Η πασιφανής νευρικότητα μετατρέπεται σε ανεξέλεγκτη ηλιθιότητα των κυβερνώντων, που χωρίς να μπορούν να κρύψουν τον πανικό τους επιχειρούν να αλλάξουν την “ατζέντα” της επικαιρότητας
Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
Ήταν λίγο πριν τις 3 το μεσημέρι της Δευτέρας, όταν ενημερώθηκα από καλό φίλο στην Αθήνα πως αναμένονταν τις αμέσως επόμενες ώρες να ανακοινωθεί δίωξη πρώην πρωθυπουργών και υπουργών για το σκάνδαλο της Novartis. Μάλιστα αυτή η δίωξη θα περιείχε και στοιχεία που έχουν περάσει στην κυβέρνηση από την “σύμμαχο” χώρα των ΗΠΑ.
Η πρώτη σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό ήταν πως δεν μπορεί να είναι τόσο ηλίθιοι και να εισάγουν ένα θέμα που έχει ήδη παραγραφεί (κακώς αλλά έχει παραγραφεί) και μπορεί να αναζητηθεί μόνο το θέμα ξεπλύματος χρήματος (αδίκημα στο οποίο δεν υπάρχει παραγραφή).
Η κοινή λογική όμως υποδεικνύει πως το συγκεκριμένο σκάνδαλο βγήκε από τα συρτάρια και μπήκε στην επικαιρότητα προκειμένου να παραπλανήσει από τα αποτελέσματα των δύο συλλαλητηρίων και την ολοκληρωτική ήττα της κυβέρνησης στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων.
Με την καταγεγραμμένη συντριπτική πολιτική ήττα και λαϊκή κατακραυγή το καταρρέον καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ αναζητούσε από το μεσημέρι της Κυριακής το “αντίπαλο δέος” στην ενημέρωση των πολιτών. Άρα, όλα ήταν αναμενόμενα και τα πάντα ήταν πλέον δυνατόν να συμβούν…
Και συνέβησαν… Πέρασαν λίγες μόλις ώρες και η πληροφορία έγινε πλέον είδηση. Είδηση που επαλήθευε όχι την ηλιθιότητα αλλά τον απόλυτο πανικό του Αλέξη Τσίπρα και της παρέας του. Πανικό που αφήνει εμφανή σημάδια της αγωνίας αλλά και ταυτόχρονα της αναζήτησης μέσου ομαλής (μη τιμωρητικής και συμπεφωνημένης στον χρόνο) εξόδου από την εξουσία. Το “κατηγορητήριο” εντυπωσιακό ως πυροτέχνημα, αλλά εντόνως προβληματικό. Η προπαγάνδα “χτυπάει κόκκινο”, αλλά το αποτέλεσμα κρίνεται λίαν αμφίβολο για τους αντιπάλους. Το δεδομένο είναι πως με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ ανοίγει η “πύλη της κόλασης” στην οποία ο ίδιος κατευθύνεται ολοταχώς, ευελπιστώντας μια καλή συμφωνία με τον διάβολο…
Η πασιφανής νευρικότητα μετατρέπεται σε ανεξέλεγκτη ηλιθιότητα των κυβερνώντων, που χωρίς να μπορούν να κρύψουν τον πανικό τους επιχειρούν να αλλάξουν την “ατζέντα” της επικαιρότητας. Μόνο που με τον τρόπο αυτό διακινδυνεύουν να κατορθώσουν την συσπείρωση πολιτικών χώρων από όπου ευελπιστούσαν να εισπράξουν ψήφους σε περίπτωση ψηφοφορίας στην Βουλή της όποιας συμφωνίας με τα Σκόπια. Ταυτόχρονα επιτυγχάνουν την συσπείρωση του χώρου της εν γένει αντιπολίτευσης με ανακίνηση σοβαρών συνταγματικών θεμάτων που παραβίασε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με πιθανές εμπλοκές υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ σε σκάνδαλα επί της διακυβέρνησής του, έως και πιθανότατα την εισαγωγή θέματος ειδικού δικαστηρίου με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας για το θέμα των Σκοπίων.
Όλα αυτά δημιουργούν ένα σκηνικό αυτοκτονικού ιδεασμού της κυβέρνησης, η οποία βρίσκεται πανικόβλητη μπροστά στην επικείμενη βέβαιη κατάρρευσή της και οδηγεί σε πλήρη κατάπτωση τα όποια πιθανά ψήγματα ηθικής διέθετε η ίδια και η πολιτική σκηνή της χώρας. Με τον τρόπο αυτό διακινδυνεύει μια ισχυρή πολιτική – κοινωνική έκρηξη που θα συμπαρασύρει την χώρα στην άβυσσο. Εκεί που με μαθηματική ακρίβεια οδηγείται πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ.
