Το ΝΑΤΟ χρησιμοποιεί την Τουρκία ως δόλωμα και την διατάζει να καταρρίψει το ρωσικό μαχητικό

Το ΝΑΤΟ χρησιμοποιεί την Τουρκία ως δόλωμα και την διατάζει να καταρρίψει το ρωσικό μαχητικό

Θέλετε να μάθετε γιατί καταρρίφθηκε το ρωσικό Su-24; Συνεχίστε να διαβάζετε. 

γράφει ο Joe Quinn

Οι τρομοκράτες που στηρίζονται από την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία, τη Γαλλία, τη Βρετανία και τις ΗΠΑ δραστηριοποιούνται στη Συρία τα τελευταία 4 χρόνια σε μια προσπάθεια να ανατρέψουν την κυβέρνηση της χώρας. Η συμμορία αυτή θέλει να ξεφορτωθεί τον Άσαντ προκειμένου 1) να αντικαταστήσει το ρωσικό αέριο που φτάνει στην Ευρώπη με αυτό από το Κατάρ, 2) ενδεχομένως να δημιουργήσουν μέτωπο για μια τζιχαντική εισβολή η οποία θα έφερνε αποσταθεροποίηση και θα ασκούσε πίεση σε Ιράν και Ρωσία, και 3) να εξασφαλίσουν την τουρκική εδαφική ακεραιότητα και τον μακροπρόθεσμο ρόλο της ως ουδέτερη ζώνη στην περιοχή ώστε οι δυτικές δυνάμεις να μπορούν να λειτουργούν στη Μέση Ανατολή ατιμώρητοι. 

Άρα, εκ δυτικής απόψεως, ο γενικός στόχος είναι να απαλλαγούν από την ιστορική αντίσταση εναντίον του δυτικού ιμπεριαλισμού και του αντι-παναραβικού εθνικισμού ως εκπροσωπείται ή στηρίζεται από τα κράτη: Ρωσία, Ιράν, Ιράκ, Συρία και Λίβανο. Το Ισραήλ είναι φυσικά μεγάλος υποστηριχτής αυτής της «νέας Μέσης Ανατολής» γιατί χωρίς αυτήν, υπάρχει η περίπτωση να διαγραφεί από το χάρτη της γης ως εβραϊκό κράτος. Υπό αυτήν την προσπάθεια, η Τουρκία με τα μακροσκελή της σύνορα με τη βόρεια Συρία, έχει παίξει βασικό ρόλο στην εκπαίδευση, εξόπλιση και χρηματοδότηση τζιχαντιστών μισθοφόρων στον τετράχρονο πόλεμο εναντίον της Συρίας και του λαού της. 

Το Κουρδικό «πρόβλημα» της Τουρκίας 

Μετά τον 1^ο ΠΠ και τη πτώση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, η Τουρκία ως νεοσύστατο κράτος επέλεξε να στραφεί προς τη Δύση, όπου έπαιξε διχαστικό ρόλο βοηθώντας τους βρετανούς και τους αμερικάνους να καταστείλουν το αναδυόμενο αραβικό εθνικιστικό κίνημα. Ως μέρος της διαδικασίας αυτής, οι δυτικές δυνάμεις εφάρμοσαν το «διαίρει και βασίλευε» στις πρώην οθωμανικές περιοχές της Μέσης Ανατολής (ότι καλύτερο για να εκμεταλλευτούν τις πηγές πετρελαίου που έτυχε να κατέχουν αυτά τα κράτη), και οι κούρδοι, όπως πολλοί άλλοι γηγενείς λαοί της περιοχής, είδαν τους ανθρώπους τους και την πατρίδα τους να διαιρούνται. 

Το Κουρδιστάν (γραμμοσκιασμένη περιοχή) την εποχή της συνθήκης των Σεβρών (1920) μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των Δυτικών Συμμάχων

Η ενσωμάτωση των κουρδικών περιοχών της πρώην Ανατολίας στην Τουρκία βρήκε τους κούρδους ασύμφωνους αφού έλπιζαν για μια δική τους πατρίδα. Ανάμεσα στις δεκαετίες του '20 και του '30, πραγματοποιηθήκαν πολλές εξεγέρσεις εναντίον του τούρκικου ζυγού που καταπιέστηκαν βίαια από τις τουρκικές αρχές και η περιοχή κηρύχθηκε κλειστή στρατιωτική ζώνη με απαγόρευση για ξένους μεταξύ του 1925 και 1965. Η χρήση της κουρδικής γλώσσας απαγορεύτηκε, οι λέξεις κούρδοι και Κουρδιστάν διαγράφηκαν από λεξικά και ιστορικά βιβλία, και τους κούρδους τους ονόμασανΤούρκοι των Βουνών. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '80 και του '90 οι κούρδοι αυτονομιστές διεξήγαγαν ανταρτοπόλεμο εναντίον του τουρκικού στρατού στον οποίο έχασαν τη ζωή τους δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι. 

