Η ιστορία τραβάει από παλιά. Tόσο παλιά, που κοντεύει να καλύψει σχεδόν έναν ολόκληρο αιώνα. Η ιστορία του πετρελαίου ξεκινά στις 28 Α...
Η ιστορία τραβάει από παλιά. Tόσο παλιά, που κοντεύει να καλύψει σχεδόν έναν ολόκληρο αιώνα. Η ιστορία του πετρελαίου ξεκινά στις 28 Αυγούστου του 1928 στα υψίπεδα της Σκωτίας με μια μυστική συνάντηση τριών ανδρών στο κάστρο Achnacarry.
Ο ένας ολλανδός, ο Henry Deterding, που μαζί με έναν πολύ πλούσιο πλοιοκτήτη δημιούργησαν τη Royal Dutch Shell. Ο δεύτερος ήταν ένας αμερικανός, ο Walter C. Teagle, που εκπροσωπούσε την εταιρεία Standard Oil του John D. Rockefeller, του ιδρυτή της εν λόγω εταιρείας, η οποία αργότερα μετονομάστηκε σε Exxon. Ο τρίτος άνδρας ήταν ο Sir John Cadman, διευθυντής της αγγλο-περσικής εταιρείας πετρελαίου, που αργότερα μετασχηματίστηκε στη γνωστή μας BP.
H ζήτηση για πετρέλαιο ήταν τεράστια με την ραγδαία άνοδο της αυτοκινητοβιομηχανίας και οι προοπτικές για υπέρογκα κέρδη εξαιρετικές. Οι τρεις λοιπόν άνδρες αποφάσισαν να σταματήσουν τις μεταξύ τους ανταγωνιστικές πρακτικές και να ενωθούν σε μια κοινοπραξία, που θα τους επέτρεπε να ελέγχουν τις ζώνες παραγωγής πετρελαίου, τις τιμές πώλησης και γενικά όλη την παραγωγή ενέργειας του πλανήτη.
Σύντομα, άλλες τέσσερις
εταιρείες ενώθηκαν με τις εταιρείες, που αυτοί οι άνθρωποι εκπροσωπούσαν, κι
έτσι σχηματίστηκαν οι «Επτά Αδελφές», που περιγράφει ο Anthony Sampson
στο ομώνυμο βιβλίο του (Exxon, Shell, BP, Mobil, Texaco, Gulf και Chevron).
Τότε, ξεκινά το γεωπολιτικό παιχνίδι, που συνεχίζεται τόσο έντονα στις μέρες
μας.
Ήταν το 1953, όταν οι αμερικάνοι μαζί με τα τσιράκια τους, τους βρετανούς, αποφάσισαν να ρίξουν από την εξουσία έναν κοσμικό ηγέτη στο Ιράν, έναν μορφωμένο ηγέτη, που βλέποντας τα γεωπολιτικά παιχνίδια να εξελίσσονται με αποικιακό τρόπο στη χώρα του με το Σάχη να λειτουργεί ως εντολοδόχος των αδίστακτων πετρελαϊκών εταιρειών της Δύσης, εθνικοποίησε τις πετρελαιοπηγές του Ιράν. Λεγόταν Μοχάμεντ Μοσαντέκ. Σπουδαγμένος στη Γαλλία και την Ελβετία με πτυχίο στις πολιτικές επιστήμες και διδακτορικό στη νομική, γόνος αριστοκρατικής οικογένειας. Θερμός θιασώτης μιας συνταγματικής διακυβέρνησης, αδιάφθορος και θερμός υποστηρικτής των συμφερόντων του λαού του Ιράν, δεν δίστασε να τα βάλει με τα συμφέροντα της Δύσης και να δουλέψει συστηματικά για μια χώρα ανεξάρτητη με οικονομική αυτάρκεια και έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών της πηγών. |
Το περιβόητο βιβλίο
του Anthony Sampson για τις «Επτά Αδελφές». |
Ο Μοχάμεντ Μοσαντέκ γεννήθηκε στην Τεχεράνη. Υπήρξε γόνος αριστοκρατικής και πολιτικής οικογένειας. Ο πατέρας του ήταν υπουργός Οικονομικών και η μητέρα του μέλος της βασιλικής οικογένειας των χαζάρων. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Παρίσι και ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στη Νομική σχολή του πανεπιστημίου Νεσατέλ της Ελβετίας. Διατέλεσε πρωθυπουργός του Ιράν την περίοδο 1951-1953. Ανατράπηκε με πραξικόπημα, που οργανώθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και το Ηνωμένο Βασίλειο.
