Τι συνέβη στο Φρόιντ όταν ανέβηκε μία και μοναδική φορά στην Ακρόπολη

Ο Φρόιντ ήρθε μια μοναδική φορά στην Ελλάδα το φθινόπωρο του 1904.

Ο Φρόιντ ήρθε μια μοναδική φορά στην Ελλάδα το φθινόπωρο του 1904. Συγκεκριμένα, έφθασε στη χώρα μας στις 3 Σεπτεμβρίου, με δρομολόγιο της εταιρείας Lloyd, συνοδευόμενος από τον μικρό του αδελφού Αλέξανδρο (ο οποίος ονομαζόταν έτσι μετά από επιμονή του ίδιου του Φρόιντ , που έτρεφε μεγάλο θαυμασμό για τον Αλέξανδρο τον Μακεδόνα).

Οι δυο τους ήταν προηγουμένως διακοπές στην Ιταλία και σκόπευαν να έρθουν σε κάθε χώρα, με την διαφορά ότι το πρώτο τους σταθμό σχεδίαζε να είναι η Κέρκυρα. Αλλάξαν τα σχέδια τους, όταν κάποιος φίλος του Αλέξανδρου, τους χαρακτήρισε ως το πιο κατάλληλο προορισμό στην Αθήνα, λόγω της καύσωνας που είχε στην Κέρκυρα τότε, αλλά και των πολύ εύκολων δρομολογίων της εταιρείαςLloyd.

Τα δύο αδέλφια, σε μεγαλύτερη ηλικία:

Έφτασαν λοιπόν στην Αθήνα, κατέρρευσαν στο δωμάτιο 31 του ξενοδοχείου « Αθηνά », και αφού ο Φρόιντ έβαλε το καλύτερο του τακούνι, επισκέφθηκε το Θησείο, καφέ καφέ και ανέβηκε στην Ακρόπολη. Έμειναν εκεί για 2 ώρες και την επόμενη μέρα ξαναπήγαν και ξόδευσαν όλο σχεδόν το χρόνο τους εκεί. Η βροχή τους έφτασε στο υπόστεγο του Μουσείου, το οποίο όμως ήταν κλειστό και έτσι έμειναν να θαυμαστούν την θέα της πόλης από ψηλά.

Φωτογραφίες από αυτό το ταξίδι, δεν σώζονται. Σώζονται όμως επιστολικά δελτάρια που ο Φρόιντ έστειλε στην γυναίκα του, στη Μάρθα. Γνωρίζουμε λοιπόν ότι μετά την Αθήνα τα δύο αδέρφια πήγαν με το τρένο στην Κορινθώ, την παιδική ηλικία του Οιδίποδα, και στη συνέχεια επισκέφθηκαν την Πάτρα, από όπου και έφυγαν στις 10 Σεπτεμβρίου το βράδυ, με προορισμό την Τεργέστη .

Για τον Φρόιντα αυτά τα ωράρια στην Ακρόπολη ήταν εξαιρετικά σημαντικοί και θυμούσαν μέχρι την θανάτου του γιατί έπαθε κάτι εκεί που ο ίδιος ονομάστηκε « μπερδεμένη μνήμη » και περιέγραψε εκτενώς σε γράμμα που έστειλε στον φίλο του  Romain Rolllan . Ήταν σαν να μην πίστευε ότι αυτό το μνημείο αυτό, για το οποίο είχε μάθει και διαβάσει τόσα, υπήρχε οντικά. .

Αναστατωμένο από αυτή την εμπειρία, ο Φρόιντ δεν κατάφερε να το αναλύσει ικανοποιητικά παρά μόνο 32 χρόνια μετά το συμβάν, το 1936. Τη χρονιά αυτή έγραψε γράμμα στο Ρομέν Ρολάν με τίτλο « Ανάμνηση μιας Διαταραχής στην Ακρόπολη », όπου προσπαθεί να αυτο-αναλύσει εκείνη που του συνέβη το 1904 επάνω στον ιερό βράχο. Ο Φρόιντ είχε αρχίσει να αλληλογραφεί με τον Γάλλο φίλο του από το 1923. Το «ωκεάνιο» συναίσθημα του Ρολάν βρίσκεται στις πρώτες γραμμές του έργου του Φρόιντ « Πολιτισμός Πηγή Δυστυχίας ».