Ο Ερντογάν, ο Άσαντ και οι σύζυγοι τους σε πιο φιλικές στιγμές το 2009

Με την εκλογή του Ερντογάν ως πρωθυπουργό το 2003, η κατάσταση σταθεροποιήθηκε κάπως, όπως σταθεροποιήθηκαν και οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας-Συρίας αφού η συριακή κυβέρνηση δεσμεύτηκε ότι θα σταματούσε να περιθάλπει μαχητές του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ). Από το 2003 μέχρι το 2009 οι δυο χώρες υπέγραψαν σχεδόν 50 συμφωνίες συνεργασίας, ανακοίνωσαν τη δημιουργία του Senior Strategic Cooperation Council και διεξήγαγαν για πρώτη φορά τις από κοινού στρατιωτικές ασκήσεις τους. Το 2010, Τουρκία και Συρία υπέγραψαν μια ιστορική συμφωνία για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, που ακολουθήθηκε από τη συμφωνία αντι-εξέγερσης. Η Τουρκία ήταν ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Συρίας και τόσο στενή ήταν η σχέση των δυο χωρών, που το 2009 ο τούρκος ΥΠΕΞ Νταβούτογλου δήλωσε ότι με τη Συρία τους δένει η «κοινή μοίρα, η ιστορία και το μέλλον». 

Άρα, τι συνέβη τα τελευταία 6 χρόνια; Η σύντομη απάντηση είναι ότι κάποια στιγμή γύρω στο 2011, κατέστη σαφές στην κυβέρνηση Ερντογάν μέσω του ΝΑΤΟ ότι ο Άσαντ θα έβγαινε από το παιχνίδι με τον ένα τρόπο ή τον άλλο, και ότι η Συρία θα χωριζόταν σε ημιαυτόνομες περιοχές. Αυτό το σχέδιο μετέδιδε την απειλή για την πιθανή δημιουργία ενός αυτόνομου Κουρδιστάν που θα έπαιρνε μαζί του ένα τεράστιο κομμάτι τουρκικών εδαφών. Το εν λόγω σχέδιο περιγράφεται λεπτομερώς σε έγγραφο του 2015 από το Ινστιτούτο Brookings των ΗΠΑ με τίτλο, "Deconstructing Syria: A new strategy for America's most hopeless war," [Η αποδόμηση της Συρίας: Μια νέα στρατηγική για τον πιο απελπιστικό αμερικανικό πόλεμο] και σε άρθρο γνώμης του προέδρου του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, Richard Haas, με τίτλο, "Testing Putin in Syria" [Δοκιμάζοντας τον Πούτιν στη Συρία]. 

Έτσι, η τουρκική κυβέρνηση ήρθε αντιμέτωπη με μια επιλογή: να συμμαχήσει με το ΝΑΤΟ στην καταστροφή και το διαμελισμό της Συρίας για τη διασφάλιση της τουρκικής ακεραιότητας, ή να ζει με τον κίνδυνο να τη χάσει αν με κάποιο τρόπο η κυβέρνηση του Άσαντ κατάφερνε να ισχύσει εναντίον του στρατού των τζιχαντιστών της δύσης. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το ΝΑΤΟ διαβεβαίωσε τους τούρκους ότι το αποτέλεσμα ενός δημιουργημένου εμφυλίου πολέμου στη Συρία ήταν αναπόφευκτο, και αναμφίβολα θα ήταν αν η Ρωσία δεν αποφάσιζε να εμπλακεί πριν από δυο μήνες. 