|
Αυτό όμως που δεν υπολόγισε καλά η Δύση ήταν ο ανεξέλεγκτος θρησκευτικός φανατισμός των Αγιατολάδων, που από σύμμαχος των δυτικών έγινε ο φανατικότερος εχθρός τους. Τότε, η Δύση στράφηκε στον άγνωστο εκείνα τα χρόνια Σαντάμ Χουσεΐν χρηματοδοτώντας τον να ξεκινήσει έναν πόλεμο εναντίον του Ιράν. Την ίδια χρονική περίοδο, οι ΗΠΑ αποφασίζουν να ενισχύσουν τον Οσάμα Μπιν Λάντεν και την Αλ Κάιντα, για να πολεμήσουν τους σοβιετικούς στο Αφγανιστάν θέλοντας να μην επιτρέψουν την εξάπλωση του κομμουνισμού. Σε κάποια ταινία «Ράμπο», οι «αγωνιστές» Ταλιμπάνεμφανίζονται ως σύμμαχοι των ΗΠΑ και μάλιστα πάνω σ’ ένα «ηρωικό» περίγραμμα.
Τα πράγματα δεν
εξελίσσονται όμως και πάλι όπως θα ήθελε η Δύση μακροπρόθεσμα. Οι ΗΠΑ δεν
θέλουν το καθεστώς του Άσαντ στη Συρία και αποφασίζουν να το
στοχοποιήσουν. Τι κάνουν λοιπόν; Δημιουργούν όλες τις προϋποθέσεις για τη
δημιουργία τουISIS σε όλη τη Μέση Ανατολή. Οικούρδοι,
φανατικοί εχθροί του ISIS, θεωρούνται από τις ΗΠΑ τρομοκράτες και η Τουρκία ενισχύεται
για να τους εξαφανίσει (άλλο που δεν ήθελε βέβαια και η Τουρκία). Όταν όμως
το χαλιφάτο του ISIS γίνεται ανεξέλεγκτο, τότε οι κούρδοι βαπτίζονται
«σύμμαχοι» και παίρνουν τεράστια κονδύλια από τις ΗΠΑ, για να δημιουργήσουν
χερσαίες δυνάμεις και να πολεμήσουν τους ISIS.
Ας δούμε όμως, τα τελευταία τεκταινόμενα λίγο πιο αναλυτικά. Από το Μάρτη του 2011, οι ΗΠΑ κρίνουν πως ο Μπασάρ Αλ Άσαντ λειτουργεί ενάντια στα γεωπολιτικά τους συμφέροντα, μιας και αυτός βρίσκεται σε πολύ πιο αγαστή σχέση με τη Ρωσία του Πούτιν. Δημιουργούν λοιπόν, έναν εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, που αρχικά ξεκίνησαν ως αντικαθεστωτικές εξεγέρσεις. |
 Όταν οι Ταλιμπάν ήταν οι καλοί. |
Στην αρχή διαφαινόταν, πως οι αντικαθεστωτικοί θα κατάφερναν να ανατρέψουν τον Άσαντ, αλλά στην πορεία, ο κυβερνητικός στρατός έκανε την ανατροπή και άρχισε να κερδίζει έδαφος. Είναι ακριβώς τότε, που δημιουργείται ο ΙSIS. Τυχαίο; Στην αρχή ο ΙSIS εμφανίζεται ως μια «Ισλαμική Πολιτεία του Ιράκ και της Συρίας», για να μετονομαστεί σε Παγκόσμιο Ισλαμικό Χαλιφάτο.
Οι ηγέτες του ISIS, που προέρχονται ─οι περισσότεροι τουλάχιστον─ από το πρώην καθεστώς του Σαντάμ, φιγουράρουν όχι μόνο με πολύ άρτιο εξοπλισμό, ολοκαίνουργια στρατιωτικά οχήματα και τζιπ, αλλά και με πολύ μεγάλο πορτοφόλι, που τους επιτρέπει να εξαπλώνουν τη προπαγάνδα τους, να στρατολογούν μαχητές απ’ όλο τον κόσμο.