Στο γράμμα του προς Ρολάν ο Φρόιντ αναλύεται και αναφέρεται η διαδρομή στην Αθήνα σαν αντικείμενο επιθυμίας ανάμικτη με ενοχή. Η επιθυμία πηγαίνει πίσω στην αρχή της παιδικής ηλικίας, όταν ο Φρόιντ είχε ταξιδιωτικά όνειρα, εκφράζοντας την επιθυμία του να ξεφύγει από την οικογενειακή ατμόσφαιρα, τις περικοπές και την πνοή που ζούσε στο νεώτερο του.

Από την άλλη μεριά, υπήρξε η εκδήλωση, αφού η επίσκεψη στην Αθήνα σήμαινε ότι  ο Φρόιντ είχε ξεπεράσει τον πατέρα του , ο  οποίος ήταν πολύ κακός για να ταξιδέψει , και  αμόρφωτος για να έχει κάθε ενδιαφέρον  για αυτά τα μέρη. Η άνοδος στην Ακρόπολη στο μυαλό του Φρόιντ ήταν η επιβεβαίωση ότι είχε ξεπεράσει τον πατέρα του, κάτι που ένας γιος δεν ήταν σε θέση να κάνει.

Γράφει ο Φρόιντ στην επιστολή του στο Ρομάν Ρολάν:

« Αμφέβαλα αν θα έβλεπα ποτέ την Αθήνα με τα ίδια μου τα μάτια. Το να πάω τόσο μακριά, «να κάνω τον δικό μου δρόμο, μου φαινόταν εκτός κάθε δυνατότητας. Αυτό το αίσθημα ήταν συνδεδεμένο με την οικονομική δυσπραγία και τις δύσκολες συνθήκες ζωής μας όταν ήμουν νέος.Και σίγουρα, οι όνειρα μου για ταξίδια επίσης έκρυψαν την πάλη να ξεφύγουν από την οικογενειακή ατμόσφαιρα, αυτή η ίδια πάθος που ωθεί τόσους νέους να φύγουν από το σπίτι. Είχα καταλάβει από καιρό ότι ένα μέρος της επιθυμίας μου να ταξιδέψω οφειλόταν σε αυτή την επιθυμία να έχω ελεύθερη ζωή, με άλλα λόγια στην δυσαρέσκεια μου από την οικογένεια. Όταν κάποιος βλέπει την θάλασσα για πρώτη φορά, όταν διασχίζει τον ωκεανό, πόλεις και πραγματικά τοπία που ονειρευόταν από καιρό ως μακρινά και απροσπελάστα, αισθάνεται σαν έρωτας που έκανε απίστευτες κατακτήσεις.

«Θα μπορούσα εκείνη την ημέρα στην Ακρόπολη να έλεγα στον αδερφό μου:« Θυμάσαι όταν όταν ήμασταν μικροί, περπάτησαμε κάθε μέρα στα ίδια μας δρόμους για να πάμε στο σχολείο, και πως κάθε Κυριακή πήγαμε στο Πάτερ ή εκδρομή σε ένα μέρος που ξέραμε πολύ καλά . Και τώρα, είμαστε στην Αθήνα, πάνω στην Ακρόπολη! Μα την αλήθεια, διάβακαμε μεγάλη απόσταση! ... »

«Πρέπει να παραδεχτώ ότι μια αίσθηση ενόρασης μένει συνδεδεμένη με την απόλαυση όταν κάποιος επιτύχει τους στόχους της: Υπάρχει εδώ κάτι άδικο και απαγορευμένο. Αυτό εξηγείται από την κριτική του παιδιού προς τον πατέρα ... όλα συμβαίνουν λες και το πρωταρχικό στοιχείο της επιτυχίας είναι να πας πιο μακριά από τον πατέρα σου, και ταυτόχρονα σαν να ήταν πάντα απαγορευμένο να ξεπεράσεις ».