Αυτό που φοβάται ότι θα χάσει ο Ερντογάν: Το Κουρδιστάν στην Τουρκία

Το αποτέλεσμα ήταν ότι τα τελευταία 4 χρόνια η Τουρκία αποτελεί τα εδάφη προετοιμασίας του δι' αντιπροσώπων στρατού μισθοφόρων του ΝΑΤΟ στη Συρία. Κανένας δεν έχει αμφιβολίες γι' αυτό, ούτε καν οι δυτικές κυβερνήσεις. Σε αυτό το ρόλο, δόθηκε στην Τουρκία το ελεύθερο για να αντιμετωπίσει την αναγεννημένη κουρδική μαχητικότητα (PKK, YPG). Οι κούρδοι είναι πολύ ανήσυχοι για τη μοίρα τους σε περίπτωση νίκης του ΝΑΤΟ/Τουρκίας στη Συρία που έχουν ανοιχτά συμμαχήσει με τη Ρωσία και τη Συρία. 

Άμεση διασύνδεση της τουρκικής κυβέρνησης με το ΙΚ στη Συρία 

Όταν οι ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ έκαναν έφοδο σε στρατόπεδο κάποιου ηγέτη του ΙΚ στην ανατολική Συρία τον περασμένο Μάη, εκατοντάδες flash drives και έγγραφα κατασχέθηκαν που αποκαλύπτουν αδιαμφισβήτητα στοιχεία άμεσων συναλλαγών μεταξύ τούρκων αξιωματούχων και υψηλόβαθμων μελών του ΙΚ. Ένας ανώτατος δυτικός αξιωματούχος, γνώστης του περιεχομένου των εγγράφων που μαζεύτηκαν, είπε ότι «θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις στην πολιτική των σχέσεων μας με την Άγκυρα». 

Μπορεί να νομίζεται ότι αυτός ο ανώνυμος δυτικός αξιωματούχος εννοούσε ότι η Δύση (Βρετανία, Γαλλία και ΗΠΑ) θα διέκοπτε τις σχέσεις της με την Τουρκία λόγω των διασυνδέσεων της με τους αποκεφαλιστές του ΙΚ. Αλλά θα είστε λανθασμένοι αφού, 6 μήνες αργότερα, δεν υπάρχει κανένα σημάδι διακοπής των σχέσεων με την Τουρκία. Όντως, μόλις χθες, ο βρετανός ΥΠΕΞ, Philip Hammond, κατηγόρησε ένα βουλευτή των εργατικώνως «απολογητή των ρωσικών ενεργειών» που είχε το θράσος να συμφωνήσει με τη Ρωσία στο θέμα της κατάρριψης του Su-24. 

Ερντογάν: Είναι εντάξει, εφ 'όσον σκοτώνουν κούρδους

Ο βουλευτής των εργατικών, Dennis Skinner, έγειρε ερωτήματα στο κοινοβούλιο σχετικά με την αξιοπιστία της Τουρκίας ως βρετανικό σύμμαχο και πίεσε τον Hammond για τις απόψεις του σχετικά με το ρόλο της Τουρκίας κατά του ΙΚ. «Αν σκεφτείς ότι όχι μόνο σήμερα κατέρριψαν ένα ρωσικό μαχητικό - που επίσης προσπαθεί να πολεμήσει το ΙΚ - αλλά ότι αγοράζουν πετρέλαιο από το ΙΚ για να τους στηρίξουν, και βομβαρδίζουν τους κούρδους που επίσης πολεμούν εναντίον του ΙΚ», είπε ο Skinner. 

Ως απάντηση, ο Hammond επέμεινε ότι η Τουρκία και η Βρετανία και η Ευρώπη θα παραμείνουν τα καλύτερα φιλαράκια ότι κι αν συμβεί:

Βλέπω ότι οι παλιές συνήθειες δύσκολα πεθαίνουν και παραμένεις απολογητής των ρωσικών πράξεων. Όσον αφορά το θέμα της Τουρκίας, η Τουρκία είναι ένας σημαντικός σύμμαχος του ΝΑΤΟ. Κρατά το κλειδί σε πολλά σημαντικά ζητήματα, τόσο σε σχέση με την μάχη εναντίον του ΙΚ αλλά και σε σχέση με την μεταναστευτική πρόκληση που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, και θα παραμείνει ένας πολύ σημαντικός εταίρος της χώρας μας και της ΕΕ.

