τώρα• αλλά την σήμερον το εμόλυναν με τας φαύλας πράξεις της αδικίας αρπαγής και ακαθαρσίας, μέριμναν και θησαύρισιν, και ηβουλήθη να αναχωρήση• αλλά με ποίον τρόπον; Όρα καλώς• οχ οσιώτατοι πατέρες, η αναχώρησις της σωτηρίας είναι αύτη. ........»
«...αυταί αι ανομίαι έγιναν τρεις πληγαί εις την κεφαλήν σας δια να σας καταπίουν, δια τούτο ζητήσατε από αυτά τα τρία δεινά ένα ώσπερ τον Δαυίδ, ποίον θέλετε...»
«.... εάν δεν μετανοήσετε, θέλει καταποντισθή τούτο το Όρος...»
«... και μετά καιρόν ήλθεν η χάρις του παναγίου Πνεύματος και εκατοίκησεν έσω, και ηγιάσθη το Όρος με τον χαρακτήρα της Θεοτόκου έως τώρα• αλλά την σήμερον το εμόλυναν με τας φαύλας πράξεις της αδικίας αρπαγής και ακαθαρσίας, μέριμναν και θησαύρισιν, και ηβουλήθη να αναχωρήση• αλλά με ποίον τρόπον; Όρα καλώς• οχ οσιώτατοι πατέρες, η αναχώρησις της σωτηρίας είναι αύτη. ........»
(Ανέκδοτον Χειρόγραφον Οσίου Νείλου του Μυροβλήτου)
Αναφέρεται ακόμη εις την μεγάλη και γενική σήψη και παρακμή και την αποστασία του κόσμου, ο οποίος μετά το 1900 και γύρω στο 2000 μ.Χ. στον μεσασμό του 8ου αιώνος, θα ξεπεράσει κατά πολύ τα Σόδομα και τα Γόμορα. Οι άνθρωποι, λαϊκοί, μοναχοί και κληρικοί θα ζουν μακριά από τον Θεό και καθημερινά θα πολιτεύονται διαπράττοντας διάφορες αμαρτίες, κλοπές, φόνους, βιασμούς, πορνείες, μοιχείες, αρσενοκοιτίες (ομοφυλοφιλία) μη έχοντας μάλιστα καμία εντροπή και συστολή. Εξ αιτίας μάλιστα αυτής της έκφυλης ζωής τους, θα χάσουν την χάρη του Αγίου Πνεύματος που πήραν κατά την ώρα του βαπτίσματός τους και τα παιδιά τους θα γεννώνται πονηρά και αμαρτωλά από την κούνια τους, γενόμενα στη συνέχεια πολύ χειρότερα από τους γονείς τους.
«...Καθώς τινάς με την πλεονεκτικήν του φιλαργυρίαν θησαυρίζει εις την κλοπικήν του θήκην, έτσι η αναισθησία του σκότους θα θησαυρίσει όλα τα εγκλήματα της ανομίας του κόσμου... (και) θα δυστυχεύση ο κόσμος από την χάριν του Παναγίου Πνεύματος...»
«...δια τούτο σας λέγω, όταν έλθουν αι τέσσαρες εικοσιπεντάδες, ήγουν όταν περάσουν από τώρα (σ.σ.δηλ. το 1815) εκατόν χρόνοι, (σ.σ. δηλ. το 1915) τότε τι έχει να γένη η μοναδική πολιτεία• και ακόμη από τότε όταν περάσουν άλλαις τρεις εικοσιπεντάδες, ήγουν άλλα εβδομήκοντα πέντε έτη, (σ.σ.δηλ. το 1990) εκείνοι οπού θα περιπατούν εις τα μέσα του ογδόου αιώνος ήγουν εις τας επτά ήμισυ χιλιάδας, άρά γε ωσάν τι ταραχή θέλει γίνη τότε από το τέρταρτον έως το πέμπτον, ήγουν από τας 7400, έως 7500 έτη•..............»