Φυσικά τα πολιτικο-οικονομικά σκάνδαλα πρέπει να τιμωρούνται και μάλιστα παραδειγματικά, αφού αποτελούν προϊόντα κατάχρησης εξουσίας. Η επιλογή του χρόνου, αλλά και το ποινικά αμφίβολο αποτελέσματος θέμα, κατατείνουν στο συμπέρασμα πως αυτή η κυβέρνηση βρίσκεται σε απόλυτο πανικό, σε μια ιδιόμορφη κατάσταση vertigo και αυτό ακριβώς την καθιστά ανίκανη να διαχειριστεί όχι την χώρα αλλά ακόμη και ένα καμμένο σπίρτο!
Εάν υπάρχει έστω και ελάχιστο ίχνος σοβαρότητας και υπευθυνότητας από την πλευρά των αρμόδιων θεσμικών φορέων, μετά τις επίσημες καταγγελίες για λειτουργία παρακράτους (έχουμε ιδία άποψη για τον τρόπο λειτουργίας και ανάπτυξης των δραστηριοτήτων του), θα πρέπει να καταγγελθεί δημόσια αυτή η λίαν επικίνδυνη για τη χώρα αντίληψη περί διαχείρισης της κυβέρνησης και να ζητηθεί η τοποθέτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας (που μέχρι στιγμής συμπεριφέρεται ως ιέρεια του Μαντείου των Δελφών και μοιάζει με ανέκδοτο αλλά είναι δυστυχώς πραγματικότητα) και -αν χρειαστεί- η παραίτησή του προκειμένου να μην υπάρξουν πολιτικές εξελίξεις, αλλά και να να καλυφθούν εγκαίρως πιθανές κινήσεις εκμετάλλευσης του κυβερνητικού κενού (ψύχραιμης και σοβαρής διακυβέρνησης) που σήμερα καταγράφεται. Και αυτό δεν αφορά τόσο την υπόθεση Novartis όσο από την άρνηση υπακοής της κυβέρνησης σε σαφέστατες εντολές του λαού.
Η παραποίηση της πραγματικότητας ενδεχομένως αποτελεί το τελευταίο καταφύγιο για παραμονή στην εξουσία. Όμως αυτός ο στρουθοκαμηλισμός δεν αρμόζει σε κυβερνήσεις που βαυκαλίζονται πως λειτουργούν προς το συμφέρον της χώρας. Η άρνηση αντίληψης αυτής καθεαυτής της πραγματικότητας, ιδιαίτερα κρίσιμης για την χώρα, καθιστά τους κυβερνώντες επικίνδυνους πρώτα για την χώρα και τα συμφέροντά της και έπειτα για τους ίδιους.
Σε κάθε περίπτωση, με την πρώτη ματιά, μπορούμε να διασκεδάσουμε με τις δημοσιοποιήσεις αλληλοκατηγοριών και τις εκατέρωθεν αποκαλύψεις που γίνονται και που αναμένεται να γίνουν. Αυτό όμως, ως γεγονός είναι διαλυτικό για το ίδιο το πολίτευμα και την ορθή λειτουργία του σε ζητήματα που αφορούν στο εσωτερικό της χώρας αλλά και κρίσιμα θέματα που σχετίζονται με τις διακρατικές ενέργειες και την διεθνή εικόνα της χώρας.
Αν οι σημερινοί κυβερνώντες δεν μπορούν να διατηρηθούν πλέον στην εξουσία -εξαιτίας των λανθασμένων χειρισμών ή αποκαλυφθέντων επικίνδυνων πολιτικών τους- τότε οφείλουν πάραυτα να παραιτηθούν. Απαγορεύεται να παρασύρουν την χώρα στον δικό τους βούρκο και στην δική τους καταστροφή…
Εκτός και εάν το σκάνδαλο που έβγαλε από τα συρτάρια η παρούσα κυβέρνηση αποσκοπεί στο να ηρωοποιήσει πολιτικά πρόσωπα του παρελθόντος ώστε να εξασφαλισθεί μια προβλεπόμενη και απολύτως ελεγχόμενη -βολική- αλλαγή των προσώπων της εξουσίας, καθοριζόμενη από υπόγειες και σκοτεινές πολιτικές συμφωνίες προκειμένου να εξασφαλισθεί η ασφαλής αποχώρηση και ουσιαστική πολιτική (και ποινική) διάσωση των σημερινών κυβερνώντων…
Δεν είναι ανίκανοι, δεν είναι ούτε ηλίθιοι. Είναι άθλια πολιτικά υποκείμενα, αποδομητές, τυχοδιώκτες, σκληροί τακτικιστές αλλά και λίαν επικίνδυνοι για την χώρα, αφού βρίσκονται σε απόλυτο πανικό… και γνωρίζουν τι μπορεί να τους συμβεί… αν κινηθούν λάθος στη θέση που έχουν βρεθεί αυτοβούλως…
tanea-diaspora.net
Ήταν λίγο πριν τις 3 το μεσημέρι της Δευτέρας, όταν ενημερώθηκα από καλό φίλο στην Αθήνα πως αναμένονταν τις αμέσως επόμενες ώρες να ανακοινωθεί δίωξη πρώην πρωθυπουργών και υπουργών για το σκάνδαλο της Novartis. Μάλιστα αυτή η δίωξη θα περιείχε και στοιχεία που έχουν περάσει στην κυβέρνηση από την “σύμμαχο” χώρα των ΗΠΑ.
