Το αίνιγμα του τάφου της Αμφίπολης – Ωρίων 2 Δεν γνωρίζω το παραμικρό, είτε γιά την τοπογραφία των περιοχών αυτών, είτε γιά τυχόν σημεία με παράξενα φαινόμενα. Γνωρίζω, όμως, ότι ο Αλέξανδρος είχε πάει εκεί πάνω, και γιά την Ελλάδα εθεωρείτο αγνοούμενος - καί μάλλον απωλεσθείς. Επί τέσσερα χρόνια, από τα 18 του μέχρι τα 22 του (αν δεν κάνω λάθος), κανείς δεν ήξερε πού βρισκόταν ο Αλέξανδρος με τον στρατό του. Πολύ αόριστα έφτασε κάτω, στη νότια της Μακεδονίας Ελλάδα, η πληροφορία ότι πολεμάει τους Πάρθους. Καί με πολλή περισσότερη ένταση έφτασε η (εσφαλμένη) πληροφορία ότι σκοτώθηκε… με την γνωστή εξέγερση εναντίον των Μακεδόνων, που ακολούθησε, καί τα γνωστά αποτελέσματα.
Εφ’ όσον, τώρα, συσχετίσαμε το “μαγάρισμα” της προβολής (στη Μάνη) του κάτω δεξιού άστρου του Ωρίωνα ( δηλ. του Ρίγκελ – αριστερά στην προβολή επί εδάφους), πρέπει -κατ’ αναλογίαν- να περιμένουμε εγκλήματα επάνω στις τοποθεσίες προβολής καί των υπολοίπων άστρων.
Πριν προχωρήσουμε, όμως, πρέπει να ζητήσω συγνώμη από το αναγνωστικό μου κοινό, που θα παραμείνω λίγο στο μακάβριο καί θλιβερό θέμα των φόνων (ανθρωποθυσιών,στην ουσία).
Όπως καταλαβαίνετε, αυτό δεν το κάνω, επειδή με κατατρύχει κάποιο νοσηρό σύνδρομο. Αλλά, εάν τέτοιοι φόνοι σχετίζονται μεταξύ τους, αυτό σημαίνει ύπαρξη ατόμου/ων, που δίνει/ουν εντολές γιά τη διάπραξη τέτοιων αποτροπαίων πράξεων. Κι εννοείται, σκοπός μου είναι:
- καί να προλάβω να σταματήσω παρόμοια γεγονότα πριν συμβούν,
- καί ν’ αποκαλύψω τους τυχόν ηθικούς αυτουργούς.
Οι εκ των υστέρων μελέτες δεν έχουν κανένα νόημα, μπροστά σε μιά αδικοχαμένη ανθρώπινη ζωή. Πιστέψτε με.
Πράγματι, η Θάσος (όπου προβάλλεται ο Αλνιλάμ – που σημαίνει “περιδέραιο μαργαριταριών”) έχει ήδη συγκλονιστεί (πριν χρόνια) από δύο τρομερά εγκλήματα, το ένα με πέντε νεκρούς καί δράστη τον συγγενή των δολοφονηθέντων Θεόφιλο Σεχίδη, καί το άλλο με τρείς νεκρούς καί δράστη κάποιον ευερέθιστο ( ; ) γνωστό τους.
Καί, τί πρωτότυπο! Καί στις δύο περιπτώσεις, τα ΜΜΕ πρόβαλαν (όχι τ’ άστρα του Ωρίωνα, αλλά) τη βολική “αιτιολόγηση”: κτηματικές διαφορές… Λες καί, αν κάποιος είναι κατά συρροήν δολοφόνος, υπάρχει ελπίδα να βγεί ποτέ έξω απ’ τη φυλακή, γιά ν’ απολαύσει τα κτήματα των θυμάτων του – καί ειδικά σε μικρές κοινωνίες. Ευτυχώς που διαθέτουμε αρκετή νοημοσύνη, ώστε να μην τυγχάνουμε φανατικοί αναγνώστες καί θεατές τέτοιων …άστρων της σοφίας.