«...η πορνεία, η μοιχεία, η αρσενοκοιτεία, ο φόνος, η αρπαγή, η κλεψία, η αδικία, το ψεύδος η τυραννία, η πώλησις και αγόρασις του ανθρώπου, να αγοράζουν παιδία και κοράσια και να τα πορνεύουν μέσα εις τους δρόμους, να κάμνουν από ότι έκαμναν πρότερον πριν του κατακλυσμού δεκαπλασίως περισσότερον, ... διότι τόσον πονηρά θέλει γίνη η ανθρώπινος φύσις τότε....»
(Ανέκδοτον Χειρόγραφον Οσίου Νείλου του Μυροβλήτου)
Επίσης καυτηριάζει πάρα πολύ αυστηρά την ηθική και πνευματική κατάπτωση των κληρικών και πνευματικών των εσχάτων χρόνων, των ιερέων και αρχιερέων του 20ου αιώνα, λέγοντας ότι θα είναι άνδρες κενόδοξοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, ανήθικοι μη γνωρίζοντες παντελώς την δεξιάν οδόν από την αριστεράν, ότι θα αγοράζουν με χρήματα τα αξιώματά τους, (σιμωνία) ότι επειδή οι ίδιοι θα είναι φαυλόβιοι-ανήθικοι, θα έχουν κοντά τους υποτακτικούς όμοιούς τους «όμοιος ομοίω αεί πελάζει», ότι δεν θα ενδιαφέρονται καθόλου δια τα λογικά πρόβατα του Κυρίου μας, τα οποία μάλιστα οι ίδιοι θα παραδίδουν εις τους νοητούς λύκους, ότι θα εκμεταλλεύονται ποικιλοτρόπως το ποίμνιο τους, ότι οι πιστοί δεν θα βρίσκουν πουθενά καλούς και σωστούς πνευματικούς δια να εξομολογηθούν και να τους καθοδηγήσουν και ότι εξ αιτίας αυτών των αναξίων ποιμένων θα χάνονται πολλές ψυχές για τις οποίες και θα δώσουν φρικτό λόγο στον Θεό, θυμίζοντάς μας εν πολλοίς τις Προφητείες του Ιερεμία και Ιεζεκιήλ που λέγουν:
«Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα μου...» (Ιερεμίας ιβ’, 10)
«ω ποιμένες Ισραήλ, μη βόσκουσι ποιμένες εαυτούς; ου τα πρόβατα βόσκουσιν οι ποιμένες; ιδού το γάλα κατέσθετε και τα έρια περιβάλλεσθε και το παχύ σφάζετε και τα πρόβατά μου ου βόσκετε. το ησθενηκός ουκ ενισχύσατε και το κακώς έχον ουκ εσωματοποιήσατε και το συντετριμμένον ου κατεδήσατε και το πλανώμενον ουκ επεστρέψατε και το απολωλός ουκ εζητήσατε και το ισχυρόν κατηργάσασθε μόχθω. και διεσπάρη τα πρόβατά μου δια το μη είναι ποιμένας και εγενήθη εις κατάβρωμα πάσι τοις θηρίοις του αγρού. .. δια τούτο, τάδε λέγει Κύριος Κύριος• ιδού εγώ επί τους ποιμένας και εκζητήσω τα πρόβατά μου εκ των χειρών αυτών ....» (Ιεζεκιήλ κεφ. ΛΔ’)» και «το αίμα αυτών εκ των χειρών σας εκζητήσω...»
«ω ποιμένες Ισραήλ, μη βόσκουσι ποιμένες εαυτούς; ου τα πρόβατα βόσκουσιν οι ποιμένες; ιδού το γάλα κατέσθετε και τα έρια περιβάλλεσθε και το παχύ σφάζετε και τα πρόβατά μου ου βόσκετε. το ησθενηκός ουκ ενισχύσατε και το κακώς έχον ουκ εσωματοποιήσατε και το συντετριμμένον ου κατεδήσατε και το πλανώμενον ουκ επεστρέψατε και το απολωλός ουκ εζητήσατε και το ισχυρόν κατηργάσασθε μόχθω. και διεσπάρη τα πρόβατά μου δια το μη είναι ποιμένας και εγενήθη εις κατάβρωμα πάσι τοις θηρίοις του αγρού. .. δια τούτο, τάδε λέγει Κύριος Κύριος• ιδού εγώ επί τους ποιμένας και εκζητήσω τα πρόβατά μου εκ των χειρών αυτών ....» (Ιεζεκιήλ κεφ. ΛΔ’)» και «το αίμα αυτών εκ των χειρών σας εκζητήσω...»