Η πρώτη σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό ήταν πως δεν μπορεί να είναι τόσο ηλίθιοι και να εισάγουν ένα θέμα που έχει ήδη παραγραφεί (κακώς αλλά έχει παραγραφεί) και μπορεί να αναζητηθεί μόνο το θέμα ξεπλύματος χρήματος (αδίκημα στο οποίο δεν υπάρχει παραγραφή).
Η κοινή λογική όμως υποδεικνύει πως το συγκεκριμένο σκάνδαλο βγήκε από τα συρτάρια και μπήκε στην επικαιρότητα προκειμένου να παραπλανήσει από τα αποτελέσματα των δύο συλλαλητηρίων και την ολοκληρωτική ήττα της κυβέρνησης στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων.
Με την καταγεγραμμένη συντριπτική πολιτική ήττα και λαϊκή κατακραυγή το καταρρέον καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ αναζητούσε από το μεσημέρι της Κυριακής το “αντίπαλο δέος” στην ενημέρωση των πολιτών. Άρα, όλα ήταν αναμενόμενα και τα πάντα ήταν πλέον δυνατόν να συμβούν…
Και συνέβησαν… Πέρασαν λίγες μόλις ώρες και η πληροφορία έγινε πλέον είδηση. Είδηση που επαλήθευε όχι την ηλιθιότητα αλλά τον απόλυτο πανικό του Αλέξη Τσίπρα και της παρέας του. Πανικό που αφήνει εμφανή σημάδια της αγωνίας αλλά και ταυτόχρονα της αναζήτησης μέσου ομαλής (μη τιμωρητικής και συμπεφωνημένης στον χρόνο) εξόδου από την εξουσία. Το “κατηγορητήριο” εντυπωσιακό ως πυροτέχνημα, αλλά εντόνως προβληματικό. Η προπαγάνδα “χτυπάει κόκκινο”, αλλά το αποτέλεσμα κρίνεται λίαν αμφίβολο για τους αντιπάλους. Το δεδομένο είναι πως με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ ανοίγει η “πύλη της κόλασης” στην οποία ο ίδιος κατευθύνεται ολοταχώς, ευελπιστώντας μια καλή συμφωνία με τον διάβολο…
Η πασιφανής νευρικότητα μετατρέπεται σε ανεξέλεγκτη ηλιθιότητα των κυβερνώντων, που χωρίς να μπορούν να κρύψουν τον πανικό τους επιχειρούν να αλλάξουν την “ατζέντα” της επικαιρότητας. Μόνο που με τον τρόπο αυτό διακινδυνεύουν να κατορθώσουν την συσπείρωση πολιτικών χώρων από όπου ευελπιστούσαν να εισπράξουν ψήφους σε περίπτωση ψηφοφορίας στην Βουλή της όποιας συμφωνίας με τα Σκόπια. Ταυτόχρονα επιτυγχάνουν την συσπείρωση του χώρου της εν γένει αντιπολίτευσης με ανακίνηση σοβαρών συνταγματικών θεμάτων που παραβίασε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με πιθανές εμπλοκές υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ σε σκάνδαλα επί της διακυβέρνησής του, έως και πιθανότατα την εισαγωγή θέματος ειδικού δικαστηρίου με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας για το θέμα των Σκοπίων.
Όλα αυτά δημιουργούν ένα σκηνικό αυτοκτονικού ιδεασμού της κυβέρνησης, η οποία βρίσκεται πανικόβλητη μπροστά στην επικείμενη βέβαιη κατάρρευσή της και οδηγεί σε πλήρη κατάπτωση τα όποια πιθανά ψήγματα ηθικής διέθετε η ίδια και η πολιτική σκηνή της χώρας. Με τον τρόπο αυτό διακινδυνεύει μια ισχυρή πολιτική – κοινωνική έκρηξη που θα συμπαρασύρει την χώρα στην άβυσσο. Εκεί που με μαθηματική ακρίβεια οδηγείται πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ.