Έτσι, δοκίμασα να βρω κάποια σχέση αυτών των φόνων με το φονικό της Μάνης. Τ’ αποτελέσματα, όμως, ήταν πενιχρά. Ναί μεν, οι αριθμοί τών νεκρών έχουν λόγο (5/3) περίπου τη χρυσή αναλογία, αλλά οι δολοφονίες έγιναν (1996 καί 2001) πρίν την ανακάλυψη του υποτιθέμενου δεύτερου τάφου του Μεγαλέξανδρου, το 2004. Επομένως, η ύπαρξη κάποιας σχέσης των φόνων αυτών μεταξύ τους είναι λίαν αμφίβολη, αν καί οι πρώτοι φόνοι του Σεχίδη (στις 19 Μαΐου 1996) απέχουν ακριβώς 6,666 ημέρες από το φονικό της Μάνης (στις 19 Αυγούστου 2014)!
Επαναλαμβάνω, όμως, πως ελπίζω να σταματήσουν τέτοια γεγονότα. Τουλάχιστον, η δημοσίευση εδώ του υποκρυπτόμενου σχεδίου των ανθρωποθυσιών, να δείξει στους βρωμερούς υπεύθυνους ότι τους πήραμε χαμπάρι. Έστω, να “ψυλλιάσει” (ώστε να φυλάγονται) τους κατοίκους των περιοχών της προβολής των άστρων του Ωρίωνα. Έστω κι ένας φόνος ανθρώπου γιά ηλίθιες “τελετουργίες”, είναι πάρα πολύς.
Αν καί δεν νομίζω ότι στις μικρές καί φιλήσυχες κοινωνίες της Νισύρου καί της Σαμοθράκης υπάρχει ενδεχόμενο τελετουργικών (ή οποιουδήποτε είδους) δολοφονιών. Εδώ, στην ίδια την Αμφίπολη δεν συνέβη τίποτε τέτοιο! (Θα μου πείς, ούτε καί στη Μάνη υπήρχε τέτοια πιθανότητα. Αλλά…)
Ωστόσο, η Πολυμήδη, γνωρίζοντας καλύτερα από εμένα τη σατανική, μαύρη “λογική”“αυτών”, είναι επιφυλακτική: δεν πρέπει να ξενοιάζουμε. Κι έχει δίκιο. Απ’ “αυτούς”, όλα να τα περιμένεις… Δυστυχώς.
Στο μεταξύ, με κάθε άνοιγμα θύρας του τάφου συμβαίνουν ταυτόχρονα θάνατοι…Όπως πχ του άτυχου πυροσβέστη καί της γυναίκας, που πήγε να σώσει, με τηδιαπίστωση (την ίδια μέρα) πως υπάρχει καί τέταρτη θύρα.
Εδώ, όμως, προσέξτε κάτι: αν καί φαίνεται πως έγιναν πολλές υπηρεσιακές παρατυπίεςπρίν το περιστατικό αυτό (καί κατά τη διάρκειά του), οι οποίες συνεπάγονται ποινικές ευθύνες, δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις αυτούς τους θανάτους “δολοφονίες” (καί δή, τελετουργικές). Αλλά, το ταυτόχρονο τέτοιων γεγονότων σε σκανδαλίζει αγρίως, να σκέφτεσαι διάφορα απίθανα.
Γιά να τελειώνουμε μ’ αυτό το θέμα: Ώσπου να περατωθεί η ανασκαφή, Ελληνίδες κι Έλληνες, τα μάτια σας δεκατέσσερα! Το κακό χρειάζεται μονάχα μιά στιγμή, γιά να γίνει.
Αλλά, μας χρειάζεται όλους κι όλες η πατρίδα μας. Δεν έχουμε περιθώρια γι’ άλλες αυτοκτονίες, ούτε γι’ άλλους “περίεργους” θανάτους.
Εντάξει με τ’ άστρα του Ωρίωνα, που προβάλλονται επί του εδάφους της σημερινής Ελλάδας. Είδαμε πως, στα σημεία που αντιστοιχούν, υπάρχουν αρχαιότητες ή/καί εκκλησίες με ιδιαιτερότητες, κτλ. Το κατανοήσαμε αυτό. Τί γίνεται, όμως, με τα άλλα δύο μεγάλα άστρα, ψηλά-ψηλά στον χάρτη; Ο Μπελλατρίξ προβάλλεται κάπου στη Σερβία, καί ο Μπετελγκέζε κάπου στη Ρουμανία. Καί στις δύο περιπτώσεις, στο έδαφος υπάρχουν κάποια ορεινά χωριά.