«....και θέλει δυστυχεύση και η εκκλησία του Χριστού από αρχιερείς και ποιμένας και πνευματικούς καθώς από τώρα (δηλ. το 1815) ήρχισε. και ύστερον από αυτήν την δυστυχίαν θα γεννηθή ο ακάθαρτος (Αντίχριστος)...»
«... τώρα σας ερωτώ, όταν ο σκύλος, ο φύλαξ, εσυντροφίασε με τον λύκον, και το σκυλότεκνον με τα λυκόπουλα μέσα εις την μάνδραν, ωσάν τι φθοράν έκαμαν εις τα πρόβατα; αλλ’ άρά γε όταν έλθη ο ποιμήν και εύρη την ποίμνην του καταφαγωμένην, άρά γε ποίαν εκδίκησιν έχει να κάμη εις τον σκύλον και εις το σκυλότεκνον; ήγουν τι εκδίκησιν έχει να κάμη ο δίκαιος κριτής εις τους τοιούτους αρχιερείς και πνευματικούς οπού απώλεσαν και απωλούν τόσας και τόσας ψυχάς;...»
( σ.σ. σύμφωνα με τον άγιον στο συγκεκριμένο παράδειγμα που αναφέρει, σκύλος είναι ο αρχιερεύς, λύκος ο σατανάς, σκυλότεκνον ο πνευματικός, λυκόπουλον οι δαίμονες)
«... οι αρχιερείς εργάζονται την αρπαγήν της αδικίας, και αδικούν και αρπάζουν την επαρχίαν τους με αργύριον και χρυσίον, δια δόξαν και έπαινον και πλούτον• η ακαθαρσία της σαρκικής ορέξεως του σκύλου, ομοιάζει με τους ιερείς και ιερομονάχους οπού έχουν εμπόδιον και δεν παραιτούνται από την ιεροπραξίαν• μακροθυμεί ο Θεός, καθώς ο αυθέντης του σκύλου, δια να διορθωθή ο σκύλος, αλλ’ όταν δεν γίνεται διόρθωσις, τότε αφίνει το πονηρόν τόξον του θανάτου, και θανατώνονται με την πονηρίαν τους• ως το, θάνατος αμαρτωλών πονηρός...»
"... δια τούτο οι υποτακτικοί του νυν καιρού εξέκλιναν εις την απώλειαν με τόσην ευκολίαν εξ αιτίας των φαυλοβίων γερόντων τους και πνευματικών...»
Αναφέρεται επίσης στην γέννηση και τον ερχομών του Αντίχριστου, με συγκεκριμένες χρονολογίες, εν αντιθέσει με κάποιους άλλους που ισχυρίζονται δήθεν, ότι η Εκκλησία μας και οι Άγιοί μας δεν γράφουν και δεν ορίζουν ημερομηνίες, ενώ δεν είναι αλήθεια, αφού και ο Προφήτης Δανιήλ στο 9ο και 12ο κεφ. και ο Άγιος Νήφων Επίσκοπος Κωνσταντιανής στο όραμα του για το τέλος του κόσμου, και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στην τέταρτη Διδαχή του και αλλού, και ο Άγιος Μητροπολίτης Άρτης Δαμασκηνός ο Στουδίτης στο λόγο του για την 25η Μαρτίου, και ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, και ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής και πολλοί άλλοι Άγιοι αναφέρουν συγκεκριμένες ημερομηνίες και χρονολογίες δια τα ίδια σημαντικά γεγονότα.
Αναφέρει ακόμη πότε θα έλθει ο Αντίχριστος, γιατί θα έλθει, τι θα πράξει, πως θα κυβερνήσει ολόκληρον τον κόσμον, πως θα σφραγίσει τον κόσμο με το σύμβολό-όνομα-έμβλημα του «666» και ποιό θα είναι το τέλος του.
