ένας εξίσου ισχυρός τρόπος για να ελέγχουν τους ανθρώπους είναι μέσω της κατασκευής της διχόνοιας. Το γνωστό και ως «Διαίρει και Βασίλευε»
Ο Νόαμ Τσόμσκι, όπως είναι ευρέως γνωστό, μίλησε εύστοχα σχετικά με το ότι μέσω της κατασκευής της συναίνεσης, οι ελίτ τη χρησιμοποιούν ως εργαλείο προπαγάνδας για να ασκούν έλεγχο στον υπόλοιπο πληθυσμό.
Ωστόσο, ένας εξίσου ισχυρός τρόπος για να ελέγχουν τους ανθρώπους είναι μέσω της κατασκευής της διχόνοιας. Το γνωστό και ως «Διαίρει και Βασίλευε», μια στρατηγική που συχνά περιορίζεται στην εξωτερική πολιτική, αλλά τώρα στρέφεται προς τον αμερικανικό λαό από τις ελίτ των ΗΠΑ. Νέο-ναζί, ακροδεξιοί, αντι-φασίστες, καταστροφές αγαλμάτων, και αμερικάνοι να στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου. Όλα αυτά υποδεικνύουν ένα έθνος διχασμένο, εν μέσω ενός κατασκευασμένου «πολιτισμικού πολέμου». Κι ενώ η διοικούσα ελίτ χαίρεται με όλα αυτά, η μεσαίες και οι εργατικές τάξεις έχουν παγιδευτεί σε αυτό που ονομάζω, Κοινωνική Αυτοάνοση Διαταραχή (ΚΑΔ). Από το 2008 μέχρι σήμερα, μας έχουν κατευθύνει εύστοχα από το «Occupy Wall Street» στο «Occupy One Another».
Εάν οι αμερικάνοι ήταν ενωμένοι, θα εστίαζαν την προσοχή τους: στην οικονομία που έχει αφήσει 78% των αμερικάνων μόλις να βγάζουν τα προς το ζην. Στο μη βιώσιμο χρέος που δεσμεύει τους φοιτητές και όλο το έθνος. Στις κλεψιές της Wall Street και των τραπεζών. Στους ατελείωτους, αχαλίνωτους πολέμους που απαιτεί το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα. Στη διάβρωση της πολικής ελευθερίας και ιδιωτικής ζωής. Στα ανθυγιεινά, πλαστικά τρόφιμα που κατασκευάζονται από GMO και τοξικά χημικά. Στην αύξηση πολυάριθμων χρόνιων ασθενειών. Στην αμείλικτη αύξηση στην υγειονομική περίθαλψη. Κι αυτά είναι μόνο μερικά από τα προβλήματα.
Πολλοί αμερικάνοι όμως βρίσκονται σε πλήρη άγνοια και ασχολούνται με το να πολεμούν ο ένας τον άλλο, αν όχι κυριολεκτικά, τότε στο μυαλό τους και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Λευκοί εναντίον μαύρων, άντρες εναντίον γυναικών, ετερόφυλοι εναντίον ομοφυλόφιλων, πολίτες εναντίον μεταναστών, χριστιανοί εναντίον μουσουλμάνων, δεξιοί εναντίων αριστερών, και τα λοιπά. Δεν υπάρχουν περιθώρια για μα λογική, ώριμη συζήτηση. Οι δυο ομάδες συναντιούνται για να δουν ποιος φωνάζει πιο δυνατά και πιο βρώμικα. Όταν η αστυνομία καταφέρει να διαχωρίσει τις ομάδες, ο όχλος ικανοποιείται με την παραγωγής μιας κακοφωνίας ανοησιών. Όταν οι αστυνομικοί απομακρυνθούν, τα ένστικτα των ανθρώπων των σπηλαίων επανέρχονται, και ξεκινούν να κτυπούν ο ένας τον άλλο. Τι συνέβη στο «Η αγάπη νικά το μίσος»;
Στην Συρία, μετά την απελευθέρωση μιας πόλης από τους τζιχαντιστές, ένα άτομο παρατήρησε: «Η Συρία ήταν η πιο κοσμική, η πιο ευκατάστατη χώρα στον αραβικό κόσμο. Θα ένιωθες αμηχανία εάν κάποιος σε ρωτούσε αν είσαι μουσουλμάνος ή χριστιανός». Κι έτσι είχε η κατάσταση πριν τον Μάρτιο του 2011. Μέσα σε ένα χρόνο, οι σουνίτες εξτρεμιστές σκότωναν σιίτες μουσουλμάνους και χριστιανούς. Μουσουλμάνοι γείτονες που ήταν για γενιές υπέροχοι φίλοι, στράφηκαν εναντίων των γιαζίντι χριστιανών όταν η παραφροσύνη του Ισλαμικού Κράτους δηλητηρίασε τις ψυχές τους. Εκκλησίες που υπήρχαν εδώ και αιώνες καταστράφηκαν, και χιλιάδες χριστιανοί σκοτώθηκαν και ένα εκατομμύριο εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους.