Δεν γνωρίζω το παραμικρό, είτε γιά την τοπογραφία των περιοχών αυτών, είτε γιά τυχόν σημεία με παράξενα φαινόμενα. Γνωρίζω, όμως, ότι ο Αλέξανδρος είχε πάει εκεί πάνω, και γιά την Ελλάδα εθεωρείτο αγνοούμενος - καί μάλλον απωλεσθείς. Επί τέσσερα χρόνια, από τα 18 του μέχρι τα 22 του (αν δεν κάνω λάθος), κανείς δεν ήξερε πού βρισκόταν ο Αλέξανδρος με τον στρατό του. Πολύ αόριστα έφτασε κάτω, στη νότια της Μακεδονίας Ελλάδα, η πληροφορία ότι πολεμάει τους Πάρθους. Καί με πολλή περισσότερη ένταση έφτασε η (εσφαλμένη) πληροφορία ότι σκοτώθηκε… με την γνωστή εξέγερση εναντίον των Μακεδόνων, που ακολούθησε, καί τα γνωστά αποτελέσματα.
Αλλά ο Αλέξανδρος δεν τους είχε κάνει τη χάρη να πεθάνει, κι έτσι η Θήβα έγινε οικόπεδο – πλην “οικίας Πινδάρου του μουσοποιού”.
Εδώ, μπαίνω στον πειρασμό να σχολιάσω την ταχύτητα των αντανακλαστικών αυτού του θεοπάλαβου λαού μας. Ράν-Τάν-Πλάν σκέτος! Περίμεναν τέσσερα χρόνια, γιά να εξεγερθούν!
Αλλά, θα μου πείς, καί πάλι ήταν καλύτεροι των νέων Ελλήνων, που χρειάστηκαν πέντεχρόνια, να εξεγερθούν κατά της χούντας (στη Νομική).
Κι επειδή, όσο πάει καί πέφτει η ταχύτητα, είμαι λίαν περίεργος, να δω πότε σκοπεύουν να εξεγερθούν εναντίον της σημερινής κατάστασης.
Στο σημείο αυτό, πρέπει να σας πω ότι ο Ωρίων επάνω στην πόρτα κρύβει πολλά περισσότερα, απ’ όσα ήδη είδαμε. Μιά απλή εικόνα, κι όμως, πόσα κρύβει!… Όχι χίλιες λέξεις, αλλά μερικά εκατομμύρια λέξεις! Έτσι, πρέπει να εξηγήσω ένα σωρό ερωτήματα, που ανακύπτουν. Ερωτήματα, που οπωσδήποτε θα μου τα υποβάλει ο στοιχειωδώς έξυπνος αναγνώστης.
Επιτροχάδην, τα πολύ βασικά:
- Γιατί αυτός ο συγκεκριμένος αστερισμός;
- Γιατί προβάλλεται στην Ελλάδα;
- Γιατί προβάλλεται σ’ αυτήν την κλίμακα;
Έχω μεν τις απαντήσεις (έστω, “κάποιες” απαντήσεις), αλλά κι εσείς, πιστεύω, έχετε την υπομονή να τις διαβάσετε. Όμως, πριν ανοίξουμε τη θύρα της έρευνάς μας, πρέπει να ξεκαθαρίσω πως ο Ωρίων καί το τρίγωνο των τριών άστρων του Ηλιακού μας Συστήματος μπορεί:
(1) Να είναι αναπαράσταση ενός πραγματικού αστρονομικού φαινομένου.
(2) Να είναι αναπαράσταση ενός συμβολικού αστρονομικού “φαινομένου”.
(3) Να είναι καί τα δύο παραπάνω ενδεχόμενα – ταυτόχρονα.
Καί οι τρείς αυτές περιπτώσεις έχουν συνέπειες συ-γκλο-νι-στι-κές. Καί οι τρείς αυτές περιπτώσεις έχουν πολλά να μας πούν… καί τα συμπεράσματα είναι “ού του κόσμου τούτου”.
Δικαίως, λοιπόν, ο Αλέξανδρος ήθελε να θεωρείται θεός. Το φορτίο που κουβαλούσε, δεν ήταν γιά θνητούς.
Όμως, ξεκινάμε πάλι με λίγη αστρονομική θεωρία. Αναγκαστικά.
ΟΥΡΑΝΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ
Είχαμε πεί, ότι οι αστερισμοί είναι καλώς καθορισμένα ουράνια “οικόπεδα”. Έτσι, μπορούμε να τους χαρτογραφήσουμε – καί να τους παρατηρούμε με προβλέψιμο τρόπο. Δηλαδή, η προβολική γεωμετρία επιβάλλει αναγκαστικά το ποιούς αστερισμούς μπορεί να βλέπει κάθε τόπος. Ή, το ποιοί αστερισμοί μπορούν να μεσουρανούν σ’ έναν τόπο. Ή, το ποιοί αστερισμοί φαίνονται τη νύχτα κατά εποχές, ή όσο περνούν τα χρόνια.
Καί, φυσικά, τ’ αντίθετα: ποιοί αστερισμοί δεν μπορούν να φαίνονται, ή ποιοί δενμεσουρανούν σ’ έναν τόπο, κτλ κτλ.
Γιά να τακτοποιήσουν καλύτερα τις μελέτες τους, οι επιστήμονες παρατηρητές των άστρων έχουν φτιάξει δύο συστήματα συντεταγμένων: τις (αντίστοιχες με τις) γεωγραφικές, καί τις (καθαρές) ουρανογραφικές.
Το πρώτο σύστημα χωρίζει την ουράνια σφαίρα σε μεσημβρινούς καί παράλληλους κύκλους, όπως ακριβώς χωρίζουμε τη γήϊνη σφαίρα. Οι δε ουράνιοι μεσημβρινοί/παράλληλοι είναι ακριβώς από πάνω απ’ τους αντίστοιχους γήϊνους.
Γιά να καταλάβετε καλύτερα, θεωρήστε τη Γή μας σαν ένα μπαλλόνι ολοστρόγγυλο, με γραμμές ζωγραφισμένες απάνω του. Αν, λοιπόν, τη φουσκώσουμε πάααααρα πολύ, θα μεταβληθεί στην ουράνια σφαίρα!
Αυτό το σύστημα συντεταγμένων ονομάζεται “ισημερινό πλέγμα”, ακριβώς διότι παίρνει ως βάση τον ισημερινό της Γής μας.
Γιά να καταλάβετε καλύτερα, θεωρήστε τη Γή μας σαν ένα μπαλλόνι ολοστρόγγυλο, με γραμμές ζωγραφισμένες απάνω του. Αν, λοιπόν, τη φουσκώσουμε πάααααρα πολύ, θα μεταβληθεί στην ουράνια σφαίρα!
Αυτό το σύστημα συντεταγμένων ονομάζεται “ισημερινό πλέγμα”, ακριβώς διότι παίρνει ως βάση τον ισημερινό της Γής μας.
(Όλες οι αστρονομικές εικόνες που ακολουθούν, είναι από “συλλήψεις οθόνης” -screen captures- από το πρόγραμμα Stellarium, στους δημιουργούς καί συντελεστές του οποίου οφείλω ένα μεγάλο “ευχαριστώ”.)
Ο Ωρίων στο ισημερινό πλέγμα.
Χρόνος παρατήρησης: τα πρώτα λεπτά της 30ης Σεπτεμβρίου 2014.
Τόπος: Αθήνα. Κοιτάζουμε νότια. Την ίδια στιγμή, η ζώνη του Ωρίωνα μεσουρανεί σε τόπους,
που απέχουν 6 ώρες από την Ελλάδα προς τ’ ανατολικά, καί βρίσκονται στον ισημερινό.
Δηλαδή, στη νήσο Βόρνεο. (Βόρειο πλάτος 0°, ισημερινός, καί ανατολικό μήκος 112°,
δηλ. 22° της Αθήνας + ένα τέταρτο του κύκλου, δηλαδή ακόμη 90°.)
Εφ’ όσον η Ελλάδα έχει μεσάνυχτα (00:00′), την ίδια στιγμή
η Βόρνεο αντικρύζει την ανατολή του Ήλιου (στις 06:00′ το πρωΐ).
Έτσι (καί γιά παράδειγμα), όπως γυρίζει η Γή γύρω απ’ τον εαυτό της, ένας αστερισμός του ισημερινού της ουράνιας σφαίρας (πχ ο Εξάντας) μεσουρανεί διαδοχικά πάνω από τις χώρες του γήϊνου ισημερινού: Βόρνεο, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Κολομβία, Εκουαδόρ, κτλ. Γύρω-γύρω όλοι, κάθε 24ωρο! Με τον ίδιο τρόπο, ο Πολικός Αστέρας της Μικράς Άρκτου βρίσκεται πάντα πάνω απ’ τον γήϊνο βόρειο πόλο.