Ταυτόχρονα αναφέρεται και στον ερχομών των Προφητών Ηλία, Ενώχ και Ιωάννου του Θεολόγου, οι οποίοι θα έλθουν δια να καταγγείλουν και στηλιτεύσουν τον Αντίχριστον, τα όργανά του και όλους τους συμβιβασθέντας και προδώσαντας ιερείς και αρχιερείς, οι οποίοι θα βγάζουν τρελούς και γραφικούς και εκτός «εκκλησίας» τους Προφήτας, προσπαθώντας μάλιστα να τους εξοντώσουν λόγω του μεγάλου και αυστηρού ελέγχου που θα δέχονται απ αυτούς, αλλά ματαίως.
Θα έλθουν ακόμη δια να στηρίξουν και να οδηγήσουν τους πιστούς, στα δύσκολα αυτά χρόνια της πλάνης και αποστασίας. Αφού δε κηρύξουν επί 3 ½ χρόνια, χωρίς να μπορεί κανείς να τους πειράξει, στην συνέχεια θα λάβουν μαρτυρικό θάνατο από τον Αντίχριστον και τα όργανά του.
Τέλος δε, αναφέρεται στον ερχομό της ενδόξου Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου μας, την οποία και αυτή οριοθετεί κάπου στα μέσα του 8ου αιώνος, δηλαδή όπως ο ίδιος ερμηνεύει γύρω στο 2000 μ.Χ.
Αυτά και πολλά άλλα σημαντικά, συγκλονιστικά και αποκαλυπτικά θα διαβάσει κανείς μέσα εις το ανέκδοτον αυτό Χειρόγραφο του Αγίου Όρους.
Ο κάθε δε καλοπροαίρετος αναγνώστης διαβάζοντάς το, θα νιώσει δέος και θα αποκομίσει μεγάλη πνευματική ωφέλεια, θα αισθανθεί έντονα την χάρη του Θεού, και θα νιώσει γαλήνια, κατανυκτικά, ενώ η ψυχή του θα τραφεί με γνήσια και αληθινή πνευματική τροφή, η οποία και σπανίζει, για να μην πω ότι έχει εκλείψει στις ημέρες μας..
«ιδού ημέραι έρχονται λέγει Κύριος και εξαποστελώ λιμόν επί την γην, ου λιμόν άρτου ουδέ δίψαν ύδατος, αλλά λιμόν του ακούσαι τον λόγον Κυρίου... και από βορρά έως ανατολών περιδραμούνται ζητούντες τον λόγον Κυρίου και ου μη εύρωσιν...» (Προφ. Αμώς η’, 11-13)
Ταυτόχρονα δε, θα ένισχυθεί περισσότερο η πίστη του, αφού πάρα πολλά απ’ όσα προφήτεψε ο Άγιος Νείλος και υπάρχουν μέσα στο ανέκδοτο αυτό χειρόγραφον, έχουν ήδη γίνει και πραγματοποιηθεί στο μεγαλύτερο μέρος τους, αποδεικνύοντας έτσι το μεγαλείο της Πίστεώς μας και την μοναδική Αλήθεια του Ευαγγελίου μας και το ότι ο Θεός μας Ιησούς Χριστός είναι «χθες, σήμερον ο αυτός εις τους αιώνας».
Ενδεικτικώς και μόνον, δια πίστωση όλων των ανωτέρω και προς άρση κάθε αμφιβολίας, κάποιων ίσως δύσπιστων αναγνωστών, αναφέρουμε ορισμένες Προφητείες του Αγίου και οι οποίες πράγματι επαληθεύτηκαν, όπως αποδεικνύεται από την καταγεγραμμένη ιστορία του αγίου Όρους.
Προφητείες του Οσίου Νείλου εν έτη 1815
δια πολλά δεινά και τιμωρίες που θα περάσουν οι Αγιορείτες Μοναχοί ένεκα των αμαρτιών τους και της αμετανοησίας τους.
Η επαλήθευση αυτών των Προφητικών λόγων του Οσίου Νείλου
«...Εν έτει 1825, Φεβρουαρίου 27η η εν αγίω Όρει κατάστασις διετέλει εν αθλιότητι. Πιστήν δ’ απεικόνισιν αυτής λαμβάνομεν εξ επιστολής του Μοναχού Νικηφόρου, απευθυνομένης προς γνωστόν αυτού......... και εχούσης ώδε:
«... ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ...»