Διερωτάται κανείς εδώ τι σκέφτεται η Γαλλική κυβέρνηση όταν ένας στενός τους σύμμαχος όπως η Βρετανία δηλώνει τέτοια αμέριστη υποστήριξη προς την Τουρκία. Τη στιγμή που έχει αποκαλυφθεί πρόσφατα ότι ο υποτιθέμενος εγκέφαλος των επιθέσεων στο Παρίσι, ο Abaaoud, για να μάθει τις τέχνες του ΙΚ μπήκε και βγήκε από τη Συρία μέσω της πόλης Jarabulus, μόλις 100 μέτρα από τα σύνορα με την Τουρκία που είναι επανδρωμένα από τούρκους συνοριακούς φύλακες και τα οποία ο Ερντογάν πρόσφατα ισχυρίστηκε ότι είναι «κόκκινη γραμμή» όσον αφορά τις ρωσικές αεροπορικές επιδρομές στην περιοχή. 

«Ζώνη απαγόρευσης πτήσεων» για να προστατεύσουν το ΙΚ και να βομβαρδίζουν τους Κούρδους 

Ενώ οι δυτικές κυβερνήσεις μαλώνουν τη Ρωσία γιατί «βομβαρδίζει τους μετριοπαθείς αντάρτες» στη Συρία, η πολεμική αεροπορία του Ερντογάν, με τη συγκατάθεση των ΗΠΑ, βομβαρδίζει σχεδόν αποκλειστικά τους Κούρδους που πολεμούν ενεργά κατά του ΙΚ. Ταυτόχρονα όμως, ο Ερντογάν και η παρέα του αναμφίβολα αισθάνονται λίγο παρανοϊκοί. Ενώ οι ΗΠΑ επανειλημμένα πρόσφεραν όπλα και άλλη βοήθεια στους κούρδους φαινομενικά για να πολεμήσουν το ΙΚ, η αλήθεια είναι ότι ένα αυτόνομο κουρδικό κράτος είναι μέρος του αμερικανικού σχεδίου «βαλκανιοποίησης» για την Συρία. Δεν είναι όμως στα σχέδια της Τουρκίας. Έτσι, την στήριξη που προσφέρει στους κούρδους η Αμερική πρέπει να την βλέπει η Τουρκία ως προδοσία στην αρχική υπόσχεση των ΗΠΑ ότι θα κάνουν τα στραβά μάτια στην τουρκική καταστολή της κουρδικής απειλής. Τον Σεπτέμβρη η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανησύχησε τους τούρκους περισσότερο, όταν ανακήρυξε το κουρδικό PYD ως μη-τρομοκρατική οργάνωση. 

Ο Ερντογάν και η παρέα του σίγουρα έχουν επίγνωση της πιθανότητας μιας δολιότητας από τις ΗΠΑ, γι' αυτό εκπαιδεύουν και εξοπλίζουν ενεργά τους αντάρτες του Τουρκμενιστάν στη Συρία, σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν τον έλεγχο στα βόρεια σύνορα της Συρίας και να κρατήσουν τους κούρδους σε απόσταση, ή τουλάχιστον, να μην τους αφήσει να φτάσουν στην καρδιά της συριακής κυβέρνησης και σε συμμαχία με τον Άσαντ και τη Ρωσία. 

Αυτό που επιθυμούν το ΝΑΤΟ και η τουρκική κυβέρνηση (για διαφορετικούς λόγους) είναι μια «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων» στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας. Το ΝΑΤΟ τη θέλει πρωτίστως για να εξασφαλίσει μια «οδό» για τους τζιχαντιστές τους για να μπαινοβγαίνουν στη Συρία και για να απωθήσει την πρόοδο των ρωσικών επιδρομών. Κατά την διάρκεια μιας ακρόασης στην αμερικανική γερουσία τον Οκτώβριο, σχετικά με τη ρωσική στρατηγική και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Συρία, ο συνταξιούχος του στρατού τον ΗΠΑ, στρατηγός John Keane, αποσαφήνισε την φύση και τον σκοπό της αμερικανικής δράσης στην Συρία:

Αν εδραιώσουμε ελεύθερες ζώνες - ξέρετε, για τις μετριοπαθείς δυνάμεις της αντιπολίτευσης, αλλά επίσης και για καταφύγια για τους πρόσφυγες, θα μας δώσει την στήριξη της διεθνούς κοινής γνώμης [αυτό που περιγράφει εδώ είναι να αναμείξουν τους πρόσφυγες με τους τρομοκράτες σε αυτές τις ζώνες]. Εάν ο Πούτιν προσπαθήσει να επιτεθεί σε αυτές τις ζώνες, τότε η κοινή γνώμη θα είναι σίγουρα εναντίον του. Το θέμα του γιατί βρίσκεται στη Συρία και γιατί επιτίθεται σε ελεύθερες ζώνες και συμβάλλει στη μετανάστευση λόγω των επιθετικών ενεργειών του θα έχει αντίκτυπο στην κοινή γνώμη που θα στραφεί εναντίον του.