Να κι ο Πολικός Αστέρας, το τελευταίο αστέρι της ουράς της Μικρής Άρκτου,
σχεδόν ακριβώς καταποπάνω από τον βόρειο πόλο της Γής.
Καί σχεδόν ακριβώς στον (μαθηματικό) βόρειο πόλο του ισημερινού πλέγματος.
Ο Πολικός είναι το αστέρι, που κατά τη διάρκεια του 24ώρου μένει ακίνητο στην ίδια θέση.
Γιά την ακρίβεια, κάνει τον μικρότερο κύκλο απ’ όλα τα αστέρια.
Ο κύκλος του ίχνους του Πολικού “τείνει προς σημείον”,
δηλαδή τείνει να γίνει μηδενικής ακτίνας, όπως λένε στα Μαθηματικά.
Γι’ αυτό τον βλέπουμε ακίνητον πάνω από τον Β. Πόλο όλο το 24ωρο.
Όπως καταλαβαίνετε, αυτό το σύστημα ουρανογραφικών συντεταγμένων επί της ουσίας είναι γεωκεντρικό. Έτσι, -λογικά- υπάρχει, έπρεπε να υφίσταται, καί το (επί της ουσίας)ηλιοκεντρικό σύστημα ουρανογραφικών συντεταγμένων, το οποίο θεωρεί ως ισημερινό του το επίπεδο της εκλειπτικής. (Δηλαδή, το επίπεδο περιστροφής της Γής -καί όλων των πλανητών του Ηλιακού μας Συστήματος- γύρω απ’ τον Ήλιο.) Αυτό το δεύτερο ονομάζεται“αζιμουθιακό πλέγμα”. Είναι επιστημονικώς “ορθότερο”, επειδή η Γή δεν είναι το κέντρο του Σύμπαντος.
Τη διαφοροποίηση αυτή των πλεγμάτων την επιβάλλει η κλίση του άξονα της Γής. Αλλοιώς, αν δηλαδή ο άξονας της Γής ήταν κάθετος στην εκλειπτική, δεν θα χρειαζόμασταν δύο πλέγματα. Θ’ αρκούσε το ένα.
Ο “βόρειος πόλος” του ουρανού, σύμφωνα με το αζιμουθιακό πλέγμα.
Παρατηρήστε ότι ο Πολικός (έβαλα τον κόκκινο κύκλο, γιά να επισημάνω
τη θέση του άστρου, ώστε να το εντοπίσετε εύκολα)
δεν αντιστοιχεί με τον “βόρειο πόλο” αυτόν. Η διαφορά Πολικού
καί (του μαθηματικού σημείου του) ουράνιου “βόρειου πόλου”
είναι μία γωνία περίπου 23.5°, δηλαδή όση η κλίση του άξονα
της Γής από την κάθετο στην εκλειπτική.
Τί σημαίνουν τα δύο πλέγματα, πρακτικά καί με λίγα λόγια; Θα λέγαμε πως στο αζιμουθιακό, οι αστερισμοί παραμένουν εντελώς ακίνητοι στον χώρο – διότι (υποθέτουμε πως) καθόμαστε ακίνητοι κάπου στο κέντρο του Ήλιου καί παρατηρούμε τους ουρανούς. Κάπως έτσι:
Ενώ στο ισημερινό, οι αστερισμοί ανατέλλουν καί δύουν – διότι πατάμε στην επιφάνεια της Γής, καί γυρίζουμε γύρω-γύρω κάθε 24 ώρες. Κάπως έτσι:
Είμαστε στην Αθήνα, τα μεσάνυχτα (ώρα 00:00′) της 30ης Σεπτεμβρίου 2014.
Βλέπουμε τον Πολικό Αστέρα καί το ισημερινό πλέγμα.
Στον ίδιο τόπο, την ίδια ημερομηνία, στις 10:00′ το πρωΐ.
Οι αστερισμοί έχουν “γυρίσει”, δεν είναι στην ίδια θέση όπως τη νύχτα.
Εννοείται πως μερικοί είναι κάτω απ’ τον ορίζοντα,
δηλαδή έχουν δύσει. Κι άλλοι έχουν ανατείλει.