 H CIA παραδέχεται την ανάμειξή της στο πραξικόπημα του Ιράν. |
Ο στόχος του
υποκινούμενου ISIS μπορεί να είναι ο φιλορώσος Άσαντ, αλλά αυτό δεν πρέπει να
καταστεί απολύτως εμφανές. Πρέπει το ISIS να δημιουργήσει ένα κλίμα
τρομοκρατίας κατά των «αλλόθρησκων» χριστιανών, για να απoδυναμώσει τον
Πούτιν και να τον αναγκάσει να συμφωνήσει στο να ξεφορτωθούν οι αμερικάνοι
τον Άσαντ και συνεπώς να ξαναμοιράσουν με πιο ευνοϊκό τρόπο γι’ αυτούς τη
γεωπολιτική τράπουλα.
Είναι απορίας άξιο πώς ένας φανατικός ισλαμιστής όπως ο Άσαντ, είναι εχθρός των επίσης φανατικών ισλαμιστών του ISIS. |
Είμαστε όλοι... |
Τα πράγματα
επιταχύνθηκαν, όταν οι ρώσοι αποφάσισαν να ελέγξουν τη περιοχή με πολεμικές
επιχειρήσεις σε απομακρυσμένο έδαφος. Το Ισραήλ αντιδρά αμέσως και ζητά από τις
ΗΠΑ να επέμβει το ΝΑΤΟ και να ελέγξει στρατιωτικά την περιοχή. Αμέσως οι ΗΠΑ
επικοινωνούν με τη Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, αλλά σκοντάφτουν πάνω
στην άρνησή τους για εμπλοκή σε κάποια πολεμική επιχείρηση.
Μετά όμως το συμβάν της 13ης Νοεμβρίου στο Παρίσι, οι αντιστάσεις της Γαλλίας κάμφθηκαν και όπως είδαμε στις 16 του Νοέμβρη, οι γάλλοι ξεκίνησαν τους βομβαρδισμούς στο έδαφος της Συρίας. Δεν θα είναι απίθανο, ότι σύντομα θα συρθούν πίσω από τις ΗΠΑ η Ιταλία με τη Ισπανία. Αν υπάρξουν τρομοκρατικές ενέργειες του ISIS σε αυτές τις χώρες, τότε είναι μάλλον σίγουρο, πως αυτό θα συμβεί.
Μετά όμως το συμβάν της 13ης Νοεμβρίου στο Παρίσι, οι αντιστάσεις της Γαλλίας κάμφθηκαν και όπως είδαμε στις 16 του Νοέμβρη, οι γάλλοι ξεκίνησαν τους βομβαρδισμούς στο έδαφος της Συρίας. Δεν θα είναι απίθανο, ότι σύντομα θα συρθούν πίσω από τις ΗΠΑ η Ιταλία με τη Ισπανία. Αν υπάρξουν τρομοκρατικές ενέργειες του ISIS σε αυτές τις χώρες, τότε είναι μάλλον σίγουρο, πως αυτό θα συμβεί.
Ζωγραφισμένος κόκκινος σταυρός σε τζαμί
στο Παρίσι, μετά τις επιθέσεις. |
Ο πόλεμος κατά του
ISIS είναι κατ’ ουσία μια δικαιολογία να δημιουργηθεί ο απόλυτος πανικός στη
Συρία και μέσα στο κουρνιαχτό των βομβαρδισμών και του πολέμου, ο Άσαντ να
εγκαταλείψει την εξουσία, αυτό δηλαδή που θέλουν οι ΗΠΑ. Δεν θα ήταν επίσης
απίθανο να δούμε αναζωπύρωση του ουκρανικού ζητήματος, έτσι πακέτο με όλα τα
άλλα, για να αναγκαστεί η Ρωσία, που εποφθαλμιά στο απώτερο μέλλον την
επαναπροσάρτισή της στη μεγάλη ρωσική αυτοκρατορία, την οποία οραματίζεται ο
Πούτιν, να μειώσει τις γεωπολιτικές της προσδοκίες.
|
Βέβαια, το κέρδος είναι διπλό για τις ΗΠΑ, που ποτέ δεν ήθελε μια ισχυρή και αυτόνομη Ευρώπη. Δεν είναι τυχαίο, πως η δημοτικότητα της Μέρκελ πέφτει ραγδαία. Η Μέρκελ είναι μέχρι στιγμής η κυρίαρχος του ευρωπαϊκού παιχνιδιού, κάτι, που ενοχλεί ιδιαίτερα τις ΗΠΑ. Ας θυμηθούμε, ότι ο υπουργός οικονομικών της Γερμανίας είχε πολλάκις απαγορεύσει στους αμερικανούς να ασχολούνται με τα οικονομικά ζητήματα της Ευρώπης. Η εισροή όμως των προσφύγων στην Ε.Ε. όχι μόνο αποδυναμώνει τη Μέρκελ, αλλά ενισχύει κι όλα τα εθνικιστικά, φασιστικά και ευρωσκεπτικιστικά κόμματα. Τάσεις απόσχισης σε αρκετές χώρες είναι εμφανέστερες τώρα πολύ περισσότερο. Παράδειγμα, η Καταλονία. Δεν είναι λίγοι αυτοί, που πιστεύουν πως η Ε.Ε. σύντομα θα καταρρεύσει.