Φαίνεται ότι για τους ελίτ είναι πολύ εύκολο να πυροδοτούν τον σεχταρισμό και να στρέφουν την μια ομάδα εναντίον της άλλης, είτε είναι το 500 Π.Χ. ή το 2000 Μ.Χ., είτε σε μια τριτοκοσμική χώρα είτε σε μια αναπτυγμένη χώρα.
Δεν είναι εύκολο πράγμα η πολύπολιτισμικότητα, αλλά μετατρέπεται σε απείρως πιο δύσκολη όταν οι άνθρωποι διδάσκονται να επικεντρώνονται στις διαφορές τους, να ξεθάβουν παλιές πληγές, να δαιμονοποιούν ολόκληρες ομάδες ανθρώπων και να ενστερνίζονται την θυματοποίηση. Πολλοί αμερικάνοι είναι τώρα προγραμματισμένοι να εστιάζονται στη φυλή, στο φύλο, στην ταυτότητα, κτλ. Επιπλέον, υπάρχει μια ενεργή ενθάρρυνση να νιώθουν οι άνθρωποι ότι «προκαλούνται» από τις απόψεις, τα λόγια, τις εκφράσεις, ακόμα κι από τα συναισθήματα άλλων ανθρώπων.
Στην πνευματικότητα και την ψυχολογία, από το Βούδα μέχρι τους πιο επιτυχημένους ανθρώπους του εικοστού πρώτου αιώνα, η συλλογική σοφία μας διδάσκει ότι αν θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι πρέπει να μάθουμε να αγνοούμε τις απόψεις και την κρίση των άλλων ανθρώπων, τα πράγματα που δεν μπορούμε να αλλάξουμε, και γενικά, τα μικρά ασήμαντα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας καθημερινά.
Αντί αυτού, έχουμε μια νέα γενιά κοινωνικών μηχανικών που λένε στους ανθρώπους πως πρέπει να βρίσκονται σε υπερ-επαγρύπνηση και επιφυλακή για κάθε πιθανό τρόπο με τον οποίο κάποιος θα μπορούσε να τους είχε προσβάλει, με τις λάθος λέξεις, τις λάθος φράσεις και τις λάθος απόψεις που εκφράζονται με τον λάθος τόνο.
Οι ελίτ κατασκευάζουν την διχόνοια επικεντρώνοντας επίσης την προσοχή μας σε επιλεκτικά στατιστικά στοιχεία και αποδίδοντας σε αυτά κακές προθέσεις. Για παράδειγμα, εάν μόνο 20% των ατόμων στην επιστήμη της πληροφορικής είναι γυναίκες, μας λένε ότι αυτό πρέπει να είναι εξαιτίας του σεξισμού. Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε μια κοινωνία που να έχει τέλεια εκπροσώπηση σε όλα τα επαγγέλματα από όλες τις δημογραφικές ομάδες. Το 98% των μηχανικών αυτοκινήτων είναι άντρες και το 94% των νοσοκόμων είναι γυναίκες. Θα πρέπει να τα διορθώσουμε κι αυτά; Εάν γίνουν όλα όπως επιθυμούν οι ριζοσπαστικοί αριστεροί, θα αναγκαστούμε. Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται, ή το αντιλαμβάνονται αλλά το αγνοούν επιμελώς, είναι ότι οι ευρείας κλίμακας κοινωνικές και πολιτισμικές αλλαγές, ακόμα κι αν αυτές χρειάζονται, θα πρέπει να πραγματοποιηθούν οργανικά, με φυσικό τρόπο. Μια κοινωνία δεν είναι ένα άψυχο μαθηματικό μοντέλο σε ένα υπολογιστή που μπορεί να τροποποιηθεί κατά βούληση και να τεθεί εκ νέου σε εκκίνηση.