«... Ο πατέρας μας ήταν εμπορικός, δεν είχε κάνει λυκειακές σπουδές, η Αθήνα δεν σήμανε πολλά πράγματα γι 'αυτόν. Ετσι, αυτό που μας εμπόδισε να απολαύσουμε την πορεία μας ήταν μια αίσθηση της λύπης ».

Εκεί, στο ιερό βράχο της Ακρόπολης, ένα από τα μεγάλα μυστήρια της ψυχής, το αποκαλούμενο « Οιδιπόδειο σύμπλεγμα », αποκαλύφθηκε ήδη από το 1904 στον γιο που επρόκειτο να γίνει πατέρας της ψυχανάλυσης ...

Ο Φρόιντ ήταν λατρός του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και άριστος γνώστης της αρχαίας ελληνικής γλώσσας - δεν ήταν εξίσου τυχαίο που το γνωστό σύνδρομο το ονόμασε «εδηπόδειο». Η μοναδική του αυτή ταξίδι στην Ελλάδα αναλύεται στο βιβλίο του  Ernest Jones, Σίμμουντ Φρούντ.Η ζωή και το έργο του .

« Τον Αύγουστο του 1904, ο Φρόυντ, συνοδευόμενος για μια φορά ακόμα από τον Αλέξανδρο (τον αδελφό του), ξεκίνησε για την Ελλάδα. Το πρωί της 30ής Αυγούστου για το Μπρίντεζι, ταξίδι είκοσι τεσσάρων ωρών. Μεταξύ των επιβατών ήταν και ο καθηγητής Dorpfeld, βοηθός του περίφημου αρχαιολόγου Σλήμαν. Ο Φρόυντ κοίταζε με τον άνθρωπο που βοήθησε στην ανακάλυψη της Τροίας, αλλά ήταν υπερβολικά σκασμένος για να πλησιάσει. Την επόμενη μέρα έμειναν τρεις ώρες στο Κέρκυρα που ο Φρόιντ συναντήθηκε με τη Ραγκούσα. Είχε καιρό να επισκεφθεί τα δυο παλιά βενετσιάνικα φρούρια εκεί. Το πλοίο έφτασε στην Πάτρα το επόμενο πρωί, συνέχισε για το Πειραιά και το μεσημέρι 3 Σεπτεμβρίου ήταν στην Αθήνα. Η πρώτη του εκτύπωση από το Θησείο, μια εντύπωση αληθινή και απερίγραπτη.