Ήδη πληρωθέντες αστρονομικών γνώσεων, προχωράμε στο πρώτο πακέτο “οριακών συνθηκών” γιά την ανάλυσή μας.
1. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΩΡΙΩΝ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΣΤΡΑ “ΤΡΙΓΩΝΟΥ”
Μιά ματιά σε οποιοδήποτε πρόγραμμα Αστρονομίας , θα μας δείξει ότι ο Ωρίων βρίσκεται κάπου ανάμεσα στον Ταύρο καί τους Διδύμους, καί προς τα κάτω τους. Το ύψος του είναι περίπου 20°, καί το υψωμένο δεξί του χέρι με το ρόπαλο πιάνει άλλες 10° καθ’ ύψος.
Ο Ωρίων στο ισημερινό πλέγμα.
Μη σας ξεγελάνε οι ζωδιακοί αστερισμοί: δεν ακολουθούνε
το ισημερινό πλέγμα. Εάν κάνετε zoom-out στην εικόνα,
θα δείτε πως ο ζωδιακός κύκλος αποκλίνει πολύ
από τους παράλληλους κύκλους του ισημερινού πλέγματος.
Στη μία δαγκάνα του Καρκίνου, καί αρκετά ψηλότερα
από τη ζώνη του Ωρίωνα, θα δείτε να διέρχεται
ο πλανήτης Δίας. (Στις 30/09/2014.)
Η θέση του αστερισμού σημαίνει πως οι τυχόντες πλανήτες του Ηλιακού μας Συστήματος ουδέποτε μπορούν να διέλθουν κοντά στη ζώνη του Ωρίωνα, στις 0° ουρανογραφικού πλάτους… διότι διέρχονται μέσα από τους ζωδιακούς αστερισμούς. Δηλαδή, καμιά 20ριά μοίρες παραπάνω.
Στην πραγματικότητα, τα επίπεδα περιστροφής των πλανητών “παλαντζάρουν”. Δεν είναι πάντοτε ταυτόσημα με το αζιμουθιακό ισημερινό επίπεδο, αλλά (με την πάροδο του χρόνου) παρουσιάζουν μιά απόκλιση αρκετών μοιρών (καί επανέρχονται – καί ξαναξεφεύγουν, καί ούτω καθ’ εξής.) Όμως, δεν νομίζω πως κατεβαίνουν τόσο κάτω από τον ζωδιακό κύκλο, όσο η ζώνη του Ωρίωνα.
Επίσης, αν στην εικόνα της πόρτας του τάφου (καί στην επί εδάφους προβολή, όπως είδαμε) εξυπονοείται ότι ο Ωρίων μεσουρανεί πάνω απ’ την Ελλάδα, στην πραγματικότητα αυτό είναι αδύνατον.
Αυτά τα δύο ενδεχόμενα (Ωρίων κατακόρυφα πάνω απ’ την Ελλάδα καί πλανήτες διά της ζώνης του) είναι όντως αδύνατα. Δεν θα μπορούσαν να συμβούν, υπό τις σημερινές αστρονομικές συνθήκες. Εκτός εάν…
…Εκτός εάν συνέβαιναν κάποτε.
Κι αυτό το “κάποτε” είναι οι εποχές, πριν την έκρηξη του Φαέθωνα. Δηλαδή, η ζωγραφιά στην έκτη πόρτα του τάφου μας δείχνει ένα στιγμιότυπο του ουρανού ΑΜΕΣΩΣ ΠΡΙΝ την έκρηξη! Μας δείχνει πώς έβλεπαν τον ουρανό οι άνθρωποι πριν από τουλάχιστον 3,200,000 χρόνια. Τότε:
- Ο άξονας της Γής ήταν κάθετος στην εκλειπτική.
- Ο ισημερινός της Γής προβαλλόταν στον ουρανό επάνω στον κύκλο, που περιλαμβάνει τη ζώνη του Ωρίωνα.
- Καί ο ισημερινός της Γής περνούσε απ’ την Αμφίπολη!!!
Υπό τις τρείς αυτές παραδοχές, η εικόνα της πόρτας συμφωνεί με την πραγματικότητα μιά χαρά.