Φυσικά τα πολιτικο-οικονομικά σκάνδαλα πρέπει να τιμωρούνται και μάλιστα παραδειγματικά, αφού αποτελούν προϊόντα κατάχρησης εξουσίας. Η επιλογή του χρόνου, αλλά και το ποινικά αμφίβολο αποτελέσματος θέμα, κατατείνουν στο συμπέρασμα πως αυτή η κυβέρνηση βρίσκεται σε απόλυτο πανικό, σε μια ιδιόμορφη κατάσταση vertigo και αυτό ακριβώς την καθιστά ανίκανη να διαχειριστεί όχι την χώρα αλλά ακόμη και ένα καμμένο σπίρτο!
Εάν υπάρχει έστω και ελάχιστο ίχνος σοβαρότητας και υπευθυνότητας από την πλευρά των αρμόδιων θεσμικών φορέων, μετά τις επίσημες καταγγελίες για λειτουργία παρακράτους (έχουμε ιδία άποψη για τον τρόπο λειτουργίας και ανάπτυξης των δραστηριοτήτων του), θα πρέπει να καταγγελθεί δημόσια αυτή η λίαν επικίνδυνη για τη χώρα αντίληψη περί διαχείρισης της κυβέρνησης και να ζητηθεί η τοποθέτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας (που μέχρι στιγμής συμπεριφέρεται ως ιέρεια του Μαντείου των Δελφών και μοιάζει με ανέκδοτο αλλά είναι δυστυχώς πραγματικότητα) και -αν χρειαστεί- η παραίτησή του προκειμένου να μην υπάρξουν πολιτικές εξελίξεις, αλλά και να να καλυφθούν εγκαίρως πιθανές κινήσεις εκμετάλλευσης του κυβερνητικού κενού (ψύχραιμης και σοβαρής διακυβέρνησης) που σήμερα καταγράφεται. Και αυτό δεν αφορά τόσο την υπόθεση Novartis όσο από την άρνηση υπακοής της κυβέρνησης σε σαφέστατες εντολές του λαού.
Η παραποίηση της πραγματικότητας ενδεχομένως αποτελεί το τελευταίο καταφύγιο για παραμονή στην εξουσία. Όμως αυτός ο στρουθοκαμηλισμός δεν αρμόζει σε κυβερνήσεις που βαυκαλίζονται πως λειτουργούν προς το συμφέρον της χώρας. Η άρνηση αντίληψης αυτής καθεαυτής της πραγματικότητας, ιδιαίτερα κρίσιμης για την χώρα, καθιστά τους κυβερνώντες επικίνδυνους πρώτα για την χώρα και τα συμφέροντά της και έπειτα για τους ίδιους.
Σε κάθε περίπτωση, με την πρώτη ματιά, μπορούμε να διασκεδάσουμε με τις δημοσιοποιήσεις αλληλοκατηγοριών και τις εκατέρωθεν αποκαλύψεις που γίνονται και που αναμένεται να γίνουν. Αυτό όμως, ως γεγονός είναι διαλυτικό για το ίδιο το πολίτευμα και την ορθή λειτουργία του σε ζητήματα που αφορούν στο εσωτερικό της χώρας αλλά και κρίσιμα θέματα που σχετίζονται με τις διακρατικές ενέργειες και την διεθνή εικόνα της χώρας.
Αν οι σημερινοί κυβερνώντες δεν μπορούν να διατηρηθούν πλέον στην εξουσία -εξαιτίας των λανθασμένων χειρισμών ή αποκαλυφθέντων επικίνδυνων πολιτικών τους- τότε οφείλουν πάραυτα να παραιτηθούν. Απαγορεύεται να παρασύρουν την χώρα στον δικό τους βούρκο και στην δική τους καταστροφή…
Εκτός και εάν το σκάνδαλο που έβγαλε από τα συρτάρια η παρούσα κυβέρνηση αποσκοπεί στο να ηρωοποιήσει πολιτικά πρόσωπα του παρελθόντος ώστε να εξασφαλισθεί μια προβλεπόμενη και απολύτως ελεγχόμενη -βολική- αλλαγή των προσώπων της εξουσίας, καθοριζόμενη από υπόγειες και σκοτεινές πολιτικές συμφωνίες προκειμένου να εξασφαλισθεί η ασφαλής αποχώρηση και ουσιαστική πολιτική (και ποινική) διάσωση των σημερινών κυβερνώντων…
Δεν είναι ανίκανοι, δεν είναι ούτε ηλίθιοι. Είναι άθλια πολιτικά υποκείμενα, αποδομητές, τυχοδιώκτες, σκληροί τακτικιστές αλλά και λίαν επικίνδυνοι για την χώρα, αφού βρίσκονται σε απόλυτο πανικό… και γνωρίζουν τι μπορεί να τους συμβεί… αν κινηθούν λάθος στη θέση που έχουν βρεθεί αυτοβούλως…
tanea-diaspora.net
COMMENTS