Το επόμενο πρωί πέρασε δύο ώρες στην Ακρόπολη, επίσκεψη για την οποία ο Φρόιντ είχε προετοιμαστεί φορώντας το καλύτερο του πουκάμισο. Γράφοντας στους δικούς του ανέφερε ότι η εμπειρία του εκεί υπερκαλύφθηκε ό, τι είχε δει ποτέ ή μπορεί να φανταστεί, και όταν θυμηθούμε το πλούτο των κλασικών γνώσεων με τους οποίους ήταν εξοπλισμένο το πνεύμα του από τα παιδικά του χρόνια και καθόλου, καθώς και ευαισθησία του απέναντι στην ομορφιά, μπορούμε να καταλάβουμε πολύ καλά τι σημαίνουν για αυτόν οι εντυπώσεις. Πάνω από είκοσι χρόνια αργότερα, δήλωσε πως οι κιονόκοι με το χρώμα του ακροβυζανίου της Ακρόπολης ήταν τα ωραιότερα πράγματα που είχε δει στην ζωή του. Καθώς στεκόταν εκεί, είχε μια περίεργη ψυχολογική εμπειρία που αναλύθηκε πολλά χρόνια αργότερα σε ένα γράμμα του στο Ρομάιν Ρολάν. Ήταν μια παράξενη άρνηση να πιστέψει στην πραγματικότητα αυτό που βρισκόταν μπροστά στα μάτια του και έφερε στο παρωδία τον αδελφό του με το ερώτημα αν ήταν αληθινό ότι βρισκόταν πραγματικά στην Ακρόπολη.Στην λεπτή ανάλυση που δημοσίευσε αργότερα, ο Φρόιντ ανέλαβε την προέλευση αυτής της αίσθησης δυσπιστίας στο γεγονός ότι στα παιδικά χρόνια θα θεωρούσε απίθανη την ιδέα να είναι κάποτε σε θέση να επισκεφθεί ένα τόσο υπέροχο μέρος, και αυτό με τη σειρά του συνδέθηκε με απαγορευμένη επιθυμία να ξεπεράσει τις επιδόσεις του πατέρα του. Συναντιέται ο μηχανισμός που βρίσκεται πάνω στην εργασία με τον ίδιο που λειτουργεί στους ανθρώπους που δεν μπορούν να υποφέρουν από την επιτυχία. ο Φρόυντ ανήγγειλε την προέλευση αυτής της αίσθησης δυσπιστίας στο γεγονός ότι στα παιδικά χρόνια θα θεωρούσε απίθανη την ιδέα να είναι σε θέση να επισκεφθεί ένα τόσο υπέροχο μέρος, και αυτό από τη σειρά του συνδέθηκε με την απαγορευμένη επιθυμία να ξεπεράσει τις επιτυχίες του πατέρα του. Συναντιέται ο μηχανισμός που βρίσκεται πάνω στην εργασία με τον ίδιο που λειτουργεί στους ανθρώπους που δεν μπορούν να υποφέρουν από την επιτυχία. ο Φρόυντ ανήγγειλε την προέλευση αυτής της αίσθησης δυσπιστίας στο γεγονός ότι στα παιδικά χρόνια θα θεωρούσε απίθανη την ιδέα να είναι σε θέση να επισκεφθεί ένα τόσο υπέροχο μέρος, και αυτό από τη σειρά του συνδέθηκε με την απαγορευμένη επιθυμία να ξεπεράσει τις επιτυχίες του πατέρα του. Συναντιέται ο μηχανισμός που βρίσκεται πάνω στην εργασία με τον ίδιο που λειτουργεί στους ανθρώπους που δεν μπορούν να υποφέρουν από την επιτυχία.

Με την ευκαιρία αυτή ο Φρόυντ αναγκάστηκε να μάθει πόσο διαφορετικά ή ήταν τα αρχαία από τα νέα ελληνικά. Είχε αυτή την εξοικείωση με τα πρώτα, τα οποία στην ιστορία του είχε γράψει το ημερολόγιό του στα ελληνικά, αλλά τώρα οδηγώντας το καροτσάκι του να πάει στο ξενοδοχείο Αθηνά απέτυχε, παρ 'όλες τις παραλλαγές του λεξιλογίου, να κατανοηθεί και να μην παραμείνει πλέον παρά να γράψει τον ενσυνείδητο το λέξη.

Ο Φρόυντ πέρασε και την επόμενη μέρα στην Ακρόπολη. Έφυγαν από την Αθήνα στις 6 Σεπτεμβρίου, πήραν το τρένο για το Κόρινθο και στη συνέχεια κατά μήκος του Κορινθιακού κόλπου έφτασαν στην Πάτρα όπου βρήκαν το πλοίο που σάλπαρεε στα δέκα εκείνα το βράδυ. Έπειτα πίσω στην πατρίδα μέσω Τεργέστης. »

iefimerida.gr

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook

Tο greek1.blogspot.com δημοσιεύει άρθρα της καθημερινότητας και της πολιτικής μέσα από τα οποία ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. 

Kείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια.

 Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, ή ότιάλλο παρακαλούμε ενημερώστε μας στο 1greek.wordpress.com@gmail.comγια να τα αφαιρέσουμε. 

Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. 

Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο. 

Ο διαχειριστής του ιστολόγιου δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα: 
● Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες. 
● Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.