«...Εν έτει 1888 η ιερά Κοινότης ιδούσα ότι το αρχαίον καθεστώς ήρξατο να καταρρέη ένεκα της μετατροπής του βίου των κελλιωτών και των υπ’ αυτών ανεγειρομένων μεγάρων, ...και μεγαλοπρεπών Ναών και συνήγαγον εν αυτοίς σμήνη όλως αγνώστου προελεύσεως ρασοφόρων ...εκμεταλλευόμενοι τα αγαθά αισθήματα ...ορθοδόξων, παρ’ ων λαμβάνουσι χρήμα προς ευζωίαν και συνεπώς προς έκλυσιν του μοναχικού βίου, κατήγγειλε ταις ιεραίς Μοναίς τα άτοπα και δυσάρεστα ταύτα...
«...Αι ιεραί Μοναί την ταχίστην δέον να θέσωσιν εις εφαρμογήν τα ανωτέρω, άλλως εχέτωσαν υπ’ όψει ότι αυταίς χερσίν ετοιμάζουσι τα σάβανα και την κηδείαν του δια πολλής τιμής αγομένου και ανά τα στόματα πάντων μετά τόσου κόμπου και τόσης υπερηφανίας περιφερομένου καθεστώτος. (ένθα ανωτέρω, σελ. 238-239)
Με πόνο ψυχής λοιπόν και μεγάλη θλίψη και οδύνη, αφού τα όσα λέγει και προφητεύει για το Άγιον Όρος και ολόκληρο τον κόσμο ο Άγιος Νείλος, είναι πολύ δυσάρεστα, θλιβερά και απογοητευτικά για όλους μας, σας παραδίδουμε αυτούσιο το ανέκδοτο αυτό χειρόγραφον του Αγίου Όρους, σε πανομοιότυπη ανασταλτική ανατύπωση, χωρίς να προσθέσουμε η να αφαιρέσουμε το παραμικρό, ούτε κεραία η κόμμα, χωρίς να κάνουμε οποιαδήποτε επέμβαση, μικρή η μεγάλη επί του κειμένου του χειρογράφου, εκτός από την σχετική ηλεκτρονική επεξεργασία των σελίδων που περιλαμβάνει, ανάλογες ρυθμίσεις δια τον φωτισμό των γραμμάτων και των σελίδων, την καλυτέρευση κάποιων γραμμάτων, λέξεων και φράσεων που δεν εδιαβάζοντο καλώς και την αφαίρεση διαφόρων ξένων στοιχείων, μαύρων στιγμάτων, γραμμών, και σχημάτων, τα οποία είχαν προστεθεί εις το χειρόγραφον λόγω της παλαιότητος και εδυσχέρενον την ανάγνωση αυτού.
Ζητάμε δε την κατανόησιν και την συγγνώμην των αναγνωστών δια όσα σημεία, λόγω της παλαιότητος του χειρογράφου, είναι μισοσβησμένα και δυσανάγνωστα, καθώς και δια άλλες τυχόν ελλείψεις και παραλείψεις της παρούσης εκδόσεως.
Τέλος ευχώμεθα δε και προσευχώμε θα μέσα από τα βάθη της ψυχής μας η μελέτη όλων αυτών των λόγων, διδαχών, προτροπών και προφητειών του Οσίου Νείλου, να μας ωφελήσουν ουσιαστικά. Να μας οδηγήσουν σε ειλικρινή μετάνοια. Να μας φωτίσουν πνευματικά. Να μας διελευκάνουν πολλά αμφιλεγόμενα σημεία. Να μας δείξουν τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε και τι πρέπει να κάνουμε και τέλος να μας δώσουν δύναμη και θάρρος για να αγωνιστούμε εναντίον του Αντιχρίστου και των οργάνων του, μη δεχόμενοι επ’ ουδενί, για οποιοδήποτε αντάλλαγμα, το χάραγμα και την σφραγίδα του με τον επάρατον αριθμόν και σύμβολόν του, 666, μένοντας πιστοί «άχρι θανάτου» εις τον μόνον αληθινόν Κύριόν και Θεόν μας, τον Θεάνθρωπον Ιησούν Χριστόν.