Τι άλλο θέλουν οι ΗΠΑ; Την ενδυνάμωση του γεωπολιτικού ρόλου της Τουρκίας, ενός εξ ορισμού αντιπάλου της Ρωσίας και της πρώην ΕΣΣΔ. Είναι πασιφανές, πως οι ΗΠΑ κωφεύουν στη μαζική εισροή μεταναστών από τη Συρία και το Αφγανιστάν σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ακόμα μια φορά, η ανίκανη ηγεσία της Ε.Ε. πιάστηκε στον ύπνο. Οι ευρωπαϊκές ηγεσίες αντιλήφθηκαν βέβαια, πως οι τούρκοι δουλέμποροι εναποθέτουν τους πρόσφυγες στα νησιά της Ρωμιοσύνης υπό την αιγίδα και τις ευλογίες της τουρκικής ηγεσίας, αλλά είχαν την ψευδαίσθηση, πως το θέμα δεν τις αφορά. Όταν το θέμα διογκώθηκε, βρέθηκαν χωρίς ουσιαστικές επιλογές. Τώρα γονατίζουν μπροστά στο νεοεκλεγέντα (τυχαίο, ότι αναβαθμίστηκε και ενδυναμώθηκε τόσο πολύ ο Ερντογάν μέσω εκλογών και μάλιστα αυτή τη χρονική περίοδο;) τούρκο σουλτάνο, έτοιμοι να κάνουν όλων των ειδών τις παραχωρήσεις.
Και επειδή τα πράγματα πιέζουν ασφυκτικά, οι ευρωπαίοι είναι διατιθέμενοι να θυσιάσουν το «προτεκτοράτο» τους, το κρατίδιο της Ρωμιοσύνης. Οι εδαφικές αξιώσεις της γείτονος θα αυξηθούν, οι «γκρίζες ζώνες» θα πληθύνουν, οι καταχρεωμένοι ρωμιοί θα απειληθούν να μην προβάλλουν ιδιαίτερες αντιστάσεις και θα δημιουργηθεί για ακόμα μία φορά ένα κλίμα πολιτικής αστάθειας εντός του προτεκτοράτου, που μαζί με την οικονομική κρίση θα το καταστήσει ακόμα πιο ευάλωτο.
|
Εν κατακλείδι, όλα αυτά, που σήμερα βιώνουμε με τόσο ωμό τρόπο, οφείλονται κατά κύριο λόγο στα γεωπολιτικά παιχνίδια της Δύσης, η οποία θεώρησε, πως μπορεί να αποκομίσει οφέλη χωρίς να πληρώσει ένα υψηλά τίμημα κάποια στιγμή στο μέλλον.
Ήρθε λοιπόν η ώρα, που η Δύση θα θερίσει τις θύελλες από τους ανέμους, που η ίδια έσπειρε. Ο φόβος απλώνει για τα καλά τα φτερά του πάνω από την Ευρώπη, ένας νέος παγκόσμιος πόλεμος μας χτυπά τη πόρτα, η υποκινούμενη τρομοκρατία θα εξακολουθήσει να εξαπλώνεται και σύντομα θα τεθεί ξανά εκτός ελέγχου από αυτούς που την υποκίνησαν.
Οι παρενέργειες του σκοτεινού σχεδίου της Δύσης είναι πλέον μπροστά μας και τα πολύχρωμα κεράκια ρεσώ στα σημεία των δολοφονημένων πολιτών δεν μπορούν να βοηθήσουν σε τίποτα. Αθώοι πολίτες θα πληρώσουν και πάλι με τις ζωές τους την ανθρώπινη ακόρεστη δίψα για εξουσία.
Το μόνο, που μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα από το να γράψει ακόμα μια φορά μαύρες σελίδες στην ιστορία της, είναι να αντιληφθεί, πως η θρησκείες και οι εθνικιστικές ιδεολογίες είναι εφευρέσεις των απανταχού εξουσιαστών, για να ελέγξουν τις μάζες λοβοτομώντας τες.
COMMENTS