Ενδιαφέρον, δεν είναι, να ακούμε αξιωματούχους του αμερικανικού στρατού να συζητούν ανοιχτά τη χρήση των προσφύγων ως ανθρώπινες ασπίδες και να εξαναγκάζουν με αυτό τον τρόπο συγκεκριμένα γεωστρατηγικά αποτελέσματα; «Ευρωπαϊκή προσφυγική κρίση», ε; 

Όπως λέω εδώ και καιρό, η κρυφή πτυχή του αμερικανικού «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» ήταν από πάντα ο περιορισμός της Ρωσίας. Από την πλευρά της, η Τουρκία θέλει την «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων» για να ανατρέψει την προέλαση του συριακού στρατού και την πιθανή δημιουργία ενός αυτόνομου Κουρδιστάν στο μέλλον. Η τουρκική κυβέρνηση όμως παίζει ένα χαμένο παιχνίδι. Στην προσπάθεια τους να δημιουργήσουν μια «ουδέτερη ζώνη» στη Συρία, αμέλησαν να συνειδητοποιήσουν ότι η Τουρκία η ίδια εδώ και δεκαετίες χρησιμοποιείται ως «ουδέτερη ζώνη» μεταξύ της ρατσιστικής ΕΕ και τους πολέμους των ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή, κάθε ένας από αυτούς με απώτερο σκοπό την απώθηση της ρωσικής επιρροής στην περιοχή και τον κόσμο. 

Το ΝΑΤΟ κατέρριψε το ρωσικό μαχητικό 

Οι αντάρτες του Τουρκμενιστάν είναι σύριοι τούρκικης καταγωγής, και ήταν πάνω από τα εδάφη τους, κατά μήκος των βορειοανατολικών συνόρων Συρίας-Τουρκίας, που κατερρίφθη το ρωσικό μαχητικό. Αυτοί είναι επίσης οι «αντάρτες» του Τουρκμενιστάν - που πολεμούν με το ΙΚ εναντίον των δυνάμεων του Άσαντ - που πυροβόλησαν τους δυο ρώσους πιλότους καθώς έπεφταν με τα αλεξίπτωτα τους. Ενώ οι τουρκικές αρχές και αυτοί οι συγκεκριμένοι αντάρτες έχουν ισχυριστεί ότι οι ρωσικές επιδρομές τους στοχεύουν, ανεξάρτητη ανάλυση επιβεβαίωσε ότι υπάρχουν μέχρι και τρεις διαφορετικές ομάδες τσετσένων μαχητών στην περιοχή - εξτρεμιστές από το αυτόνομο μουσουλμανικό κράτος της Ρωσικής Ομοσπονδίας με την μακρύτερη ιστορία στην ισλαμική βία. Από το ξεκίνημα των αεροπορικών επιδρομών της, η ρωσική κυβέρνηση είχε δηλώσει ότι ένας από τους στόχους της ήταν να αποτρέψει τους τσετσένους τζιχαντιστές της Συρίας από το να αποτελέσουν κίνδυνο στα ρωσικά εδάφη. 

Σε στιγμιότυπο από βίντεο, ένας τζιχαντιστής στήνει ένα αμερικανικό πύραυλο TOW πριν καταστρέψει το ρωσικό ελικόπτερο που βρισκόταν σε πτήση για την διάσωση των ρώσων πιλότων του μαχητικού που είχε καταρριφθεί

Προτού ξεκινήσουν οι ρωσικές αεροπορικές επιδρομές στις 30 Σεπτεμβρίου, ο John Kerry είχε προβλέψει ότι «εάν η Ρωσία βρίσκεται εκεί και τους πολεμά μόνη της... ρωσικά αεροπλάνα θα πέσουν από τον ουρανό». Ο αμερικανός υπουργός άμυνας, Ashton Carter, εξέδωσε παρόμοιες απειλέςμια εβδομάδα αργότερα. Αμέσως μετά την κατάρριψη του μαχητικού, αντί να επικοινωνήσουν με τους ρώσους, η τουρκική κυβέρνηση έτρεξε κλαίγοντας στη μαμά στο ΝΑΤΟ, φοβούμενη την ρωσική αντίδραση στην τουρκική προδοσία. Επιπλέον, την περασμένη Παρασκευή η τουρκική κυβέρνηση προειδοποίησε τη Ρωσία για «σοβαρότατες συνέπειες» εάν δεν «τερμάτιζε αμέσως τις επιχειρήσεις της» στην ελεγχόμενη από το Κουρδιστάν περιοχή. 