Ας μην ξεχνάμε δε, όπως αποδεικνύεται (μέσα από πλήθος στοιχείων και αποδείξεων, από αγιογραφικά και αγιοπατερικά κείμενα και προφητείες που ξεπερνούν τις χίλιες) στο ταπεινό μας βιβλίο «Ο Αντίχριστος Ήλθεν 1983, 2013», ότι το Τέλος του κόσμου έρχεται το έτος 2018 και αλλοίμονον σε όλους μας, αφού ο Αντίχριστος έχει ήδη γεννηθεί, σύμφωνα και με τον Άγιον Νείλον, και σε λίγα χρόνια, το 2013, σε ηλικία μόλις 30 ετών, (γι’ αυτό και σιγά σιγά όλοι οι Πρόεδροι και αρχηγοί κομμάτων, κρατών και διαφόρων άλλων διεθνών οργανώσεων θα είναι νέοι στην ηλικία) θα παρουσιαστεί δημοσίως δια να κυβερνήσει ολόκληρο τον κόσμο για 7 περίπου χρόνια, είτε το πιστεύουν κάποιοι είτε όχι, είτε συμφωνούν είτε όχι. Άλλωστε το 2013 δεν είναι καθόλου μακριά, γι’ αυτό «κοντός ψαλμός αλληλούϊα»...
Ας μετανοήσουμε λοιπόν όλοι μας πριν είναι πολύ αργά διότι «ήγγικεν γαρ η Βασιλεία των ουρανών» και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός «εγγύς εστίν επί θύραις».
Όσοι δε πιστοί έχουμε ακόμη απομείνει στην Βαβυλώνα τούυ σύγχρονου κόσμου, την «πόρνη την μεγάλη» (Αποκ. ιθ’, 2) ας θωρακιστούμε με τις εντολές του Χριστού και ας οπλιστούμε με πίστη, ελπίδα, αγάπη και υπομονή μένοντας πιστοί «εις όσα μάθαμε και διδαχθήκαμε με πολλές αποδείξεις...» (Β’Τιμ. γ’, 14) από την Αγία Γραφή, Παλαιά και Καινή Διαθήκη και από όλους τους Αγίους και θεοφόρους Πατέρες μας.
Ας κλείσουμε τα αυτιά μας σε όλους τους σύγχρονους πλάνους και αιρετικούς.
Ας κλείσουμε τα αυτιά μας σε όλους τους σύγχρονους ψευτοαγίους και
ψευτομεσσίες, ψευτοδιδασκάλους, ψευτοπροφήτες και ιδιαίτερα ψευτοτηλεπροφήτες και ψευτοπροφήτες τύπου Τραχωνίου.
Ας κλείσουμε τα αυτιά μας σε όλους τους σύγχρονους πλανεμένους μεγαλοσχήμονες κληρικούς και πνευματικούς, οι οποίοι αποκοιμίζουν τους πιστούς λέγοντας τους ότι αυτό δεν πειράζει, εκείνο δεν είναι τίποτε, το άλλο δεν μας ενοχλεί και μη φοβάστε «έχουν γνώση οι φύλακες» κοιμηθείτε «ήσυχοι» και μην ανησυχείτε για τίποτε όλα βαίνουν καλώς...
Για όλους αυτούς ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός μας βροντοφωνάζει:
«Ακούσατε λαοί, φυλαί, γλώσσαι, άνδρες γυναίκες και παίδες, πρεσβύται, νεανίσκοι τε και νήπια, το έθνος των Χριστιανών το άγιον. Ει τις ευαγγελίζηται υμάς παρ’ ο παρέλαβεν η καθολική Εκκλησία παρά των Αγίων Αποστόλων, Πατέρων και Συνόδων και μέχρι του νυν διεφύλαξε, μη ακούσητε αυτού, μηδέ δέξησθε την συμβουλήν του όφεως, ως εδέξατο Εύα και ετρύγησεν θάνατον. Καν Άγγελος καν Βασιλεύς καν Πατριάρχης, καν Αρχιερεύς καν ιερεύς... κλείσατε τας ακοάς...» (P.G. 94, 1288)
Να διευκρινιστεί δε προς αποφυγήν κάθε παρεξηγήσεως, πως σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζουμε, ότι σήμερα δεν υπάρχουν, έστω και ελάχιστοι, σωστοί, τίμιοι, ηθικοί και ενάρετοι ιερείς και μοναχοί. Ασφαλώς και υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν μέχρι συντέλειας του αιώνος.