Παρομοίως, κάθε χώρα και εθνικότητα έχει την σκοτεινή της ιστορία όπου κάποια στιγμή οι πιο ισχυροί εκμεταλλεύτηκαν τις σχετικά πιο αδύναμες ομάδες. Ξέρετε τι όμως; Αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει. Μόνο που οι ελίτ «κοινωνικοί μηχανικοί» χρησιμοποιούν πολύ πιο εξελιγμένες τακτικές σήμερα. Υποτιμούν το νόμισμα και σας λένε ότι πήρατε αύξηση. Σας ταΐζουν δηλητήρια και μετά σας αναγκάζουν να κηρύξετε πτώχευση λόγω δαπανηρών θεραπειών που μπορεί να θεραπεύσουν τα συμπτώματα μόνο. Καταστρέφουν την Συρία και τη Λιβύη και σας λένε ότι είναι «ανθρωπιστικοί πόλεμοι». Καταστρέφουν τα σπίτια 20 εκατομμυρίων ανθρώπων, αποδέχονται ένα εκατομμύριο ως πρόσφυγες και σας λένε πόσο συμπονετικό είναι το σύστημα και πως πρέπει να το σέβεστε. Υποδουλώνουν τους ανθρώπους με χρέη και μέσω των ΜΜΕ, και σας λένε ότι η δουλεία εξαλείφτηκε εδώ και καιρό.
Για να μας αποσπάσουν την προσοχή από τη μιζέρια του απολυταρχικού συστήματος που διοικούν οι ολιγάρχες - το 1% που κατέχει το ήμισυ του παγκόσμιου πλούτου - επικαλούνται τρόπους να δημιουργούν πολέμους για να πολεμούμε ο ένας εναντίον του άλλου αντί να στραφούμε εναντίον τους.
Οι αυτοάνοσες ασθένειες συμβαίνουν όταν το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα έχει γίνει υπερβολικά ευαίσθητο και καταφεύγει στο να επιτίθεται αβλαβή πράγματα - όπως π.χ. τη γύρη. Σε κάποιες περιπτώσεις το ανοσοποιητικό σύστημα είναι τόσο «παρανοϊκό» που αρχίσει να καταστρέφει άλλα όργανα του σώματος. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι ολόκληρο το σώμα καταλήγει να υποφέρει από φλεγμονή. Κι αυτό συμβαίνει επίσης και με την κοινωνία.
Οι ελίτ επιφέρουν την Κοινωνική Αυτοάνοση Διαταραχή (ΚΑΔ) στην Αμερική.
Ας μην υποκύψουμε σε αυτή την επικίνδυνη νόσο που στην τελική, την προκαλούμε στον εαυτό μας. Ας σταματήσουμε να χειραγωγούμαστε ώστε να πολεμούμε ο ένας τον άλλο. Κάντε ένα διάλειμμα, σταματήστε να δίνετε σημασία στα επικρατούντα ΜΜΕ για λίγο καιρό, βγείτε από την προστατευτική σας φούσκα και επικοινωνήστε περισσότερο με τους γείτονες σας, τους συναδέλφους σας, την οικογένεια σας και τους φίλους σας. Η Αμερική ως έθνος βρίσκεται σε σταυροδρόμι, και η επόμενη δεκαετία μπορεί κάλλιστα να φέρει πρωτοφανείς αλλαγές και προκλήσεις. Μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά μόνο εάν είμαστε ενωμένοι, εάν αφήσουμε κατά μέρος τις ιδεολογίες, εάν συζητήσουμε όλα τα θέματα με λογικό και εποικοδομητικό τρόπο, και εάν θεσπίσουμε μαζί τα θεμέλια για ένα μέλλον με ευημερία. Εάν δεν καταβάλουμε αυτές τις προσπάθειες, στην καλύτερη περίπτωση, το 2100 οι Αμερικάνοι ενδέχεται να ζητούν την καταστροφή αγαλμάτων που χτίστηκαν το 2017. Στην χειρότερη περίπτωση... καλά, μάλλον δεν θέλετε να το αναλογιστείτε αυτό, αν και θα ήταν πολύ επωφελές και φρόνιμο για όλους μας.
Chris Kanthan
Ο Chris Kanthan είναι συγγραφέας του νέου βιβλίου, Syria – War of Deception. Διατίθεται σε σύντομη και πιο εκτενή έκδοση. Ο Chris ζει στο Σαν Φρανσίσκο, έχει ταξιδέψει σε 35 χώρες, και γράφει για τα παγκόσμια γεγονότα, την πολιτική, την οικονομία και την υγεία. Το προηγούμενο βιβλίο του έχει τον τίτλο, Deconstructing Monsanto. Μπορείτε να τον ακολουθήσετε στο Twitter: @GMOChannel
ΠΗΓΗ:sott.net
COMMENTS