Αμέσως μετά την έκρηξη του Φαέθωνα, γιά να επανέλθουν οι ενεργειακές ισορροπίες του Ηλιακού μας Συστήματος (καί όχι μόνον στο φυσικό επίπεδο, αλλά καί στο αιθερικό), έγιναν τρομερά πράγματα. Οι πλανήτες άλλαξαν τροχιές. Η εκλειπτική υπέστη μία μετατόπιση περίπου δεκαεξήμιση μοίρες προς τα πάνω, καί ο πλανήτης μας δέχθηκε μιά (βίαιη) μετατόπιση του άξονά του σαράντα μοίρες προς τα πάνω. Έτσι, ο σημερινός ισημερινός της Γής βρίσκεται εκεί που βρίσκεται, η Αμφίπολη σήμερα έχει γεωγραφικό πλάτος 40°, καί η εκλειπτική είναι στη γνωστή μας σημερινή θέση της. Κι η ζώνη του Ωρίωνα περίπου στις 23.5° νότια της εκλειπτικής.
Τα άστρα του τριγώνου, τώρα, τί ρόλο παίζουν; Δεν αναφέρθηκα καθόλου σ’ αυτά.
Πιστεύω ότι κάνουν “μικρομετρική ρύθμιση” του χρόνου, δηλαδή δείχνουν με ακρίβεια μέχρι δευτερόλεπτο τη συγκεκριμένη στιγμή της έκρηξης. Το αιτιολογώ ως εξής: ο Ήλιος στο από πάνω “τελλάρο” της 6ης πόρτας δείχνει μία απ’ τις τέσσερεις σημαντικές θέσεις της τροχιάς του ανά έτος (ισημερίες, ηλιοστάσια), καί μάλλον πρόκειται γιά την εαρινή ισημερία. Η Σελήνη είναι σε φάση ενδιάμεση (ούτε Πανσέληνος, ούτε νέα Σελήνη). Καί…
…Πιστεύω ακράδαντα πως το ορθόδοξο Πάσχα (Κυριακή -ίσον “Ήλιος”- μετά την πρώτη Πανσέληνο, δηλ. στο “χάσιμο” του φεγγαριού, καί επίσης μετά την εαρινή ισημερία)είναι ακριβώς ανάμνηση του γεγονότος της έκρηξης του πατρικού μας πλανήτη.
Παρένθεση: Γιά να μην παρεξηγηθώ, αυτό δεν σημαίνει πως η Σταύρωση καί η Ανάσταση του Χριστού δεν συνέβησαν, όπως περιγράφονται στην Ορθοδοξία. Το ένα (δηλ. η ανάμνηση της έκρηξης) δεν αποκλείει το άλλο (δηλ. την Σταύρωση καί Ανάσταση του Χριστού). Κατά 99%, συνέβη το εξής: οι εβραίοι οδήγησαν τον Χριστό στη Σταύρωση με τρόπο (δηλ. χρονική ακολουθία), που (εκτός των άλλων) δείχνει ειρωνεία γιά τις πανάρχαιες παραδόσεις των Ελλήνων. (Το ότι ο Χριστός είχε Ελληνική καταγωγή, δεν το συζητώ. Πελασγός του Διός!)
Λοιπόν, η εικόνα στην πόρτα μας δείχνει τη στιγμή της έκρηξης του Φαέθωνα – αν καί προσωπικά ζωγράφισα τη Σελήνη στο “γέμισμα”. Όντως κάνω καί λάθη – καί πώς θα μπορούσα αλλοιώς; Το σκίτσο μου, όλα τα παρεμφερή σκίτσα μου, είναι απλώς ένα βιαστικό “σημείωμα”, πριν σβήσει η ανάμνηση του ονείρου καί χαθεί. Επομένως, διορθώνω – ταυτόχρονα, βγάζοντας τα τρία άστρα του τριγώνου έξω απ’ το περίγραμμα του Ωρίωνα:
Εάν καί όταν βρεθεί αυτή η πόρτα, τότε η ζωγραφιά θα (πρέπει να) είναι όπως στο παραπάνω σχήμα.
Ενστικτωδώς ζωγράφισα τον Ωρίωνα με τη σωστή φορά, έ; Χμ, λογικό, διότι κοιτάζουμε στον ουρανό. Άρα, τον αστερισμό τον βλέπουμε όπως είναι. Αυτό, όμως, ουδόλως σημαίνει πως δεν θα έχουμε “κατοπτρική” προβολή του αστερισμού επί του εδάφους. Άλλο το ένα, άλλο τ’ άλλο.
Πηγη:ergdhmerg.
(προηγούμενα άρθρα)