Ας κλείσουμε ακόμη τα αυτιά μας σαν τον Οδυσσέα, στις σύγχρονες ελκυστικές και σαγηνευτικές Σειρήνες, απ’ όπου δήποτε και αν προέρχονται αυτές, οι οποίες μας προσκαλούν καθημερινά με πολλούς τρόπους δια να δοκιμάσουμε διάφορους «καρπούς», οι οποίοι θα μας προσφέρουν μεν ολίγη προσωρινή και ψεύτικη χαρά, θα έχουν ως αποτέλεσμα όμως, να μας θανατώσουν πνευματικά και να μας απομακρύνουν από την Αλήθεια και τον Κύριόν μας.
Εις πείσμα δε όλων εκείνων που έθελοτυφλούν και δεν θέλουν να ακούνε λέξη για το ότι έρχεται η Δεύτερη Παρουσία του Κυρίου μας, επειδή δεν πιστεύουν καθόλου η έχει ξεθωριάσει μέσα τους το δόγμα της αιωνίου ζωής η έχουν ξεχάσει τελείως τον προορισμό τους, αφού έχουν προσκολληθεί σαν τα στρείδια επάνω στις πέτρες, στα γήϊνα και υλικά αγαθά και σ’ όλες τις απολαύσεις, εφαρμόζοντας το δόγμα, ως άλλοι άθεοι και ειδωλολάτρες, «φάγωμεν, πίωμεν αύριον γαρ αποθνήσκωμεν», εμείς ας περιμένουμε με χαρά τον ερχομόν του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος μας φωνάζει, «ιδού έρχομαι ταχύ. μακάριος ο τηρών τους λόγους της προφητείας του βιβλίου τούτου...» (Αποκ. κβ’, 7) αναφωνόντας Του με πίστη «Ναι έρχου Κύριε Ιησού» (Αποκ. κβ’ 20).
«Ναι έρχου, Κύριε Ιησού» δια να βάλεις τέλος σ’ αυτή την υποκρισία, σ’ αυτή την ανηθικότητα, σ’ αυτή την αδικία, σ’ αυτό το ψέμα, σ’ αυτή την κακία και σ’ αυτή την δυστυχία.
«Ναι έρχου, Κύριε Ιησού», δια να βάλεις τέλος σ’ αυτή την αποστασία και την μεγάλη προδοσία της Πίστεώς μας και μάλιστα από μεγαλοσχήμονες κληρικούς που «φορούν δορά προβάτου έσωθεν δε εισίν λύκοι άρπαγες».
«Ναι έρχου, Κύριε Ιησού», πριν είναι πολύ αργά και δεν υπομείνουν μέχρι τέλους τα λογικά πρόβατά σου, αφού σύμφωνα με τον λόγον Σου στα έσχατα χρόνια θα «πλανηθούν ει δυνατόν και οι εκλεκτοί» (Ματθ. κδ’, 24).
«Ναι έρχου, Κύριε Ιησού», πριν είναι πολύ αργά και εκλείψει η πίστη από τις ψυχές των ανθρώπων, λόγω της μεγάλης συγχύσεως, πλάνης, αμαρτίας και αποστασίας, αφού σύμφωνα με τους αδιάψευστους λόγους Σου μας λέγεις, «άραγε όταν θα έλθω ξανά θα εύρω την πίστη επί της γης;» (Λουκ. ιη’, 8).
«Ναι έρχου, Κύριε Ιησού», δια να «κρίνεις ζώντας και νεκρούς» και να αποδώσης Δικαιοσύνη εις όλους, λέγοντας εις μεν τους αδίκους: «Πορεύεσθε απ’ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού....» (Ματθ. κε’, 41)
εις δε τους δικαίους: «Δεύτε οι Ευλογημένοι του Πατρός μου κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου...» (Ματθ. κε’, 34)
Πηγή:agioskosmas.gr
voicenews.gr
COMMENTS