Όποια και να είναι η αλήθεια σχετικά με το που βρισκόταν ακριβώς το ρωσικό μαχητικό όταν καταρρίφθηκε, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οποιαδήποτε υποτιθέμενη παραβίαση σε κομματάκι του τούρκικου εναερίου δεν δικαιολογεί τη δολοφονική πράξη της Τουρκίας. Παρά τις τουρκικές αξιώσεις για το αντίθετο, η κατάρριψη ήταν προσχεδιασμένη και σκόπιμη, και φαίνεται από τις φωτογραφίες και τα βίντεο υψηλής ανάλυσης που δείχνουν το μαχητικό να πέφτει από τον ουρανό. Πως έτυχε να βρεθεί το τουρκικό τηλεοπτικό συνεργείο στον κατάλληλο τόπο την κατάλληλη στιγμή, μαγνητοσκοπώντας προς την σωστή κατεύθυνση καθώς έπεφτε το μαχητικό; Παλιά καλή τύχη; 

Ή μήπως έχουμε να κάνουμε με «δυο μέτρα και δυο σταθμά»; Το 2012, όταν η Πολεμική Αεροπορία της Συρίας κατέρριψε ένα τουρκικό τζετ που παραβίαζε τον εναέριο χώρο της Συρίας, οι Τούρκοι διαμαρτυρήθηκαν, και το τουρκικό Γενικό Επιτελείο δήλωσε: «Εάν ρίχναμε κάθε αεροσκάφος που παραβίαζε τον εναέριο χώρο μας θα είχαμε μέχρι στιγμής ρίξει 114 αεροπλάνα. Οι εναέριες παραβιάσεις είναι περιστατικά που συμβαίνουν σχεδόν καθημερινά και μπορούν να επιλυθούν σε λίγα λεπτά από το διεθνές δίκαιο». Άντε να βγάλεις άκρη. 

Μαχητές του ΙΚ: "Ο Ερντογάν μόλις έριξε ένα ρωσικό μαχητικό" - "Επιτέλους, έχουμε τη δική μας πολεμική αεροπορία"

Μαζί με την καταστροφή του ρωσικού επιβατικού πάνω από το Σινά, η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού από τη νατοϊκή Τουρκία αποτελεί την αναμενόμενη αμερικανική αντίδραση στην προσπάθεια της Ρωσίας να αποτρέψει την τρομοκρατική αλλαγή καθεστώτος στη Συρία από τις ΗΠΑ.Ήταν μια πράξη χαρακτηριστικά δειλή και κακόβουλη, και εντελώς μάταιη. 

Εν αντιθέσει, η αντίδραση της ρωσικής κυβέρνησης στο τραγικό περιστατικό ήταν να δείξει υπομονή και ωριμότητα, με τον Πούτιν να επιλέγει απλά να πει την αλήθεια: ότι η Τουρκία είναι συνεργός στην τρομοκρατία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα δοθεί μια αιχμηρότερη απάντηση στην προδοσία των ΝΑΤΟ/Τουρκίας, αλλά προς το παρόν, η πιο κατάλληλη δράση από την Ρωσία θα ήταν να πολλαπλασιάσει τις εν εξελίξει επιχειρήσεις της «καθαρισμού» των τζιχαντιστών κατά μήκος των συνόρων Τουρκίας-Συρίας, κάτι που η Ρωσία έχει στα σχέδια της να πράξει. Για την προστασία των ρώσων πιλότων από μελλοντικές βαρβαρότητες του ΝΑΤΟ, ένας καταιγισμός ρωσικών πυραύλων Κρουζ από την Μεσόγειο ή την Κασπία θάλασσα να πέφτουν στα κεφάλια των τζιχαντιστών του Ερντογάν και του ΝΑΤΟ θα ήταν ότι πιο διδακτικό!
www.sott.net

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook